Η ιστορια του εργαλειου

[Σωφρον]

Ανοιγω ενα νεο θεμα, τοσο για να γνωρισουμε την ιστορια των εργαλειων, οσο και να βοηθηθουμε να αναγνωριστουν εργαλεια χειρος που ειτε εχουν αλλοιωθει τα χαρακτηριστικα τους ειτε απεικονιζονται μονο συμβολα.
Η σωστη αναγνωριση μας βοηθαει ωστε να οδηγηθουμε στη σωστη αποκατασταση ενος παλιου και ταλαιπωρημενου απο το χρονο εργαλειου, ή ακομα και να υπολογισουμε την αξια του.

 

[Σωφρον]

Το ονομα GEDORE δημιουργηθηκε το 1919, οταν τα τρια αδερφια (Gebruder = αδερφια) με το επιθετο Dowidat ιδρυσαν ενα μικρο εργαστηριο κατασκευης εργαλειων στο Remscheid στη Βορεια Ρηνανια-Βεστφαλια της Γερμανιας. Απο την αρχη, εστιασαν στην ποιοτητα και τον καινοτομο σχεδιασμο. Αποφασισαν να φτιαξουν την πιο ολοκληρωμενη γκαμα εργαλειων, και απο τα πρωτα χρονια λειτουργιας γνωρισαν ταχεια επεκταση βασισμενη σε επιτυχημενες πωλησεις στη γερμανικη αγορα.
Το 1926 η εταιρεια μετακομισε σε ενα νεο εργοστασιο. Εστιαζοντας στις εγχωριες και διεθνεις πωλησεις, συντομα απεκτησε παγκοσμια φημη για την ποιοτητα και την καινοτομια σε πολλους κλαδους της βιομηχανιας. Το 1949 οταν τα δυο αδερφια χωρισαν τους δρομους τους, τo ονομα GEDORE κρατησε ο Otto Dowidat. Ο Otto απεβιωσε το 1975, και η διαχειριση της εταιρειας περασε στον γιο του Karl Dowidat.
Μετα απο εξαγορες αλλων μικροτερων εταιρειων, σημερα, ο ομιλος Gedore ελεγχεται απο την κορη του Karl, Karen Dowidat και τον γιο της Christian. Ο ομιλος εχει τρεις βασικές μαρκες: GEDORE – εργαλεια υψηλης ποιοτητας. CAROLUS – εργαλεια στη μεσαια κατηγορια τιμων, ωστοσο το 2018 αφησε το λογοτυπο CAROLUS και λανσαρε την κοκκινη σειρα εργαλειων GEDORE (κατασκευη μαλλον στην Ασια) . OCHSENKOPF – εργαλεια δασοκομιας.
Στη δεκαετια του 1960 η εταιρεια ξεκινησε επενδυσεις στο εξωτερικο και εκτοτε εξελιχθηκε σε παγκοσμιο οργανισμο με παραγωγικες δραστηριοτητες στη Γερμανια, την Αυστρια, το Ηνωμενο Βασιλειο, την Τουρκια, την Ινδια, τη Βραζιλια και τη Νοτια Αφρικη. Το 1972 η Gedore εξαγορασε την Rahsol (μαχαιροπηρουνα, εργαλεια, ξυραφια), επεκτεινοντας ετσι την αγορα προιοντων χαλυβα.
Η GEDORE στηριζε τον μηχανοκινητο αθλητισμο με χορηγιες και εργαλεια.

 

[Σωφρον]

