Talk of the day. The Mofi - gate

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,764
πετρουπολη
μα και εγώ δεν έχω. Το θέμα είναι ότι αυτό που αγοράζαμε συνήθως ακόμα και all analog (που μεταξύ μας ποτέ δεν ξέραμε πόσων γενιών ήταν) ήταν τόσο χάλια που αν τελικά πάρεις σήμερα της όποιας mofi που είναι πρώτης γενιάς με έστω dsd είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά αλλά και πάλι πες το ρε φίλε. Εχω κάνει και ψηφιακή επέμβαση. Μη χρεώνεις 100 ευρώ για δήθεν all analog.
Σκεφτείτε πχ τον πρώτο δίσκο από το πρώτο σταμπερ και τον δίσκο που βγαίνει μετά από 500 φορές από το ίδιο ή και 1000, ανάλογα με το τι σηκώνει η αγορά. Εγω προσωπικά θα ήθελα το πρώτο.
Συμφωνούμε απόλυτα.
 

AUDIOLYTIC

Supreme Member
13 August 2010
9,822
Χλωμό το κόβω...
Ακομη και σκουρα να τα βρουν στο θεμα πωλησεων, δεν προκειται να κανουν το "λαθος" να ριξουν τις τιμες τοσο οσο να θεωρουνται ανταγωνιστικες.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,365
Πάντως τα remixes του Giles Martin,που είναι ψηφιακά ακούγονται φανταστικά στο βινύλιο.
Όπως,εσυ τα είχες αναφέρει πρώτος εδώ μέσα,και του Steven Wilson στους Jethro Tull και στους King Crimson.
Πολύ χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω....

Μην τα μπερδεύουμε. Εκεί έχουν γίνει σημεία και τέρατα - πλην όμως το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το ορίτζιναλ. Είναι κάτι άλλο.
Και μην ξεχνάμε όταν λέμε beatles εννοούμε μονοφωνικό. (και εγώ προσωπικά έχω διάφορες επανεκδόσεις)

Και επίσης μην ξεχνάμε τι σήμαινε mastering. Το έλεγε ο Geoff Emerick στο βιβλίο του (και άλλοι φυσικά). Αυτό που ήταν το mastering το 1960 (και πιό πριν) ήταν η προετοιμασία της ταινίας (κυρίως eq δηλαδή) για να "περάσει" στο βινύλιο. Διότι το βινύλιο δεν "άντεχε" να χωρέσει την πληροφορία της ταινίας. Σήμερα το mastering και remastering έχει γίνει φέρε το ένα όργανο από αριστερά στα δεξιά γιατί έτσι έχει καλύτερη ισορροπία. Αντίθετα σήμερα μπορεί να περάσει περισσότερο eq στο βινύλιο. Και φυσικά μπορεί να βγεί και σε 45.

Πάντως είναι γεγονός ότι οι πρώτες εκδόσεις των δίσκων και κυρίως στην χώρα κυκλοφορίας είναι οι καλύτεροι από οποιαδήποτε επανέκδοση.

