Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058829718" data-attributes="member: 30418"><p><strong><span style="font-size: 22px">5</span></strong>. <strong>Thelonious Monk - Brilliant Corners</strong> (Απρίλιος 1957, Riverside) [LP]</p><p><span style="color: Indianred">Κομμάτια</span>: A1 Brilliant Corners (Monk), A2 Ba-Lue Bolivar Ba-Lues-Are (Monk), B1 Pannonica (Monk), B2 I Surrender, Dear (Clifford, Barris), B3 Bemsha Swing (Best, Monk)</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Thelonious Monk (πιάνο, πιάνο και τσελέστα: B1, σόλο πιάνο: B2), Ernie Henry (άλτο σαξόφωνο: A1, A2, B1), Sonny Rollins (τενόρο σαξόφωνο: εκτός B2), Oscar Pettiford (κοντραμπάσο: A1, A2, B1), Max Roach (ντραμς: εκτός B2, τιμπάνι: B3), Clark Terry (τρομπέτα: B3), Paul Chambers (κοντραμπάσο: B3)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικός</span>: Orrin Keepnews<span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[5]</a></span> / Jack Higgins<span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[24]</a></span></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207874[/ATTACH]</p><p></p><p>Ο <strong><em>Thelonious Sphere Monk</em></strong>/Τελόνιους Μονκ (1917-1982, 64 χρ.) άρχισε να παίζει πιάνο σε ηλικία έξι ετών, μαθαίνοντας κομμάτια συνθετών όπως των Μπαχ, Μπετόβεν, Λιστ και Μότσαρτ, αλλά τον τράβηξαν ιδιαίτερα τα κομμάτια των Σοπέν και Ραχμάνινοφ. Τα μαθήματα διακόπηκαν όταν έγινε σαφές ότι η κύρια εστίασή του ήταν η μουσική τζαζ. Δεδομένης της ιδιότητάς του ως ενός από τους πιο ευρέως σεβαστούς συνθέτες του εικοστού αιώνα, για να μην αναφερθεί η διάχυτη επιρροή του ως πιανίστας, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε την περιθωριακή θέση του Μονκ το 1957.</p><p></p><p>Ενώ είχε παίξει βασικό ρόλο στη δημιουργία του μπίμποπ στο νυχτερινό μαγαζί <em><a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Minton%27s_Playhouse" target="_blank">Minton's</a></em> του <em>Harlem</em> στα μέσα της δεκαετίας του 1940 και συνεισέφερε πολλά στάνταρντ στον κανόνα της τζαζ, μια άδικη καταδίκη για ναρκωτικά που τον κράτησε μακριά από τα τζαζ κλαμπ του Μανχάταν, μαζί με μια αδιάφορη δισκογραφική, συνέβαλαν στον παραγκωνισμό του <em>Monk</em> κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950. Μόνο όταν ο <em>Orrin Keepnews</em> —το καθοδηγητικό πνεύμα πίσω από την ανεξάρτητη τζαζ δισκογραφική <em>Riverside</em>— κατάφερε να υπογράψει τον <em>Monk</em>, άρχισε να κερδίζει τη δέουσα αναγνώριση.</p><p></p><p>Ο <em>Keepnews</em> επανέφερε τον <em>Monk</em> στο κοινό της τζαζ με δύο τρίο σέσιον, το πρώτο εξερευνώντας τον <em>Ellington</em> και το δεύτερο τα ποπ στάνταρντ. Το <em>Brilliant Corners</em> σηματοδότησε την επιστροφή του <em>Monk</em> ως συνθέτη πρώτης τάξεως, με ένα κουιντέτο με τον ανερχόμενο σταρ του τενόρου σαξoφώνου <em>Sonny Rollins</em>, τον τραγικά λιγοζώητο άλτο σαξοφωνίστα <em>Ernie Henry</em>, τον μπασίστα <em>Oscar Pettiford</em> και τον ντράμερ <em>Max Roach</em> (ο τρομπετίστας <em>Clark Terry</em> και ο μπασίστας <em>Paul Chambers</em> αντικατέστησαν τους <em>Henry</em> και <em>Pettiford</em> στο "<em>Bemsha</em>"). Το εντυπωσιακό κομμάτι τίτλου, είναι ο λόγος για την αλλαγή μουσικών, καθώς δεν επέτρεψε ούτε μία πλήρη λήψη μετά από περίπου είκοσι πέντε προσπάθειες.