Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Guitar Poetry
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κωστας Λυμπεροπουλος" data-source="post: 681132" data-attributes="member: 62"><p><img src="http://userserve-ak.last.fm/serve/252/92107.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>Τόσα χρόνια που ακούω μουσική, έχω έρθει σε επαφή με άπειρους κιθαρίστες. Υπάρχουν guitar-players και guitar-owners. Kαι υπάρχουν οι ποιητές. Εκτείνονται σ ένα απέραντο φάσμα: άλλοι ποντάρουν στην εκφραστικότητα και στα κότσια, άλλοι στη σεισμική δύναμη, ή στη δεξιοτεχνική μαεστρία. Αλλοι είναι δεξιοτέχνες αλλά τους λείπει η προσωπικότητα. Μπαίνω στον πειρασμό να πώ ότι ο μαίτρ Ralph Towner είναι πέρα και πάνω απ όλα αυτά: ένας λόγιος της κιθάρας. Πάντα ασυναγώνιστος και πάντα διχασμένος. Από τη μια ο ιμπρεσιονιστικός ρομαντισμός του Bill Evans, γεμάτος μελαγχολία, ένταση και ένα πακτωλό από πρωτόγνωρες τονικότητες και ηχοχρώματα. Από την άλλη, η Ευρωπαϊκή έντεχνη μουσική και ειδικότερα η 2η Σχολή της Βιέννης: κλασικισμός, ρομαντισμός, avant-garde και ιδιαίτερα ο Anton Webern. Η απαράμιλλη γοητεία της πλαστικότητας της φόρμας, στραγγισμένη από συναισθηματισμό και εικονικά πάθη, επεξεργασμένη σαν διάνυσμα πολλαπλών δυνατοτήτων, στα όρια της ολοκληρωτικής αφαίρεσης. “Δεν μπήκα στη τζάζ παρά μόνο όταν ανακάλυψα την κλασικότροπη τεχνική στην κιθάρα…την χειρίζομαι σαν ολόκληρο piano-trio…όταν παίζω μόνος μου, η προσέγγισή μου είναι εντελώς ορχηστρική”. Αυτά έλεγε ο Ralph Towner σε μια παληά του συνέντευξη στον Joachim Berendt και αυτά ακριβώς κάνει όλα αυτά τα χρόνια που τον ξέρω.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κωστας Λυμπεροπουλος, post: 681132, member: 62"] [IMG]http://userserve-ak.last.fm/serve/252/92107.jpg[/IMG] Τόσα χρόνια που ακούω μουσική, έχω έρθει σε επαφή με άπειρους κιθαρίστες. Υπάρχουν guitar-players και guitar-owners. Kαι υπάρχουν οι ποιητές. Εκτείνονται σ ένα απέραντο φάσμα: άλλοι ποντάρουν στην εκφραστικότητα και στα κότσια, άλλοι στη σεισμική δύναμη, ή στη δεξιοτεχνική μαεστρία. Αλλοι είναι δεξιοτέχνες αλλά τους λείπει η προσωπικότητα. Μπαίνω στον πειρασμό να πώ ότι ο μαίτρ Ralph Towner είναι πέρα και πάνω απ όλα αυτά: ένας λόγιος της κιθάρας. Πάντα ασυναγώνιστος και πάντα διχασμένος. Από τη μια ο ιμπρεσιονιστικός ρομαντισμός του Bill Evans, γεμάτος μελαγχολία, ένταση και ένα πακτωλό από πρωτόγνωρες τονικότητες και ηχοχρώματα. Από την άλλη, η Ευρωπαϊκή έντεχνη μουσική και ειδικότερα η 2η Σχολή της Βιέννης: κλασικισμός, ρομαντισμός, avant-garde και ιδιαίτερα ο Anton Webern. Η απαράμιλλη γοητεία της πλαστικότητας της φόρμας, στραγγισμένη από συναισθηματισμό και εικονικά πάθη, επεξεργασμένη σαν διάνυσμα πολλαπλών δυνατοτήτων, στα όρια της ολοκληρωτικής αφαίρεσης. “Δεν μπήκα στη τζάζ παρά μόνο όταν ανακάλυψα την κλασικότροπη τεχνική στην κιθάρα…την χειρίζομαι σαν ολόκληρο piano-trio…όταν παίζω μόνος μου, η προσέγγισή μου είναι εντελώς ορχηστρική”. Αυτά έλεγε ο Ralph Towner σε μια παληά του συνέντευξη στον Joachim Berendt και αυτά ακριβώς κάνει όλα αυτά τα χρόνια που τον ξέρω. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Guitar Poetry
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…