Δική μου εμπειρία πρόσφατη:
Το περίφημο all things must pass του Harrison που βγήκε το 1970 και αυτό τον χειμώνα 50ετίας. Κύριο πρόβλημά του λέγανε, ήταν το wall of sound του Spector. Όλοι θέλανε να το βγάλουνε με κάποιο τρόπο. Αδιαφορώντας για το κυριολεκτικό legacy του δίσκου. Δηλαδή αυτό που ΚΑΠΟΤΕ παρήχθη και ήταν έτσι επειδή ΤΟΤΕ έτσι αποφασίστηκε.
Ποτέ δεν είχα τον δίσκο. Τον αγόρασα σε cd πριν 20 χρόνια στην 30ετία που έγινε remaster με την επίβλεψη του Harrison. Βγήκε και το 50ετίας το άκουσα στο tidal και δεν μου άρεσε. Το ίδιο είπε κι ο Fremer. Και εκθείαζε τις πρώτες εκδόσεις τις εγγλέζικες. Εψαξα στο διαδίκτυο να βρω να ακούσω ριπ (!) είχε μόνο κανα δυό τραγούδια. Αλλά αυτό που άκουσα στα τραγούδια αυτά μου έριξε το πηγούνι στο πάτωμα. Τόσο καλό ήταν. Μπήκα στο ψάξιμο, τα έσκασα στο discogs και πήρα πρώτη κόπια εγγλέζικη. Ε τι να λέμε.... Μέχρι να γίνει όλο αυτό (και με αφορμή το κράξιμο του Harrison Estate και τον καυγά με τον Bobby Whitlock που του κατεβάσανε όλα τα βίντεο επειδή έκραξε την καινούργια έκδοση) είχαν εξαφανιστεί από το διαδίκτυο όλα τα ριπ του All things must pass από εκδόσεις του 1970. Τελικά ποιό είναι το συμπέρασμα?
Ότι οι νέες γενιές από εδώ και πέρα δεν θα ακούσουν ποτέ το All things must pass (και άλλους παλιούς δίσκους) όπως κυκλοφόρησαν και όπως ήθελαν οι δημιουργοί τους. Και αυτό δημιουργεί τεράστιο ηθικό πρόβλημα παραχάραξης της μουσικής ιστορίας. Όλοι θα ακούν remasters που αποφασίζει κάποιος επειδή...έτσι "είναι" καλύτερα.
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,764
πετρουπολη
Ακομη και σκουρα να τα βρουν στο θεμα πωλησεων, δεν προκειται να κανουν το "λαθος" να ριξουν τις τιμες τοσο οσο να θεωρουνται ανταγωνιστικες.
Kαι γώ αυτό πιστεύω γιατί μην ξεχνάμε ότι αυτό που κάνουν είναι και κοστοβόρο σαν διαδικασία και σαν υλικά κατασκευής,ανεξαρτητα της προέλευσης της μήτρας.
Σίγουρα θα μπορούσε να ήταν φτηνότερο,αλλά δεν προκειται να το δώσουν και "χάρισμα".
 
Last edited:
  • Like
Reactions: AUDIOLYTIC

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,764
πετρουπολη
Ότι οι νέες γενιές από εδώ και πέρα δεν θα ακούσουν ποτέ το All things must pass (και άλλους παλιούς δίσκους) όπως κυκλοφόρησαν και όπως ήθελαν οι δημιουργοί τους. Και αυτό δημιουργεί τεράστιο ηθικό πρόβλημα παραχάραξης της μουσικής ιστορίας. Όλοι θα ακούν remasters που αποφασίζει κάποιος επειδή...έτσι "είναι" καλύτερα.
Πολλές φορές δεν ξέρουμε καν τι άκουγαν οι δημιουργοί.
Ή,να το πω καλύτερα ,αν αυτό που άκουγαν έβγαινε στο τελικό προιόν.
Οπως γράφεις και συ,εκείνη την εποχή ήταν δύσκολο να περαστεί η πληροφορία της ταινίας στο βινυλιο γιατί τα πικαπ της εποχής απλά δεν μπορούσαν να την αναπαράξουν.
Το είπα και αλλού ότι ο Van Gelder έκανε roll off στο μπασο,γιατί τα πικαπ της εποχής απλά δεν μπορούσαν να βγάλουν το χαμηλό.
Τώρα που τα πικαπ έχουν ξεπεράσει το ίδιο το μέσο θεωρώ σωστότερο το remastering να επαναφέρει τις θαμένες πληροφορίες.
Αρκεί βέβαια να ξέρουν τι κάνουν γιατί υπάρχουν και αποτελέσματα σαν του George Harrison που ανέφερες που απλά τα έκαναν μαντάρα.
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,028
Αιγάλεω
Πάντως είναι γεγονός ότι οι πρώτες εκδόσεις των δίσκων και κυρίως στην χώρα κυκλοφορίας είναι οι καλύτεροι από οποιαδήποτε επανέκδοση.

