Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
DSCH:String quartet no 8:Come and See.
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημοκηδής" data-source="post: 1488510" data-attributes="member: 522"><p>Καταρχήν συγχαρητήρια για το κουράγιο σου, την ενεργητικότητα να ανεβάζεις ακούραστα παρουσιάσεις, όταν γενικότερα υπάρχει βουβαμάρα, οφειλόμενη σε χίλιους δύο λόγους, αλλά κυριώτερα στην παγωμάρα της εποχής...</p><p></p><p>Επί του έργου (που αποτελεί και για μένα κατά καιρούς αγαπημένο καταφύγιο, είτε στην αρχική μορφή του, είτε στην Μπαρσαϊκή -η οποία είναι εξίσου αριστουργηματική) : </p><p>Η μουσική έχει πολλές μαγικές ιδιότητες, στις οποίες έχω σποραδικά αναφερθεί στο παρελθόν... μία χαρακτηριστική είναι ότι μπορεί σε περιόδους εσωτερικής αναμπουμπούλας να αναδιατάξει σκόρπιες σκέψεις και συναισθήματα, να βρει χαμένα κομμάτια του παζλ, να τα 'σιάξει' με ζηλευτό τρόπο όλα και ξάφνου η θολούρα να παραδώσει κλειδιά σε μία εκκωφαντική διαύγεια, εντός της οποίας είναι πλέον πανεύκολη η ερμηνεία των έσω και των έξω...</p><p></p><p>... αυτό το έργο κάνει ακριβώς τα παραπάνω, με περισσή δεξιοτεχνία, λες και δεκάδες χέρια (πιο μικρά και από την βροχή που γράφει και ο CCK) εργάζονται πυρετωδώς για να μπουν όλα στην κεφάλα σου σε μία σειρά...</p><p></p><p>... στην πρώτη γνωριμία με ξένισε η επιμονή του Σοστακόβιτς να ''ενσωματώσει'' θέματα από προηγούμενα αριστουργήματα του, γεγονός που αφελώς χαρακτήρισα 'ευκολία' και 'μανιέρα'... ιδιαίτερα όταν το έργο έχει ήδη πολλά καινούρια θέματα, είτε σε σπέρματα είτε σε πλήρη ανάπτυξη...</p><p></p><p>... το πρώτο και το τέταρτο μέρος με στοιχειώνουν με τον πόνο και την τρυφερότητα τους... τα τρία κτυπήματα στο τέταρτο μέρος, (αγαπημένο, στην στερεότυπη στωικότητα του, θέμα αναπαράστασης των (συνήθως) τριών κτυπημάτων της μοίρας και στον Μάλερ), όπως ο Σ. τα αντιπαραθέτει στο γοερό μουρμουρητό των βιολιών, αποτελούν κυριολεκτικά μία από τις λαμπερότερες σελίδες της ανθρώπινης διάνοιας ... το αίμα μεν παγώνει αλλά και ταυτόχρονα η ψυχή διευκολύνεται στο να αποδεχθεί και νηφάλια να προετοιμάσει την συνάντηση με τον θεριστή, χωρίς το άγχος της απεχθούς -ως σκέψη- προσμονής μίας ζωής ... οπωσδήποτε αυτό το σημείο πρέπει να παίζεται αργά, γιαυτό δεν μου αρέσει καθόλου η ερμηνεία του 4ου μέρους από τους Έμερσον, που όμως είναι πολύ καλοί στο υπόλοιπο έργο... ιδανική για μένα η ερμηνεία των Μποροντίν ...</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημοκηδής, post: 1488510, member: 522"] Καταρχήν συγχαρητήρια για το κουράγιο σου, την ενεργητικότητα να ανεβάζεις ακούραστα παρουσιάσεις, όταν γενικότερα υπάρχει βουβαμάρα, οφειλόμενη σε χίλιους δύο λόγους, αλλά κυριώτερα στην παγωμάρα της εποχής... Επί του έργου (που αποτελεί και για μένα κατά καιρούς αγαπημένο καταφύγιο, είτε στην αρχική μορφή του, είτε στην Μπαρσαϊκή -η οποία είναι εξίσου αριστουργηματική) : Η μουσική έχει πολλές μαγικές ιδιότητες, στις οποίες έχω σποραδικά αναφερθεί στο παρελθόν... μία χαρακτηριστική είναι ότι μπορεί σε περιόδους εσωτερικής αναμπουμπούλας να αναδιατάξει σκόρπιες σκέψεις και συναισθήματα, να βρει χαμένα κομμάτια του παζλ, να τα 'σιάξει' με ζηλευτό τρόπο όλα και ξάφνου η θολούρα να παραδώσει κλειδιά σε μία εκκωφαντική διαύγεια, εντός της οποίας είναι πλέον πανεύκολη η ερμηνεία των έσω και των έξω... ... αυτό το έργο κάνει ακριβώς τα παραπάνω, με περισσή δεξιοτεχνία, λες και δεκάδες χέρια (πιο μικρά και από την βροχή που γράφει και ο CCK) εργάζονται πυρετωδώς για να μπουν όλα στην κεφάλα σου σε μία σειρά... ... στην πρώτη γνωριμία με ξένισε η επιμονή του Σοστακόβιτς να ''ενσωματώσει'' θέματα από προηγούμενα αριστουργήματα του, γεγονός που αφελώς χαρακτήρισα 'ευκολία' και 'μανιέρα'... ιδιαίτερα όταν το έργο έχει ήδη πολλά καινούρια θέματα, είτε σε σπέρματα είτε σε πλήρη ανάπτυξη... ... το πρώτο και το τέταρτο μέρος με στοιχειώνουν με τον πόνο και την τρυφερότητα τους... τα τρία κτυπήματα στο τέταρτο μέρος, (αγαπημένο, στην στερεότυπη στωικότητα του, θέμα αναπαράστασης των (συνήθως) τριών κτυπημάτων της μοίρας και στον Μάλερ), όπως ο Σ. τα αντιπαραθέτει στο γοερό μουρμουρητό των βιολιών, αποτελούν κυριολεκτικά μία από τις λαμπερότερες σελίδες της ανθρώπινης διάνοιας ... το αίμα μεν παγώνει αλλά και ταυτόχρονα η ψυχή διευκολύνεται στο να αποδεχθεί και νηφάλια να προετοιμάσει την συνάντηση με τον θεριστή, χωρίς το άγχος της απεχθούς -ως σκέψη- προσμονής μίας ζωής ... οπωσδήποτε αυτό το σημείο πρέπει να παίζεται αργά, γιαυτό δεν μου αρέσει καθόλου η ερμηνεία του 4ου μέρους από τους Έμερσον, που όμως είναι πολύ καλοί στο υπόλοιπο έργο... ιδανική για μένα η ερμηνεία των Μποροντίν ... [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
DSCH:String quartet no 8:Come and See.
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…