Ε κλασικα youtube και spotify. Νομιζω παντα με γοητευε το πικαπ και θεωρητικά ο ήχος ειναι αρκετα καλυτερος. Σε καμία περιπτωση δε με ενδιαφέρει να μαζεύω συλλεκτικους ή σπάνιους δίσκους (τουλαχιστον προς το παρον). Βλεποντας το εντελως πεζα οντως παλι την ιδια μουσικη θα ακουω απλα θα εχω ξοδεψει ενα καρο λεφτα και δε θα εχω την ευκολια του spotify. Εξακολουθω ομως να πιστευω οτι ειναι καλη ιδεα
Η γνώμη μου.
Ο δίσκος βινυλίου είναι πράγματι ένα μέσο με δυνατότητες αποτύπωσης της μουσικής σε υψηλή ανάλυση. Και το πικάπ ένα μέσο αναπαραγωγής με ίδιες δυνατότητες.
Στην πράξη, η εγγραφή πολλές φορές δεν εξαντλεί τις δυνατότητες τις θεωρίας ή (και) η αναπαραγωγή τις θεωρητικές δυνατότητες της εγγραφής.
Για να εξασφαλίσουμε μιά ακρόαση που θα τείνει σε μιά "προσέγγιση" έστω, των δυνατοτήτων των δύο μέσων-εγγραφής και αναπαραγωγής- και που θα γίνονται αντιληπτές οι όποιες διαφορές μας κάνουν να τα προτιμούμε, χρειάζονται αρκετές προϋποθέσεις.
Όταν λέμε "πικάπ", εννοούμε την αδιάσπαστη αλυσίδα με ταιριασμένους κρίκους: πλατώ - βραχίονας- κεφαλή - προενισχυτής-ρυθμίσεις, χώρια αυτά που ακολουθούν μετά, που πρέπει να είναι αντίστοιχης ποιότητας.
Αν πούμε πως στήνουμε ένα τέτοιο σύστημα, θα πρέπει και οι εγγραφές που θα κληθεί να αναπαράξει να είναι αντάξιες, αλλιώς δεν κερδίσαμε τίποτα. Φυσικά, όχι απαραίτητα "audiophile" κατηγορίας, αλλά όχι και την συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών, (του ξένου ρεπερτορίου) που αν δεν είναι μέτριες, είναι για πέταμα.
Όλα αυτά - πέρα απο κάποια αρκετά χρήματα - απαιτούν μεράκι, υπομονή, ενασχόληση, ψάξιμο, εμπειρία, με το τελευταίο να αποκτιέται όχι μόνο με στοχευμένες επιτυχίες και ευτυχισμένες στιγμές, αλλά και απο απογοητεύσεις, διαψευσμένες ελπίδες, λάθος ξοδεμένα χρήματα κλπ.
Δεν υπάρχει plug and play εδώ.
Και ούτε ότι γυρίζει, είναι εξ ορισμού "πικάπ".
Αν πάντως νομίζεις πως έχεις το κέφι, welcome to the c lub!