Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Γεννημένοι άγριοι [Η "σκηνή" του Λος Άντζελες #6]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058784496" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Δεν γεννήθηκα για να ακολουθώ</h3><p><strong>The Byrds</strong> - <strong>The Notorious Byrd Brothers</strong> (Ιανουάριος 1968, Columbia)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]199894[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Artificial Energy (C. Hillman, M. Clarke, R. McGuinn) - 2:18, A2 Goin' Back (G. Goffin - C. King) - 3:26, A3 Natural Harmony (C. Hillman) - 2:11, A4 Draft Morning (C. Hillman, D. Crosby, R. McGuinn) - 2:42, A5 Wasn't Born To Follow (G. Goffin - C. King) - 2:04, A6 Get To You (C. Hillman, R. McGuinn) - 2:39, B1 Change Is Now (C. Hillman, R. McGuinn) - 3:21, B2 Old John Robertson (C. Hillman, J. McGuinn) - 1:49, B3 Tribal Gathering (C. Hillman, D. Crosby) - 2:03, B4 Dolphins Smile (C. Hillman, D. Crosby, R. McGuinn) - 2:00, B5 Space Odyssey (R.J. Hippard, R. McGuinn) - 3:52</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Roger McGuinn (φωνητικά, ληντ κιθάρα, Moog συνθεσάιζερ), Chris Hillman (φωνητικά, μπάσο: εκτός από B2, κιθάρα: B2, μαντολίνο: A4), Michael Clarke (ντραμς: A1, A4, B2, B3, B4), David Crosby (φωνητικά: A4, B1, B2, B3, B4, μπάσο: B2, ρυθμική κιθάρα: A4, B1, B3, B4), Red Rhodes: A2 / Clarence White: A5, A6, B1 / James Burton (κιθάρα), Hal Blaine: A6, B1 / Jim Gordon: A2, A3, A5 (ντραμς)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικοί</span>: Gary Usher / Don Thompson, Roy Halee</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε στις 21 Ιουνίου έως 6 Δεκεμβρίου του 1967 στα <em>Columbia</em> στούντιο, Χόλιγουντ, Λος Άντζελες</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]199895[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">(Α-Δ) Chris Hillman, David Crosby, Michael Clarke, Roger McGuinn το 1968</p><p></p><p>Το εξώφυλλο του πέμπτου τους <em>LP</em> έδειχνε ότι οι <strong>Byrds</strong> υφίσταντο αλλαγές. Ο κιθαρίστας Ντέιβιντ Κρόσμπι (1941) είχε αποχωρήσει από το γκρουπ του Λος Άντζελες με πικρία, γι' αυτό απεικονίζονται μόνο ο μπασίστας Κρις Χίλμαν (1944), ο αρχηγός του συγκροτήματος Ρότζερ ΜακΓκίν (1942) και ο ντράμερ Μάικλ Κλαρκ (1946-1993).</p><p></p><p>Οι <em>Byrds</em> ήταν στο αποκορύφωμα των καλλιτεχνικών τους δυνάμεων το 1967 και ακολουθώντας το περίφημο <strong><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/167243/post-1058292821" target="_blank">Younger Than Yesterday</a></strong> φαινόταν πιθανό να αναρριχηθούν σε νέα δημιουργικά ύψη. Δυστυχώς άρχισαν να φθείρονται εσωτερικά. Ο ανταγωνισμός μεταξύ <strong>Roger McGuinn</strong> και <strong>David Crosby</strong> για την ηγεσία και την κατεύθυνση συνέχισε να φουντώνει, κυρίως