Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Nέα - Συζητήσεις - Διαγωνισμοί
2011 Venice Film Festival
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="karavan" data-source="post: 1056204603" data-attributes="member: 24201"><p><strong><span style="font-size: 10px">Σόδομα, Γόμορρα και... κοτόπουλα</span></strong></p><p></p><p><strong>ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΥΙΛΕΜ ΝΤΑΦΟΕ ΣΤΗΝ ΤΖΙΝΑ ΓΚΕΡΣΟΝ</strong></p><p></p><p><a href="http://nstatic.doldigital.net/taneawebstatic/C1B48C037C511D8930589E56A38AF0B9.jpg" target="_blank"><img src="http://nstatic.doldigital.net/taneawebstatic/CF2625DAC1738B9D4328D130FFF59610.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p><p> </p><p><strong>Αντί για κινηματογραφικό φεστιβάλ πέσαμε πάνω σε ορνιθοτροφείο. Διότι η Τζίνα Γκέρσον επί πέντε λεπτά αντί να κάνει... διάφορα με το κορμί του Μάθιου ΜακΚόναχι έγλειφε ξεπουπουλιασμένο κοτόπουλο! </strong></p><p><strong></strong></p><p><strong></strong></p><p>Θα μου πείτε ότι τα βγάζω από το νοσηρό μυαλό μου. Θα σας απαντήσω, περιμένετε μερικούς μήνες και όταν με το καλό θα δείτε το «Killer Joe» του Ουίλιαμ Φρίντκιν - που το 1971 είχε υπογράψει το αριστούργημα «Ο άνθρωπος από τη Γαλλία» και το 1973 τον «Εξορκιστή» -, τότε θα με καταλάβετε πλήρως. </p><p>Ο Μάθιου ΜακΚόναχι λοιπόν - άφαντος από τη Βενετία - το πρωί είναι μπάτσος αλλά τα μεσάνυχτα παριστάνει τον επαγγελματία δολοφόνο. Ωραία; Εντελώς. Γιατί, σου λέει ο Φρίντκιν, και οι δύο - μπάτσος και δολοφόνος - κάνουν περίπου την ίδια δουλειά. Ετσι ο Εμιλ Χιρς τον προσλαμβάνει για να σκοτώσει τη μανούλα του. Για τα φράγκα, εννοείται. Με ενέχυρο την αδελφή του. Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα φανταστείτε. Ο ΜακΚόναχι ζητάει από το «ενέχυρο» ερωτικές περιπτύξεις. Το «ενέχυρο» ανταποκρίνεται και τότε η φαντασία του Φρίντκιν μετατρέπει το μόριο του ΜακΚόναχι σε κοτόπουλο. Τι να κάνει ο άνθρωπος; Θα ήταν ποτέ δυνατόν μια Τζίνα Γκέρσον να επιδίδεται στα... ανάλογα επί πέντε λεπτά; Και μετά μας φταίει η πορνογραφία! </p><p>«Ξέρετε», έλεγε χθες το μεσημέρι ο Εϊμπελ Φεράρα που μόλις πάτησε τα εξήντα, «πριν από τρία χρόνια, ερχόμενος στη Βενετία, παραλίγο να γκρεμοτσακιστώ με ιδιωτικό αεροπλάνο. Κάθε μέρα όλοι μας φλερτάρουμε με τον θάνατο». </p><p>Αυτό το γεγονός ήταν η πρώτη σπίθα έμπνευσης για την τελευταία του ταινία «4.44, η τελευταία μέρα πάνω στη Γη» («The last day on Earth») που προβλήθηκε εκτός διαγωνισμού. Η δεύτερη και μεγαλύτερη προέκυψε από μια υστερία που κυρίευσε τα μυαλά των Νεοϋορκέζων τους τελευταίους μήνες. «Γιατί όλοι πιστεύανε ότι τον