Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
"Fucking Hardcore Rules!"
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κωστας Λυμπεροπουλος" data-source="post: 545634" data-attributes="member: 62"><p><img src="http://ecx.images-amazon.com/images/I/31FZ2EGK9YL._SS500_.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p><strong>Electric Masada: 50th Birthday Celebration, Vol. 4 (Live) (Tzadik CD – 2003)</strong></p><p></p><p>Eχουμε ξαναμιλήσει εδώ γύρω για τον John Zorn, τον πολυπράγμονα Νεοϋορκέζο Εβραίο συνθέτη-σαξοφωνίστα/avant-garde εστέτ που είναι πολύ δύσκολο να τον κατατάξεις κάπου: αυτό που κάνει είναι στην ουσία μια όσμωση </p><p>όπου “όλοι οι καλοί χωράνε” - τα cartoons, η pop, το funk, η free jazz και το thrash metal, ο Anthony Braxton, ο Igor Stravinsky, ο Mauricio Kagel – ένα κολλάζ που μοιάζει όχι μόνο να έχει χωνέψει ό τι ακούει γύρω του αλλά έχει μια μοναδική ικανότητα να διεισδύει στον πυρήνα όλων αυτών των ετερόκλητων ακουσμάτων καθώς τα αποδομεί, εκθέτει τα επί μέρους τους μέσα από ένα σωρό φιλοπαίγμονες αντιπαραθέσεις και μετά τα ανασυνθέτει με πολλά από τα κομμάτια τους σε “λάθος” θέσεις αλλά με το πνεύμα τους άθικτο και πολλαπλά ενισχυμένο.</p><p>Το Vol. 4 είναι το καλύτερο από τη σειρά των δίσκων που κυκλοφόρησε ο John Zorn για να γιορτάσει τα 50 του χρόνια. Οι …λιπόψυχοι, ούτε που να διανοηθούν να το αποκτήσουν: είναι ένα ντελίριο υψηλής τάσης, ένα ακουστικό μακελειό που σου ματώνει τα αυτιά. Αφόρητο. Αλλά μόλις ξεπεράσεις την εχθρότητά του αρχίζεις και ακούς τα σκοτεινά υπόγεια ρεύματα που το διατρέχουν και σου φέρνουν απόηχους από άλλους κόσμους, αλλόκοτους, γεμάτους λυρισμό και μυστικιστική έκσταση. </p><p>Η μπάντα σκοτώνει: η Ikue Mori (laptop electronics) μαζί με τους Cyro Baptista, Joey Barron και Kenny Wollesen στα κρουστά, δίνουν σ αυτό το μαύρο τέρας το καρδιοχτύπι του. Ο Trevor Dunn (μπάσο) του δίνει το βηματισμό του. Ο Jamie Saft είναι στα πλήκτρα. Ο Zorn, ξεσαλωμένος στο άλτο σαξόφωνο. Και ο Marc Ribot στην κιθάρα.</p><p>Κρατήστε για πάρτη σας όλους τους Carlos και τους Ερρίκους.</p><p>Εμένα, δώστε μου Marc Ribot.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κωστας Λυμπεροπουλος, post: 545634, member: 62"] [IMG]http://ecx.images-amazon.com/images/I/31FZ2EGK9YL._SS500_.jpg[/IMG] [B]Electric Masada: 50th Birthday Celebration, Vol. 4 (Live) (Tzadik CD – 2003)[/B] Eχουμε ξαναμιλήσει εδώ γύρω για τον John Zorn, τον πολυπράγμονα Νεοϋορκέζο Εβραίο συνθέτη-σαξοφωνίστα/avant-garde εστέτ που είναι πολύ δύσκολο να τον κατατάξεις κάπου: αυτό που κάνει είναι στην ουσία μια όσμωση όπου “όλοι οι καλοί χωράνε” - τα cartoons, η pop, το funk, η free jazz και το thrash metal, ο Anthony Braxton, ο Igor Stravinsky, ο Mauricio Kagel – ένα κολλάζ που μοιάζει όχι μόνο να έχει χωνέψει ό τι ακούει γύρω του αλλά έχει μια μοναδική ικανότητα να διεισδύει στον πυρήνα όλων αυτών των ετερόκλητων ακουσμάτων καθώς τα αποδομεί, εκθέτει τα επί μέρους τους μέσα από ένα σωρό φιλοπαίγμονες αντιπαραθέσεις και μετά τα ανασυνθέτει με πολλά από τα κομμάτια τους σε “λάθος” θέσεις αλλά με το πνεύμα τους άθικτο και πολλαπλά ενισχυμένο. Το Vol. 4 είναι το καλύτερο από τη σειρά των δίσκων που κυκλοφόρησε ο John Zorn για να γιορτάσει τα 50 του χρόνια. Οι …λιπόψυχοι, ούτε που να διανοηθούν να το αποκτήσουν: είναι ένα ντελίριο υψηλής τάσης, ένα ακουστικό μακελειό που σου ματώνει τα αυτιά. Αφόρητο. Αλλά μόλις ξεπεράσεις την εχθρότητά του αρχίζεις και ακούς τα σκοτεινά υπόγεια ρεύματα που το διατρέχουν και σου φέρνουν απόηχους από άλλους κόσμους, αλλόκοτους, γεμάτους λυρισμό και μυστικιστική έκσταση. Η μπάντα σκοτώνει: η Ikue Mori (laptop electronics) μαζί με τους Cyro Baptista, Joey Barron και Kenny Wollesen στα κρουστά, δίνουν σ αυτό το μαύρο τέρας το καρδιοχτύπι του. Ο Trevor Dunn (μπάσο) του δίνει το βηματισμό του. Ο Jamie Saft είναι στα πλήκτρα. Ο Zorn, ξεσαλωμένος στο άλτο σαξόφωνο. Και ο Marc Ribot στην κιθάρα. Κρατήστε για πάρτη σας όλους τους Carlos και τους Ερρίκους. Εμένα, δώστε μου Marc Ribot. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
"Fucking Hardcore Rules!"
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…