...Και το ερώτημα του θέματος είναι(και δική μου άποψη),ότι τα περισσότερα σύγχρονα ηχεία-είτε για λόγους λαϊφ στάϊλ,είτε για εντυπωσιασμό-δεν το κάνουν αυτό...
Θα συμφωνήσω...μερικώς!
Επειδή, ίσως, δεν έγινα κατανοητός σε προηγούμενη τοποθέτηση, διευκρινίζω:
- Θεωρώ πως τα ηχεία της πολύ χαμηλής κατηγορίας (μέχρι π.χ. 500-600 ευρώ), έχουν (συνολικά) βελτιωμένο ήχο, βοηθούμενα
και από την (πιο μαζική) εφαρμογή ακριβότερης τεχνολογίας που προέρχεται από ακριβότερες "σειρές" ηχείων.
- Θεωρώ πως τα ακριβά ηχεία (π.χ. από 3000 ευρώ και επάνω - που μπορεί να είναι πολύ υψηλό ποσό για τον "απλό χομπίστα"), ξεφεύγοντας από τη μαζική παραγωγή και κατανάλωση (που αποφέρει τα χρήματα στις εταιρείες), αντιπροσωπεύουν, σε μεγάλο βαθμό, το "ηχόχρωμα" (ή "χαρακτήρα" ή ό,τι άλλο θέλετε) της εκάστοτε εταιρείας - όταν αυτή είναι (ας πούμε) "απαλλαγμένη από την (τόσο επείγουσα) ανάγκη εσόδων.
- Στην "κρίσιμη" ενδιάμεση κατηγορία (π.χ. 1000 - 3000 ευρώ), όπου πιστεύω πως κινείται το μεγαλύτερο κομμάτι του..."χομπίστα", ναι, θεωρώ πως (σε μεγάλο βαθμό) έχει υπερισχύσει μία άλλη επιδίωξη και όχι αυτή της προσφοράς του καλύτερου δυνατού ηχητικού αποτελέσματος (πάντα, με βάση τη δυνατότητα της εκάστοτε εταιρείας).
Σαφώς και υπάρχουν εξαιρέσεις (και αρκετές, πιστεύω) μα, δυστυχώς, δεν πλειοψηφούν...
Επαναλαμβάνω: ούτε παρελθοντολάγνος είμαι, ούτε επιθυμώ επιστροφή σε "πέτρινα χρόνια". Αλλά, το "νέο=καλύτερο", δεν το δέχομαι αβασάνιστα. Να το αποδείξει στην πράξη...