Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
H μουσική στην Theresienstadt
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κώστας Γκαβάκος" data-source="post: 1057918023" data-attributes="member: 16244"><p><strong>Victor Ullmann- Der Kaiser von Atlantis oder Totverweigerung</strong></p><p><strong>Μονόπρακτη όπερα -Ο Αυτοκράτορας της Ατλαντίδας ή Η άρνηση του Θανάτου</strong> </p><p></p><p>O Ullmann γεννήθηκε το 1898 στα σύνορα Τσεχίας Πολωνίας και πέθανε το 1944 στο Auschwitz. Σαν παιδί έλαβε καλή μόρφωση. Μετά το Α παγκόσμιο πόλεμο σπούδασε μουσική κοντά στον Schoenberg που τον συνέστησε στον γαμπρό του Alexander Zemlinsky, διευθυντή του Νέου Γερμανικού Θεάτρου της Πράγας, με καθήκοντα repetiteur. Αργότερα ανέλαβε διευθυντής σε μια μικρή όπερα της Βοημίας, περιπλανήθηκε μεταξύ Γερμανίας, Αυστρίας και Τσεχοσλοβακίας, εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο της Ανθρωποσοφιστικής Εταιρίας, συνέθετε μουσική και έγραφε μουσικοκριτική διατηρώντας πάντα την σχέση του με κύκλους του Schoenberg χωρίς ποτέ να μειωθεί ο θαυμασμός του για τον Berg. </p><p>Ο Ullmann συνέθεσε την μουσική το 1943 σε μορφή όπερας δωματίου για επτά τραγουδιστές και δεκατρία όργανα. To έργο ήταν έτοιμο να παρουσιαστεί το 1944 αλλά η λογοκρισία το έκοψε.</p><p>Το Libretto ήταν του Peter Kien ενός νεαρού ποιητή και ζωγράφου που είχε οικειοθελώς ακολουθήσει τους γονείς του στο στρατόπεδο. Είναι μια αλληγορία της φύσης του ναζισμού και της μικρής αξίας που προσέδιδε στην ανθρώπινη ζωή.</p><p></p><p></p><p>[ATTACH]141417[/ATTACH]</p><p></p><p></p><p><strong>Τα πρόσωπα του έργου είναι</strong> </p><p>Ο Αυτοκράτορας Υπεράνω </p><p>ο Αρλεκίνος </p><p>ο Θάνατος </p><p>ένα Κορίτσι </p><p>ένας Στρατιώτης </p><p>η Τυμπανίστρια </p><p>το Μεγάφωνο.</p><p></p><p><strong>Υπόθεση</strong></p><p>Ο Αυτοκράτορας Υπεράνω είναι κλεισμένος στο πύργο του χωρίς επαφή με τους ανθρώπους για να διοικεί καλύτερα. Έξω στο κρύο κάθεται ο Αρλεκίνος με τον Θάνατο και κουβεντιάζουν για τους ανθρώπους που έχουν ξεχάσει να αυτοσαρκάζονται, έχουν ξεχάσει να διασκεδάζουν και να πεθαίνουν με αξιοπρέπεια. </p><p>Η μεγάλη άρια του αρλεκίνου (άρια Νο 3) παραπέμπει στο δεύτερο μέρος του τραγουδιού Trunkene im Fruhling από το τραγούδι της γης του Mahler. </p><p>Εμφανίζεται η τυμπανίστρια που ανακοινώνει την απόφαση του Αυτοκράτορα Υπεράνω να κηρύξει τον ολοκληρωτικό πόλεμο, τον πόλεμο πάντων κατά πάντων με μπροστάρη τον Θάνατο(άρια Νο7). Το τραγούδι της είναι μια γκροτέσκα παραμόρφωση του εθνικού τραγουδιού <Deutschland, Deutschland uber alles, uber alles in der Welt> που προκάλεσε και την απόρριψη του έργου από τους ναζί.</p><p></p><p>Η δεύτερη εικόνα (Νο15) ξεκινά με το ορχηστρικό intermezzo < o χορός του θανάτου>. Η μουσική παραπέμπει στο πένθιμο μοτίβο του πρώτου μέρους της Asrael Symphony του Josef Suk.