Όσοι αφιερώνουν κόπο και χρόνο για να γράψουν μια αναφορά σε κάποιον καλλιτέχνη, είμαι 100% σίγουρος πως τον αγαπούν, τον εκτιμούν και τον παρακολουθούν για πολλά χρόνια.
Αυτό δεν συνέβη ποτέ σε εμένα με τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη και χωρίς να τον υποτιμώ ούτε κατ' ελάχιστον, πάντα προτιμούσα να πατάω στις κορυφές των βουνών, παρά να τρώω
κοψίδια στις ταβέρνες που είναι στους πρόποδες. Με αυτό δεν θέλω να πω πως η μουσική του δεν είναι καλή, απλώς δεν ταίριαξε με τις δικές μου προτιμήσεις.
Τα δυσθεώρητα όρη για εμένα, θα είναι πάντα αυτά που θα προσπαθώ να κατακτήσω / καταλάβω και δεν θα μου αρκούν δύο ζωές για κάτι τέτοιο. Αυτά τα όρη - για τα οποία ευχαρίστως θα έγραφα κάποιο αφιέρωμα - είναι ο Marvin Gaye, o James Brown, η Etta James o Stevie Wonder, o Syl Johnson, o Bill Withers, η Aretha Franklin, ο Sam Cook, οι War, o Ray Charles και μερικοί ακόμα, όσον αφορά την Soul. Οπότε μέσα σε αυτά τα πλαίσια θα δεχτώ οποιαδήποτε πρόκληση, ακόμα και για πιό χαμηλά βουνά.
Παρά τα παραπάνω γραφόμενα, θα ήθελα πολύ να μάθω από εσένα κάτι που δεν γνωρίζω για τον H. Bohannon και την μουσική του. Ίσως να έπεσα σε λούμπα και να μην προσπάθησα να βγώ, ευτυχώς είμαι ανοιχτός και όλος αυτιά σε κάθε πληροφορία. Και μιας και μιλήσαμε μετά από πολύ καιρό, σου αφιερώνω το παρακάτω κομμάτι.