Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ανεμομαζώματα
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κωστας Λυμπεροπουλος" data-source="post: 59077" data-attributes="member: 62"><p><img src="http://www.italianopera.org/compositori/C/chopin.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p><strong>CHOPIN</strong></p><p></p><p>Οι ρομαντικοί συνήθιζαν να εξιδανικεύουν τις ταπεινές, λαϊκές εκφραστικές φόρμες στην προσπάθειά τους να τους εμφυσήσουν υψηλή καλλιτεχνία και στιλ.</p><p>Ο William Blake πήρε παιδικά ποιηματάκια και τα μεταμόρφωσε σε Τραγούδια της Αθωότητας και της Πείρας, ο Schumann μεταμόρφωσε τους λαϊκούς χορούς σε Papillons και Carnaval και ο Chopin μετέτρεψε τη Μαζούρκα σε δημιουργία αβυσσαλέας εμβρίθειας και βάθους.</p><p>Οι μαζούρκες του Chopin δεν είναι διασκευές από λαϊκούς σκοπούς όπως τα Σκωτσέζικα τραγούδια του Beethoven, οι Ουγγρικές Ραψωδίες του Liszt ή οι Ουγγρικοί χοροί του Brahms. Το ιδίωμα του έδωσε ένα τεράστιο ρεπερτόριο από μοτίβα, ρυθμούς και μελωδίες έξω από τίς κύριες παραδόσεις της Ευρωπαϊκής μουσικής –Ιταλική, Γαλλική, Γερμανική. Το χρησιμοποίησε για μερικά από τα πιό τολμηρά και φιλόδοξα πειράματά του πάνω στην αρμονία, στις τονικότητες, στη χρήση της κακοφωνίας και της υπνωτικής επανάληψης, στη θεματική δόμηση, στις ‛’κρυμμένες’’ πολυφωνίες.</p><p>Δεν λέω ότι οι μαζούρκες είναι καλύτερη μουσική ή πιο επιτυχημένα έργα από τα Πρελούδια, τα Νυχτερινά ή τις Σπουδές. Λέω όμως ότι τίμησε το ιδίωμα με μερικές από τις πιο περίτεχνες και προσωπικές δημιουργίες του. Η folk προέλευση του είδους, αντί να τον περιορίσει του έδωσε αφορμή για μιά σχεδόν ξεδιάντροπη επίδειξη αντιστικτικής βιρτουοζιτέ και επιτηδευμένης εφευρετικότητας. Πουθενά αλλού στο έργο του δεν θα βρούμε έναν τόσο δυνατό συνδυασμό παθιασμένης έντασης και ευαίσθητης, σχεδόν μυγιάγγιχτης σχολαστικότητας και μαστοριάς. Εκεί, σ αυτά τα «μικρά» κομμάτια, βλέπεις ολόκληρη την έκταση της μεγαλοφυίας του συνθέτη, όλη τη σταδιακή του πρόοδο, όλες τις στιλιστικές αλλαγές στη δημιουργική πορεία του.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κωστας Λυμπεροπουλος, post: 59077, member: 62"] [IMG]http://www.italianopera.org/compositori/C/chopin.jpg[/IMG] [B]CHOPIN[/B] Οι ρομαντικοί συνήθιζαν να εξιδανικεύουν τις ταπεινές, λαϊκές εκφραστικές φόρμες στην προσπάθειά τους να τους εμφυσήσουν υψηλή καλλιτεχνία και στιλ. Ο William Blake πήρε παιδικά ποιηματάκια και τα μεταμόρφωσε σε Τραγούδια της Αθωότητας και της Πείρας, ο Schumann μεταμόρφωσε τους λαϊκούς χορούς σε Papillons και Carnaval και ο Chopin μετέτρεψε τη Μαζούρκα σε δημιουργία αβυσσαλέας εμβρίθειας και βάθους. Οι μαζούρκες του Chopin δεν είναι διασκευές από λαϊκούς σκοπούς όπως τα Σκωτσέζικα τραγούδια του Beethoven, οι Ουγγρικές Ραψωδίες του Liszt ή οι Ουγγρικοί χοροί του Brahms. Το ιδίωμα του έδωσε ένα τεράστιο ρεπερτόριο από μοτίβα, ρυθμούς και μελωδίες έξω από τίς κύριες παραδόσεις της Ευρωπαϊκής μουσικής –Ιταλική, Γαλλική, Γερμανική. Το χρησιμοποίησε για μερικά από τα πιό τολμηρά και φιλόδοξα πειράματά του πάνω στην αρμονία, στις τονικότητες, στη χρήση της κακοφωνίας και της υπνωτικής επανάληψης, στη θεματική δόμηση, στις ‛’κρυμμένες’’ πολυφωνίες. Δεν λέω ότι οι μαζούρκες είναι καλύτερη μουσική ή πιο επιτυχημένα έργα από τα Πρελούδια, τα Νυχτερινά ή τις Σπουδές. Λέω όμως ότι τίμησε το ιδίωμα με μερικές από τις πιο περίτεχνες και προσωπικές δημιουργίες του. Η folk προέλευση του είδους, αντί να τον περιορίσει του έδωσε αφορμή για μιά σχεδόν ξεδιάντροπη επίδειξη αντιστικτικής βιρτουοζιτέ και επιτηδευμένης εφευρετικότητας. Πουθενά αλλού στο έργο του δεν θα βρούμε έναν τόσο δυνατό συνδυασμό παθιασμένης έντασης και ευαίσθητης, σχεδόν μυγιάγγιχτης σχολαστικότητας και μαστοριάς. Εκεί, σ αυτά τα «μικρά» κομμάτια, βλέπεις ολόκληρη την έκταση της μεγαλοφυίας του συνθέτη, όλη τη σταδιακή του πρόοδο, όλες τις στιλιστικές αλλαγές στη δημιουργική πορεία του. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ανεμομαζώματα
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…