Σε ανύποπτο χρόνο στο παρελθόν,είχα γράψει δύο λόγια για τον τελευταίο δίσκο που κυκλοφόρησαν τότε οι τύποι από το Oregon, που "χάιδευαν" τα όργανα τους με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Αυτοί οι τύποι λέγονταν
Dolorean και έκτοτε αγνοούνται.
Η πρώτη επαφή σαφώς και έγινε με το
The Unfazed (2011) ,μια επαφή που με ανάγκασε τοτε να τους αναζητήσω μέχρι το αμερικάνικο Amazon για να βρω την προηγούμενή τους δουλειά.
Το
You Can't Win (2007).
Η χαρά μου ήταν διπλή γιατί το βρήκα σε βινύλιο,σε αντίθεση με το Unfazed.
Στον δίσκο αυτόν (
You can't win) υπάρχουν δύο κομμάτια που προσεγγίζουν αρκετά την τεχνοτροπία των Spain,την μπάντα του γιου του Charlie
Haden,του
Josh Haden.
Βέβαια ο
Josh Haden χαμουρεύεται αρκετά με το
lo-fi σε αντίθεση με τους Dolorean που έχουν την Αμερικάνα στο αίμα τους.
Τώρα θα μου πείτε λεπτομέρειες..Όντως λεπτομέρειες..Αυτά είναι για τους "ψείρες" που βάζουν όρια στον εαυτό τους και κατ'επέκταση στ' αυτιά τους..Εκείνους που διασκεδάζουν αποκλειστικά στις ονομαστικές εορτές και στις επετείους,εκείνους που αρέσκονται να τρώνε κόλλυβα σε κηδείες.
Το βινύλιο δεν είναι εύκολο να βρεθεί πλέον .Κάτι με τσίγκλισε προχθές και το έψαξα..Και αν βρεθεί ,θα βρεθεί σε τσουχτερή τιμή..Δεν ξέρω αν υπάρχουν στο spotify γιατί δεν διαθέτω,αλλά αξίζουν την προσοχή μας.
Τα δύο κομμάτια που προανέφερα λέγονται κατά σειρά παράθεσης
Buffalo Gal και
Beachcomber Blues, και δεν προσφέρονται για χαβαλέδες.
