Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Du Pre- Cello Concertos
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="dionisp" data-source="post: 515584" data-attributes="member: 2249"><p>Το κείμενο δεν είναι παρουσίαση στα πρότυπα της κατηγορίας όσο μια πρόταση που νομίζω ότι καλό είναι να κατατεθεί. Στην προνομιακή τιμή λίγων <a href="http://www.amazon.com/Jacqueline-Pre-Favourite-Boccherini-Saint-Saens/dp/B000002S1F/ref=wl_it_dp?ie=UTF8&coliid=I32WZ2QD9YUFMC&colid=1PPYAZXYL71L7" target="_blank">ψωροδολλαρίων </a> (δεν ξέρω αν ισχύει η τιμή παγκοσμίως) μπορεί κάποιος να πάρει τα μισά άπαντα του τσέλου σε αυτό το τριπλό άλμπουμ αφιέρωμα στην Du Pre. </p><p></p><p>Ποια είναι αυτά:</p><ul> <li data-xf-list-type="ul">Ο ορισμός του κλασσικού κονσέρτου όπως στοιχειοθετείται από τον Haydn. 2 κονσέρτα για το όργανο ιδιαίτερα απαιτητικά (κυρίως το Ρε) που αποτελούν την βάση στη δομή του κλασσικού ρεπερτορίου των τσελιστών. </li> <li data-xf-list-type="ul">Ένα (και μάλλον το καλύτερο) κονσέρτο από τα 12 (πανάθεμα τον) που έγραψε ο Boccherini για τσέλο. Κλασσική ιταλική σχολή.</li> <li data-xf-list-type="ul">Κερασάκι ο άγνωστος σε μένα συνθέτης Monn.</li> <li data-xf-list-type="ul">Οι ρομαντικοί γίγαντες του οργάνου (τους παραθέτω κατά σειρά προσωπικής προτίμησης) Schumman, Saint Saens και Dvorzak.</li> <li data-xf-list-type="ul">Ο ιδιωματικός ρομαντικός του μεταιχμίου της μουσικής έκφρασης κύριος Elgar</li> </ul><p>Με λίγα λόγια από την μορφή του κονσέρτου για το όργανο μένει να ακούσετε μετά:</p><ul> <li data-xf-list-type="ul">Την υπόλοιπη ιταλική σχολή (Boccherini & Vivaldi)</li> <li data-xf-list-type="ul">Έργα 21ου αιώνα που τα περισσότερα γράφηκαν με την επιρροή της προσωπικότητας του Rostro (αναφέρω με σειρά προτίμησης):</li> </ul> <ul style="margin-left: 20px"> <li data-xf-list-type="ul">Shostakovich Concerto no. 2</li> <li data-xf-list-type="ul">Dutillieux Cello Concerto</li> <li data-xf-list-type="ul">Shostakovich Concerto no. 1</li> <li data-xf-list-type="ul">Britten Cello Symphony (αν παραφράσουμε λανθασμένα το έργο σαν κονσέρτο)</li> </ul><p>Επί του θέματος τώρα! Στην περίπτωση Du Pre παίζει τεράστιο ρόλο στη φήμη της η αρρώστια της που οδήγησε και στην πρόωρη λήξη της καριέρας της. Το παίξιμό της χαρακτηρίζεται από έντονη συναισθηματικότητα όσο αφορά τα φραστικά στοιχεία και τις επιλογές της στην ανάγνωση των έργων. Το ηχόχρωμα της ωστόσο θα το χαρακτήριζα «λεπτό» σε σχέση με τη σχολή που καθιέρωσε ο Rostropovich (και συνεχίζει η Gutman) κάτι το οποίο ίσως να οφείλεται και στο δύστροπο Stradivarius που έπαιζε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ίδια θεωρούσε το συγκεκριμένο όργανο πολύ δύσκολο και τραχύ κάτι που επιβεβαιώνει και ο Yo Υo Μa που έγινε κάτοχος του οργάνου αργότερα.