Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Nέα - Συζητήσεις - Διαγωνισμοί
49o Φεστιβάλ Κινηματογραφου Θεσσαλονίκης
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="simonb" data-source="post: 669563" data-attributes="member: 10653"><p>ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ - του Αντώνη Καλογιάννη. (18:00 Ολύμπιον)</p><p></p><p>Παραθέτω την περιγραφή του έργου στο πρόγραμμα:</p><p></p><p>Παρακολουθώντας τον ήρωα να αποβιβάζεται στο νησί δεν φανταζόμαστε πως αυτός ο ιδιαίτερος άνθρωπος μπορεί να ανατρέψει γεγονότα και καταστάσεις που ταλανίζουν χρόνια τους κατοίκους του νησιού. Ο ήρωας γνωρίζει την οικογένεια του Ηρακλή. Ο Ηρακλής έχει κλείσει την ταβέρνα, η κόρη του έχει εγκαταλείψει το σπίτι ακολουθώντας ένα πλουσιόπαιδο ενώ ο μικρός του γιος πάσχει από ανίατη ασθένεια. Με αφορμή τη γιορτή των Αγίων Αναργύρων, ο ήρωας παροτρύνει τον Ηρακλή να ξανανοίξει την ταβέρνα, ενώ τον ερωτεύεται η κόρη του. Ανήμερα της γιορτής, χτυπημένος άσχημα από την παρέα του πλουσιόπαιδου, «παίρνει» την ασθένεια του παιδιού ενώ οδηγεί την κόρη στην ανεύρεση του θαυματουργού νερού. Όλα στο νησί δείχνουν πιο όμορφα ενώ ο ήρωας φεύγει για την επόμενη αποστολή του.</p><p></p><p>Η παραπάνω περιγραφή, από το πρόγραμμα, κολακεύει το έργο με την διαύγειά της. Το έργο θέλει να είναι αλληγορικό. Ομολογώ ίσως μια μικρή αντιπάθεια προς τις αλληγορίες αλλά είναι πιστεύω πολύ μικρή. Οι αλληγορίες επίσης πιστεύω ότι εξελίσσονται σε μια εναλλακτική πραγματικότητα που όμως έχει την εσωτερική της συνοχή και συνέπεια. Η αλληγορία είναι συχνά η αγαπημένη σκηνοθετών στα πρώτα τους έργα. Μερικές φορές (σπάνια) πετυχαίνει (πχ το κορυφαίο "Δυο άνθρωποι και μια ντουλάπα" - η διπλωματική εργασία αν δεν κάνω λάθος του Πολάνσκι). Αυτή η συνοχή και συνέπεια δεν υπάρχουν εδώ. Το έργο είναι αφάνταστα μακρύ (και κυρίως αχρείαστα μακρύ) - πολλές σκηνές έχουν Αγγελοπουλικό μήκος, χωρίς όμως τον λυρισμό του τελευταίου. Άλλες σκηνές δεν έχουν κανέναν λόγο ύπαρξης (όπως το "φάντασμα" που είδε ο Ηρακλής στο τέλος της ταινίας). Μου συμβαίνει συχνά να λέω "βλέπω ότι κάτι θέλει να πει ο ποιητής αλλά δεν το πιάνω - ίσως να φταίω εγώ". Αν ο ποιητής είχε κάτι στο μυαλό του αλλά δεν το έβαλε στο ποίημα δεν φταίω εγώ που δεν το πιάνω. Πιστεύω πως το δεύτερο ισχύει εδώ και αν κάποιος μου πει πως το έπιασε θα τον ρωτήσω μήπως είδε και τα καινούργια ρούχα του βασιλιά. Τεχνικά; Δεν είμαι σίγουρος για ένα πράγμα. Ή (α) ο σκηνοθέτης ανακάλυψε την (εξπρεσιονιστική) αποστασιοποίηση όπως την ορίζει ο Brecht - αλλά σ' αυτή την περίπτωση έπρεπε να την κάνει λίγο πιο έντονη αλλιώς μας δίνει την εντύπωση πως ισχύει η περίπτωση (β), ή (β) δεν κατάφερε να κάνει τους ηθοποιούς να διαλεχθούν με φυσικό τρόπο με ένα μοντάζ με φτωχό "τάιμινγκ" στους διαλόγους.</p><p></p><p>Λαμπρή εξαίρεση για μένα, η κοπέλλα (Ειρήνη Θαλάσση) αλλά κυρίως ο φοβερός αστυνόμος (Θέμης Σερμιέ).</p><p></p><p>Την ψήφισα "Κακή", δηλαδή 2/5.