Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Εικόνα
Τηλεοράσεις
Γενική συζήτηση & τεχνολογία
--- Εξήγηση Διαγραμμάτων ---
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="czoun" data-source="post: 1098621" data-attributes="member: 6084"><p>Το φώς είναι ένα μέρος του φάσματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, το οποίο διεγείρει τα δύο διαφορετικά είδη φωτοϋποδοχέων που έχουν τα μάτια μας, τα κωνία και τα ραβδία, επειδή η συχνότητα αυτού του φάσματος είναι πολλές εκατοντάδες δισεκατομμυρίων HZ, έχει επικρατήσει η μέτρηση ανάλογα με το μήκος κύματος (σε νανόμετρα, 1nm = 0.000000001 m) και η παραγωγή του γίνεται είτε από την ακτινοβολία ενός θερμαινόμενου σώματος, είτε από την ανάκλαση φωτός από κάποιο άλλη πηγή.</p><p> </p><p> Τα ραβδία τα οποία είναι υπεύθυνα για τη περιφερειακή όραση, είναι ευαίσθητα σε πολύ χαμηλά επίπεδα φωτισμού, φθάνουν στην μέγιστη απόδοση τους σε μέτρια επίπεδα φωτισμού με τον κορεσμό τους να ξεκινάει από τα 10 nits και να ολοκληρώνεται στα 300 nits και δεν αντιλαμβάνονται λεπτομέρειες και χρώμα, παρά μόνο μαύρο, άσπρο και αποχρώσεις του γκρίζου.</p><p> </p><p> Τα κωνία είναι πιο αναίσθητα σε χαμηλό φωτισμό, δεν θα κορεστούν σε υψηλά επίπεδα φωτισμού, αντιλαμβάνονται τις λεπτομέρειες και εδώ μπαίνει ο παράγοντας χρώμα, υπάρχουν τρία διαφορετικά είδη κωνίων (L-M-S), που διαφέρουν ως προς την φωτοευαίσθητη χρωστική που περιέχουν (κυανολαβή, χλωρολαβή και ερυθρολαβή, από την ονομασία γίνεται εύκολα αντιληπτό από πηγάζουν όλες οι συζητήσεις περί Red, Green, Blue) και είναι υπεύθυνα για την αντίληψη των χρωμάτων ανάλογα με το εύρος των μηκών κύματος του φωτός.</p><p> </p><p> </p><p> Όπως είπε και στην αρχή του νήματος ο Γιώργος, ο χρωματικός χώρος CIE 1931 είναι η μετατροπή του εύρους των συχνοτήτων που μπορούμε να δούμε (και κατ’ επέκταση το χρωματικό εύρος της όρασής μας) σε διάγραμμα (μετά από κάποιες παραδοχές και πολύπλοκα μαθηματικά), έτσι περιφερειακά στην πεταλοειδή μορφή του διαγράμματος υπάρχουν τα μήκη κύματος των ακτινοβολιών (και κατ’ επέκταση τα χρώματα) ξεκινώντας από τις ακτινοβολίες με μήκος κύματος 400 nm (ιώδης) και καταλήγοντας σε ακτινοβολίες με μήκος κύματος 700 nm (ερυθρή) με τις ενδιάμεσες τιμές μήκους κύματος να δίνουν διαφορετικά χρώματα (π.χ. η ακτινοβολία <span style="color: black">μήκους κύματος 490 </span><span style="color: black">nm</span><span style="color: black"> αναγνωρίζεται σαν κυανή, 520 </span><span style="color: black">nm</span><span style="color: black"> πράσινη, 575 </span><span style="color: black">nm</span><span style="color: black"> κίτρινη, 600 </span><span style="color: black">nm</span><span style="color: black"> πορτοκαλί). </span></p><p> </p><p> <span style="color: black"> Βλέπουμε λοιπόν ένα διάγραμμα χρωματομετρίας, βασισμένο στη τριχρωματική θεωρία και με γνώμονα </span><span style="color: black">ότι η ταύτιση χρωμάτων μπορεί να καθοριστεί σε επίπεδο ποσοτήτων των τριών «βασικών» χρωμάτων, που απαιτούνται ώστε να έχουμε οπτική ταύτιση με ένα ερέθισμα, το οποίο θα συντίθεται από Χ μονάδες από το «βασικό» χρώμα </span><strong><span style="color: black">R</span></strong><span style="color: black">, από Υ μονάδες από το «βασικό» χρώμα </span><strong><span style="color: black">G</span></strong><span style="color: black">, και από Ζ μονάδες από το </span><strong><span style="color: black">B</span></strong><span style="color: black">.