Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ελεύθεροι Πολιορκημένοι
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δαμιανός Δημητριάδης" data-source="post: 162322" data-attributes="member: 206"><p><img src="http://www.mic.gr/dbimages/10991_1.JPG" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>Ο Γιάννης Μαρκόπουλος ολοκλήρωσε τους - βασισμένους στο ομώνυμο έργο του Διονυσίου Σολωμού - Ελεύθερους Πολιορκημένους, το 1977. Ως μουσική φόρμα είναι δύσκολο να χαρακτηριστεί. Όπως δήλωσε πρόσφατα ο ίδιος:</p><p> </p><p><em>Δεν έχω κάνει μελοποίηση αλλά προσέγγιση. Η σύζευξη μουσικής και ποίησης είναι ένας γάμος. Για να είναι ο γάμος αυτός επιτυχημένος, κάθε τέχνη πρέπει να παραχωρεί μέρος της ελευθερίας της.</em></p><p></p><p>Το έργο αποτελεί ένα συνδυασμό απαγγελίας, μουσικής, πρόζας και τραγουδιών, πάνω σε κείμενα του Σολωμού - ποιήματα και πεζά - από τα τρία σχεδιάσματα, επιλεγμένα από το συνθέτη ώστε να διατηρείται μια δραματουργική συνέχεια. Περιλαμβάνει αφηγητή, τρείς τραγουδιστές, ορχήστρα και χορωδία. Στην πρωτότυπη ηχογράφηση συμμετείχαν η Ειρήνη Παππά, οι Ν. Ξυλούρης, Λ. Χαλκιάς και Ηλ. Κλωναρίδης και η Χορωδία Πρέβεζας αντίστοιχα. </p><p></p><p>Ως σύνολο, δεν έγινε ποτέ ιδιαίτερα δημοφιλές, ίσως και λόγω της έκτασης και του σύνθετου της φόρμας του. Προσωπικά το θεωρώ άνισο, με την πρόζα και τις απαγγελίες -ιδιαίτερα στο πρώτο cd που κυριαρχούν - να μην προδίδουν μεν το πνεύμα του κειμένου, να μην παράγουν δε και αξιόλογο πρόσθετο αισθητικό αποτέλεσμα, ενώ το δραματικό πλαίσιο που προσπαθούν να δημιουργήσουν είναι μάλλον ασθενές και απλοϊκό.</p><p></p><p>Το δεύτερο cd όμως έχει καλύτερη ισορροπία μέσων και μεγαλύτερη συνοχή. Ορισμένα τραγούδια του μάλιστα -μαζί με κάποια το πρώτου cd - είναι πραγματικά μεγάλη μουσική και επιτυγχάνουν μια υποδειγματική - κλασσική θα τολμούσα να πω - ενότητα μορφής και περιεχομένου. Προσωπικά νιώθω περήφανος που η νεώτερη ελληνική μουσική δημιουργία περιλαμβάνει τραγούδια σαν τα <strong>μητέρα μεγαλόψυχη</strong>, <strong>πειρασμός</strong>, <strong>αλλ' Ήλιος αλλ' αόρατος</strong> και <strong>άκρα του τάφου σιωπή</strong>.</p><p></p><p>Ένα έργο ειδικών συνθηκών, το οποίο όμως με έπεισε εξ' αρχής και αναμφίβολα, πως περιλαμβάνει κάποια από την πιο ενδιαφέρουσα μουσική που άκουσα να γράφεται κατά τη διάρκεια της ζωής μου. Από τα πρώτα cd που αγόρασα και από αυτά στα οποία επανέρχομαι συχνά.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δαμιανός Δημητριάδης, post: 162322, member: 206"] [IMG]http://www.mic.gr/dbimages/10991_1.JPG[/IMG] Ο Γιάννης Μαρκόπουλος ολοκλήρωσε τους - βασισμένους στο ομώνυμο έργο του Διονυσίου Σολωμού - Ελεύθερους Πολιορκημένους, το 1977. Ως μουσική φόρμα είναι δύσκολο να χαρακτηριστεί. Όπως δήλωσε πρόσφατα ο ίδιος: [I]Δεν έχω κάνει μελοποίηση αλλά προσέγγιση. Η σύζευξη μουσικής και ποίησης είναι ένας γάμος. Για να είναι ο γάμος αυτός επιτυχημένος, κάθε τέχνη πρέπει να παραχωρεί μέρος της ελευθερίας της.[/I] Το έργο αποτελεί ένα συνδυασμό απαγγελίας, μουσικής, πρόζας και τραγουδιών, πάνω σε κείμενα του Σολωμού - ποιήματα και πεζά - από τα τρία σχεδιάσματα, επιλεγμένα από το συνθέτη ώστε να διατηρείται μια δραματουργική συνέχεια. Περιλαμβάνει αφηγητή, τρείς τραγουδιστές, ορχήστρα και χορωδία. Στην πρωτότυπη ηχογράφηση συμμετείχαν η Ειρήνη Παππά, οι Ν. Ξυλούρης, Λ. Χαλκιάς και Ηλ. Κλωναρίδης και η Χορωδία Πρέβεζας αντίστοιχα. Ως σύνολο, δεν έγινε ποτέ ιδιαίτερα δημοφιλές, ίσως και λόγω της έκτασης και του σύνθετου της φόρμας του. Προσωπικά το θεωρώ άνισο, με την πρόζα και τις απαγγελίες -ιδιαίτερα στο πρώτο cd που κυριαρχούν - να μην προδίδουν μεν το πνεύμα του κειμένου, να μην παράγουν δε και αξιόλογο πρόσθετο αισθητικό αποτέλεσμα, ενώ το δραματικό πλαίσιο που προσπαθούν να δημιουργήσουν είναι μάλλον ασθενές και απλοϊκό. Το δεύτερο cd όμως έχει καλύτερη ισορροπία μέσων και μεγαλύτερη συνοχή. Ορισμένα τραγούδια του μάλιστα -μαζί με κάποια το πρώτου cd - είναι πραγματικά μεγάλη μουσική και επιτυγχάνουν μια υποδειγματική - κλασσική θα τολμούσα να πω - ενότητα μορφής και περιεχομένου. Προσωπικά νιώθω περήφανος που η νεώτερη ελληνική μουσική δημιουργία περιλαμβάνει τραγούδια σαν τα [B]μητέρα μεγαλόψυχη[/B], [B]πειρασμός[/B], [B]αλλ' Ήλιος αλλ' αόρατος[/B] και [B]άκρα του τάφου σιωπή[/B]. Ένα έργο ειδικών συνθηκών, το οποίο όμως με έπεισε εξ' αρχής και αναμφίβολα, πως περιλαμβάνει κάποια από την πιο ενδιαφέρουσα μουσική που άκουσα να γράφεται κατά τη διάρκεια της ζωής μου. Από τα πρώτα cd που αγόρασα και από αυτά στα οποία επανέρχομαι συχνά. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ελεύθεροι Πολιορκημένοι
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…