</p><p></p><p>Η ένταση είναι αισθητή στην ηχογράφηση, παρόλο που ο <em>Keepnews</em> ένωσε κομμάτια, με αποτέλεσμα το πρώτο αριστούργημα του <em>Monk</em> στα μέσα της καριέρας του. Άλλα χάιλαϊτ είναι η τρυφερή μελωδία "<em>Pannonica</em>", που γράφτηκε για την Ευρωπαία στενή του φίλη, βαρόνη <em>Pannonica "Nica" Koenigswarter</em> μέλος της οικογένειας <em>Rothschild</em> και προστάτιδα αρκετών μουσικών της τζαζ της Νέας Υόρκης, όπου ο Μονκ παίζει τσελέστα, καθώς και η σόλο εκδοχή του, για το "<em>I Surrender Dear</em>". Και όπως αναφέρει ο <em>Lindsay Planer</em> στο <em>allmusic.com</em>, «τo <em>Brilliant Corners</em> μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί το άλφα και το ωμέγα της αμερικανικής τζαζ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο». Καμία σοβαρή τζαζ συλλογή δεν πρέπει να είναι χωρίς αυτό.</p><p></p><p>«Δεν προσπαθούσα να δημιουργήσω κάτι που θα ήταν δύσκολο να παιχτεί. Απλώς συνέθεσα μουσική που ταιριάζει με το πώς σκεφτόμουν. Ήξερα ότι οι μουσικοί θα το σκάλιζαν, γιατί ακουγόταν καλό». - <em>Thelonious Monk</em>, 1965</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207875[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">(από αριστερά) <em>Sonny Rollins, Thelonious Monk</em>, Χάρλεμ 1958 (φωτογραφία <em>Art Kane</em>)</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058829718, member: 30418"] [B][SIZE=6]5[/SIZE][/B]. [B]Thelonious Monk - Brilliant Corners[/B] (Απρίλιος 1957, Riverside) [LP] [COLOR=Indianred]Κομμάτια[/COLOR]: A1 Brilliant Corners (Monk), A2 Ba-Lue Bolivar Ba-Lues-Are (Monk), B1 Pannonica (Monk), B2 I Surrender, Dear (Clifford, Barris), B3 Bemsha Swing (Best, Monk) [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Thelonious Monk (πιάνο, πιάνο και τσελέστα: B1, σόλο πιάνο: B2), Ernie Henry (άλτο σαξόφωνο: A1, A2, B1), Sonny Rollins (τενόρο σαξόφωνο: εκτός B2), Oscar Pettiford (κοντραμπάσο: A1, A2, B1), Max Roach (ντραμς: εκτός B2, τιμπάνι: B3), Clark Terry (τρομπέτα: B3), Paul Chambers (κοντραμπάσο: B3) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικός[/COLOR]: Orrin Keepnews[SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][5][/URL][/SIZE] / Jack Higgins[SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][24][/URL][/SIZE] [CENTER][ATTACH type="full" alt="BrilliantCorners.jpg"]207874[/ATTACH][/CENTER] Ο [B][I]Thelonious Sphere Monk[/I][/B]/Τελόνιους Μονκ (1917-1982, 64 χρ.) άρχισε να παίζει πιάνο σε ηλικία έξι ετών, μαθαίνοντας κομμάτια συνθετών όπως των Μπαχ, Μπετόβεν, Λιστ και Μότσαρτ, αλλά τον τράβηξαν ιδιαίτερα τα κομμάτια των Σοπέν και Ραχμάνινοφ. Τα μαθήματα διακόπηκαν όταν έγινε σαφές ότι η κύρια εστίασή του ήταν η μουσική