</span></p><p> </p><p> <span style="color: black"> Στην πραγματικότητα τα </span><span style="color: black">R</span><span style="color: black">,</span><span style="color: black">G</span><span style="color: black">,</span><span style="color: black">B</span><span style="color: black"> είναι τριχρωματικές τιμές, γι’ αυτό και ο χώρος είναι τριχρωματικός και το χρώμα είναι διάνυσμα, αλλά για πρακτικούς λόγους </span><span style="color: black">θεωρούμε τις προβολές αυτών στο μοναδιαίο επίπεδο, ένα άλλο πρακτικό πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπιστεί για την κατασκευή του χρωματικού χώρου ήταν ότι υπήρχαν κάποιες τριχρωματικές τιμές που έπρεπε να λάβουν αρνητικές τιμές από κάποιο βασικό χρώμα ώστε να προσδιοριστεί το άνυσμα του μεικτού χρώματος στο χώρο και να γίνονται δύσκολοι και πολύπλοκοι οι αριθμητικοί υπολογισμοί., καθώς επίσης και το ότι όλες οι παραδοχές στηρίζονταν στην φωτομετρία και όχι στη χρωματομετρία. Για να απλοποιήσει τα πράγματα η </span><span style="color: black">CIE</span><span style="color: black"> δημιούργησε τρία άλλα πρωτεύοντα πιο κορεσμένα από το μονοχρωματικά φώτα τα </span><span style="color: black">X</span><span style="color: black">,</span><span style="color: black">Y</span><span style="color: black">,</span><span style="color: black">Z</span><span style="color: black">, τα οποία είναι φανταστικά και χρησιμοποιήθηκαν για να εξαλειφθούν οι αρνητικές τιμές, χωρίς να επηρεάζεται η δυνατότητα αναπαραγωγής οποιουδήποτε φυσικού/εφικτού χρώματος, μια μαθηματική προσέγγιση η οποία βασίστηκε σε πειραματικές δοκιμές.</span></p><p> </p><p> <span style="color: black">Πάνω σε αυτόν τον χρωματικό χώρο τοποθετείται ένα τρίγωνο με τις συντεταγμένες που έχει γράψει ο Γιώργος, το οποίο οριοθετείται με τις σταθερές τιμές των τριών βασικών χρωμάτων και του λευκού, του προτύπου </span><span style="color: black">REC</span><span style="color: black">. 709 (αυτό είναι το </span><span style="color: black">gamut </span><span style="color: black">του προτύπου) και είναι οι ελάχιστες προδιαγραφές για την ορθή απεικόνιση σημάτων </span><span style="color: black">HD</span><span style="color: black"> ( δλδ αυτές οι αποχρώσεις που ‛φαίνονται’ μέσα στο τρίγωνο είναι αρκετές), η απόχρωση μεταβάλλεται και ορίζεται από τα σημεία (μήκη κύματος) της περιφέρειας του τριγώνου και ο κορεσμός της κάθε απόχρωσης μεταβάλλεται ανάλογα με την απόσταση από το λευκό, όσο απομακρύνεται το σημείο από το λευκό τόσο πιο κορεσμένο είναι.</span></p><p> </p><p> <span style="color: black">Όταν λοιπόν βλέπουμε την μέτρηση ενός χρωματικού τριγώνου μιας τηλεόρασης, βλέπουμε δύο τρίγωνα, ένα αυτό του προτύπου </span><span style="color: black">REC</span><span style="color: black"> 709 (ή κάποιου άλλου που συνήθως αναφέρεται) που είναι η αρχή και το τέλος της ορθής απεικόνισης και ένα δεύτερο τρίγωνο που είναι η επίδοση της συσκευής, όσο πιο κοντά πέφτουν τα μετρήσιμα σημεία των πρωτευόντων </span><span style="color: black">R</span><span style="color: black">,</span><span style="color: black">G</span><span style="color: black">,</span><span style="color: black">B </span><span style="color: black">και των δευτερευόντων (</span><span style="color: black">Y</span><span style="color: black">,</span><span style="color: black">C</span><span style="color: black">,</span><span style="color: black">M</span><span style="color: black">) σε αυτά τα προτύπου, τόσο καλύτερα είναι.