περασμένο Μάρτιο θα επέλθει η καταστροφή του πλανήτη»! </p><p>Απίστευτο; Μα, ως γνωστόν, η μούρλια δεν πάει στα βουνά αλλά στους ανθρώπους. Και τώρα που δεν καταστραφήκαμε τον περασμένο Μάρτιο; «Τώρα», λέει ο Φεράρα, «όλοι πιστεύουν ότι η καταστροφή θα επέλθει τον Οκτώβριο»! </p><p>Αντε λοιπόν. Ούτε δύο μήνες ζωής έχουμε. Κάπως έτσι έγινε η ταινία με πρωταγωνιστές το ζεύγος Γουίλεμ Νταφόε και Νατάσα Λίον. Μέσα στο σπίτι τους να πλακώνονται στο σεξ ώστε να περάσει η ώρα μέχρι να επέλθει η πλήρης καταστροφή. Στους δρόμους τα αυτοκίνητα να κυκλοφορούν κανονικά, στα σπίτια εκτός από σεξ οι άνθρωποι να τσακώνονται και να παραγγέλνουν πίτσες. «Σε μια τέτοια περίπτωση», συνεχίζει ο Φεράρα, «ο κόσμος δεν θα μπορούσε παρά να περιμένει το μοιραίο χωρίς να έχει πολλά να κάνει. Γιατί το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ζήσεις μέχρι την τελευταία στιγμή όπως ζούσες μέχρι τότε». </p><p>Με απλά λόγια, όπως ο Λαρς φον Τρίερ στη «Μελαγχολία» έτσι και ο Φεράρα με την τελευταία του ταινία. Είπαμε. Οι καλλιτέχνες σκανδαλίζουν προκειμένου το κοινό να τους προσέξει και να σπεύσει. Α, ξέχασα. Για όσους αγνοούν το όνομα Εϊμπελ Φεράρα, πρόκειται για έναν περιθωριακό τύπο που το 1993 κατάφερε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της Μαντόνα σε μια αποτυχημένη - εισπρακτικά - ιστορία με διπλό τίτλο «Επικίνδυνο παιχνίδι» αλλά και «Snake eyes». Οπου η Μαντόνα μέσα στη λαχτάρα της να καταξιωθεί και ως καλτ κινηματογραφική σταρ, πράγμα που δεν κατάφερε, πλακώνεται σε βρισίδι και σφαλιάρες με τον Χάρβεϊ Καϊτέλ. Ο τελευταίος, ο Καϊτέλ φυσικά, είναι ο πρωταγωνιστής της καλύτερης ταινίας που σκηνοθέτησε ποτέ ο Φεράρα, το «Bad lieutenant» («Διαφθορά»). Εκεί να δεις Σόδομα και Γόμορρα! </p><p>Περί Τεό</p><p>«Ενας από τους ελάχιστους σκηνοθέτες παγκοσμίως που αναζητούν το αυθεντικό είναι ο Θόδωρος Αγγελόπουλος». Τάδε έφη Γουίλεμ Νταφόε. Προσθέτοντας: «Ευχαρίστως θα συνεργαζόμουν και πάλι μαζί του». Το «και πάλι» αφορά την πρώτη τους συνεργασία, όταν το 2008 ο Νταφόε έπαιξε ως πρωταγωνιστής στο δεύτερο μέρος της τριλογίας του Τεό «Η σκόνη του χρόνου». Αυτό το φιλμ, που για αρκετούς είναι μια δυσάρεστη ιστορία, για τον αμερικανό σταρ ήταν μια ευχάριστη, δημιουργική εμπειρία. Ο Νταφόε απέφυγε - αιλουροειδώς - ν' απαντήσει σε πολιτικές ερωτήσεις. Μετά χαράς όμως μίλησε για τη Νέα Υόρκη, το θέατρο και τη σχέση καλλιτεχνικών και εμπορικών ταινιών. «Ουδεμία διαφορά επί της ουσίας», είπε. «Αλλωστε αισθάνομαι διεθνής ηθοποιός». Οσον αφορά τον ίδιο, «προσπαθώ να επιλέγω και όχι να με επιλέγουν». Ολοι τα ίδια λένε. Το copy-paste των σοβαρών