στο κρίσιμο φεστιβάλ του <em>Monterey</em> όπου ο <em>Crosby</em> υποδύθηκε τον αρχηγό της αντικουλτούρας, υποστηρίζοντας τη χρήση <em>LSD</em> και λέγοντας στον κόσμο ότι η δολοφονία του <em>Kennedy</em> ήταν μια κουκουλωμένη συνωμοσία. Σαν να μην έφτανε αυτό, εμφανίστηκε στη σκηνή με τους <em>Buffalo Springfield</em>. «<em><span style="color: Darkorange">Ήταν πολύ αναστατωμένοι όταν έπαιζε μαζί τους</span></em>», θυμάται ο μάνατζερ <em>Jim Dickson</em>. «<em><span style="color: Darkorange">Υπήρχε ένα μεγάλο δίλημμα. Ο Ντέιβιντ φαινόταν σαν να είχε σκοπό να καταστρέψει το γκρουπ. Είμαι σίγουρος ότι δεν το έβλεπε έτσι. Ήταν παρορμητική συμπεριφορά</span></em>».</p><p></p><p>Τον Αύγουστο, οι <em>Byrds</em> άρχισαν να εργάζονται για το νέο τους άλμπουμ, αλλά οι προστριβές στο στούντιο απείλησαν να τους αποδιοργανώσουν. Εκτός από τον τσακωμό μεταξύ του <em>McGuinn</em> και του <em>Crosby</em>, υπήρχε μια συνεχιζόμενη διαμάχη και με τον ντράμερ <strong>Michael Clarke</strong>, ο οποίος απάντησε στο πατρονάρισμα του <em>David Crosby</em> με το απίστευτο, «<em><span style="color: Darkorange">Τι ξέρεις εσύ, φίλε; Δεν είσαι μουσικός</span></em>». Ο <em>Clarke</em>, κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων αποχώρησε, δυσαρεστημένος με τον ρόλο του και το υλικό της μπάντας, αλλά μέχρι το τέλος των σέσιον επανεντάχθηκε για να απολυθεί τελικά μόλις το άλμπουμ ολοκληρώθηκε. Ακολούθησαν περισσότερα προβλήματα όταν ο <em>McGuinn</em> και ο <em>Hillman</em> απέρριψαν την μπαλάντα ερωτικού τριγώνου, "<em>Triad</em>" του <em>Crosby</em> ως άνοστη. Αυτός επαναστάτησε αρνούμενος να παίξει στο κομμάτι "<em>Goin' Back</em>". Φορτισμένοι, ο <em>McGuinn</em> και ο <em>Hillman</em> πήγαν στο σπίτι του <em>Crosby</em> και του είπαν ότι απολύεται. Ο <strong>Gene Clark</strong> (1944-1991) ανακλήθηκε, αλλά έμεινε μόνο τρεις εβδομάδες και δεν είναι σαφές εάν συνέβαλε στο άλμπουμ, αν και ο ίδιος σε μια συνέντευξη του 1988 ισχυρίστηκε, ότι συμμετείχε στην ηχογράφηση του "<em>Goin' Back</em>" και κάποιων άλλων τραγουδιών της ίδιας περιόδου, χωρίς όμως να διευκρινίζει.</p><p></p><p>Το τελικό προϊόν θα έπρεπε να ήταν ένα ασύνδετο χάος, αλλά αντίθετα κόβει την ανάσα με υποβλητικά τραγούδια φτιαγμένα εξώκοσμα από την καινοτόμο χρήση του <strong>Gary Usher</strong>, της αλλαγής φάσης/<em>phasing</em>, της αντίστροφης αναπαραγωγής ταινιών και των τμημάτων εγχόρδων και συνθεσάιζερ. Οι <em>Byrds</em> επέζησαν από τις αποσταθεροποιητικές αλλαγές σύνθεσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και θα συνέχιζαν να ηχογραφούν έξι ακόμη άλμπουμ, αλλά δεν θα έβρισκαν ποτέ ξανά τη μαγεία ή το μυστήριο που αποκαλύφθηκε εκείνη την εποχή, των χωρίς προηγούμενο εμφυλίων αλληλοσπαραγμών.