</p><p></p><p>Προσωπικά δεν κατατάσσω την Jacqueline στην κατηγορία των διαττόντων αστέρων που η φήμη τους εκτοξεύτηκε για μη μουσικούς λόγους. Αν λάβουμε αποστάσεις από τα ιδιότυπα παιχνίδια της μοίρας της, νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε στο ότι η Du Pre είχε μια μουσική ιδιοφυία έντονα γυναικεία (κάτι που λείπει αρκετά από τον μουσικό κόσμο) η οποία όμως σαφέστατα δεν πρόλαβε να ωριμάσει και να εξελιχθεί. Όπως έχω πει και για άλλους μουσικούς που έφυγαν πρόωρα από το μουσικό σύμπαν, θεωρώ τεράστια απώλεια το ότι δεν είχαμε την τιμή να ακούσουμε την ώριμη Du Pre. Σκεφτείτε το! Σταμάτησε να παίζει στα 28 της που ουσιαστικά είσαι ψυχικά, συναισθηματικά και νοητικά νεογνό απέναντι στο έργο που έχεις να αντιμετωπίσεις. </p><p></p><p>Πέρα από αυτά, η προσέγγιση της στα ρομαντικά κονσέρτα είναι άψογη. Ιδιαίτερα η εκτέλεση του πολύ όμορφου κονσέρτου του Schumann με έχει γοητεύσει αφάνταστα. Στον Haydn διατηρεί σωστά και αισθητικά όμορφα τις ισορροπίες που απαιτούν τα έργα μεταξύ δεξιοτεχνίας, πειθαρχίας και εκφραστικότητας. </p><p></p><p>Du Pre και Elgar Concerto = L.F.E θα μπορούσε να γράφει ένα τοίχος. Η εκτέλεση της είναι μνημειώδης, ένας χείμαρρος ήχου που ξεχειλίζει και σε γραπώνει. Η εκτέλεση με τον Barbirolli που περιέχεται στην συγκεκριμένη συλλογή είναι κατά τη γνώμη μου πολύ καλύτερη από αυτή που ηχογράφησε με τον άντρα της τόσο στο παίξιμό της όσο και στην απόδοση της ορχήστρας. </p><p></p><p>Ένα άλμπουμ λοιπόν πραγματική ευκαιρία αφού σε budget price πλουτίζεις τη δισκοθήκη σου με ένα καλό πορτραίτο μιας πολύ σημαντικής μορφής του τσέλου ενώ ταυτόχρονα γνωρίζεις τα κονσέρτα της κλασσικής και ρομαντικής εποχής του οργάνου. Συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όσους τους ενδιαφέρει το όργανο χωρίς να έχουν εντρυφήσει δισκογραφικά σε αυτό. Προσθέτοντας τις ηχογραφήσεις του Rostro στα πιο σύγχρονα έργα που αναφέρω κάποιος έχει μια αρκετά καλή εικόνα χωρίς να γεμίζει δισκάκια (για αρχή χε,χε). </p><p></p><p><em>Στα μείον το εξαιρετικά φτωχό βιβλιαράκι που συνοδεύει το άλμπουμ.</em></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="dionisp, post: 515584, member: 2249"] Το κείμενο δεν είναι παρουσίαση στα πρότυπα της κατηγορίας όσο μια πρόταση που νομίζω ότι καλό είναι να κατατεθεί. Στην προνομιακή τιμή λίγων [URL="http://www.amazon.com/Jacqueline-Pre-Favourite-Boccherini-Saint-Saens/dp/B000002S1F/ref=wl_it_dp?ie=UTF8&coliid=I32WZ2QD9YUFMC&colid=1PPYAZXYL71L7"]ψωροδολλαρίων [/URL] (δεν ξέρω αν ισχύει η τιμή παγκοσμίως) μπορεί κάποιος να πάρει τα μισά άπαντα του τσέλου σε αυτό το τριπλό άλμπουμ αφιέρωμα στην Du Pre. Ποια είναι αυτά: [LIST] [*]Ο ορισμός του κλασσικού κονσέρτου όπως στοιχειοθετείται από τον Haydn. 2 κονσέρτα για το όργανο ιδιαίτερα απαιτητικά (κυρίως το Ρε) που αποτελούν την βάση στη δομή του κλασσικού ρεπερτορίου των τσελιστών. [*]Ένα (και μάλλον το καλύτερο) κονσέρτο από τα 12 (πανάθεμα τον) που έγραψε ο Boccherini για τσέλο. Κλασσική ιταλική σχολή. [*]Κερασάκι ο άγνωστος σε μένα συνθέτης Monn. [*]Οι ρομαντικοί γίγαντες του οργάνου (τους παραθέτω κατά σειρά προσωπικής προτίμησης) Schumman, Saint Saens και Dvorzak. [*]Ο ιδιωματικός ρομαντικός του μεταιχμίου της μουσικής έκφρασης κύριος Elgar [/LIST] Με λίγα λόγια από την μορφή του κονσέρτου για το όργανο μένει να ακούσετε μετά: [LIST] [*]Την υπόλοιπη ιταλική σχολή (Boccherini & Vivaldi) [*]Έργα 21ου αιώνα που τα περισσότερα