ηθοποιών! </p><p></p><p><a href="http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4655502" target="_blank">http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4655502</a></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="karavan, post: 1056204603, member: 24201"] [B][SIZE=2]Σόδομα, Γόμορρα και... κοτόπουλα[/SIZE][/B] [B]ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΟΥΙΛΕΜ ΝΤΑΦΟΕ ΣΤΗΝ ΤΖΙΝΑ ΓΚΕΡΣΟΝ[/B] [URL="http://nstatic.doldigital.net/taneawebstatic/C1B48C037C511D8930589E56A38AF0B9.jpg"][IMG]http://nstatic.doldigital.net/taneawebstatic/CF2625DAC1738B9D4328D130FFF59610.jpg[/IMG][/URL] [B]Αντί για κινηματογραφικό φεστιβάλ πέσαμε πάνω σε ορνιθοτροφείο. Διότι η Τζίνα Γκέρσον επί πέντε λεπτά αντί να κάνει... διάφορα με το κορμί του Μάθιου ΜακΚόναχι έγλειφε ξεπουπουλιασμένο κοτόπουλο! [/B] Θα μου πείτε ότι τα βγάζω από το νοσηρό μυαλό μου. Θα σας απαντήσω, περιμένετε μερικούς μήνες και όταν με το καλό θα δείτε το «Killer Joe» του Ουίλιαμ Φρίντκιν - που το 1971 είχε υπογράψει το αριστούργημα «Ο άνθρωπος από τη Γαλλία» και το 1973 τον «Εξορκιστή» -, τότε θα με καταλάβετε πλήρως. Ο Μάθιου ΜακΚόναχι λοιπόν - άφαντος από τη Βενετία - το πρωί είναι μπάτσος αλλά τα μεσάνυχτα παριστάνει τον επαγγελματία δολοφόνο. Ωραία; Εντελώς. Γιατί, σου λέει ο Φρίντκιν, και οι δύο - μπάτσος και δολοφόνος - κάνουν περίπου την ίδια δουλειά. Ετσι ο Εμιλ Χιρς τον προσλαμβάνει για να σκοτώσει τη μανούλα του. Για τα φράγκα, εννοείται. Με ενέχυρο την αδελφή του. Τα υπόλοιπα μπορείτε να τα φανταστείτε. Ο ΜακΚόναχι ζητάει από το «ενέχυρο» ερωτικές περιπτύξεις. Το «ενέχυρο» ανταποκρίνεται και τότε η φαντασία του Φρίντκιν μετατρέπει το μόριο του ΜακΚόναχι σε κοτόπουλο. Τι να κάνει ο άνθρωπος; Θα ήταν ποτέ δυνατόν μια Τζίνα Γκέρσον να επιδίδεται στα... ανάλογα επί πέντε λεπτά; Και μετά μας φταίει η πορνογραφία! «Ξέρετε», έλεγε χθες το μεσημέρι ο Εϊμπελ Φεράρα που μόλις πάτησε τα εξήντα, «πριν από τρία χρόνια, ερχόμενος στη Βενετία, παραλίγο να γκρεμοτσακιστώ με ιδιωτικό αεροπλάνο. Κάθε μέρα όλοι μας φλερτάρουμε με τον θάνατο». Αυτό το γεγονός ήταν η πρώτη σπίθα έμπνευσης για την τελευταία του ταινία «4.44, η τελευταία μέρα πάνω στη Γη» («The last day on Earth») που προβλήθηκε εκτός διαγωνισμού. Η δεύτερη και μεγαλύτερη προέκυψε από μια υστερία που κυρίευσε τα μυαλά των Νεοϋορκέζων τους τελευταίους μήνες. «Γιατί όλοι πιστεύανε ότι τον περασμένο Μάρτιο θα επέλθει η καταστροφή του πλανήτη»! Απίστευτο; Μα, ως γνωστόν, η μούρλια δεν πάει στα βουνά αλλά στους ανθρώπους. Και τώρα που δεν καταστραφήκαμε τον περασμένο Μάρτιο; «Τώρα», λέει ο Φεράρα, «όλοι