Δική μου εμπειρία πρόσφατη:
Το περίφημο all things must pass του Harrison που βγήκε το 1970 και αυτό τον χειμώνα 50ετίας. Κύριο πρόβλημά του λέγανε, ήταν το wall of sound του Spector. Όλοι θέλανε να το βγάλουνε με κάποιο τρόπο. Αδιαφορώντας για το κυριολεκτικό legacy του δίσκου. Δηλαδή αυτό που ΚΑΠΟΤΕ παρήχθη και ήταν έτσι επειδή ΤΟΤΕ έτσι αποφασίστηκε.
Ποτέ δεν είχα τον δίσκο. Τον αγόρασα σε cd πριν 20 χρόνια στην 30ετία που έγινε remaster με την επίβλεψη του Harrison. Βγήκε και το 50ετίας το άκουσα στο tidal και δεν μου άρεσε. Το ίδιο είπε κι ο Fremer. Και εκθείαζε τις πρώτες εκδόσεις τις εγγλέζικες. Εψαξα στο διαδίκτυο να βρω να ακούσω ριπ (!) είχε μόνο κανα δυό τραγούδια. Αλλά αυτό που άκουσα στα τραγούδια αυτά μου έριξε το πηγούνι στο πάτωμα. Τόσο καλό ήταν. Μπήκα στο ψάξιμο, τα έσκασα στο discogs και πήρα πρώτη κόπια εγγλέζικη. Ε τι να λέμε.... Μέχρι να γίνει όλο αυτό (και με αφορμή το κράξιμο του Harrison Estate και τον καυγά με τον Bobby Whitlock που του κατεβάσανε όλα τα βίντεο επειδή έκραξε την καινούργια έκδοση) είχαν εξαφανιστεί από το διαδίκτυο όλα τα ριπ του All things must pass από εκδόσεις του 1970. Τελικά ποιό είναι το συμπέρασμα?
Ότι οι νέες γενιές από εδώ και πέρα δεν θα ακούσουν ποτέ το All things must pass (και άλλους παλιούς δίσκους) όπως κυκλοφόρησαν και όπως ήθελαν οι δημιουργοί τους. Και αυτό δημιουργεί τεράστιο ηθικό πρόβλημα παραχάραξης της μουσικής ιστορίας. Όλοι θα ακούν remasters που αποφασίζει κάποιος επειδή...έτσι "είναι" καλύτερα.
Για το δικό μου αντίτυπο δεν θυμάμαι προέλευση και χρονιά. Της κόρης μου είναι σίγουρα η πρώτη αμερικάνικη κόπια (με σκωροφαγωμένη μάλιστα την αφίσα). Δεν τα έχω παίξει ποτέ δίπλα- δίπλα.
Εχω την αίσθηση ότι το δικό μου πάντως ήταν λιγάκι σκοτεινό. Αλλά παραδέχομαι πως αυτό ίσχυε στο παλιό σύστημα και πως μετά τις αλλαγές δεν το έχω παίξει καθόλου για να το επαναξιολογήσω.

ΥΓ. Δεν θα επεκταθώ εδώ, μήπως τυχόν υπάρχουν κι άλλες απόψεις για το αρχικό topic, αλλά θα το κάνω σε καινούργιο θέμα, καθώς θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις απορίες μου και να ζητήσω τις γνώμες σας για το θέμα που ξεκίνησε με την τελευταία τοποθέτησή του ο Μήτσος
 

Sonus Naturalis

Μέλος Σωματείου
12 July 2009
9,103
Αθήνα, Ηλιούπολη
Μην τα μπερδεύουμε. Εκεί έχουν γίνει σημεία και τέρατα - πλην όμως το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το ορίτζιναλ. Είναι κάτι άλλο.
Και μην ξεχνάμε όταν λέμε beatles εννοούμε μονοφωνικό. (και εγώ προσωπικά έχω διάφορες επανεκδόσεις)

Και επίσης μην ξεχνάμε τι σήμαινε mastering. Το έλεγε ο Geoff Emerick στο βιβλίο του (και άλλοι φυσικά). Αυτό που ήταν το mastering το 1960 (και πιό πριν) ήταν η προετοιμασία της ταινίας (κυρίως eq δηλαδή) για να "περάσει" στο βινύλιο. Διότι το βινύλιο δεν "άντεχε" να χωρέσει την πληροφορία της ταινίας. Σήμερα το mastering και remastering έχει γίνει φέρε το ένα όργανο από αριστερά στα δεξιά γιατί έτσι έχει καλύτερη ισορροπία. Αντίθετα σήμερα μπορεί να περάσει περισσότερο eq στο βινύλιο. Και φυσικά μπορεί να βγεί και σε 45.

Πάντως είναι γεγονός ότι οι πρώτες εκδόσεις των δίσκων και κυρίως στην χώρα κυκλοφορίας είναι οι καλύτεροι από οποιαδήποτε επανέκδοση.