</span></p><p><span style="color: black"></span></p><p><span style="color: black">Αυτά έχω καταλάβει εγώ, δεν ξέρω αν είναι λάθος ή σωστά, αλλά αυτά είναι....και δεκτή κάθε διόρθωση χωρίς φόβο και χωρίς πάθος....:grinning-smiley-043</span></p><p><span style="color: black"></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="czoun, post: 1098621, member: 6084"] Το φώς είναι ένα μέρος του φάσματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, το οποίο διεγείρει τα δύο διαφορετικά είδη φωτοϋποδοχέων που έχουν τα μάτια μας, τα κωνία και τα ραβδία, επειδή η συχνότητα αυτού του φάσματος είναι πολλές εκατοντάδες δισεκατομμυρίων HZ, έχει επικρατήσει η μέτρηση ανάλογα με το μήκος κύματος (σε νανόμετρα, 1nm = 0.000000001 m) και η παραγωγή του γίνεται είτε από την ακτινοβολία ενός θερμαινόμενου σώματος, είτε από την ανάκλαση φωτός από κάποιο άλλη πηγή. Τα ραβδία τα οποία είναι υπεύθυνα για τη περιφερειακή όραση, είναι ευαίσθητα σε πολύ χαμηλά επίπεδα φωτισμού, φθάνουν στην μέγιστη απόδοση τους σε μέτρια επίπεδα φωτισμού με τον κορεσμό τους να ξεκινάει από τα 10 nits και να ολοκληρώνεται στα 300 nits και δεν αντιλαμβάνονται λεπτομέρειες και χρώμα, παρά μόνο μαύρο, άσπρο και αποχρώσεις του γκρίζου. Τα κωνία είναι πιο αναίσθητα σε χαμηλό φωτισμό, δεν θα κορεστούν σε υψηλά επίπεδα φωτισμού, αντιλαμβάνονται τις λεπτομέρειες και εδώ μπαίνει ο παράγοντας χρώμα, υπάρχουν τρία διαφορετικά είδη κωνίων (L-M-S), που διαφέρουν ως προς την φωτοευαίσθητη χρωστική που περιέχουν (κυανολαβή, χλωρολαβή και ερυθρολαβή, από την ονομασία γίνεται εύκολα αντιληπτό από πηγάζουν όλες οι συζητήσεις περί Red, Green, Blue) και είναι υπεύθυνα για την αντίληψη των χρωμάτων ανάλογα με το εύρος των μηκών κύματος του φωτός. Όπως είπε και στην αρχή του νήματος ο Γιώργος, ο χρωματικός χώρος CIE 1931 είναι η μετατροπή του εύρους των συχνοτήτων που μπορούμε να δούμε (και κατ’ επέκταση το χρωματικό εύρος της όρασής μας) σε διάγραμμα (μετά από κάποιες παραδοχές και πολύπλοκα μαθηματικά), έτσι περιφερειακά στην πεταλοειδή μορφή του διαγράμματος υπάρχουν τα μήκη κύματος των ακτινοβολιών (και κατ’ επέκταση τα χρώματα) ξεκινώντας από τις ακτινοβολίες με μήκος κύματος 400 nm (ιώδης) και καταλήγοντας σε ακτινοβολίες με μήκος κύματος 700 nm (ερυθρή) με τις ενδιάμεσες τιμές μήκους κύματος να δίνουν διαφορετικά χρώματα (π.χ. η ακτινοβολία [COLOR=black]μήκους κύματος 490 [/COLOR][COLOR=black]nm[/COLOR][COLOR=black] αναγνωρίζεται σαν κυανή, 520 [/COLOR][COLOR=black]nm[/COLOR][COLOR=black] πράσινη, 575 [/COLOR][COLOR=black]nm[/COLOR][COLOR=black] κίτρινη, 600 [/COLOR][COLOR=black]nm[/COLOR][COLOR=black] πορτοκαλί). [/COLOR] [COLOR=black] Βλέπουμε λοιπόν ένα διάγραμμα χρωματομετρίας, βασισμένο στη τριχρωματική θεωρία και με γνώμονα [/COLOR][COLOR=black]ότι η ταύτιση χρωμάτων μπορεί να καθοριστεί σε επίπεδο ποσοτήτων των τριών «βασικών» χρωμάτων, που απαιτούνται ώστε να έχουμε οπτική ταύτιση με ένα ερέθισμα, το οποίο θα συντίθεται από Χ μονάδες από το «βασικό» χρώμα [/COLOR][B][COLOR=black]R[/COLOR][/B][COLOR=black], από Υ μονάδες από το «βασικό» χρώμα [/COLOR][B][COLOR=black]G[/COLOR][/B][COLOR=black], και από Ζ μονάδες από το [/COLOR][B][COLOR=black]B[/COLOR][/B][COLOR=black].