Την DOWIDAT ιδρυσε το 1949 ενας απο τους δυο εναπομειναντες αδερφους Dowidat (ο 3ος o Karl πεθανε το 1933). Kαι οι τρεις ειχαν φτιαξει την εταιρεια GEDORE. Λογω διαφωνιων τα δυο αδερφια χωρισαν και ετσι ο Otto Dowidat κρατησε την Gedore και ο Willi εφυγε για να ανοιξει τη δικη του εταιρεια Dowidat. Αργοτερα η Dowidat συγχωνευτηκε με την Belzer για να σχηματισουν την Belzer-Dowidat και στη συνεχεια το 1988 αγοραστηκαν απο την Bahco. Το ονομα Dowidat εξαφανιστηκε και τα εργαλεια πωληθηκαν με την επωνυμία Bahco-Belzer.
Η Dowidat ειδικευτηκε στην κατασκευη κλειδιων υψηλης αντοχης που δεν ηταν χρωμιωμενα, αλλά "μπλε" ή μαυρισμενα.
Στις αρχες της δεκαετιας του 1950 ο Willi γνωρισε τον αυστραλο Stanley Coffey, που ηταν κατασκευαστης εργαλειων με εδρα το Σίδνεϊ, και μετα απο συμφωνια αρχισε να κατασκευαζει εργαλεια με την επωνυμια Dowidat Special. Ο Stan Coffey διηυθυνε την Dowidat Australia μεχρι τη δεκαετια του 1970. Στη συνεχεια, μετα απο μια σειρα εξαγορων, η Dowidat - Coffey Proprietary Ltd εγινε τελικα η Rothenberger Australia Ltd, θυγατρικη της γνωστης μεγαλης γερμανικης πολυεθνικης.
Η Dowidat εφτιαχνε εξαρτηματα για τον μηχανοκινητο αθλητισμο. Μεχρι τα τελη της δεκαετιας του 1960 η Dowidat εφτιαχνε τα εργαλεια που συνοδευαν τα αυτοκινητα της Mercedes Benz.

 

[KTM950]

Εξαιρετικό το αφιέρωμα και το καινούργιο νήμα που έλειπε από την σελίδα αλλά και το forum γενικότερα. Συνέχισε την καλή δουλειά. Μιας και έκανες την αρχή με την Gedore και την Dowidat, κάνε και ένα σχετικό αφιέρωμα στην Belzer!!!!! Πάνε σχεδόν πακέτο, και είναι εργαλεία υψηλής ποιότητας και χρωμιωμένα...

 

[KTM950]

Και δόξα το θεό έχουμε πληθώρα εταιριών για όποιον ενδιαφέρεται σε συνεισφέρει στην συγκεκριμένη ενότητα: acesa, bahco, irimo, elu, usag, pastorino, knipex, unior, irega, arndt, wiha, hazet, stahlwille, elora, facom, super ego, ega master, heyco, rems, athlete, alarm, sam, είναι ενδεικτικά και μόνο ορισμένες από τις εταιρίες που δέσποζαν ή και δεσπόζουν ακόμα στην γηραιά ήπειρο (...δεν βάζω εδώ εταιρίες από Αμερική μεριά), οι οποίες είχαν και έχουν όνομα και παρουσία στον χώρο του ποιοτικού εργαλείου τουλάχιστον κάποτε πριν από την κινεζοποίηση- παγκοσμιοποίηση.

Όπως προανέφερα και στην αρχή της ενότητας όσοι πιστοί προσέλθετε και συνεισφέρετε. Η όποια ανάρτηση εδώ τουλάχιστον από εμένα αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρων...

Υ.Γ. Παρακαλείται ο πατριάρχης του forum Μιχάλης (...a.k.a Χιώτης), να αναγράψει στην ενότητα οπωσδήποτε...... ...... (και φωτό παρακαλώ..... )

 

[nickmanak]

Παιδια, που μπορουμε να ποσταρουμε φωτο απο παλια εργαλεια που εχουμε στην κατοχη μας, κυριως παλιες κυκλοφοριες, απο σπανιες μαρκες ή απο μαρκες που διεκοψαν την παραγωγη; Εδω ή σε αλλο τοπικ;

 

[Χιωτης]

Yπαρχει ηδη το νημα 'Εργαλεια μιας αλλη εποχης' οπου παρουσιαζουμε, ποσταρουμε φωτογραφιες και σχολιαζουμε παλαια εργαλεια.

Εργαλεία μιας άλλης Εποχής...

Ανοιγω ενα νεο νημα, θυμαμαι οτι καποια μελη το ειχαν ζητησει, οπου θα παρουσιαζουμε και θα σχολιαζουμε πασης φυσεως εργαλεια που εχουμε τα οποια εχουν καποια ηλικια, θα ελεγα πανω απο 30-40 ετων. Κανω την αρχη βαζοντας μια μεγγενη ξυλουργου που μου χαρισαν πριν χρονια και εχει μονιμη θεση στη...

avclub.gr

 

[wagelis]

Κάπου το είχα γράψει , να το επαναλάβω και εδώ:

Το 1867 ο Wilhem Fein έφτιαξε ένα μικρό εργαστήριο για ηλεκτρικές συσκευές , μια εντελώς νέα τεχνολογία την εποχή εκείνη .
Το 1895 , 30 χρόνια μετά ο γιός του Emil Fein , περπατώντας στον δρόμο είδε έναν οικοδόμο να προσπαθεί να ανοίξει μια τρύπα σε τοίχο με χειροκίνητο δράπανο . Του ήρθε τότε η ιδέα να προσθέσει έναν ηλεκτρικό κινητήρα στο δράπανο και από χειροκίνητο να γίνει ηλεκτρικό . Μη έχοντας όμως τα απαιτούμενα κεφάλαια έγραψε στον Τόμας Έντισον και ζήτησε χρηματοδότηση . Ο Έντισον μέγιστος και στυγνός έμπορας (γνωστοί οι καυγάδες του με τον Τέσλα ) μυρίστηκε χρήμα και συμφώνησε .
Έτσι το 1897 βγήκαν από τα εργαστήρια της Fein πρώτα ηλεκτρικά δάπανα , στα οποία αργότερα η Metabo πρόσθεσε και την κρούση .
Μαθητευόμενος στην Fein και μετέπειτα αντιπρόσωπός της στην Στουτγκάρδη (Νότια Γερμανία ) ήταν ο Robert Bosch . Τα υπόλοιπα είναι γνωστά .
Την δεκαετία του 1920-1930 λόγω των άριστων σχέσεων Γερμανίας -Ιαπωνίας , οι γερμανοί βοήθησαν τους Ιάπωνες στην τεχνογωσία και έτσι δημιουργήθηκε η Makita .

 

[vasilisp77]

Άρα η makita έχει γονίδια Bosch!!!!!

 

[KTM950]

Κάπου το είχα γράψει , να το επαναλάβω και εδώ:

Το 1867 ο Wilhem Fein έφτιαξε ένα μικρό εργαστήριο για ηλεκτρικές συσκευές , μια εντελώς νέα τεχνολογία την εποχή εκείνη .
Το 1895 , 30 χρόνια μετά ο γιός του Emil Fein , περπατώντας στον δρόμο είδε έναν οικοδόμο να προσπαθεί να ανοίξει μια τρύπα σε τοίχο με χειροκίνητο δράπανο . Του ήρθε τότε η ιδέα να προσθέσει έναν ηλεκτρικό κινητήρα στο δράπανο και από χειροκίνητο να γίνει ηλεκτρικό . Μη έχοντας όμως τα απαιτούμενα κεφάλαια έγραψε στον Τόμας Έντισον και ζήτησε χρηματοδότηση . Ο Έντισον μέγιστος και στυγνός έμπορας (γνωστοί οι καυγάδες του με τον Τέσλα ) μυρίστηκε χρήμα και συμφώνησε .
Έτσι το 1897 βγήκαν από τα εργαστήρια της Fein πρώτα ηλεκτρικά δάπανα , στα οποία αργότερα η Metabo πρόσθεσε και την κρούση .
Μαθητευόμενος στην Fein και μετέπειτα αντιπρόσωπός της στην Στουτγκάρδη (Νότια Γερμανία ) ήταν ο Robert Bosch . Τα υπόλοιπα είναι γνωστά .
Την δεκαετία του 1920-1930 λόγω των άριστων σχέσεων Γερμανίας -Ιαπωνίας , οι γερμανοί βοήθησαν τους Ιάπωνες στην τεχνογωσία και έτσι δημιουργήθηκε η Makita .

Ευχαριστούμε για την επανάληψη. Άλλωστε η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως...!!!!! Την ιστορία δεν θυμάμαι όταν την είχες πρωτοδημοσιεύσει τώρα όμως μου έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μου......

 

[Σωφρον]

