Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Faust - Ο Μύθος
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημήτρης Ν." data-source="post: 4836" data-attributes="member: 79"><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Η <strong>Virgin </strong>του <strong>Branson </strong>αποτελεί τότε την τουλάχιστον prima faciae αυτονόητη επιλογή , σε σχέση με την Chryssalis και κάνα δυο άλλες . Το Manor βέβαια δεν είναι Wumme και ο Irmler αργότερα θα χαρακτηρίσει ως gloomy τον ήχο του «Faust IV» που ηχογραφήθηκε εκεί . Το «<strong>Faust IV</strong>» είναι και ο τελευταίος δίσκος της α´ φάσης των Faust , αφού το «<strong>The Faust tapes</strong>» θα κυκλοφορήσει μεν με την ετικέττα της Virgin έχει όμως ηχογραφηθεί τις μέρες του “<strong>So Far</strong>” στο Wumme.</span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Το «<strong>The Faust Tapes</strong>» ( 7,5/10 ) εμελλετο να αποτελέσει την πιο πετυχημένη εμπορικά στιγμή τους , αφού πούλησε 100.000 αντίτυπα . Σ’ αυτό βέβαια βοήθησε και η πολύ χαμηλή τιμή ( 48 p) στην οποία διατέθηκε – ένα δώρο των faust στους φίλους τους . Το Tapes είναι στην πραγματικότητα ένα ηχητικό ημερολόγιο της παραμονής τους στο Wumme που όμως περιέχει και μερικά από τα πιο στρωτά και ωραία τραγούδια που ηχογράφησαν ποτέ οι Faust ( <strong>Flashback Caruso , Stretch out time , j’ai mal aux dents </strong>) Αυτά βέβαια , ανάμεσα σε ηχογραφημένα τμήματα , με ήχους βημάτων που ανεβοκατεβαίνουν σκάλες , με ήχους ποτηριών , με ήχους κουζίνας και άλλα με ηλεκτρικές κιθάρες παραμορφωμένες , μόνον με συνοδεία drums . γενικά φαίνεται ότι το γκρούπ ηχογραφούσε ότι του κατέβαινε στο κεφάλι . Η β´πλευρά επι παραδείγματι είναι κάτι μεταξύ ενός παλαβωμένου ( deranged) Miles Davis κι ενός Gil Evans που πάσχει από αλτσχάϊμερ.</span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Την ίδια χρονιά ( 1973 ) κυκλοφόρησε και το «<strong>Faust IV</strong>» ( 8/10 ) . Σίγουρα δεν στέκει στο ύψος των δύο προηγουμένων Lps , γεγονός που για τα υψηλά στάνταρς των faust σημαίνει ότι είναι ένα αριστούργημα για τους λοιπούς , αλλά όχι γι αυτούς . Το «<strong>Bad Skinhead</strong>» για παράδειγμα είναι ένα παιχνίδι με την ρέγγε που δεν έχει σχέση με τους Faust , την δυναμική και την αισθητική που κουβαλούσαν μέχρι τότε . Το «<strong>Picnic on a frozen river , deuxieme tableau</strong>» στο δεύτερο μέρος του εκμεταλεύεται το μοτίβο του «I’ve got my car and my tv» χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι υπνωτικό και αρκετά ροκ . Γενικά στον δίσκο υπάρχει μια θλίψη που κορυφώνεται στο “<strong>Jeniffer</strong>” , ένα αργό μελαγχολικό κομμάτι όπως και το «<strong>It’s a bit of pain</strong>» που παραπέμπει σε Pink Floyd με τα ζεστά φωνητικά .Εδώ όμως υπάρχει ο ύμνος το Krautrock , ο ορισμός του ειδους . Τόνοι κιθάρες και συνθις δείχνουν τον δρόμο στους post rock επιγόνους σε ένα δωδεκάλεπτο σχεδόν , ντελίριο . </span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Με την κυκλοφορία του IV τελειώνει ο α´κύκλος του μυθικού γκρούπ που επαναπροσδιόρισε τα όρια του μοντέρνου στο ροκ , απέχοντας πολλές φορές έτη φωτός από αυτό . Έμελλε να περάσουν δέκα επτά χρόνια , για να αρχίσει η β´ φάση , με την επιστροφή τους να γίνεται σε ένα κονσέρτο στο Αμβούργο το 1990 , το οποίο ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σαν «<strong>Faust Concerts Vol. 1</strong>» και είκοσι ένα μέχρι την κυκλοφορία νέου LP , με καινούργιο υλικό</span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημήτρης Ν., post: 4836, member: 79"] [FONT="Times New Roman"][SIZE="3"]Η [B]Virgin [/B]του [B]Branson [/B]αποτελεί τότε την τουλάχιστον prima faciae αυτονόητη επιλογή , σε σχέση με την Chryssalis και κάνα δυο άλλες . Το Manor βέβαια δεν είναι Wumme και ο Irmler αργότερα θα χαρακτηρίσει ως gloomy τον ήχο του «Faust IV» που ηχογραφήθηκε εκεί . Το «[B]Faust IV[/B]» είναι και ο τελευταίος δίσκος της α´ φάσης των Faust , αφού το «[B]The Faust tapes[/B]» θα κυκλοφορήσει μεν με την ετικέττα της Virgin έχει όμως ηχογραφηθεί τις μέρες του “[B]So Far[/B]” στο Wumme. Το «[B]The Faust Tapes[/B]» ( 7,5/10 ) εμελλετο να αποτελέσει την πιο πετυχημένη εμπορικά στιγμή τους , αφού πούλησε 100.000 αντίτυπα . Σ’ αυτό βέβαια βοήθησε και η πολύ χαμηλή τιμή ( 48 p) στην οποία διατέθηκε – ένα δώρο των faust στους φίλους τους . Το Tapes είναι στην πραγματικότητα ένα ηχητικό ημερολόγιο της παραμονής τους στο Wumme που όμως περιέχει και μερικά από τα πιο στρωτά και ωραία τραγούδια που ηχογράφησαν ποτέ οι Faust ( [B]Flashback Caruso , Stretch out time , j’ai mal aux dents [/B]) Αυτά βέβαια , ανάμεσα σε ηχογραφημένα τμήματα , με ήχους βημάτων που ανεβοκατεβαίνουν σκάλες , με ήχους ποτηριών , με ήχους κουζίνας και άλλα με ηλεκτρικές κιθάρες παραμορφωμένες , μόνον με συνοδεία drums . γενικά φαίνεται ότι το γκρούπ ηχογραφούσε ότι του κατέβαινε στο κεφάλι . Η β´πλευρά επι παραδείγματι είναι κάτι μεταξύ ενός παλαβωμένου ( deranged) Miles Davis κι ενός Gil Evans που πάσχει από αλτσχάϊμερ. Την ίδια χρονιά ( 1973 ) κυκλοφόρησε και το «[B]Faust IV[/B]» ( 8/10 ) . Σίγουρα δεν στέκει στο ύψος των δύο προηγουμένων Lps , γεγονός που για τα υψηλά στάνταρς των faust σημαίνει ότι είναι ένα αριστούργημα για τους λοιπούς , αλλά όχι γι αυτούς . Το «[B]Bad Skinhead[/B]» για παράδειγμα είναι ένα παιχνίδι με την ρέγγε που δεν έχει σχέση με τους Faust , την δυναμική και την αισθητική που κουβαλούσαν μέχρι τότε . Το «[B]Picnic on a frozen river , deuxieme tableau[/B]» στο δεύτερο μέρος του εκμεταλεύεται το μοτίβο του «I’ve got my car and my tv» χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι υπνωτικό και αρκετά ροκ . Γενικά στον δίσκο υπάρχει μια θλίψη που κορυφώνεται στο “[B]Jeniffer[/B]” , ένα αργό μελαγχολικό κομμάτι όπως και το «[B]It’s a bit of pain[/B]» που παραπέμπει σε Pink Floyd με τα ζεστά φωνητικά .Εδώ όμως υπάρχει ο ύμνος το Krautrock , ο ορισμός του ειδους . Τόνοι κιθάρες και συνθις δείχνουν τον δρόμο στους post rock επιγόνους σε ένα δωδεκάλεπτο σχεδόν , ντελίριο . Με την κυκλοφορία του IV τελειώνει ο α´κύκλος του μυθικού γκρούπ που επαναπροσδιόρισε τα όρια του μοντέρνου στο ροκ , απέχοντας πολλές φορές έτη φωτός από αυτό . Έμελλε να περάσουν δέκα επτά χρόνια , για να αρχίσει η β´ φάση , με την επιστροφή τους να γίνεται σε ένα κονσέρτο στο Αμβούργο το 1990 , το οποίο ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σαν «[B]Faust Concerts Vol. 1[/B]» και είκοσι ένα μέχρι την κυκλοφορία νέου LP , με καινούργιο υλικό[/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Faust - Ο Μύθος
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…