γράφηκαν με την επιρροή της προσωπικότητας του Rostro (αναφέρω με σειρά προτίμησης): [/LIST][INDENT][LIST] [*]Shostakovich Concerto no. 2 [*]Dutillieux Cello Concerto [*]Shostakovich Concerto no. 1 [*]Britten Cello Symphony (αν παραφράσουμε λανθασμένα το έργο σαν κονσέρτο) [/LIST][/INDENT] Επί του θέματος τώρα! Στην περίπτωση Du Pre παίζει τεράστιο ρόλο στη φήμη της η αρρώστια της που οδήγησε και στην πρόωρη λήξη της καριέρας της. Το παίξιμό της χαρακτηρίζεται από έντονη συναισθηματικότητα όσο αφορά τα φραστικά στοιχεία και τις επιλογές της στην ανάγνωση των έργων. Το ηχόχρωμα της ωστόσο θα το χαρακτήριζα «λεπτό» σε σχέση με τη σχολή που καθιέρωσε ο Rostropovich (και συνεχίζει η Gutman) κάτι το οποίο ίσως να οφείλεται και στο δύστροπο Stradivarius που έπαιζε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η ίδια θεωρούσε το συγκεκριμένο όργανο πολύ δύσκολο και τραχύ κάτι που επιβεβαιώνει και ο Yo Υo Μa που έγινε κάτοχος του οργάνου αργότερα. Προσωπικά δεν κατατάσσω την Jacqueline στην κατηγορία των διαττόντων αστέρων που η φήμη τους εκτοξεύτηκε για μη μουσικούς λόγους. Αν λάβουμε αποστάσεις από τα ιδιότυπα παιχνίδια της μοίρας της, νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε στο ότι η Du Pre είχε μια μουσική ιδιοφυία έντονα γυναικεία (κάτι που λείπει αρκετά από τον μουσικό κόσμο) η οποία όμως σαφέστατα δεν πρόλαβε να ωριμάσει και να εξελιχθεί. Όπως έχω πει και για άλλους μουσικούς που έφυγαν πρόωρα από το μουσικό σύμπαν, θεωρώ τεράστια απώλεια το ότι δεν είχαμε την τιμή να ακούσουμε την ώριμη Du Pre. Σκεφτείτε το! Σταμάτησε να παίζει στα 28 της που ουσιαστικά είσαι ψυχικά, συναισθηματικά και νοητικά νεογνό απέναντι στο έργο που έχεις να αντιμετωπίσεις. Πέρα από αυτά, η προσέγγιση της στα ρομαντικά κονσέρτα είναι άψογη. Ιδιαίτερα η εκτέλεση του πολύ όμορφου κονσέρτου του Schumann με έχει γοητεύσει αφάνταστα. Στον Haydn διατηρεί σωστά και αισθητικά όμορφα τις ισορροπίες που απαιτούν τα έργα μεταξύ δεξιοτεχνίας, πειθαρχίας και εκφραστικότητας. Du Pre και Elgar Concerto = L.F.E θα μπορούσε να γράφει ένα τοίχος. Η εκτέλεση της είναι μνημειώδης, ένας χείμαρρος ήχου που ξεχειλίζει και σε γραπώνει. Η εκτέλεση με τον Barbirolli που περιέχεται στην συγκεκριμένη συλλογή είναι κατά τη γνώμη μου πολύ καλύτερη από αυτή που ηχογράφησε με τον άντρα της τόσο στο παίξιμό της όσο και στην απόδοση της ορχήστρας. Ένα άλμπουμ λοιπόν πραγματική ευκαιρία αφού σε budget price πλουτίζεις τη δισκοθήκη σου με ένα καλό πορτραίτο μιας πολύ σημαντικής μορφής του τσέλου ενώ ταυτόχρονα γνωρίζεις τα κονσέρτα της κλασσικής και ρομαντικής εποχής του οργάνου. Συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όσους τους ενδιαφέρει το όργανο χωρίς να έχουν εντρυφήσει δισκογραφικά σε αυτό. Προσθέτοντας τις ηχογραφήσεις του Rostro στα πιο σύγχρονα έργα που αναφέρω κάποιος έχει μια αρκετά καλή εικόνα χωρίς να γεμίζει δισκάκια (για αρχή χε,χε). [I]Στα μείον το εξαιρετικά φτωχό βιβλιαράκι που συνοδεύει το άλμπουμ.[/I] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Du Pre- Cello Concertos
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…