</p><p></p><p>Το άλμπουμ αποδείχθηκε ότι ήταν μια ουράνια σύνθεση μελωδίας και πειραματισμού, συμπεριλαμβανομένων καινοτόμων ηλεκτρονικών υφών. Το <strong>Notorious Byrd Brothers</strong> ξεκινά με το εφευρετικό "<strong>Artificial Energy</strong>", που χρησιμοποιεί μια έκρηξη από τρομπέτες για να προσομοιώσει το φτιάξιμο των αμφεταμινών. Η ευφορία του τραγουδιού υπονομεύεται από τον στίχο του, ιδιαίτερα η δυσάρεστη τελευταία γραμμή, «<em><span style="color: Darkorange">Ξενερώνω από την αμφεταμίνη / Και είμαι στη φυλακή γιατί σκότωσα μια αδερφή</span></em>». Το δραματικό αυτό εναρκτήριο διαδέχεται μια εκδοχή με πεντάλ στιλ, παιγμένη από τον <strong>Red Rhodes</strong>, του "<strong>Goin' Back</strong>" των <em>Gerry Goffin</em> και <em>Carole King</em>, χρησιμοποιώντας έναν πιο παραδοσιακό φολκ ροκ ήχο των <em>Byrds</em>, με κουδουνιστή δωδεκάχορδη κιθάρα και εκλεπτυσμένες αρμονίες, όπου η νοσταλγία του, αποκτά οδυνηρή αίσθηση υπό το πρίσμα του Βιετνάμ. Το "<strong>Natural Harmony</strong>" του <strong>Chris Hillman</strong> ακολουθεί ως ένα σύντομο ατμοσφαιρικό τραγούδι με πολλά ηχητικά εφέ, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ενός πρώιμου <em>Moog</em> συνθεσάιζερ.</p><p></p><p>Αντίθετα, το αιθέριο "<strong>Draft Morning</strong>" του <em>Crosby</em> είναι μια μελωδία διαμαρτυρίας για τη φρίκη του πολέμου του Βιετνάμ οδηγούμενη από μπάσο, με απαλή ψυχεδελική ατμόσφαιρα και εμπνευσμένη χρήση στρατιωτικών εμβατηρίων και ήχων όπλων, που καταλήγει με μια ελαφριά ληντ κιθάρα που παίζει στο τέλος το "<strong>Taps</strong>"[*]. Ο <em>Crosby</em> δεν τραγουδά στο κομμάτι και οι στίχοι άλλαξαν από τον <em>McGuinn</em> και τον <em>Hillman</em>, όταν ηχογράφησαν τα φωνητικά μετά την αποχώρησή του, με αποτέλεσμα οι δυο τους να αναφέρονται στους συντελεστές (προς μεγάλη δυσαρέσκεια του <em>Crosby</em>). Το ένρινο "<strong>Wasn't Born to Follow</strong>", μια άλλη διασκευή των <em>King</em> και <em>Goffin</em>, είναι καθαρό φολκ της δεκαετίας του '60 με λυρικό και μελωδικό ύφος σε συνδυασμό με κάντρι και ψυχεδελικά στοιχεία. Ένα χρόνο μετά, το τραγούδι θα συνδεόταν άρρηκτα με την ταινία <strong>Easy Rider</strong>, όπου χρησιμοποιήθηκε σε μια από τις πιο αξιομνημόνευτες σεκάνς για να εκφράσει την αίσθηση απελευθέρωσης του αναβάτη από την 'καθώς πρέπει' κοινωνία. H ρυθμική μελωδία "<strong>Get to You</strong>", ήταν μια από τις καλύτερες συνθέσεις του <em>McGuinn</em> με στίχους για ένα ταξίδι με αεροπλάνο στην Αγγλία και τη δύσκολη στην αποκρυπτογράφηση χορωδία μέσω των <em>Leslie</em> ηχείων, που ο <em>McGuinn</em> τραγουδά, «<em><span style="color: Darkorange">Έτσι είναι λίγο καλύτερα</span></em>». Όπως και στο προηγούμενο, εδώ ο <strong>Clarence White</strong> παρέχει εκπληκτικό κάντρι παίξιμο <em><a href="https://en.wikipedia.org/wiki/B-Bender" target="_blank">'pull string'</a></em> κιθάρας.