Εντευκτήριον μουσικών απολαύσεων

[DomieMic65]

https://www.ecmrecords.com/news/1547729311

“One of the defining sound-worlds of the past half-century of recorded music is the distinguished repertory of ECM Records, founded by Manfred Eicher in 1969.”
Richard Brody, The New Yorker

Since 1969 ECM stands for pioneering and continuous music production, an anniversary which prompts reflections upon the journey so far. The Touchstones series of reissues highlights albums made along the way and includes many recordings which now count as milestones in the history of jazz and improvisation.”

 

[DomieMic65]

https://www.ecmrecords.com/news/1547729311

“One of the defining sound-worlds of the past half-century of recorded music is the distinguished repertory of ECM Records, founded by Manfred Eicher in 1969.”
Richard Brody, The New Yorker

Since 1969 ECM stands for pioneering and continuous music production, an anniversary which prompts reflections upon the journey so far. The Touchstones series of reissues highlights albums made along the way and includes many recordings which now count as milestones in the history of jazz and improvisation.”

 

[Sonorus]

Οι επαΐοντες γνωρίζουν πολύ καλά περί τίνος πρόκειται.
Οι υπόλοιποι πρέπει οπωσδήποτε να ακούσουν μια από τις καλύτερες συμφωνίες
τις παγκόσμιας μουσικής παρακαταθήκης , εδώ στην καλύτερη ερμηνεία.

 

[Sonorus]

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΉ - Πεντακάθαρη , εκφραστική , γρήγορη , συναισθηματική , τεχνικά άρτια , γεμάτη και μεστή φωνή.
Πολύ σύντομα θα μιλάνε για αυτή....

 

[DomieMic65]

https://tch16.medici.tv/en/replay/#...l-with-georgios-alexandros-stavrakakis-part-2

Ακούστε τον Αλέξανδρο Σταυρακάκη.
1ο βραβείο στον διαγωνισμό Τσαϊκόφσκι.

 

[Δημοκηδής]

Ανασταίνω ένα νήμα που άρχισα πριν 8 χρόνια, για να γράψω δυό τρία πραγματάκια για κάποια αγαπημένα μου :

ένας μερακλίδικος δίσκος που είχε επαναφέρει τον King Sοlomon στο προσκήνιο προ 20 ετών ... αριστουργηματικός από κάθε πλευρά, συνθετικά, ενορχηστρωτικά και βέβαια ερμηνευτικά από την μεγαλύτερη φωνή της σόουλ, όλων των εποχών... ερωτεύσιμος δίσκος, θυμίζει θηλυκό με Θ κεφάλαιο να κάνει έρωτα, μια γυναίκα, πιο όμορφη από νεαρή χρυσαφιά πεταλίδα σε κοραλι του Τιμόρ, με πόδια λυγερα πλοκάμια μυθολογικής θεάς, με κοιλίτσα, σαν υψίπεδο τόπων λατρείας των Ίνκας, με πλάτη γεμάτη ιαματικές πηγές και βανίλια, με δύο μάτια κάρβουνο, όπου γίνεται η τήξη της αρσενικής ύπαρξης.

υπάρχουν τουλάχιστον 6-7 διαμαντάκια στον δίσκο, βάζω ενδεικτικά το ομώνυμο:

 

[Δημοκηδής]

είχα γράψει για αυτή την τεράστια πλην αδικημένη μορφή (αν και περισσότερο αδίκησε ο ίδιος τον εαυτό του) και το αριστουργηματικό no other στην αρχή του νήματος ... είδα και ένα φοβερό ντοκυμαντέρ πριν κανα δύο χρόνια με καταθέσεις εμπειριών από όλους τους Βyrds και άλλες μέγιστες μουσικές προσωπικότητες και κόλλησα ακόμη περισσότερο στον κόσμο του ... έχω φτιάξει ένα μικρό compilation στο spotify, όπου μπορεί κανείς να διαπιστώσει πως φτιάχνονται κομψοτεχνήματα ακόμη και με τα πιο απλά, 'ότι έχει στο ψυγείο' υλικά:

 

[Δημοκηδής]

Οι Woods, είναι τα τελευταία χρόνια από τις λατρείες μου ... χειροποίητα, indie, low-fi αριστουργήματα και το φαλτσέτο του Jeremy Earl να αφήνει αρώματα αδιόρατης θλίψης, αλλά και μια ανακουφιστική παρηγορία με την οποία μπορείς να αντιμετωπίσεις και τις πιο δύσκολες φάσεις της καθημερινότητάς σου...

τρία ενδεικτικά :

...λιώνω όταν το ακούω το γαμήδι

και

και

 

[grio]

Είναι δεδομένο ότι είσαι ωραίος, αλλά είναι επιβεβλημένο μερικές φορές να επαναλαμβανόμαστε!

 

[toupia]

Προσωπική αδυναμία από Woods:

 

[vlad66]

Ανασταίνω ένα νήμα που άρχισα πριν 8 χρόνια, για να γράψω δυό τρία πραγματάκια για κάποια αγαπημένα μου :

ένας μερακλίδικος δίσκος που είχε επαναφέρει τον King Sοlomon στο προσκήνιο προ 20 ετών ... αριστουργηματικός από κάθε πλευρά, συνθετικά, ενορχηστρωτικά και βέβαια ερμηνευτικά από την μεγαλύτερη φωνή της σόουλ, όλων των εποχών... ερωτεύσιμος δίσκος, θυμίζει θηλυκό με Θ κεφάλαιο να κάνει έρωτα, μια γυναίκα, πιο όμορφη από νεαρή χρυσαφιά πεταλίδα σε κοραλι του Τιμόρ, με πόδια λυγερα πλοκάμια μυθολογικής θεάς, με κοιλίτσα, σαν υψίπεδο τόπων λατρείας των Ίνκας, με πλάτη γεμάτη ιαματικές πηγές και βανίλια, με δύο μάτια κάρβουνο, όπου γίνεται η τήξη της αρσενικής ύπαρξης.