Το 1884 ο Robert A. Belzer ιδρυσε μια επιχειρηση εξαγωγης εργαλειων και προμηθευε κυριως τις σκανδιναβικες χωρες. Το 1912 οι δυο εμποροι Walter Dörken και Walter Schlingensiepen ανελαβαν την επιχειρηση, η οποια εκεινη την εποχη ειχε την εδρα της στο Cronenberg. Ο πρωτος παγκοσμιος πολεμος και η αυξανομενη βιομηχανοποιηση αυξησαν τη ζητηση και τις απαιτησεις για την ποιοτητα. Η αυτοκινητοβιομηχανια δημιουργησε μια νεα ζητηση και ετσι η Belzer ξεκινησε τη δικη της παραγωγη το 1920 και απασχολουσε περιπου 100 υπαλληλους.
Το 1925 τα πρωτα κλειδια, κατσαβιδια και πενσες κατασκευαστηκαν απο υψηλης ποιοτητας χαλυβα βαναδιου και πωληθηκαν αρχικα με την επωνυμια «Eigenheim». Ο καταλογος του 1937 περιλαμβανε πολλες χιλιαδες εργαλεια σε 200 σελιδες. H Belzer, με 290 υπαλληλους, παρηγαγε κυριως ειδικα εργαλεια και οργανα μετρησης για την κατασκευη οχηματων και αεροπλανων.
Το 1943 το κτιριο της διοικησης στο Cronenberg καταστραφηκε απο τους βομβαρδισμους, αλλά οι χωροι της παραγωγης γλιτωσαν και ετσι η παραγωγη ξαναρχισε μετα τον πολεμο. Η γκαμα επεκταθηκε με νεα εργαλεια για ειδικα επαγγελματα (οπως ωρολογοποιους, οπτικους, τεχνικους ραδιοφωνου και τηλεπικοινωνιων). Στα τελη της δεκαετιας του 1950 ο αριθμος των εργαζομενων ανηλθε σε 650 ατομα.
Τον Οκτωβριο του 1970, οι οικογενειες των ιδιοκτητων πουλησαν την Belzer στην κρατικη Saarbergwerke AG. Το 1974, η Belzer συγχωνευθηκε με την Remscheid Dowidat για να σχηματισουν την DWU (Γερμανικη Ενωση Εργαλειων). Ενω η Belzer προμηθευε κυριως εργαλεία για την αεροπορικη βιομηχανια καθως και για ερευνα και αναπτυξη, η Dowidat επικεντρωθηκε περισσοτερο στον εξοπλισμο της βιομηχανιας και της βιοτεχνιας, για να κυκλοφορησουν και εργαλεια με το "Belzer-Dowidat". Το 1977 το "Spiegel" ανεφερε οτι η εταιρεια "θεωρειται ηγετης της αγορας στον κλαδο εργαλειων". Το 1988 ο σουηδικος ομιλος Bahco αγορασε την DWU. Το 1991 η Bahco εξαγοραστηκε απο τον ομιλο Sandvik, που ιδρυθηκε το 1862, ενας απο τους μεγαλυτερους ευρωπαιους κατασκευαστες εργαλειων. Τον Οκτωβριο του 1991 η Sandvik-Belzer υποσχεθηκε μια βελτιωμενη θεση στην αγορα και ενα ασφαλες μελλον για τους 500 υπαλληλους της (συμπεριλαμβανομενων πανω απο 200 στο Βουπερταλ).
Το 1993, ωστοσο, 70 εργαζομενοι απολυθηκαν στο Wuppertal και η παραγωγη μεταφερθηκε στο Hasborn, το δευτερο εργοστασιο της εταιρειας. Το 1997 το Hasborn εκλεισε και η παραγωγη μεταφερθηκε στην Αργεντινη. Οι υπολοιποι 140 εργαζομενοι στο Cronenberg παρηγαγαν ακομα κατσαβιδια και εργαλειοφορους. Το 1996 μετα απο καταγγελιες κατοικων της περιοχής λογω δυσαρεστων οσμων απο το βαφειο της εταιρειας, που λειτουργουσε απο το 1989, ειχε ως αποτελεσμα να κλεισει και αυτο. Το 1997 μεταφλερθηκαν ολα στα κεντρικα στη Σουηδια, με αποτελεσμα να χαθουν αλλες 40 θεσεις εργασιας. Τον Ιουνιο του 1999, η Sandvik πουλησε το τμημα «Saws and Tools» - και συνεπως και το εργοστασιο στο Cronenberg - στον αμερικανικο ομιλο εργαλειων «Snap-on», που ιδρυθηκε το 1920.
Το 2000, η γη και το κτιριο στο Βουπερταλ αγοραστηκαν για να λειτουργησουν ως βιομηχανικο παρκο. Ετσι η παραγωγη κατσαβιδιων της Sandvig-Belzer - η τελευταια εναπομεινασα κατασκευη εργαλειων - μεταφερθηκε στην Ισπανια. Το 2005 η Snap-on συγχωνευτηκε με την Herramientas Eurotools SA, που εξαγορασε το 1995 την Bahco Group AB για να σχηματιστει ο ομιλος SNA Europe.
Μεχρι και σημερα, η Apex (Βραζιλια) πουλαει εργαλεια Belzer.
(πολλη πληροφορια αλλα επρεπε να αναφερθουν ολα ωστε να αναδειχθουν οι εξαγορες)