</p><p></p><p>Η δεύτερη πλευρά ρέει σαν ακουστικό νέκταρ, περιλαμβάνοντας την κοσμική Αμερικάνα, του "<strong>Change Is Now</strong>", που διαθέτει εξαιρετική κιθάρα σε διαφορετικά επίπεδα και καλές μουσικές υφές σ' όλη τη διάρκεια, και του σύντομου παιχνιδιάρικου κάντρι, "<strong>Old John Robertson</strong>", ένα αφιέρωμα σ' έναν συνταξιούχο σκηνοθέτη. «<em><span style="color: Darkorange">Είναι άλλο ένα από αυτά τα γκουρού-πνευματικά-μυστικιστικά τραγούδια που κανείς δεν κατάλαβε</span></em>», είπε ο <em>McGuinn</em> για το "<em>Change Is Now</em>". Ίσως περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τραγούδι στον κανόνα των <em>Byrds</em>, γεφύρωσε το χάσμα μεταξύ δύο διαφορετικών εποχών της ιστορίας του γκρουπ. Αυτή ήταν η μόνη ηχογράφηση που παρουσίαζε τα αντιθετικά ταλέντα τόσο του <em>David Crosby</em> όσο και του <em>Clarence White</em>. Ακολουθούν τα δύο τελευταία τραγούδια του <em>Crosby</em>, οι ουτοπικές ονειροπολήσεις των, "<strong>Tribal Gathering</strong>", το οποίο προσφέρει μια ωραία αλλαγή στο κλίμα με γρήγορη απόδοση φωνητικών και του γεμάτου εφέ "<strong>Dolphin's Smile</strong>". Κλείνοντας το άλμπουμ, έρχεται ο καθοδηγούμενος από <em>Moog</em> φουτουρισμός του "<strong>Space Odyssey</strong>", μια βομβώδης ψαλμωδία, φόρος τιμής στο διήγημα, "<em>The Sentinel</em>" του <em>Arthur C. Clarke</em>, το οποίο ήταν επίσης η έμπνευση για την ταινία <em>2001: A Space Odyssey</em> του <em>Stanley Kubrick</em> το 1968.</p><p></p><p>Η <em>CD</em> επανέκδοση του 1997 περιλαμβάνει μετά από 29 χρόνια (!), μεταξύ άλλων κομμένων κομματιών, την εξαίσια ξεχωριστή μπαλάντα του <em>Crosby</em>, "<strong>Triad</strong>", που έκανε όμως το επίσημο ντεμπούτο της στο άλμπουμ, <em>Crown Of Creation</em> (1968, <em>RCA</em>), από τους φίλους του, <em>Jefferson Airplane</em>. Η πρώτη δική του εκδοχή εμφανίστηκε αργότερα στο ζωντανό των <em>CSNY</em>, <em>Four Way Street</em> (<em>1971</em>, Atlantic).</p><p></p><p>Αν και έφτασε μόνο στο Νο. 47 του <em>Billboard</em> τσαρτ, το <strong>Notorious Byrd Brothers</strong> ακούγεται πλέον σαν ένα από τα τελευταία υπέροχα ποπ τεχνουργήματα της δεκαετίας του '60, μια στούντιο δήλωση στο καλούπι του <em>Sgt. Pepper</em>. Οι <strong>Byrds</strong>, εν τω μεταξύ, συνέχισαν στρατολογώντας τον Νότιο αντικομφορμιστή <strong>Gram Parsons</strong> (1946-1973), μετακόμισαν στο <em>Nashville</em> και ηχογράφησαν το κλασικό κάντρι-ροκ <strong><span style="color: Dodgerblue">Sweetheart Of The Rodeo</span></strong>.</p><p></p><p>«<em><span style="color: Darkorange">Έχοντας μιλήσει με περισσότερους ανθρώπους όλα αυτά τα χρόνια μου είπαν ότι αυτό είναι το αγαπημένο τους άλμπουμ των Byrds</span></em>». - <em>Chris Hillman</em>, 2003</p><p>________________</p><p>[*]Το "<em>Taps</em>" είναι ένα σάλπισμα κατά τη διάρκεια τελετών σημαίας και σε στρατιωτικές κηδείες από τις ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών.</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, σημειώσεις επανέκδοσης, wikipedia.org, discogs.com, classicrockreview.com, Mojo)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]199896[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">οι <em>David Crosby, Chris Hillman, Michael Clarke</em> και <em>Roger McGuinn</em>, αποβιβάζονται στο αεροδρόμιο του Λονδίνου το 1967</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058784496, member: 30418"] [HEADING=2]Δεν γεννήθηκα για να ακολουθώ[/HEADING] [B]The Byrds[/B] - [B]The Notorious Byrd Brothers[/B] (Ιανουάριος 1968, Columbia) [CENTER][ATTACH type="full"]199894[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Artificial Energy (C. Hillman, M. Clarke, R. McGuinn) - 2:18, A2 Goin' Back (G. Goffin - C. King) - 3:26, A3 Natural Harmony (C. Hillman) - 2:11, A4 Draft Morning (C. Hillman, D. Crosby, R. McGuinn) - 2:42, A5 Wasn't Born To Follow (G. Goffin - C. King) - 2:04, A6 Get To You (C. Hillman, R. McGuinn) - 2:39, B1 Change Is Now (C. Hillman, R. McGuinn) - 3:21, B2 Old John Robertson (C. Hillman, J. McGuinn) - 1:49, B3 Tribal Gathering (C. Hillman, D. Crosby) - 2:03, B4 Dolphins Smile (C. Hillman, D. Crosby, R. McGuinn) - 2:00, B5 Space Odyssey (R.J. Hippard, R. McGuinn) - 3:52 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Roger McGuinn (φωνητικά, ληντ κιθάρα, Moog συνθεσάιζερ), Chris Hillman (φωνητικά, μπάσο: εκτός από B2, κιθάρα: B2, μαντολίνο: A4), Michael Clarke (ντραμς: A1, A4, B2, B3, B4), David Crosby (φωνητικά: A4, B1, B2, B3, B4, μπάσο: B2, ρυθμική κιθάρα: A4, B1, B3, B4), Red Rhodes: A2 / Clarence White: A5, A6, B1 / James Burton (κιθάρα), Hal Blaine: A6, B1 / Jim Gordon: A2, A3, A5 (ντραμς) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικοί[/COLOR]: Gary Usher / Don Thompson, Roy Halee Ηχογραφήθηκε στις 21 Ιουνίου έως 6 Δεκεμβρίου του 1967 στα [I]Columbia[/I] στούντιο, Χόλιγουντ, Λος Άντζελες [CENTER][ATTACH type="full"]199895[/ATTACH] (Α-Δ) Chris Hillman, David Crosby, Michael Clarke, Roger McGuinn το 1968[/CENTER] Το εξώφυλλο του πέμπτου τους [I]LP[/I] έδειχνε ότι οι [B]Byrds[/B] υφίσταντο αλλαγές. Ο κιθαρίστας Ντέιβιντ Κρόσμπι (1941) είχε αποχωρήσει από το γκρουπ του Λος Άντζελες με πικρία, γι' αυτό απεικονίζονται μόνο ο μπασίστας Κρις Χίλμαν (1944), ο αρχηγός του συγκροτήματος Ρότζερ ΜακΓκίν (1942) και ο ντράμερ Μάικλ Κλαρκ (1946-1993). Οι [I]Byrds[/I] ήταν στο αποκορύφωμα των καλλιτεχνικών τους δυνάμεων το 1967 και ακολουθώντας το περίφημο [B][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/167243/post-1058292821']Younger Than Yesterday[/URL][/B] φαινόταν πιθανό να αναρριχηθούν σε νέα δημιουργικά ύψη. Δυστυχώς άρχισαν να φθείρονται εσωτερικά. Ο ανταγωνισμός μεταξύ [B]Roger McGuinn[/B] και [B]David Crosby[/B] για την ηγεσία και την κατεύθυνση συνέχισε να φουντώνει, κυρίως στο κρίσιμο φεστιβάλ του [I]Monterey[/I] όπου ο [I]Crosby[/I] υποδύθηκε τον αρχηγό της αντικουλτούρας, υποστηρίζοντας τη χρήση [I]LSD[/I] και λέγοντας στον κόσμο ότι η δολοφονία του [I]Kennedy[/I] ήταν μια κουκουλωμένη συνωμοσία. Σαν να μην έφτανε αυτό, εμφανίστηκε στη σκηνή με τους [I]Buffalo Springfield[/I]. «[I][COLOR=Darkorange]Ήταν πολύ αναστατωμένοι όταν έπαιζε μαζί τους[/COLOR][/I]», θυμάται ο μάνατζερ [I]Jim Dickson[/I]. «[I][COLOR=Darkorange]Υπήρχε ένα μεγάλο δίλημμα. Ο Ντέιβιντ φαινόταν σαν να είχε σκοπό να καταστρέψει το γκρουπ. Είμαι σίγουρος ότι δεν το έβλεπε έτσι. Ήταν παρορμητική συμπεριφορά[/COLOR][/I]». Τον Αύγουστο, οι [I]Byrds[/I] άρχισαν να εργάζονται για το νέο τους άλμπουμ, αλλά οι προστριβές στο στούντιο απείλησαν να τους αποδιοργανώσουν. Εκτός από τον τσακωμό μεταξύ του [I]McGuinn[/I] και του [I]Crosby[/I], υπήρχε μια συνεχιζόμενη διαμάχη και με τον ντράμερ [B]Michael Clarke[/B], ο οποίος απάντησε στο πατρονάρισμα του [I]David Crosby[/I] με το απίστευτο, «[I][COLOR=Darkorange]Τι ξέρεις εσύ, φίλε; Δεν είσαι μουσικός[/COLOR][/I]». Ο [I]Clarke[/I], κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων αποχώρησε, δυσαρεστημένος με τον ρόλο του και το υλικό της μπάντας, αλλά μέχρι το τέλος των σέσιον επανεντάχθηκε για να απολυθεί τελικά μόλις το άλμπουμ ολοκληρώθηκε. Ακολούθησαν περισσότερα προβλήματα όταν ο [I]McGuinn[/I] και ο [I]Hillman[/I] απέρριψαν την μπαλάντα ερωτικού τριγώνου, "[I]Triad[/I]" του [I]Crosby[/I] ως άνοστη. Αυτός επαναστάτησε αρνούμενος να παίξει στο κομμάτι "[I]Goin' Back[/I]". Φορτισμένοι, ο [I]McGuinn[/I] και ο [I]Hillman[/I] πήγαν στο σπίτι του [I]Crosby[/I] και του είπαν ότι απολύεται. Ο [B]Gene Clark[/B] (1944-1991) ανακλήθηκε, αλλά έμεινε μόνο τρεις εβδομάδες και δεν είναι σαφές εάν συνέβαλε στο άλμπουμ, αν και ο ίδιος σε μια συνέντευξη του 1988 ισχυρίστηκε, ότι συμμετείχε στην ηχογράφηση του "[I]Goin' Back[/I]" και κάποιων άλλων τραγουδιών της ίδιας περιόδου, χωρίς όμως να διευκρινίζει. Το τελικό προϊόν θα έπρεπε να ήταν ένα ασύνδετο χάος, αλλά αντίθετα κόβει την ανάσα με υποβλητικά τραγούδια φτιαγμένα εξώκοσμα από την καινοτόμο χρήση του [B]Gary Usher[/B], της αλλαγής φάσης/[I]phasing[/I], της αντίστροφης αναπαραγωγής ταινιών και των τμημάτων εγχόρδων και συνθεσάιζερ. Οι [I]Byrds[/I] επέζησαν από τις αποσταθεροποιητικές αλλαγές σύνθεσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και θα συνέχιζαν να ηχογραφούν έξι ακόμη άλμπουμ, αλλά δεν θα έβρισκαν ποτέ ξανά τη μαγεία ή το μυστήριο που αποκαλύφθηκε εκείνη την εποχή, των χωρίς προηγούμενο εμφυλίων αλληλοσπαραγμών. Το άλμπουμ αποδείχθηκε ότι ήταν μια ουράνια σύνθεση μελωδίας και πειραματισμού, συμπεριλαμβανομένων καινοτόμων ηλεκτρονικών