Δική μου εμπειρία πρόσφατη:
Το περίφημο all things must pass του Harrison που βγήκε το 1970 και αυτό τον χειμώνα 50ετίας. Κύριο πρόβλημά του λέγανε, ήταν το wall of sound του Spector. Όλοι θέλανε να το βγάλουνε με κάποιο τρόπο. Αδιαφορώντας για το κυριολεκτικό legacy του δίσκου. Δηλαδή αυτό που ΚΑΠΟΤΕ παρήχθη και ήταν έτσι επειδή ΤΟΤΕ έτσι αποφασίστηκε.
Ποτέ δεν είχα τον δίσκο. Τον αγόρασα σε cd πριν 20 χρόνια στην 30ετία που έγινε remaster με την επίβλεψη του Harrison. Βγήκε και το 50ετίας το άκουσα στο tidal και δεν μου άρεσε. Το ίδιο είπε κι ο Fremer. Και εκθείαζε τις πρώτες εκδόσεις τις εγγλέζικες. Εψαξα στο διαδίκτυο να βρω να ακούσω ριπ (!) είχε μόνο κανα δυό τραγούδια. Αλλά αυτό που άκουσα στα τραγούδια αυτά μου έριξε το πηγούνι στο πάτωμα. Τόσο καλό ήταν. Μπήκα στο ψάξιμο, τα έσκασα στο discogs και πήρα πρώτη κόπια εγγλέζικη. Ε τι να λέμε.... Μέχρι να γίνει όλο αυτό (και με αφορμή το κράξιμο του Harrison Estate και τον καυγά με τον Bobby Whitlock που του κατεβάσανε όλα τα βίντεο επειδή έκραξε την καινούργια έκδοση) είχαν εξαφανιστεί από το διαδίκτυο όλα τα ριπ του All things must pass από εκδόσεις του 1970. Τελικά ποιό είναι το συμπέρασμα?
Ότι οι νέες γενιές από εδώ και πέρα δεν θα ακούσουν ποτέ το All things must pass (και άλλους παλιούς δίσκους) όπως κυκλοφόρησαν και όπως ήθελαν οι δημιουργοί τους. Και αυτό δημιουργεί τεράστιο ηθικό πρόβλημα παραχάραξης της μουσικής ιστορίας. Όλοι θα ακούν remasters που αποφασίζει κάποιος επειδή...έτσι "είναι" καλύτερα.
Chief, τα είπες όλα!
Ακριβώς έτσι...
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,365
στο μεταξύ οι αντίπαλοι ξεσπάθωσαν και διαφημίζουν το υλικό τους

 
  • Like
Reactions: vlad66

Cicadelic Ranger

AVClub Fanatic
16 December 2014
15,303
Τα τελειως τεχνικα θεματα δεν τα γνωριζω πως και τι και τι μηχανηματα κλπ, αλλα η γνωμη μου ειναι οτι το Οριτζιναλ Μαστερ πρεπει να αναπαραγεται ΑΠΟΛΥΤΑ, ΜΙΑ πρωτη φορακαι τελευταια φορα σε ενα απνομοιοτυπο του, και επειτα να φυλασσεται σε χωρο φυλαξης και συντηρησης με ολες τις προυποθεσεις οπως τα εργα τεχνης. Αυτο το πανομοιοτυπο να αναπαραχθει με τον ιδιο τροπο σε ενα ομοιο του. Το τριτο απολυτα ιδιο σε ενα τεταρτο .... πεμπτο, εκατοστο. κονα κοκ. αναλογα με την προοπτικη αναπαραγωγης και πωλησης.
το καθενα απο αυτα τα 50 πανομοιοτυπα του οριτζιναλ, τα 45 (λεμε τωρα αναφορικα αν ειναι το θριλερ η οι Μπητλς μπορει να ειναι και 1000) να δινονται για αν κοβοινται μητρες για βινυλια και να γινονται ρημαστερινγκ ψηφιακα.

Και καθε οικος αναπαραγωγης να εχει label που να πιστοποιει οτι αγορασε δικαιωματα απο εναν απο αυτους τους "κλωνους" μαστερινγκ. Για να ξερουμε και εμεις τι αγοραζουμε.

Τωρα πως η Ντεκκα εκανε αγγραφες απο τα οριτζιναλ της, ελπιζω να εμειναν σε καλη κατασταση αυτα τα ιδια. Τα οριτζιναλ πρεπει να ειναι μουσιακου χωρου για μενα. Να υπαρχουν για τις μετεπειτα γεννεες που θα ξαναανακαλυψουν τον ηλεκτρισμο και τις τεχνες.