</p><p> <em>O Suk είχε συνθέσει την συμφωνία (Αsrael είναι ο άγγελος του θανάτου στην μουσουλμανική θρησκεία) σε μια τραγική στιγμή της ζωής του όταν σε ένα χρόνο έχασε δύο αγαπημένους ανθρώπους τον πεθερό του Dvorak και την γυναίκα το</em>υ.</p><p></p><p>Ο Θάνατος προσβεβλημένος από τον Αυτοκράτορα γιατί δεν ερωτήθηκε δείχνει την δύναμη του σταματώντας τον θάνατο. Οι τραυματισμένοι στρατιώτες, οι βαριά άρρωστοι άνθρωποι βασανίζονται χωρίς να μπορούν να πεθάνουν. Ένας στρατιώτης στο πρόσωπο ενός εχθρού ανακαλύπτει μια γυναικεία μορφή και μαζί αναπολούν την χαμένη χαρά του έρωτα.</p><p></p><p>Ο Θάνατος για να επιστρέψει και να λυθεί το αδιέξοδο απαιτεί το πρώτο θύμα να είναι ο Αυτοκράτορας. Η μεγάλη άρια του Αυτοκράτορα (Νο19) παραπέμπει ευθέως στο der Abschied από το Τραγούδι της Γης.</p><p>Στο τέλος της όπερας ο Ullmann μελοποιεί τον στίχο <έλα θάνατε αγαπητέ μας επισκέπτη> με τον Λουθηρανό ύμνο Ein feste Burg έτσι όπως ξεκινά και το τελευταίο μέρος της 5ης συμφωνίας (Reformation) του Mendelssohn. </p><p></p><p>Οι ποικίλες αναφορές σε άλλους συνθέτες δεν στερούν τίποτε από την δραματική δύναμη του έργου, ή άρια μάλιστα του Αυτοκράτορα Υπεράνω αποτελεί μια άξια συνέχεια της Γερμανικής μουσικής φιλολογίας στην θεματική του θανάτου. </p><p>Το έργο αυτό που επέζησε του γκέτο μπορεί να μην είναι εύκολο αλλά ανταμείβει τον προσεκτικό ακροατή.</p><p></p><p>Πηγές ήταν η wikipedia, οι πληροφορίες του cd και το βιβλίο Όπερα του Andras Batta.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κώστας Γκαβάκος, post: 1057918023, member: 16244"] [B]Victor Ullmann- Der Kaiser von Atlantis oder Totverweigerung Μονόπρακτη όπερα -Ο Αυτοκράτορας της Ατλαντίδας ή Η άρνηση του Θανάτου[/B] O Ullmann γεννήθηκε το 1898 στα σύνορα Τσεχίας Πολωνίας και πέθανε το 1944 στο Auschwitz. Σαν παιδί έλαβε καλή μόρφωση. Μετά το Α παγκόσμιο πόλεμο σπούδασε μουσική κοντά στον Schoenberg που τον συνέστησε στον γαμπρό του Alexander Zemlinsky, διευθυντή του Νέου Γερμανικού Θεάτρου της Πράγας, με καθήκοντα repetiteur. Αργότερα ανέλαβε διευθυντής σε μια μικρή όπερα της Βοημίας, περιπλανήθηκε μεταξύ Γερμανίας, Αυστρίας και Τσεχοσλοβακίας, εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο της Ανθρωποσοφιστικής Εταιρίας, συνέθετε μουσική και έγραφε μουσικοκριτική διατηρώντας πάντα την σχέση του με κύκλους του Schoenberg χωρίς ποτέ να μειωθεί ο θαυμασμός του για τον Berg. Ο Ullmann συνέθεσε την μουσική το 1943 σε μορφή όπερας δωματίου για επτά τραγουδιστές και δεκατρία όργανα. To έργο ήταν έτοιμο να παρουσιαστεί το 1944 αλλά η λογοκρισία το έκοψε. Το Libretto ήταν του Peter Kien ενός νεαρού ποιητή και ζωγράφου που είχε οικειοθελώς ακολουθήσει τους γονείς του στο στρατόπεδο. Είναι μια αλληγορία της φύσης του ναζισμού και της μικρής αξίας που προσέδιδε στην ανθρώπινη ζωή. [ATTACH=CONFIG]141417._xfImport[/ATTACH] [B]Τα πρόσωπα του έργου είναι[/B] Ο Αυτοκράτορας Υπεράνω ο Αρλεκίνος ο Θάνατος ένα Κορίτσι ένας Στρατιώτης η Τυμπανίστρια το Μεγάφωνο. [B]Υπόθεση[/B] Ο Αυτοκράτορας Υπεράνω είναι κλεισμένος στο πύργο του χωρίς επαφή με τους ανθρώπους για να διοικεί καλύτερα. Έξω στο κρύο κάθεται ο Αρλεκίνος με τον Θάνατο και κουβεντιάζουν για τους ανθρώπους που έχουν ξεχάσει να αυτοσαρκάζονται, έχουν ξεχάσει να διασκεδάζουν και να πεθαίνουν με αξιοπρέπεια. Η μεγάλη άρια του αρλεκίνου (άρια Νο 3) παραπέμπει στο δεύτερο μέρος του τραγουδιού Trunkene im Fruhling από το τραγούδι της γης του Mahler. Εμφανίζεται η τυμπανίστρια που ανακοινώνει την απόφαση του Αυτοκράτορα Υπεράνω να κηρύξει τον ολοκληρωτικό πόλεμο, τον πόλεμο πάντων κατά πάντων με μπροστάρη τον Θάνατο(άρια Νο7). Το τραγούδι της είναι μια γκροτέσκα παραμόρφωση του εθνικού τραγουδιού <Deutschland, Deutschland uber alles, uber alles in der Welt> που προκάλεσε και την απόρριψη του έργου από τους ναζί. Η δεύτερη εικόνα (Νο15) ξεκινά με το ορχηστρικό intermezzo < o χορός του θανάτου>. Η μουσική παραπέμπει στο πένθιμο μοτίβο του πρώτου μέρους της Asrael Symphony του Josef Suk. [I]O Suk είχε συνθέσει την συμφωνία (Αsrael είναι ο άγγελος του θανάτου στην μουσουλμανική θρησκεία) σε μια τραγική στιγμή της ζωής του όταν σε ένα χρόνο έχασε δύο αγαπημένους ανθρώπους τον πεθερό του Dvorak και την γυναίκα το[/I]υ. Ο Θάνατος προσβεβλημένος από τον Αυτοκράτορα γιατί δεν ερωτήθηκε δείχνει την δύναμη του σταματώντας τον θάνατο. Οι τραυματισμένοι στρατιώτες, οι βαριά άρρωστοι άνθρωποι βασανίζονται χωρίς να μπορούν να πεθάνουν. Ένας στρατιώτης στο πρόσωπο ενός εχθρού ανακαλύπτει μια γυναικεία μορφή και μαζί αναπολούν την χαμένη χαρά του έρωτα. Ο Θάνατος για να επιστρέψει και να λυθεί το αδιέξοδο απαιτεί το πρώτο θύμα να είναι ο Αυτοκράτορας. Η μεγάλη άρια του Αυτοκράτορα (Νο19) παραπέμπει ευθέως στο der Abschied από το Τραγούδι της Γης. Στο τέλος της όπερας ο Ullmann μελοποιεί τον στίχο <έλα θάνατε αγαπητέ μας επισκέπτη> με τον Λουθηρανό ύμνο Ein feste Burg έτσι όπως ξεκινά και το τελευταίο μέρος της 5ης συμφωνίας (Reformation) του Mendelssohn. Οι ποικίλες αναφορές σε άλλους συνθέτες δεν στερούν τίποτε από την δραματική δύναμη του έργου, ή άρια μάλιστα του Αυτοκράτορα Υπεράνω αποτελεί μια άξια συνέχεια της Γερμανικής μουσικής φιλολογίας στην θεματική του θανάτου. Το έργο αυτό που επέζησε του γκέτο μπορεί να μην είναι εύκολο αλλά ανταμείβει τον προσεκτικό ακροατή. Πηγές ήταν η wikipedia, οι πληροφορίες του cd και το βιβλίο Όπερα του Andras Batta. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
H μουσική στην Theresienstadt
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…