Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Δημήτρης Μητρόπουλος
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="simonb" data-source="post: 651628" data-attributes="member: 10653"><p>Ο μόνος δίσκος που έχω με τον συνδυασμό Μάλερ/Μητρόπουλος είναι η πρώτη συμφωνία, ηχογραφημένη στις 4 Νοεμβρίου 1940 με την συμφωνική της Μιννεάπολης.</p><p></p><p>Να τι λέει (αποσπάσματα) προλογίζοντας το έργο (και τον Μητρόπουλο που θα γιόρταζε σήμερα) ο William Trotter - συγγραφέας και βιογράφος του Μητρόπουλου.</p><p></p><p>... εκείνο τον καιρό, η μουσική του Μάλερ είχε την φήμη ατελείωτου βάθους [1] - ακόμα και (ή και προπαντός) ανάμεσα σ' αυτούς που δεν τον είχαν ακούσει καθόλου.</p><p></p><p></p><p>Αλλά η πρώτη εκτέλεση στην Μιννεάπολη από τον Μητρόπουλο της Πρώτης συμφωνίας έπιασε το ακροατήριο εξ απίνης: Είχες εδώ την συμφωνική ορχήστρα του δέκατου ένατου αιώνα σ' όλη της την δόξα, να σκουπίζει τα πάντα μπροστά της σαν θύελλα. Όταν ο Μητρόπουλος έκανε νόημα και στα εφτά Γαλλικά κόρνα να σηκωθούν και να ξεχωρίσουν στο φινάλε του έργου, οι Μιννεαπολίτες μάθανε ακριβώς με πόσο μεγαλείο μπορεί να ενθουσιάσει ο Μάλερ.</p><p></p><p>Μετά απ' αυτή την συναυλία, ένας κριτικός που μέχρι τότε ήταν σκεπτικιστής έγραψε: " ... είμαστε αναγκασμένοι να πιστέψουμε πως κάτω από την διεύθυνση ενός μάστορα της διεύθυνσης όπως ο Μητρόπουλος, οι συμφωνίες [του Μάλερ] μπορούν να βρούν εύνοια και να χαρακτηριστεί καθολικά ως μεγάλος συνθέτης". Όταν ο Μητρόπουλος εγκατέλειψε την Μιννεάπολη για να αναλάβει την διευθυνση της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης το 1949, η πρώτη του Μάλερ ήταν το κεντρικό έργο της αποχαιρετιστήριας του συναυλίας. Αυτή την φορά τον ζητωκραύγασαν χωρίς ενδοιασμούς.</p><p></p><p>Στην Νέα Υόρκη, ο Μητρόπουλος έδωσε συναυλίες της Πρώτης, Τρίτης, Πέμπτης, Έκτης, Έβδομης και Ένατης Συμφωνίας καθώς και το μοναδικό μερος / κορμό της Δέκατης. Συνέχισε να υποστηρίζει τον συνθέτη αντιμετωπίζοντας κριτική αδιαφορία (εάν όχι ξεκάθαρη εχθρότητα) και πέρασε στον πιο διάσημο προστατευόμενό του, το Λέναρντ Μπέρνστάιν, ένα αντίστοιχο πάθος για την μουσική του Μάλερ. Χτίζοντας στο θεμέλιο που έβαλε ο Μητρόπουλος, ήταν ο Μπερνστάιν με το φοβερό του χάρισμα και την έννοια του "θεατρισμού" που τελικά "πούλησε' το Μάλερ στο Αμερικανικό κοινό.</p><p></p><p>...</p><p></p><p>Αυτή η ηχογράφηση είναι η πρώτη.</p><p></p><p>-----------</p><p></p><p>[1] Σημ.Μετ: Η λεξη "βάθος" είναι μετάφραση της Αγγλικής "bathos" που ναι μεν σημαίνει το ίδιο πράγμα αλλά έχει και την έννοια του άγνωστου και δύσκαταννόητου.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="simonb, post: 651628, member: 10653"] Ο μόνος δίσκος που έχω με τον συνδυασμό Μάλερ/Μητρόπουλος είναι η πρώτη συμφωνία, ηχογραφημένη στις 4 Νοεμβρίου 1940 με την συμφωνική της Μιννεάπολης. Να τι λέει (αποσπάσματα) προλογίζοντας το έργο (και τον Μητρόπουλο που θα γιόρταζε σήμερα) ο William Trotter - συγγραφέας και βιογράφος του Μητρόπουλου. ... εκείνο τον καιρό, η μουσική του Μάλερ είχε την φήμη ατελείωτου βάθους [1] - ακόμα και (ή και προπαντός) ανάμεσα σ' αυτούς που δεν τον είχαν ακούσει καθόλου. Αλλά η πρώτη εκτέλεση στην Μιννεάπολη από τον Μητρόπουλο της Πρώτης συμφωνίας έπιασε το ακροατήριο εξ απίνης: Είχες εδώ την συμφωνική ορχήστρα του δέκατου ένατου αιώνα σ' όλη της την δόξα, να σκουπίζει τα πάντα μπροστά της σαν θύελλα. Όταν ο Μητρόπουλος έκανε νόημα και στα εφτά Γαλλικά κόρνα να σηκωθούν και να ξεχωρίσουν στο φινάλε του έργου, οι Μιννεαπολίτες μάθανε ακριβώς με πόσο μεγαλείο μπορεί να ενθουσιάσει ο Μάλερ. Μετά απ' αυτή την συναυλία, ένας κριτικός που μέχρι τότε ήταν σκεπτικιστής έγραψε: " ... είμαστε αναγκασμένοι να πιστέψουμε πως κάτω από την διεύθυνση ενός μάστορα της διεύθυνσης όπως ο Μητρόπουλος, οι συμφωνίες [του Μάλερ] μπορούν να βρούν εύνοια και να χαρακτηριστεί καθολικά ως μεγάλος συνθέτης". Όταν ο Μητρόπουλος εγκατέλειψε την Μιννεάπολη για να αναλάβει την διευθυνση της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης το 1949, η πρώτη του Μάλερ ήταν το κεντρικό έργο της αποχαιρετιστήριας του συναυλίας. Αυτή την φορά τον ζητωκραύγασαν χωρίς ενδοιασμούς. Στην Νέα Υόρκη, ο Μητρόπουλος έδωσε συναυλίες της Πρώτης, Τρίτης, Πέμπτης, Έκτης, Έβδομης και Ένατης Συμφωνίας καθώς και το μοναδικό μερος / κορμό της Δέκατης. Συνέχισε να υποστηρίζει τον συνθέτη αντιμετωπίζοντας κριτική αδιαφορία (εάν όχι ξεκάθαρη εχθρότητα) και πέρασε στον πιο διάσημο προστατευόμενό του, το Λέναρντ Μπέρνστάιν, ένα αντίστοιχο πάθος για την μουσική του Μάλερ. Χτίζοντας στο θεμέλιο που έβαλε ο Μητρόπουλος, ήταν ο Μπερνστάιν με το φοβερό του χάρισμα και την έννοια του "θεατρισμού" που τελικά "πούλησε' το Μάλερ στο Αμερικανικό κοινό. ... Αυτή η ηχογράφηση είναι η πρώτη. ----------- [1] Σημ.Μετ: Η λεξη "βάθος" είναι μετάφραση της Αγγλικής "bathos" που ναι μεν σημαίνει το ίδιο πράγμα αλλά έχει και την έννοια του άγνωστου και δύσκαταννόητου. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Δημήτρης Μητρόπουλος
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…