υφών. Το [B]Notorious Byrd Brothers[/B] ξεκινά με το εφευρετικό "[B]Artificial Energy[/B]", που χρησιμοποιεί μια έκρηξη από τρομπέτες για να προσομοιώσει το φτιάξιμο των αμφεταμινών. Η ευφορία του τραγουδιού υπονομεύεται από τον στίχο του, ιδιαίτερα η δυσάρεστη τελευταία γραμμή, «[I][COLOR=Darkorange]Ξενερώνω από την αμφεταμίνη / Και είμαι στη φυλακή γιατί σκότωσα μια αδερφή[/COLOR][/I]». Το δραματικό αυτό εναρκτήριο διαδέχεται μια εκδοχή με πεντάλ στιλ, παιγμένη από τον [B]Red Rhodes[/B], του "[B]Goin' Back[/B]" των [I]Gerry Goffin[/I] και [I]Carole King[/I], χρησιμοποιώντας έναν πιο παραδοσιακό φολκ ροκ ήχο των [I]Byrds[/I], με κουδουνιστή δωδεκάχορδη κιθάρα και εκλεπτυσμένες αρμονίες, όπου η νοσταλγία του, αποκτά οδυνηρή αίσθηση υπό το πρίσμα του Βιετνάμ. Το "[B]Natural Harmony[/B]" του [B]Chris Hillman[/B] ακολουθεί ως ένα σύντομο ατμοσφαιρικό τραγούδι με πολλά ηχητικά εφέ, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης ενός πρώιμου [I]Moog[/I] συνθεσάιζερ. Αντίθετα, το αιθέριο "[B]Draft Morning[/B]" του [I]Crosby[/I] είναι μια μελωδία διαμαρτυρίας για τη φρίκη του πολέμου του Βιετνάμ οδηγούμενη από μπάσο, με απαλή ψυχεδελική ατμόσφαιρα και εμπνευσμένη χρήση στρατιωτικών εμβατηρίων και ήχων όπλων, που καταλήγει με μια ελαφριά ληντ κιθάρα που παίζει στο τέλος το "[B]Taps[/B]"[*]. Ο [I]Crosby[/I] δεν τραγουδά στο κομμάτι και οι στίχοι άλλαξαν από τον [I]McGuinn[/I] και τον [I]Hillman[/I], όταν ηχογράφησαν τα φωνητικά μετά την αποχώρησή του, με αποτέλεσμα οι δυο τους να αναφέρονται στους συντελεστές (προς μεγάλη δυσαρέσκεια του [I]Crosby[/I]). Το ένρινο "[B]Wasn't Born to Follow[/B]", μια άλλη διασκευή των [I]King[/I] και [I]Goffin[/I], είναι καθαρό φολκ της δεκαετίας του '60 με λυρικό και μελωδικό ύφος σε συνδυασμό με κάντρι και ψυχεδελικά στοιχεία. Ένα χρόνο μετά, το τραγούδι θα συνδεόταν άρρηκτα με την ταινία [B]Easy Rider[/B], όπου χρησιμοποιήθηκε σε μια από τις πιο αξιομνημόνευτες σεκάνς για να εκφράσει την αίσθηση απελευθέρωσης του αναβάτη από την 'καθώς πρέπει' κοινωνία. H ρυθμική μελωδία "[B]Get to You[/B]", ήταν μια από τις καλύτερες συνθέσεις του [I]McGuinn[/I] με στίχους για ένα ταξίδι με αεροπλάνο στην Αγγλία και τη δύσκολη στην αποκρυπτογράφηση χορωδία μέσω των [I]Leslie[/I] ηχείων, που ο [I]McGuinn[/I] τραγουδά, «[I][COLOR=Darkorange]Έτσι είναι λίγο καλύτερα[/COLOR][/I]». Όπως και στο προηγούμενο, εδώ ο [B]Clarence White[/B] παρέχει εκπληκτικό κάντρι παίξιμο [I][URL='https://en.wikipedia.org/wiki/B-Bender']'pull string'[/URL][/I] κιθάρας. Η δεύτερη πλευρά ρέει σαν ακουστικό νέκταρ, περιλαμβάνοντας την κοσμική Αμερικάνα, του "[B]Change Is Now[/B]", που διαθέτει εξαιρετική κιθάρα σε διαφορετικά επίπεδα και καλές μουσικές υφές σ' όλη τη διάρκεια, και του σύντομου παιχνιδιάρικου κάντρι, "[B]Old John Robertson[/B]", ένα αφιέρωμα