[/COLOR] [COLOR=black] Στην πραγματικότητα τα [/COLOR][COLOR=black]R[/COLOR][COLOR=black],[/COLOR][COLOR=black]G[/COLOR][COLOR=black],[/COLOR][COLOR=black]B[/COLOR][COLOR=black] είναι τριχρωματικές τιμές, γι’ αυτό και ο χώρος είναι τριχρωματικός και το χρώμα είναι διάνυσμα, αλλά για πρακτικούς λόγους [/COLOR][COLOR=black]θεωρούμε τις προβολές αυτών στο μοναδιαίο επίπεδο, ένα άλλο πρακτικό πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπιστεί για την κατασκευή του χρωματικού χώρου ήταν ότι υπήρχαν κάποιες τριχρωματικές τιμές που έπρεπε να λάβουν αρνητικές τιμές από κάποιο βασικό χρώμα ώστε να προσδιοριστεί το άνυσμα του μεικτού χρώματος στο χώρο και να γίνονται δύσκολοι και πολύπλοκοι οι αριθμητικοί υπολογισμοί., καθώς επίσης και το ότι όλες οι παραδοχές στηρίζονταν στην φωτομετρία και όχι στη χρωματομετρία. Για να απλοποιήσει τα πράγματα η [/COLOR][COLOR=black]CIE[/COLOR][COLOR=black] δημιούργησε τρία άλλα πρωτεύοντα πιο κορεσμένα από το μονοχρωματικά φώτα τα [/COLOR][COLOR=black]X[/COLOR][COLOR=black],[/COLOR][COLOR=black]Y[/COLOR][COLOR=black],[/COLOR][COLOR=black]Z[/COLOR][COLOR=black], τα οποία είναι φανταστικά και χρησιμοποιήθηκαν για να εξαλειφθούν οι αρνητικές τιμές, χωρίς να επηρεάζεται η δυνατότητα αναπαραγωγής οποιουδήποτε φυσικού/εφικτού χρώματος, μια μαθηματική προσέγγιση η οποία βασίστηκε σε πειραματικές δοκιμές.[/COLOR] [COLOR=black]Πάνω σε αυτόν τον χρωματικό χώρο τοποθετείται ένα τρίγωνο με τις συντεταγμένες που έχει γράψει ο Γιώργος, το οποίο οριοθετείται με τις σταθερές τιμές των τριών βασικών χρωμάτων και του λευκού, του προτύπου [/COLOR][COLOR=black]REC[/COLOR][COLOR=black]. 709 (αυτό είναι το [/COLOR][COLOR=black]gamut [/COLOR][COLOR=black]του προτύπου) και είναι οι ελάχιστες προδιαγραφές για την ορθή απεικόνιση σημάτων [/COLOR][COLOR=black]HD[/COLOR][COLOR=black] ( δλδ αυτές οι αποχρώσεις που ‛φαίνονται’ μέσα στο τρίγωνο είναι αρκετές), η απόχρωση μεταβάλλεται και ορίζεται από τα σημεία (μήκη κύματος) της περιφέρειας του τριγώνου και ο κορεσμός της κάθε απόχρωσης μεταβάλλεται ανάλογα με την απόσταση από το λευκό, όσο απομακρύνεται το σημείο από το λευκό τόσο πιο κορεσμένο είναι.[/COLOR] [COLOR=black]Όταν λοιπόν βλέπουμε την μέτρηση ενός χρωματικού τριγώνου μιας τηλεόρασης, βλέπουμε δύο τρίγωνα, ένα αυτό του προτύπου [/COLOR][COLOR=black]REC[/COLOR][COLOR=black] 709 (ή κάποιου άλλου που συνήθως αναφέρεται) που είναι η αρχή και το τέλος της ορθής απεικόνισης και ένα δεύτερο τρίγωνο που είναι η επίδοση της συσκευής, όσο πιο κοντά πέφτουν τα μετρήσιμα σημεία των πρωτευόντων [/COLOR][COLOR=black]R[/COLOR][COLOR=black],[/COLOR][COLOR=black]G[/COLOR][COLOR=black],[/COLOR][COLOR=black]B [/COLOR][COLOR=black]και των δευτερευόντων ([/COLOR][COLOR=black]Y[/COLOR][COLOR=black],[/COLOR][COLOR=black]C[/COLOR][COLOR=black],[/COLOR][COLOR=black]M[/COLOR][COLOR=black]) σε αυτά τα προτύπου, τόσο καλύτερα είναι. Αυτά έχω καταλάβει εγώ, δεν ξέρω αν είναι λάθος ή σωστά, αλλά αυτά είναι....και δεκτή κάθε διόρθωση χωρίς φόβο και χωρίς πάθος....:grinning-smiley-043 [/COLOR] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Εικόνα
Τηλεοράσεις
Γενική συζήτηση & τεχνολογία
--- Εξήγηση Διαγραμμάτων ---
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…