πιστεύουν ότι η καταστροφή θα επέλθει τον Οκτώβριο»! Αντε λοιπόν. Ούτε δύο μήνες ζωής έχουμε. Κάπως έτσι έγινε η ταινία με πρωταγωνιστές το ζεύγος Γουίλεμ Νταφόε και Νατάσα Λίον. Μέσα στο σπίτι τους να πλακώνονται στο σεξ ώστε να περάσει η ώρα μέχρι να επέλθει η πλήρης καταστροφή. Στους δρόμους τα αυτοκίνητα να κυκλοφορούν κανονικά, στα σπίτια εκτός από σεξ οι άνθρωποι να τσακώνονται και να παραγγέλνουν πίτσες. «Σε μια τέτοια περίπτωση», συνεχίζει ο Φεράρα, «ο κόσμος δεν θα μπορούσε παρά να περιμένει το μοιραίο χωρίς να έχει πολλά να κάνει. Γιατί το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να ζήσεις μέχρι την τελευταία στιγμή όπως ζούσες μέχρι τότε». Με απλά λόγια, όπως ο Λαρς φον Τρίερ στη «Μελαγχολία» έτσι και ο Φεράρα με την τελευταία του ταινία. Είπαμε. Οι καλλιτέχνες σκανδαλίζουν προκειμένου το κοινό να τους προσέξει και να σπεύσει. Α, ξέχασα. Για όσους αγνοούν το όνομα Εϊμπελ Φεράρα, πρόκειται για έναν περιθωριακό τύπο που το 1993 κατάφερε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της Μαντόνα σε μια αποτυχημένη - εισπρακτικά - ιστορία με διπλό τίτλο «Επικίνδυνο παιχνίδι» αλλά και «Snake eyes». Οπου η Μαντόνα μέσα στη λαχτάρα της να καταξιωθεί και ως καλτ κινηματογραφική σταρ, πράγμα που δεν κατάφερε, πλακώνεται σε βρισίδι και σφαλιάρες με τον Χάρβεϊ Καϊτέλ. Ο τελευταίος, ο Καϊτέλ φυσικά, είναι ο πρωταγωνιστής της καλύτερης ταινίας που σκηνοθέτησε ποτέ ο Φεράρα, το «Bad lieutenant» («Διαφθορά»). Εκεί να δεις Σόδομα και Γόμορρα! Περί Τεό «Ενας από τους ελάχιστους σκηνοθέτες παγκοσμίως που αναζητούν το αυθεντικό είναι ο Θόδωρος Αγγελόπουλος». Τάδε έφη Γουίλεμ Νταφόε. Προσθέτοντας: «Ευχαρίστως θα συνεργαζόμουν και πάλι μαζί του». Το «και πάλι» αφορά την πρώτη τους συνεργασία, όταν το 2008 ο Νταφόε έπαιξε ως πρωταγωνιστής στο δεύτερο μέρος της τριλογίας του Τεό «Η σκόνη του χρόνου». Αυτό το φιλμ, που για αρκετούς είναι μια δυσάρεστη ιστορία, για τον αμερικανό σταρ ήταν μια ευχάριστη, δημιουργική εμπειρία. Ο Νταφόε απέφυγε - αιλουροειδώς - ν' απαντήσει σε πολιτικές ερωτήσεις. Μετά χαράς όμως μίλησε για τη Νέα Υόρκη, το θέατρο και τη σχέση καλλιτεχνικών και εμπορικών ταινιών. «Ουδεμία διαφορά επί της ουσίας», είπε. «Αλλωστε αισθάνομαι διεθνής ηθοποιός». Οσον αφορά τον ίδιο, «προσπαθώ να επιλέγω και όχι να με επιλέγουν». Ολοι τα ίδια λένε. Το copy-paste των σοβαρών ηθοποιών! [URL]http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4655502[/URL] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Nέα - Συζητήσεις - Διαγωνισμοί
2011 Venice Film Festival
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…