Δεν εχω εργαλεια Belzer ... οι φωτο απο διαδικτυο




και ενα video απο την κατασκευη της πενσας

 

[KTM950]

Το 1884 ο Robert A. Belzer ιδρυσε μια επιχειρηση εξαγωγης εργαλειων και προμηθευε κυριως τις σκανδιναβικες χωρες. Το 1912 οι δυο εμποροι Walter Dörken και Walter Schlingensiepen ανελαβαν την επιχειρηση, η οποια εκεινη την εποχη ειχε την εδρα της στο Cronenberg. Ο πρωτος παγκοσμιος πολεμος και η αυξανομενη βιομηχανοποιηση αυξησαν τη ζητηση και τις απαιτησεις για την ποιοτητα. Η αυτοκινητοβιομηχανια δημιουργησε μια νεα ζητηση και ετσι η Belzer ξεκινησε τη δικη της παραγωγη το 1920 και απασχολουσε περιπου 100 υπαλληλους.
Το 1925 τα πρωτα κλειδια, κατσαβιδια και πενσες κατασκευαστηκαν απο υψηλης ποιοτητας χαλυβα βαναδιου και πωληθηκαν αρχικα με την επωνυμια «Eigenheim». Ο καταλογος του 1937 περιλαμβανε πολλες χιλιαδες εργαλεια σε 200 σελιδες. H Belzer, με 290 υπαλληλους, παρηγαγε κυριως ειδικα εργαλεια και οργανα μετρησης για την κατασκευη οχηματων και αεροπλανων.
Το 1943 το κτιριο της διοικησης στο Cronenberg καταστραφηκε απο τους βομβαρδισμους, αλλά οι χωροι της παραγωγης γλιτωσαν και ετσι η παραγωγη ξαναρχισε μετα τον πολεμο. Η γκαμα επεκταθηκε με νεα εργαλεια για ειδικα επαγγελματα (οπως ωρολογοποιους, οπτικους, τεχνικους ραδιοφωνου και τηλεπικοινωνιων). Στα τελη της δεκαετιας του 1950 ο αριθμος των εργαζομενων ανηλθε σε 650 ατομα.
Τον Οκτωβριο του 1970, οι οικογενειες των ιδιοκτητων πουλησαν την Belzer στην κρατικη Saarbergwerke AG. Το 1974, η Belzer συγχωνευθηκε με την Remscheid Dowidat για να σχηματισουν την DWU (Γερμανικη Ενωση Εργαλειων). Ενω η Belzer προμηθευε κυριως εργαλεία για την αεροπορικη βιομηχανια καθως και για ερευνα και αναπτυξη, η Dowidat επικεντρωθηκε περισσοτερο στον εξοπλισμο της βιομηχανιας και της βιοτεχνιας, για να κυκλοφορησουν και εργαλεια με το "Belzer-Dowidat". Το 1977 το "Spiegel" ανεφερε οτι η εταιρεια "θεωρειται ηγετης της αγορας στον κλαδο εργαλειων". Το 1988 ο σουηδικος ομιλος Bahco αγορασε την DWU. Το 1991 η Bahco εξαγοραστηκε απο τον ομιλο Sandvik, που ιδρυθηκε το 1862, ενας απο τους μεγαλυτερους ευρωπαιους κατασκευαστες εργαλειων. Τον Οκτωβριο του 1991 η Sandvik-Belzer υποσχεθηκε μια βελτιωμενη θεση στην αγορα και ενα ασφαλες μελλον για τους 500 υπαλληλους της (συμπεριλαμβανομενων πανω απο 200 στο Βουπερταλ).
Το 1993, ωστοσο, 70 εργαζομενοι απολυθηκαν στο Wuppertal και η παραγωγη μεταφερθηκε στο Hasborn, το δευτερο εργοστασιο της εταιρειας. Το 1997 το Hasborn εκλεισε και η παραγωγη μεταφερθηκε στην Αργεντινη. Οι υπολοιποι 140 εργαζομενοι στο Cronenberg παρηγαγαν ακομα κατσαβιδια και εργαλειοφορους. Το 1996 μετα απο καταγγελιες κατοικων της περιοχής λογω δυσαρεστων οσμων απο το βαφειο της εταιρειας, που λειτουργουσε απο το 1989, ειχε ως αποτελεσμα να κλεισει και αυτο. Το 1997 μεταφλερθηκαν ολα στα κεντρικα στη Σουηδια, με αποτελεσμα να χαθουν αλλες 40 θεσεις εργασιας. Τον Ιουνιο του 1999, η Sandvik πουλησε το τμημα «Saws and Tools» - και συνεπως και το εργοστασιο στο Cronenberg - στον αμερικανικο ομιλο εργαλειων «Snap-on», που ιδρυθηκε το 1920.
Το 2000, η γη και το κτιριο στο Βουπερταλ αγοραστηκαν για να λειτουργησουν ως βιομηχανικο παρκο. Ετσι η παραγωγη κατσαβιδιων της Sandvig-Belzer - η τελευταια εναπομεινασα κατασκευη εργαλειων - μεταφερθηκε στην Ισπανια. Το 2005 η Snap-on συγχωνευτηκε με την Herramientas Eurotools SA, που εξαγορασε το 1995 την Bahco Group AB για να σχηματιστει ο ομιλος SNA Europe.
Μεχρι και σημερα, η Apex (Βραζιλια) πουλαει εργαλεια Belzer.
(πολλη πληροφορια αλλα επρεπε να αναφερθουν ολα ωστε να αναδειχθουν οι εξαγορες)