υπάρχουν τουλάχιστον 6-7 διαμαντάκια στον δίσκο, βάζω ενδεικτικά το ομώνυμο:

αυτό το είδος όπως και οι "κοντινοί συγγενείς" Βlues funk αλλά και Jazz funk αποτελούν το 30-40% της μουσικής συντροφιάς στην δουλειά.. το υπόλοιπο ανήκει στην ευρεία γκάμα του stoner / psychedelic / "desert rock" σκηνή..
δεν ακούω καθόλου σκληρό metal.. αποτοξίνωση ίσως ;;;
να προσθέσω ότι δεν ακούω ΚΑΘΟΛΟΥ μουσική στο σπίτι, μέχρι να πέσει η θερμοκρασία σε ανεκτά επίπεδα

ΥΣ..
μια χαρακτηριστική αγαπημένη λίστα η παρακάτω:

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Ανασταίνω ένα νήμα που άρχισα πριν 8 χρόνια, για να γράψω δυό τρία πραγματάκια για κάποια αγαπημένα μου :

ένας μερακλίδικος δίσκος που είχε επαναφέρει τον King Sοlomon στο προσκήνιο προ 20 ετών ... αριστουργηματικός από κάθε πλευρά, συνθετικά, ενορχηστρωτικά και βέβαια ερμηνευτικά από την μεγαλύτερη φωνή της σόουλ, όλων των εποχών... ερωτεύσιμος δίσκος, θυμίζει θηλυκό με Θ κεφάλαιο να κάνει έρωτα, μια γυναίκα, πιο όμορφη από νεαρή χρυσαφιά πεταλίδα σε κοραλι του Τιμόρ, με πόδια λυγερα πλοκάμια μυθολογικής θεάς, με κοιλίτσα, σαν υψίπεδο τόπων λατρείας των Ίνκας, με πλάτη γεμάτη ιαματικές πηγές και βανίλια, με δύο μάτια κάρβουνο, όπου γίνεται η τήξη της αρσενικής ύπαρξης.

υπάρχουν τουλάχιστον 6-7 διαμαντάκια στον δίσκο, βάζω ενδεικτικά το ομώνυμο:

Κάποτε συζητούσαν οι δημοσιογράφοι του Rolling Stone για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος τραγουδιστής της soul. Συμφώνησαν ότι είναι ο Burke και με ξένη μπάντα.
Αγαπημένο μου τραγούδι είναι το what am I living for if not for you από το βινύλιο της bell records -Proud Mary.

 

[Δημοκηδής]

O Ρόμπι Μπάσο είναι μια ακόμη από κείνες τις απείρως γοητευτικές περιπτώσεις που έχουν χαθεί στις σκονισμένες σελίδες της ιστορίας της λαΐκής μουσικής του 20ου αιώνα ... και περιμένουν να ανακαλυφθούν ξανά και ξανά, δημιουργώντας νέες γενιές μυστών και εκστασιασμένων μουσικόφιλων ... μια ζωή περιπέτεια, φιλοσοφία, αναζητήσεις, και ένας αδόκητος και άδικος θάνατος ... πάνω από όλα όμως μια εκπληκτική τεχνική στην ακουστική κιθάρα που συνεχώς μπολιαζόταν με τρόπους άλλων παραδόσεων, κυρίως από την απύθμενη δεξαμενή της Ασίας και μια απίστευτη φωνή με ένα vibrato που ξετινάζει τα μέσα μας, σαν μπουγάδα στο φθινοπωρινό αγέρι ...

δείγμα :

 

[grio]

Ο Robbie Bash υπήρξε αντίστοιχος των συγχρόνων του, Leo Kottke και John Fahey. Ήταν άφταστος στην κιθάρα με ατσάλινες χορδές, και καθηλωτικός με τα ηχοτοπία του, που σε ταξίδευαν παντού. Η ηρεμία που σου μετέδιδε ήταν μαγική και λυτρωτική. Η συλλογή της Takoma, Robbie Băsho - Guitar Soli του 1996 είναι μια καλή αρχή, αν φυσικά βρεθεί...

 

[Δημοκηδής]

...μιας και έχω λίγη όρεξη να γράψω για έναν αριστουργηματικό δίσκο, με συνθέσεις του Νικόλας Λενς, στον οποίο έχει βάλει το ιαματικό χεράκι του και ο Νικ Κέηβ γράφοντας το λιμπρέτο, μιας και ο δημιουργός χαρακτηρίζει το έργο ως όπερα δωματίου :



Σύγχρονη μουσική, μετα-κλασσική, μετα-ποπ, στέρεα τοποθετημένη στο σήμερα ... το αντίστοιχο ενός παραδείσου, όπως ορίζεται από τον καθένα, σαν προσωπική ονείρωξη με διαφορετικά συστατικά...ωστόσο, η θεσμοθέτηση του παραδείσου αυτού ειναι απαραίτητη σαν ελπίδα, σαν προορισμός,, σαν ιδανικό ...

Δείγμα :