Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Αναβάτης της ελευθερίας! [Traffic]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058676834" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Το πνεύμα του Κριθαριού</h3><p>Το Θέρος είναι στην καυτή εξέλιξή του και θεωρώ τον δίσκο και το κομμάτι υπέρ το δέον επίκαιρα, απ' όλες τις απόψεις...</p><p></p><p>Από το οπισθόφυλλο:</p><p></p><p style="margin-left: 20px">Μεταξύ των ετών 1900 και 1910, ο <em>Cecil Sharpe</em> συγκέντρωσε διάφορα τραγούδια, μεταξύ των οποίων και το <em>JOHN BARLEYCORN</em>. Οι πολλές εκδόσεις αυτού του τραγουδιού λέγεται ότι προέρχονται από τα Οξφορντσάιρ, Σάσσεξ, Χαμσάιρ, Σάρρεϋ και Σόμερσετ, και εκτιμάται ότι υπάρχουν μεταξύ 100 και 140 εκδόσεων: Το Παλαιότερο γνωστό αντίτυπο είναι της εποχής του Ιακώβου Α' στη συλλογή <em>Pepoysian</em> του 1465, τυπωμένο με μαύρα γράμματα από τον <em>H. Corson</em> (1607-1641). Η δημοφιλής ερμηνεία είναι η προσπάθεια των ανθρώπων να εγκαταλείψουν το αλκοόλ που αποστάζεται από το κριθάρι, όμως στον τελευταίο στίχο:</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 40px"><em>And little Sir John with his nut brown bowl</em></p> <p style="margin-left: 40px"><em>And his brandy in the glass</em></p> <p style="margin-left: 40px"><em>And little Sir John with his nut brown bowl</em></p> <p style="margin-left: 40px"><em>Proved the strongest man at last</em></p><p></p><p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">αλλά υπάρχουν πολλές άλλες ερμηνείες</p><p></p><hr /><p>Ναι, πρόκειται για τον <strong>θρύλο του Θερισμού</strong>. Το "<strong>John Barleycorn</strong>" αντιπροσωπεύει το πνεύμα του Κριθαριού, που μεγαλώνει το καλοκαίρι, μαζεύεται στην ακμή του, αλέθεται και παρασκευάζεται σε μπύρα, όπου ζει ξανά. Το θέμα αυτό, είναι το επίκεντρο των περισσότερων αγροτικών παραδόσεων, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, όπως ο <em>Πράσινος Άνδρας/Green Man</em> (σύμβολο της αναγέννησης, που αντιπροσωπεύει τον κύκλο της νέας ανάπτυξης που εμφανίζεται κάθε άνοιξη)... Η συγκεκριμένη μορφή που οι περισσότεροι στη Δύση, φαίνεται να γνωρίζουν σήμερα είναι γενικά είτε η αγγλική είτε η γερμανική 'ενσάρκωση'.</p><p></p><p>Έτσι, το "<em>John Barleycorn</em>" είναι μια αλληγορία διαφόρων επιπέδων... είναι μια 'μεταφορά' για την καλλιέργεια και τη συλλογή του κριθαριού, είναι μια 'μεταφορά' των ειδών για τον κύκλο συγκομιδής και ορισμένοι πιστεύουν ότι είναι επίσης μια 'μεταφορά' για την ίδια τη ζωή.</p><p></p><p>Το τραγούδι ίσως έχει τις ρίζες του στην παλιά αγγλική ή σκωτσέζικη λαογραφία, με γραπτές αποδείξεις ότι χρονολογείται τουλάχιστον από την εποχή της Ελισαβετιανής εποχής (1558–1603). Οι παλαιότερες εκδόσεις είναι Σκωτσέζικες, περιλαμβάνοντας το Σκωτσέζικο ποίημα "<em>Quhy Sowld Nocht Allane Honorit Be/το κριθάρι είναι ώριμο και η συγκομιδή έχει αρχίσει</em>". Το 1782, ο σκωτσέζος ποιητής <em>Robert Burns</em> δημοσίευσε τη δική του έκδοση του τραγουδιού, η οποία επηρέασε τις επόμενες εκδόσεις.