Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Αγαπώ τους αποτυχημένους
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Τσάκωνας Βασίλης" data-source="post: 153849" data-attributes="member: 801"><p>Πρώτη πλευρά, πρώτο κομμάτι. Συνοθύλεμα. Να άλλο ένα Orchestral Favourites (Zappa) είπα. Έτσι, αρχικά, μου φάνηκε σαν συνοθύλεμα. Συναισθημάτων. Στην συνέχεια, βέβαια, αλλά και στην δεύτερη πλευρά τα πράματα είναι πιο βατά, αλλά εξ'ίσου εκπληκτικά. Ότι και να πώ είναι λίγο. Δίσκος φτιαγμένος από ένα κάρο κλεμμένα πάζλ διαφορετικού σχήματος και χρώματος κι'όμως τόσο καλά ρονταρισμένα μεταξύ τους. Σαν φράσεις από νότες που φαίνεται πως τυχαία και ασύνδετα, <em>όπως νά'ναι</em>, γλίστρησαν από την πατιτούρα και χύθηκαν στο καζάνι που ανακάτευε με την κουτάλα του ο Τόντ. Με τόσα διαφορετικά στοιχεία αλλά τόσο ομοιογενής. Πώς να περιγράψω μουσικές που φαίνεται να στροβιλίζονται στο μυαλό του ταυτόχρονα. Μουσικές του Kevin Ayers, ρομαντισμός Crosby Stills Nash, αισθησιασμός Marvin Gaye, πλήκτρα Greenslade, κορυφώσεις pop τραγουδιών με δυνατό σόλο εξάχορδης και φωνητικά ξεσπάσματα αλά J.C.Superstar?</p><p>Ρυθμοί που λάμπουν ζωντάνια σαν των Pale Fountains, αλλά με μια αχνή θλίψη?</p><p>Ένας δίσκος σαν λασπωμένο διαμάντι. Από 'μάς απαιτείται μόνον να κατανοήσουμε πως όσα βλέπουμε, (ή μάλλον ακούμε), είναι περασμένα από την καλειδοσκοπική διάθεσή του. Το μόνο που χρειάζεται είναι η αποκωδικοποίηση του.</p><p>Ευχαριστούμε Κώστα Λυμπερόπουλε :guitarist:</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Τσάκωνας Βασίλης, post: 153849, member: 801"] Πρώτη πλευρά, πρώτο κομμάτι. Συνοθύλεμα. Να άλλο ένα Orchestral Favourites (Zappa) είπα. Έτσι, αρχικά, μου φάνηκε σαν συνοθύλεμα. Συναισθημάτων. Στην συνέχεια, βέβαια, αλλά και στην δεύτερη πλευρά τα πράματα είναι πιο βατά, αλλά εξ'ίσου εκπληκτικά. Ότι και να πώ είναι λίγο. Δίσκος φτιαγμένος από ένα κάρο κλεμμένα πάζλ διαφορετικού σχήματος και χρώματος κι'όμως τόσο καλά ρονταρισμένα μεταξύ τους. Σαν φράσεις από νότες που φαίνεται πως τυχαία και ασύνδετα, [I]όπως νά'ναι[/I], γλίστρησαν από την πατιτούρα και χύθηκαν στο καζάνι που ανακάτευε με την κουτάλα του ο Τόντ. Με τόσα διαφορετικά στοιχεία αλλά τόσο ομοιογενής. Πώς να περιγράψω μουσικές που φαίνεται να στροβιλίζονται στο μυαλό του ταυτόχρονα. Μουσικές του Kevin Ayers, ρομαντισμός Crosby Stills Nash, αισθησιασμός Marvin Gaye, πλήκτρα Greenslade, κορυφώσεις pop τραγουδιών με δυνατό σόλο εξάχορδης και φωνητικά ξεσπάσματα αλά J.C.Superstar? Ρυθμοί που λάμπουν ζωντάνια σαν των Pale Fountains, αλλά με μια αχνή θλίψη? Ένας δίσκος σαν λασπωμένο διαμάντι. Από 'μάς απαιτείται μόνον να κατανοήσουμε πως όσα βλέπουμε, (ή μάλλον ακούμε), είναι περασμένα από την καλειδοσκοπική διάθεσή του. Το μόνο που χρειάζεται είναι η αποκωδικοποίηση του. Ευχαριστούμε Κώστα Λυμπερόπουλε :guitarist: [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Αγαπώ τους αποτυχημένους
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…