τζαζ. Δεδομένης της ιδιότητάς του ως ενός από τους πιο ευρέως σεβαστούς συνθέτες του εικοστού αιώνα, για να μην αναφερθεί η διάχυτη επιρροή του ως πιανίστας, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε την περιθωριακή θέση του Μονκ το 1957. Ενώ είχε παίξει βασικό ρόλο στη δημιουργία του μπίμποπ στο νυχτερινό μαγαζί [I][URL='https://en.wikipedia.org/wiki/Minton%27s_Playhouse']Minton's[/URL][/I] του [I]Harlem[/I] στα μέσα της δεκαετίας του 1940 και συνεισέφερε πολλά στάνταρντ στον κανόνα της τζαζ, μια άδικη καταδίκη για ναρκωτικά που τον κράτησε μακριά από τα τζαζ κλαμπ του Μανχάταν, μαζί με μια αδιάφορη δισκογραφική, συνέβαλαν στον παραγκωνισμό του [I]Monk[/I] κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950. Μόνο όταν ο [I]Orrin Keepnews[/I] —το καθοδηγητικό πνεύμα πίσω από την ανεξάρτητη τζαζ δισκογραφική [I]Riverside[/I]— κατάφερε να υπογράψει τον [I]Monk[/I], άρχισε να κερδίζει τη δέουσα αναγνώριση. Ο [I]Keepnews[/I] επανέφερε τον [I]Monk[/I] στο κοινό της τζαζ με δύο τρίο σέσιον, το πρώτο εξερευνώντας τον [I]Ellington[/I] και το δεύτερο τα ποπ στάνταρντ. Το [I]Brilliant Corners[/I] σηματοδότησε την επιστροφή του [I]Monk[/I] ως συνθέτη πρώτης τάξεως, με ένα κουιντέτο με τον ανερχόμενο σταρ του τενόρου σαξoφώνου [I]Sonny Rollins[/I], τον τραγικά λιγοζώητο άλτο σαξοφωνίστα [I]Ernie Henry[/I], τον μπασίστα [I]Oscar Pettiford[/I] και τον ντράμερ [I]Max Roach[/I] (ο τρομπετίστας [I]Clark Terry[/I] και ο μπασίστας [I]Paul Chambers[/I] αντικατέστησαν τους [I]Henry[/I] και [I]Pettiford[/I] στο "[I]Bemsha[/I]"). Το εντυπωσιακό κομμάτι τίτλου, είναι ο λόγος για την αλλαγή μουσικών, καθώς δεν επέτρεψε ούτε μία πλήρη λήψη μετά από περίπου είκοσι πέντε προσπάθειες. Η ένταση είναι αισθητή στην ηχογράφηση, παρόλο που ο [I]Keepnews[/I] ένωσε κομμάτια, με αποτέλεσμα το πρώτο αριστούργημα του [I]Monk[/I] στα μέσα της καριέρας του. Άλλα χάιλαϊτ είναι η τρυφερή μελωδία "[I]Pannonica[/I]", που γράφτηκε για την Ευρωπαία στενή του φίλη, βαρόνη [I]Pannonica "Nica" Koenigswarter[/I] μέλος της οικογένειας [I]Rothschild[/I] και προστάτιδα αρκετών μουσικών της τζαζ της Νέας Υόρκης, όπου ο Μονκ παίζει τσελέστα, καθώς και η σόλο εκδοχή του, για το "[I]I Surrender Dear[/I]". Και όπως αναφέρει ο [I]Lindsay Planer[/I] στο [I]allmusic.com[/I], «τo [I]Brilliant Corners[/I] μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί το άλφα και το ωμέγα της αμερικανικής τζαζ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο». Καμία σοβαρή τζαζ συλλογή δεν πρέπει να είναι χωρίς αυτό. «Δεν προσπαθούσα να δημιουργήσω κάτι που θα ήταν δύσκολο να παιχτεί. Απλώς συνέθεσα μουσική που ταιριάζει με το πώς σκεφτόμουν. Ήξερα ότι οι μουσικοί θα το σκάλιζαν, γιατί ακουγόταν καλό». - [I]Thelonious Monk[/I], 1965 [CENTER][ATTACH type="full" alt="RollinsMonkHarlem1958ByArtKane.jpg"]207875[/ATTACH] (από αριστερά) [I]Sonny Rollins, Thelonious Monk[/I], Χάρλεμ 1958 (φωτογραφία [I]Art Kane[/I])[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…