</p><p></p><p>Το τραγούδι επέζησε στον εικοστό αιώνα στην προφορική φολκ παράδοση, κυρίως στην Αγγλία, και πολλοί δημοφιλείς φολκ αναβιωτές έχουν ηχογραφήσει εκδόσεις του τραγουδιού. Στις περισσότερες παραδοσιακές εκδόσεις, συμπεριλαμβανομένης της σκωτσέζικης έκδοσης του δέκατου έκτου αιώνα, με τίτλο <em>Alan-a-Maut</em>, η 'κακομεταχείριση' του φυτού από τους ανθρώπους και η επανεμφάνισή του ως μπύρα, για να εκδικηθεί, είναι τα βασικά θέματα.</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td><em>Υπήρχαν τρεις άντρες που ήρθαν από τη Δύση<br /> Την τύχη τους να δοκιμάσουν<br /> Και αυτοί οι τρεις άνδρες έκαναν επίσημο όρκο<br /> Ο Τζον Μπάρλεϋκορν πρέπει να πεθάνει<br /> <br /> Τον όργωσαν, τον έσπειραν, τον τσουγκράνισαν<br /> Έριξαν χώματα στο κεφάλι του<br /> Και αυτοί οι τρεις άνδρες έκαναν επίσημο όρκο<br /> Ο Τζον Μπάρλεϋκορν ήταν νεκρός<br /> <br /> Τον άφησαν ξαπλωμένο για πολύ καιρό<br /> Μέχρι να πέσουν οι βροχές από τον ουρανό<br /> Και ο μικρός Σερ Τζον φύτρωσε στο κεφάλι του<br /> Και έτσι τους εξέπληξε όλους<br /> <br /> Τον άφησαν να σταθεί μέχρι την ημέρα του κατακαλόκαιρου<br /> Μέχρι που φαινόταν τόσο χλωμός και εξασθενημένος<br /> Και ο μικρός Σερ Τζον άφησε μια μακριά, μακριά γενειάδα<br /> Και έγινε λοιπόν άντρας<br /> <br /> Έχουν προσλάβει άντρες με δρεπάνια τόσο κοφτερά<br /> Για να τον κόψουν στο γόνατο<br /> Τον έκαναν ρολό και τον έδεσαν παρεμπιπτόντως<br /> Μεταχειρίζοντάς τον πολύ βάρβαρα</em></td><td><em>Έχουν προσλάβει άντρες με αιχμηρές πιρούνες<br /> Που τον χτύπησαν στην καρδιά<br /> Και ο φορτωτής του φέρθηκε χειρότερα από αυτό<br /> Γιατί τον έδεσε στο κάρο<br /> <br /> Τον οδήγησαν γύρω-γύρω από το χωράφι<br /> Μέχρι που πήγαν σε έναν αχυρώνα<br /> Και εκεί έκαναν επίσημο όρκο<br /> Στον φτωχό Τζον Μπάρλεϋκορν<br /> <br /> Έχουν προσλάβει άντρες με ξύλινα ραβδιά<br /> Για να διαχωρίσουν το δέρμα από τα οστά<br /> Και ο μυλωνάς του φέρθηκε χειρότερα από αυτό<br /> Διότι τον άλεσε ανάμεσα σε δύο πέτρες<br /> <br /> Και ο μικρός Σερ Τζον με το καφέ-κοκκινωπό μπολ<span style="font-size: 10px">[*]</span><br /> Και το μπράντι του στο ποτήρι<br /> Και ο μικρός Σερ Τζον με την καστανή του μπύρα,<br /> Αποδείχθηκε τελικά ο δυνατότερος άνδρας<br /> <br /> Ο κυνηγός, δεν μπορεί να κυνηγήσει την αλεπού<br /> Ούτε να φυσήξει τόσο δυνατά τη σάλπιγγά του<br /> Και ο γανωματής δεν μπορεί να επιδιορθώσει τον βραστήρα ούτε το τσουκάλι<br /> Χωρίς τον μικρό Μπάρλεϋκορν</em><br /> - John Barleycorn (παραδοσιακό, διασκευή Winwood)<br /> ______________<br /> <span style="font-size: 10px">[*]</span> nut-brown bowl: πιθανή αναφορά στην καστανή μπύρα/Nut Brown Ale</td></tr></table><p></p><p style="text-align: center">- <strong> John Barleycorn Must Die</strong>, Live At The Santa Monica Civic Auditorium, 1972 -</p> <p style="text-align: center">[MEDIA=youtube]V1AlA1wH_Kw[/MEDIA]</p><p></p><p>Το απόλυτο τραγούδι για το ποτό!