σ' έναν συνταξιούχο σκηνοθέτη. «[I][COLOR=Darkorange]Είναι άλλο ένα από αυτά τα γκουρού-πνευματικά-μυστικιστικά τραγούδια που κανείς δεν κατάλαβε[/COLOR][/I]», είπε ο [I]McGuinn[/I] για το "[I]Change Is Now[/I]". Ίσως περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο τραγούδι στον κανόνα των [I]Byrds[/I], γεφύρωσε το χάσμα μεταξύ δύο διαφορετικών εποχών της ιστορίας του γκρουπ. Αυτή ήταν η μόνη ηχογράφηση που παρουσίαζε τα αντιθετικά ταλέντα τόσο του [I]David Crosby[/I] όσο και του [I]Clarence White[/I]. Ακολουθούν τα δύο τελευταία τραγούδια του [I]Crosby[/I], οι ουτοπικές ονειροπολήσεις των, "[B]Tribal Gathering[/B]", το οποίο προσφέρει μια ωραία αλλαγή στο κλίμα με γρήγορη απόδοση φωνητικών και του γεμάτου εφέ "[B]Dolphin's Smile[/B]". Κλείνοντας το άλμπουμ, έρχεται ο καθοδηγούμενος από [I]Moog[/I] φουτουρισμός του "[B]Space Odyssey[/B]", μια βομβώδης ψαλμωδία, φόρος τιμής στο διήγημα, "[I]The Sentinel[/I]" του [I]Arthur C. Clarke[/I], το οποίο ήταν επίσης η έμπνευση για την ταινία [I]2001: A Space Odyssey[/I] του [I]Stanley Kubrick[/I] το 1968. Η [I]CD[/I] επανέκδοση του 1997 περιλαμβάνει μετά από 29 χρόνια (!), μεταξύ άλλων κομμένων κομματιών, την εξαίσια ξεχωριστή μπαλάντα του [I]Crosby[/I], "[B]Triad[/B]", που έκανε όμως το επίσημο ντεμπούτο της στο άλμπουμ, [I]Crown Of Creation[/I] (1968, [I]RCA[/I]), από τους φίλους του, [I]Jefferson Airplane[/I]. Η πρώτη δική του εκδοχή εμφανίστηκε αργότερα στο ζωντανό των [I]CSNY[/I], [I]Four Way Street[/I] ([I]1971[/I], Atlantic). Αν και έφτασε μόνο στο Νο. 47 του [I]Billboard[/I] τσαρτ, το [B]Notorious Byrd Brothers[/B] ακούγεται πλέον σαν ένα από τα τελευταία υπέροχα ποπ τεχνουργήματα της δεκαετίας του '60, μια στούντιο δήλωση στο καλούπι του [I]Sgt. Pepper[/I]. Οι [B]Byrds[/B], εν τω μεταξύ, συνέχισαν στρατολογώντας τον Νότιο αντικομφορμιστή [B]Gram Parsons[/B] (1946-1973), μετακόμισαν στο [I]Nashville[/I] και ηχογράφησαν το κλασικό κάντρι-ροκ [B][COLOR=Dodgerblue]Sweetheart Of The Rodeo[/COLOR][/B]. «[I][COLOR=Darkorange]Έχοντας μιλήσει με περισσότερους ανθρώπους όλα αυτά τα χρόνια μου είπαν ότι αυτό είναι το αγαπημένο τους άλμπουμ των Byrds[/COLOR][/I]». - [I]Chris Hillman[/I], 2003 ________________ [*]Το "[I]Taps[/I]" είναι ένα σάλπισμα κατά τη διάρκεια τελετών σημαίας και σε στρατιωτικές κηδείες από τις ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών. (*****, πηγές: εξώφυλλο, σημειώσεις επανέκδοσης, wikipedia.org, discogs.com, classicrockreview.com, Mojo) [CENTER][ATTACH type="full"]199896[/ATTACH] οι [I]David Crosby, Chris Hillman, Michael Clarke[/I] και [I]Roger McGuinn[/I], αποβιβάζονται στο αεροδρόμιο του Λονδίνου το 1967[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Γεννημένοι άγριοι [Η "σκηνή" του Λος Άντζελες #6]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…