Συνέχεια εκμάθησης: κατασκευή μεγάλου μπολ από οξιά
Καλά πάει η εκμάθηση
Έκοψα ένα κομμάτι 21x21 από το μαδέρι οξιάς πάχους 10 εκατοστών, το έκανα κύλινδρο στην κορδέλα και του άνοιξα μια τρύπα με το forstnet για να πιάσει πάνω στο τσοκ και ξεκίνησα την κάτω πλευρά του μπολ.
Αρκετή δουλειά, αλλά σχετικά εύκολη.
Όταν του έδωσα το σχήμα που ήθελα, το λείανα με γυαλόχαρτα από 80 έως 1000 και το γύρισα ανάποδα για να το αδειάσω.
Αρκετά πιο δύσκολα τα πράγματα στο άδειασμα. Εντωμεταξύ, το βαρύ μπολ (20 εκατοστά διάμετρος) έσπρωχνε τον μικρό τόρνο στα όρια του. Δηλαδή, λόγω και της σκληρότητας του ξύλου, μόλις πίεζα λίγο παραπάνω το σκαρπέλο μου, έριχνε στροφές και έπρεπε να μειώνω συνέχεια την πίεση που ασκούσα για να πάρει πάλι στροφές και να πιέσω πάλι. Αυτό, πολλαπλασίασε νομίζω τον χρόνο επεξεργασίας (και την κούραση βέβαια). Αλλά εντάξει, δεν κώλωσε, δεν σταμάτησε, απλώς έριχνε στροφές, οπότε η δουλειά προχωρούσε.
Μιλάμε για πολύυυυ πριονίδι! Γέμισα μια σακούλα!
Στη συνέχεια, άρχισε το τρίψιμο του εσωτερικού.
Τις διάφορες ατσαλιές που έκανα κατά το άδειασμα, τις πλήρωσα με τρίψιμο
Γιατί, όλες αυτές οι λάθος κινήσεις που γδέρνουν το ξύλο σε σημεία, θέλουν πάρα πολλή δουλειά για να εξαφανιστούν με τα γυαλόχαρτα. Πρέπει να έτριβα πάνω από 2 ώρες το εσωτερικό.
Ευτυχώς που έκανα μια πατέντα με ένα μεγάλο χωνί για τη σκούπα και ρούφαγε την περισσότερη σκόνη.
Αφού λειάνθηκε έως 1000 grit (έγινε σχεδόν γυαλιστερό) το πέρασα με τη μαγική συνταγή μίγματος κεριού (Καρναούμπα / κερί μέλισσας / παραφινέλαιο) και γυάλισε εντυπωσιακά!
Τέλος, επειδή η τρύπα που έκανα για το τσοκ στην κάτω πλευρά ήταν πολύ βαθιά και δεν ήταν ωραία, σκέφτηκα να βάλω μια τάπα.
Καθάρισα επιμελώς το εργαστήριο από πριονίδια και σκόνες (πάνω από μια ώρα), έσπρωξα στην άκρη τον τόρνο και έστησα το laser printer.
Σχεδίασα στο Photoshop ένα logo, το χάραξα και το έκοψα στον Laser και έφτιαξα ένα μικρό δίσκο και το κόλλησα μέσα εκεί. Καλύτερο μου φαίνεται τώρα.
Ιδού, η εξέλιξη του ανθρώπου
Καλά πάμε
Ωραία ασχολία ο τόρνος και έχει μια ιδιαιτερότητα: Είναι από τις λίγες αθόρυβες δραστηριότητες του εργαστηρίου. Μπορείς να ασχολείσαι με τις ώρες, χωρίς να ενοχλείς. Ιδανικός για εργαστήρια μέσα σε διαμερίσματα όπως το δικό μου.