Τωρα οσοι αγοραζουμε βινυλια παραγωγης της δεκαετιας 90ς αντε και 00ς... ξερουμε οτι δεν ειναι απολυτα αναλογικο. Η για να το πουμε αλλιως δεν ειναι ΑΑΑ. Αδυνατον. Στην καλυτερη των περιπτωσεων ειναι DAA... Γιατι απλουστατα σε αυτην την περιοδο των 20 χρονων περιπου, κανεις δεν εκανε αναλογικες εγγραφες. Ακομα και οι Οικοι Κλασσικης μουσικης.
Θυμαμαι αυτο που εβαλε ο Βλαντ για ενα δισκο ( Gathering )που καταριοταν που δεν τον εβρισκε σε αναλογικο... E, που να τον βρεις ρε βρε Βλαδιμηρε ; Κανεις δεν εβγαζε μαυρες γαλετες εκεινη την εποχη. Εγγραφα και ανεπαρεγαγαν ψηφιακα. Ουτε για δειγμα ενα βινυλιακι. Οσοι το κανουν το κανουν τωρα που ξαναβγαζουν βινυλιο απο αυτες τους τις παραγωγες τοτε, για την κονομα που φυσικα ειναι πολυ ακριβο.
Αλλα δεν πειραζει. Ειμαστε φετιχιστες... και μαζοχιστες και ετσι μας αρεσει :LOL: Βαρατε μας κι ας κλαιμε. Και αγοραζουμε παλι ξανα Οασις και Νιρβανα και Γιουτου και Μεταλικα και ΡΕΜ και δε συμαζευεται.

Απλα μας αρεσει ο ηχος απο βινυλιο και ας ειχεηχογραφηθει σε ψηφιακο.

Να πω οτι προσωπικα ενω προτιμω μακραν το αναλογικο στην Ροκ και παραγωγα της... στην κλασσικη μου ταιριαζει πολυ το CD χωρις κανενα προβλημα. Δεν ξερω γιατι αν και προτιμω τον δισκο αλλα το ψηφιακο (Σι Ντι) παει πολυ καλα στην κλασσικη για μενα.
 

vlad66

Moderator
Staff member
29 October 2017
15,269
Αγιοι Αναργυροι
Τα τελειως τεχνικα θεματα δεν τα γνωριζω πως και τι και τι μηχανηματα κλπ, αλλα η γνωμη μου ειναι οτι το Οριτζιναλ Μαστερ πρεπει να αναπαραγεται ΑΠΟΛΥΤΑ, ΜΙΑ πρωτη φορακαι τελευταια φορα σε ενα απνομοιοτυπο του, και επειτα να φυλασσεται σε χωρο φυλαξης και συντηρησης με ολες τις προυποθεσεις οπως τα εργα τεχνης. Αυτο το πανομοιοτυπο να αναπαραχθει με τον ιδιο τροπο σε ενα ομοιο του. Το τριτο απολυτα ιδιο σε ενα τεταρτο .... πεμπτο, εκατοστο. κονα κοκ. αναλογα με την προοπτικη αναπαραγωγης και πωλησης.
το καθενα απο αυτα τα 50 πανομοιοτυπα του οριτζιναλ, τα 45 (λεμε τωρα αναφορικα αν ειναι το θριλερ η οι Μπητλς μπορει να ειναι και 1000) να δινονται για αν κοβοινται μητρες για βινυλια και να γινονται ρημαστερινγκ ψηφιακα.

Και καθε οικος αναπαραγωγης να εχει label που να πιστοποιει οτι αγορασε δικαιωματα απο εναν απο αυτους τους "κλωνους" μαστερινγκ. Για να ξερουμε και εμεις τι αγοραζουμε.

Τωρα πως η Ντεκκα εκανε αγγραφες απο τα οριτζιναλ της, ελπιζω να εμειναν σε καλη κατασταση αυτα τα ιδια. Τα οριτζιναλ πρεπει να ειναι μουσιακου χωρου για μενα. Να υπαρχουν για τις μετεπειτα γεννεες που θα ξαναανακαλυψουν τον ηλεκτρισμο και τις τεχνες.