</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058676834, member: 30418"] [HEADING=2]Το πνεύμα του Κριθαριού[/HEADING] Το Θέρος είναι στην καυτή εξέλιξή του και θεωρώ τον δίσκο και το κομμάτι υπέρ το δέον επίκαιρα, απ' όλες τις απόψεις... Από το οπισθόφυλλο: [INDENT]Μεταξύ των ετών 1900 και 1910, ο [I]Cecil Sharpe[/I] συγκέντρωσε διάφορα τραγούδια, μεταξύ των οποίων και το [I]JOHN BARLEYCORN[/I]. Οι πολλές εκδόσεις αυτού του τραγουδιού λέγεται ότι προέρχονται από τα Οξφορντσάιρ, Σάσσεξ, Χαμσάιρ, Σάρρεϋ και Σόμερσετ, και εκτιμάται ότι υπάρχουν μεταξύ 100 και 140 εκδόσεων: Το Παλαιότερο γνωστό αντίτυπο είναι της εποχής του Ιακώβου Α' στη συλλογή [I]Pepoysian[/I] του 1465, τυπωμένο με μαύρα γράμματα από τον [I]H. Corson[/I] (1607-1641). Η δημοφιλής ερμηνεία είναι η προσπάθεια των ανθρώπων να εγκαταλείψουν το αλκοόλ που αποστάζεται από το κριθάρι, όμως στον τελευταίο στίχο:[/INDENT] [INDENT][/INDENT] [INDENT=2][I]And little Sir John with his nut brown bowl[/I][/INDENT] [INDENT=2][I]And his brandy in the glass[/I][/INDENT] [INDENT=2][I]And little Sir John with his nut brown bowl[/I][/INDENT] [INDENT=2][I]Proved the strongest man at last[/I][/INDENT] [INDENT][/INDENT] [INDENT]αλλά υπάρχουν πολλές άλλες ερμηνείες[/INDENT] [HR][/HR] Ναι, πρόκειται για τον [B]θρύλο του Θερισμού[/B]. Το "[B]John Barleycorn[/B]" αντιπροσωπεύει το πνεύμα του Κριθαριού, που μεγαλώνει το καλοκαίρι, μαζεύεται στην ακμή του, αλέθεται και παρασκευάζεται σε μπύρα, όπου ζει ξανά. Το θέμα αυτό, είναι το επίκεντρο των περισσότερων αγροτικών παραδόσεων, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, όπως ο [I]Πράσινος Άνδρας/Green Man[/I] (σύμβολο της αναγέννησης, που αντιπροσωπεύει τον κύκλο της νέας ανάπτυξης που εμφανίζεται κάθε άνοιξη)... Η συγκεκριμένη μορφή που οι περισσότεροι στη Δύση, φαίνεται να γνωρίζουν σήμερα είναι γενικά είτε η αγγλική είτε η γερμανική 'ενσάρκωση'. Έτσι, το "[I]John Barleycorn[/I]" είναι μια αλληγορία διαφόρων επιπέδων... είναι μια 'μεταφορά' για την καλλιέργεια και τη συλλογή του κριθαριού, είναι μια 'μεταφορά' των ειδών για τον κύκλο συγκομιδής και ορισμένοι πιστεύουν ότι είναι επίσης μια 'μεταφορά' για την ίδια τη ζωή. Το τραγούδι ίσως έχει τις ρίζες του στην παλιά αγγλική ή σκωτσέζικη λαογραφία, με γραπτές αποδείξεις ότι χρονολογείται τουλάχιστον από την εποχή της Ελισαβετιανής εποχής (1558–1603). Οι παλαιότερες εκδόσεις είναι Σκωτσέζικες, περιλαμβάνοντας το Σκωτσέζικο ποίημα "[I]Quhy Sowld