Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η μυρωδιά του βινυλίου - mainstream ή Boogaloo?
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Νότης" data-source="post: 1057142524" data-attributes="member: 19047"><p><img src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/7/79/Alligator_Bogaloo.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p>Το 1967 φέρνει μαζί του τον γεμάτο και ολοκληρωμένο ροκ ήχο, που είχε μεστώσει πιά από τις αναζητήσεις των προηγούμενων χρόνων κατασταλάζοντας σε δύο κυρίως στύλ σε κάθε άκρη του Ατλαντικού. Για τη jazz η επιβίωση ήταν ήδη δύσκολη και τώρα έχανε και τη μαύρη νεολαία· το δυναμικό υπήρχε παρά τις απώλειες και έπρεπε να κρατήσει τις επάλξεις με κάθε τρόπο. Μπροστάρηδες σ' αυτό, στάθηκαν ορισμένοι μουσικοί που άλλαξαν ριζικά το στύλ τους (κυρίως το hard bop) προσπαθώντας να μπούν και πάλι στις αγορές. Το Aligator Boogaloo που τόλμησε να γράψει ο Lou Donaldson εκείνη τη χρονιά, αγκάλιαζε το funk και ήταν ροκ με τον τρόπο του, μιάς και μπορούσαν να το παίζουν οι d.j και να το χορεύουν στις πίστες. Ήταν άραγε ιεροσυλία; Ήταν προδοσία προς τους ανθρώπους των σκοτεινών club με τους καπνούς και την άσπρη σκόνη; Πολλοί είπαν τότε κάτι τέτοιο, αλλά η ίδια η ιστορία μας λέει άλλα.</p><p>Στο στούντιο εκείνη την τελευταία ημέρα των ηχογραφήσεων, βρίσκονταν πάλι οι ίδιοι μουσικοί (Lou Donaldsonq: alto sax / Melvin Lastie: cornet / Dr. Lonnie Smith: Hammond B3 / George Benson: guitar / Leo Morris: drums) έχοντας τελειώσει τη δουλειά τους. Ο παραγωγός τους ενημέρωσε ότι τους λείπουν 3:30'' για να ολοκληρώσουν, αλλά δεν είχαν τίποτα έτοιμο. Είπαν λοιπόν στον Popa Lou να παίξει ένα θέμα που γουστάρει κι εκείνοι θα τζαμάριζαν πάνω του....! Το θέμα αυτό ήταν το Aligator B:idea<img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite9" alt=":eek:" title="Eek! :eek:" loading="lazy" data-shortname=":eek:" />ogaloo καί έγινε τεράστια επιτυχία! Τα υπόλοιπα κομμάτια διόλου δεν υστερούν σε έμπνευση και εκτελεστική δεινότητα, άλλωστε προσωπικά λατρεύω το: one cylinder. Πολλά χρόνια αργότερα μερικά από τα κομμάτια του δίσκου θα κοσμούσαν συλλογές με ετικέτες Acid Jazz και θα χαρακτηρίζονταν ως πρωτοπορία.</p><p></p><p>Side 1</p><p></p><p>1) Alligator Boogaloo</p><p>2) One Cylinder</p><p>3) The Thang</p><p></p><p>Side 2</p><p></p><p>1) Aw Shucks! (Lonnie Smith)</p><p>2) Rev. Moses</p><p>3) I want a little girl (Murray Mencher, Billy Moll)</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Νότης, post: 1057142524, member: 19047"] [IMG]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/7/79/Alligator_Bogaloo.jpg[/IMG] Το 1967 φέρνει μαζί του τον γεμάτο και ολοκληρωμένο ροκ ήχο, που είχε μεστώσει πιά από τις αναζητήσεις των προηγούμενων χρόνων κατασταλάζοντας σε δύο κυρίως στύλ σε κάθε άκρη του Ατλαντικού. Για τη jazz η επιβίωση ήταν ήδη δύσκολη και τώρα έχανε και τη μαύρη νεολαία· το δυναμικό υπήρχε παρά τις απώλειες και έπρεπε να κρατήσει τις επάλξεις με κάθε τρόπο. Μπροστάρηδες σ' αυτό, στάθηκαν ορισμένοι μουσικοί που άλλαξαν ριζικά το στύλ τους (κυρίως το hard bop) προσπαθώντας να μπούν και πάλι στις αγορές. Το Aligator Boogaloo που τόλμησε να γράψει ο Lou Donaldson εκείνη τη χρονιά, αγκάλιαζε το funk και ήταν ροκ με τον τρόπο του, μιάς και μπορούσαν να το παίζουν οι d.j και να το χορεύουν στις πίστες. Ήταν άραγε ιεροσυλία; Ήταν προδοσία προς τους ανθρώπους των σκοτεινών club με τους καπνούς και την άσπρη σκόνη; Πολλοί είπαν τότε κάτι τέτοιο, αλλά η ίδια η ιστορία μας λέει άλλα. Στο στούντιο εκείνη την τελευταία ημέρα των ηχογραφήσεων, βρίσκονταν πάλι οι ίδιοι μουσικοί (Lou Donaldsonq: alto sax / Melvin Lastie: cornet / Dr. Lonnie Smith: Hammond B3 / George Benson: guitar / Leo Morris: drums) έχοντας τελειώσει τη δουλειά τους. Ο παραγωγός τους ενημέρωσε ότι τους λείπουν 3:30'' για να ολοκληρώσουν, αλλά δεν είχαν τίποτα έτοιμο. Είπαν λοιπόν στον Popa Lou να παίξει ένα θέμα που γουστάρει κι εκείνοι θα τζαμάριζαν πάνω του....! Το θέμα αυτό ήταν το Aligator B:idea:oogaloo καί έγινε τεράστια επιτυχία! Τα υπόλοιπα κομμάτια διόλου δεν υστερούν σε έμπνευση και εκτελεστική δεινότητα, άλλωστε προσωπικά λατρεύω το: one cylinder. Πολλά χρόνια αργότερα μερικά από τα κομμάτια του δίσκου θα κοσμούσαν συλλογές με ετικέτες Acid Jazz και θα χαρακτηρίζονταν ως πρωτοπορία. Side 1 1) Alligator Boogaloo 2) One Cylinder 3) The Thang Side 2 1) Aw Shucks! (Lonnie Smith) 2) Rev. Moses 3) I want a little girl (Murray Mencher, Billy Moll) [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η μυρωδιά του βινυλίου - mainstream ή Boogaloo?
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…