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="simonb, post: 669563, member: 10653"] ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ - του Αντώνη Καλογιάννη. (18:00 Ολύμπιον) Παραθέτω την περιγραφή του έργου στο πρόγραμμα: Παρακολουθώντας τον ήρωα να αποβιβάζεται στο νησί δεν φανταζόμαστε πως αυτός ο ιδιαίτερος άνθρωπος μπορεί να ανατρέψει γεγονότα και καταστάσεις που ταλανίζουν χρόνια τους κατοίκους του νησιού. Ο ήρωας γνωρίζει την οικογένεια του Ηρακλή. Ο Ηρακλής έχει κλείσει την ταβέρνα, η κόρη του έχει εγκαταλείψει το σπίτι ακολουθώντας ένα πλουσιόπαιδο ενώ ο μικρός του γιος πάσχει από ανίατη ασθένεια. Με αφορμή τη γιορτή των Αγίων Αναργύρων, ο ήρωας παροτρύνει τον Ηρακλή να ξανανοίξει την ταβέρνα, ενώ τον ερωτεύεται η κόρη του. Ανήμερα της γιορτής, χτυπημένος άσχημα από την παρέα του πλουσιόπαιδου, «παίρνει» την ασθένεια του παιδιού ενώ οδηγεί την κόρη στην ανεύρεση του θαυματουργού νερού. Όλα στο νησί δείχνουν πιο όμορφα ενώ ο ήρωας φεύγει για την επόμενη αποστολή του. Η παραπάνω περιγραφή, από το πρόγραμμα, κολακεύει το έργο με την διαύγειά της. Το έργο θέλει να είναι αλληγορικό. Ομολογώ ίσως μια μικρή αντιπάθεια προς τις αλληγορίες αλλά είναι πιστεύω πολύ μικρή. Οι αλληγορίες επίσης πιστεύω ότι εξελίσσονται σε μια εναλλακτική πραγματικότητα που όμως έχει την εσωτερική της συνοχή και συνέπεια. Η αλληγορία είναι συχνά η αγαπημένη σκηνοθετών στα πρώτα τους έργα. Μερικές φορές (σπάνια) πετυχαίνει (πχ το κορυφαίο "Δυο άνθρωποι και μια ντουλάπα" - η διπλωματική εργασία αν δεν κάνω λάθος του Πολάνσκι). Αυτή η συνοχή και συνέπεια δεν υπάρχουν εδώ. Το έργο είναι αφάνταστα μακρύ (και κυρίως αχρείαστα μακρύ) - πολλές σκηνές έχουν Αγγελοπουλικό μήκος, χωρίς όμως τον λυρισμό του τελευταίου. Άλλες σκηνές δεν έχουν κανέναν λόγο ύπαρξης (όπως το "φάντασμα" που είδε ο Ηρακλής στο τέλος της ταινίας). Μου συμβαίνει συχνά να λέω "βλέπω ότι κάτι θέλει να πει ο ποιητής αλλά δεν το πιάνω - ίσως να φταίω εγώ". Αν ο ποιητής είχε κάτι στο μυαλό του αλλά δεν το έβαλε στο ποίημα δεν φταίω εγώ που δεν το πιάνω. Πιστεύω πως το δεύτερο ισχύει εδώ και αν κάποιος μου πει πως το έπιασε θα τον ρωτήσω μήπως είδε και τα καινούργια ρούχα του βασιλιά. Τεχνικά; Δεν είμαι σίγουρος για ένα πράγμα. Ή (α) ο σκηνοθέτης ανακάλυψε την (εξπρεσιονιστική) αποστασιοποίηση όπως την ορίζει ο Brecht - αλλά σ' αυτή την περίπτωση έπρεπε να την κάνει λίγο πιο έντονη αλλιώς μας δίνει την εντύπωση πως ισχύει η περίπτωση (β), ή (β) δεν κατάφερε να κάνει τους ηθοποιούς να διαλεχθούν με φυσικό τρόπο με ένα μοντάζ με φτωχό "τάιμινγκ" στους διαλόγους. Λαμπρή εξαίρεση για μένα, η κοπέλλα (Ειρήνη Θαλάσση) αλλά κυρίως ο φοβερός αστυνόμος (Θέμης Σερμιέ). Την ψήφισα "Κακή", δηλαδή 2/5. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Nέα - Συζητήσεις - Διαγωνισμοί
49o Φεστιβάλ Κινηματογραφου Θεσσαλονίκης
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…