Nocht Allane Honorit Be/το κριθάρι είναι ώριμο και η συγκομιδή έχει αρχίσει[/I]". Το 1782, ο σκωτσέζος ποιητής [I]Robert Burns[/I] δημοσίευσε τη δική του έκδοση του τραγουδιού, η οποία επηρέασε τις επόμενες εκδόσεις. Το τραγούδι επέζησε στον εικοστό αιώνα στην προφορική φολκ παράδοση, κυρίως στην Αγγλία, και πολλοί δημοφιλείς φολκ αναβιωτές έχουν ηχογραφήσει εκδόσεις του τραγουδιού. Στις περισσότερες παραδοσιακές εκδόσεις, συμπεριλαμβανομένης της σκωτσέζικης έκδοσης του δέκατου έκτου αιώνα, με τίτλο [I]Alan-a-Maut[/I], η 'κακομεταχείριση' του φυτού από τους ανθρώπους και η επανεμφάνισή του ως μπύρα, για να εκδικηθεί, είναι τα βασικά θέματα. [TABLE] [TR] [TD][I]Υπήρχαν τρεις άντρες που ήρθαν από τη Δύση Την τύχη τους να δοκιμάσουν Και αυτοί οι τρεις άνδρες έκαναν επίσημο όρκο Ο Τζον Μπάρλεϋκορν πρέπει να πεθάνει Τον όργωσαν, τον έσπειραν, τον τσουγκράνισαν Έριξαν χώματα στο κεφάλι του Και αυτοί οι τρεις άνδρες έκαναν επίσημο όρκο Ο Τζον Μπάρλεϋκορν ήταν νεκρός Τον άφησαν ξαπλωμένο για πολύ καιρό Μέχρι να πέσουν οι βροχές από τον ουρανό Και ο μικρός Σερ Τζον φύτρωσε στο κεφάλι του Και έτσι τους εξέπληξε όλους Τον άφησαν να σταθεί μέχρι την ημέρα του κατακαλόκαιρου Μέχρι που φαινόταν τόσο χλωμός και εξασθενημένος Και ο μικρός Σερ Τζον άφησε μια μακριά, μακριά γενειάδα Και έγινε λοιπόν άντρας Έχουν προσλάβει άντρες με δρεπάνια τόσο κοφτερά Για να τον κόψουν στο γόνατο Τον έκαναν ρολό και τον έδεσαν παρεμπιπτόντως Μεταχειρίζοντάς τον πολύ βάρβαρα[/I][/TD] [TD][I]Έχουν προσλάβει άντρες με αιχμηρές πιρούνες Που τον χτύπησαν στην καρδιά Και ο φορτωτής του φέρθηκε χειρότερα από αυτό Γιατί τον έδεσε στο κάρο Τον οδήγησαν γύρω-γύρω από το χωράφι Μέχρι που πήγαν σε έναν αχυρώνα Και εκεί έκαναν επίσημο όρκο Στον φτωχό Τζον Μπάρλεϋκορν Έχουν προσλάβει άντρες με ξύλινα ραβδιά Για να διαχωρίσουν το δέρμα από τα οστά Και ο μυλωνάς του φέρθηκε χειρότερα από αυτό Διότι τον άλεσε ανάμεσα σε δύο πέτρες Και ο μικρός Σερ Τζον με το καφέ-κοκκινωπό μπολ[SIZE=2][*][/SIZE] Και το μπράντι του στο ποτήρι Και ο μικρός Σερ Τζον με την καστανή του μπύρα, Αποδείχθηκε τελικά ο δυνατότερος άνδρας Ο κυνηγός, δεν μπορεί να κυνηγήσει την αλεπού Ούτε να φυσήξει τόσο δυνατά τη σάλπιγγά του Και ο γανωματής δεν μπορεί να επιδιορθώσει τον βραστήρα ούτε το τσουκάλι Χωρίς τον μικρό Μπάρλεϋκορν[/I] - John Barleycorn (παραδοσιακό, διασκευή Winwood) ______________ [SIZE=2][*][/SIZE] nut-brown bowl: πιθανή αναφορά στην καστανή μπύρα/Nut Brown Ale[/TD] [/TR] [/TABLE] [CENTER]- [B] John Barleycorn Must Die[/B], Live At The Santa Monica Civic Auditorium, 1972 - [MEDIA=youtube]V1AlA1wH_Kw[/MEDIA][/CENTER] Το απόλυτο τραγούδι για το ποτό! [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Αναβάτης της ελευθερίας! [Traffic]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…