Τωρα οσοι αγοραζουμε βινυλια παραγωγης της δεκαετιας 90ς αντε και 00ς... ξερουμε οτι δεν ειναι απολυτα αναλογικο. Η για να το πουμε αλλιως δεν ειναι ΑΑΑ. Αδυνατον. Στην καλυτερη των περιπτωσεων ειναι DAA... Γιατι απλουστατα σε αυτην την περιοδο των 20 χρονων περιπου, κανεις δεν εκανε αναλογικες εγγραφες. Ακομα και οι Οικοι Κλασσικης μουσικης.
Θυμαμαι αυτο που εβαλε ο Βλαντ για ενα δισκο ( Gathering )που καταριοταν που δεν τον εβρισκε σε αναλογικο... E, που να τον βρεις ρε βρε Βλαδιμηρε ;
Mα υπήρχε τότε ΚΑΙ σε μαύρο δίσκο!! είπαμε.. μας βάραγε η μ@λ@κί@ στο κεφάλι.... 😭😭
και να ήταν το μόνο νούμερο... δεκάδες ..πολλές δεκάδες cd αντί για βινύλια!
και δεν με πειράζει αν ένας δίσκος έχει D στην εγραφή του.. ας έχει 2D !!ας είναι όλος DDDD!! αφού παίζει καλύτερα γιατί είναι καλύτερο το μέσο!
Κανεις δεν εβγαζε μαυρες γαλετες εκεινη την εποχη. Εγγραφα και ανεπαρεγαγαν ψηφιακα. Ουτε για δειγμα ενα βινυλιακι. Οσοι το κανουν το κανουν τωρα που ξαναβγαζουν βινυλιο απο αυτες τους τις παραγωγες τοτε, για την κονομα που φυσικα ειναι πολυ ακριβο.
Αλλα δεν πειραζει. Ειμαστε φετιχιστες... και μαζοχιστες και ετσι μας αρεσει :LOL: Βαρατε μας κι ας κλαιμε. Και αγοραζουμε παλι ξανα Οασις και Νιρβανα και Γιουτου και Μεταλικα και ΡΕΜ και δε συμαζευεται.

Απλα μας αρεσει ο ηχος απο βινυλιο και ας ειχεηχογραφηθει σε ψηφιακο.

Να πω οτι προσωπικα ενω προτιμω μακραν το αναλογικο στην Ροκ και παραγωγα της... στην κλασσικη μου ταιριαζει πολυ το CD χωρις κανενα προβλημα. Δεν ξερω γιατι αν και προτιμω τον δισκο αλλα το ψηφιακο (Σι Ντι) παει πολυ καλα στην κλασσικη για μενα.
αν είχα έστω έναν δίσκο κλασικής που να τον έχω και σε cd, θα μπορούσα να εκφέρω γνώμη.. αλλά δεν έχω ούτε έναν και έτσι το βουλώνω.
 

ln()

Supreme Member
1 February 2007
5,778
Βόλος
Σήμερα το mastering και remastering έχει γίνει φέρε το ένα όργανο από αριστερά στα δεξιά γιατί έτσι έχει καλύτερη ισορροπία.
Όχι, αυτό είναι remix.
Οι δισκογραφικές εταιρίες (που θέλουν να ασχοληθούν) κάνουν ψηφιοποίηση στις πολυκάναλες ταινίες (αν υπάρχουν, γιατί τις πιο πολλές φορές τις έσβηναν για να τις ξαναχρησιμοποιήσουν) και μετά κάνουν νέα μίξη από το ψηφιακό πολυκάναλο. Ιδανικά από κάποιον που ξέρει πώς ακούγονταν το αρχικό αποτέλεσμα και γιατί ήθελαν οι συντελεστές να ακούγονταν έτσι.
Αν υπάρχει μόνο το στερεοφωνικό master, μια καλή ψηφιοποίηση είναι ό,τι ασφαλέστερο για να διατηρηθεί η αναλογική ταινία για το μέλλον. Το master που πρέπει να χρησιμοποιηθεί είναι το αποτέλεσμα της μίξης, κι όχι το master από το οποίο κοβόταν το βινύλιο.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,365
Σε αυτή την περίπτωση εγώ έχω κατανοήσει λάθος το θέμα του νήματος θεώρησα ότι μιλάμε γενικά για εγγραφές και επανεκδόσεις και ότι η υπόθεση mofi ήταν το παράδειγμα και όχι το κεντρικό θέμα της κουβέντας.
Πάντως μιας και είδα φως και μπήκα 2-3 εγγραφές τους που μόλις άκουσα είναι καλές και ισως λίγο παραπάνω τίποτε το εξαιρετικό πάντως.
Αν παρακολουθήσεις τα βίντεο που έχω βάλει θα δεις ακριβώς ποιό είναι το κεντρικό θέμα της κουβέντας.
Η mofi υπάρχει τουλάχιστον από τα τέλη του 1970 και βγάζει δίσκους επί δεκαετίες και προφανώς έχει βγάλει εξαιρετικούς δίσκους.
Το πρόβλημα που ανέκυψε είναι πρόσφατο (μιας εβδομάδας) και αφορά την περίοδο παραγωγών της μετά το 2015
 

Sonorus

Super Moderator
Staff member
28 August 2010
8,435
Θεσσαλονίκη
Το νήμα καθάρισε από τα εκτός θέματος και τα περισσότερα μεταφέρθηκαν εδώ
Ο νηματοθέτης επιθυμεί να παραμείνει η συζήτηση αυστηρά εντός του πολύ συγκεκριμένου θέματος.
 

analog-jimaras

AVClub Addicted Member
16 February 2012
2,188
Πιο συγκεκριμένα στον πασίγνωστο δίσκο του Clapton το slowhand ακόμη και η Ελληνική κόπια της phonogram εγγραφής robert stigwood London UK 1977 είναι κατα πολυ καλυτερη της mofi επανεκδοσης
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,365
ας μείνουμε στο θέμα μας και ας δούμε κι αυτήν την άποψη.

 

Θρησκος

AVClub Enthusiast
23 April 2016
1,248
Αχαρνες Αττικης.
Δεν εχω επαφη με τη συγχρονη MoFi οποτε θ' αναφερθω στην παλαιοτερη περιοδο της εταιριας οταν δηλαδη εγινε διασημη.Τα cds της MoFi ηταν μετριοτατα.Ηχουσαν σαν κακη λαμπα."Φουσκωμενο","αργο","θολο" χαμηλο και "κουρεμενα" πριμα.Ακου μπασο,ελεγαν τοτε οι αδαεις.:ROFLMAO:Made in USA.Μαλιστα,αν θυμαμαι καλα,οι Steely Dan την ειχαν μηνυσει κιολας.Τα βινυλια της ομως ηταν κλασεις ανωτερα γιατι ηταν made in Japan,Toshiba-EMI,παρακαλω.Δεν γνωριζω αν συνεχιζει το ιδιο "βιολι" και σημερα.
 

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ

Super Moderator
Staff member
20 October 2007
17,887
Μεσευρώπη
Δεν εχω επαφη με τη συγχρονη MoFi οποτε θ' αναφερθω στην παλαιοτερη περιοδο της εταιριας οταν δηλαδη εγινε διασημη.Τα cds της MoFi ηταν μετριοτατα.Ηχουσαν σαν κακη λαμπα."Φουσκωμενο","αργο","θολο" χαμηλο και "κουρεμενα" πριμα.Ακου μπασο,ελεγαν τοτε οι αδαεις.:ROFLMAO:Made in USA.Μαλιστα,αν θυμαμαι καλα,οι Steely Dan την ειχαν μηνυσει κιολας.Τα βινυλια της ομως ηταν κλασεις ανωτερα γιατι ηταν made in Japan,Toshiba-EMI,παρακαλω.Δεν γνωριζω αν συνεχιζει το ιδιο "βιολι" και σημερα.
Τα βινύλια της MoFI δε μπορεί να είναι πλέον κοπές Toshiba-EMI Japan, γιατί πολύ απλά η Toshiba-EMI Japan δεν υπάρχει πια.
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,764
πετρουπολη
Δεν εχω επαφη με τη συγχρονη MoFi οποτε θ' αναφερθω στην παλαιοτερη περιοδο της εταιριας οταν δηλαδη εγινε διασημη.Τα cds της MoFi ηταν μετριοτατα.Ηχουσαν σαν κακη λαμπα."Φουσκωμενο","αργο","θολο" χαμηλο και "κουρεμενα" πριμα.Ακου μπασο,ελεγαν τοτε οι αδαεις.:ROFLMAO:Made in USA.Μαλιστα,αν θυμαμαι καλα,οι Steely Dan την ειχαν μηνυσει κιολας.Τα βινυλια της ομως ηταν κλασεις ανωτερα γιατι ηταν made in Japan,Toshiba-EMI,παρακαλω.Δεν γνωριζω αν συνεχιζει το ιδιο "βιολι" και σημερα.
Όχι,εδώ και πολλά χρόνια τυπώνονται στην Αμερική.
 
  • Like
Reactions: kojak111