Δεν εχω εργαλεια Belzer ... οι φωτο απο διαδικτυο

View attachment 189908
View attachment 189909

και ενα video απο την κατασκευη της πενσας

ΤΡΟΜΕΡΗ η δημοσίευσή σου. Απλά εκπληκτική.

 

[wagelis]

Άντε ,αφού το αρχίσαμε , να συνεχίσουμε με την ιστορία της Φρέζας .
Η φρέζα Ξύλου ( στα ελληνικά και "router") είναι εφεύρεση της αμερικάνικης εταιρείας kelley electric machine co το 1905.
Οι πρώτες φρέζες ήταν πάρα πολύ βαριές , δύσχρηστες και δεν είχαν μηχανισμό για να ανεβοκατεβάινουν . Θεωρήθηκαν πάντως από την αρχή σαν μηχανές-θαύματα στην Ξυλουργική γιατί μπορούσες να κάνεις πολλά πράγματα με μια μόνο μηχανή .
Το 1928 ο γερμανός μηχανικός Eugen Lutz ίδρυσε στη Γερμανία , κοντά στα εργαστήρια της Fein , ένα χυτήριο ελαφρών μετάλλων .
Tο 1930 o Lutz εφευρίσκει το τριβείο δίσκου και παράλληλα αρχίζει να φτιάχνει φρέζες -φασόν , μετά από συμφωνία με την kelley electric.
Το 1950 η εταιρεία ονομάζεται στη γνωστή ELU , από τα αρχικά του ιδρυτής Eugen (Ευγένιος) Lutz.
To 1951 ο Lutz προσθέτει την βύθιση στη φρέζα και ουσιαστικά φτιάχνει ένα εργαλείο που φτάνει σε σχήμα και μορφή όπως αυτά που έχουμε στις μέρες μας . Δεν πατεντάρει όμως τον μηχανισμό , με αποτέλεσμα να αρχίσουν οι αντιγραφές .
Το 1984 η Black @Decker αγοράζει την Elu ,και την μετονομάζει σε Elumatic , παίρνοντας και όλη την παραγωγή και τεχνογωσία πάνω στις μηχανές ξύλου .
Tο 2001 το όνομα Elu βγαίνει από την αγορά και την παραγωγή συνεχίζει ο επαγγελματικός βραχίονας της B@ D δηλ. η Dewalt .
Αργότερα σε ένα φόρουμ , παράγοντες της βιομηχανίας εργαλείων , λέγεται να είπαν , ότι η πώληση της Elu , αλλά και άλλων βιομηχανιών (π.χ. Facom επίσης σε B@D κλπ) στους αμερικανούς ήταν από τα μεγαλύτερα λάθη-απώλειες των ευρωπαίων ,που δύσκολα αναπληρώνονται .

 

[lazarefa]

Και το σήμερα: