Θα αρχίσω με αποσπάσματα από όπερες, που αγαπώ, κατ' αρχή σε κάθε γλώσσα, δεν θα μπορούσα, όμως, παρά να συμφωνήσω ότι η ιταλική έχει μιά δεσπόζουσα θέση στα είδη αυτά, ενώ στο lied κυριαρχεί η γερμανική.
.......
Πάμε Μότσαρτ σαν αρχή με την περίφημη "άρια του καταλόγου" από τον
Ντον Τζιοβάνι :
Madamina, il catalogo è questo (Leporello, Ferruccio Furlanetto)
Η Dona Elvira με τις "κατακτήσεις" του Ντον Τζιοβάνι, που πληροφορείται από τον πιστό του Λεπορέλλο...
Ακολουθεί Ροσίνι με την άρια της "συκοφαντίας" από τον
Κουρέα της Σεβίλλης
Il barbiere di Siviglia : La calunnia è un venticello
Στο ρόλο του μουσικοδιδάσκαλου Ντον Μπαζίλιο ο πολύ καλός μπασοβαρύτονος Ρουτζιέρο Ραϊμόντι.
Τελευταίο γιά σήμερα άφησα το Βέρντι, με μιά από τις πιό δραματικές άριες του την "άρια της Τσιγγάνας" από τη δεύτερη πράξη του
Τροβατόρε του:
Fiorenza Cossotto - Stride la vampa - Arena di Verona '85
...Ανατριχιαστικά συγκινητική η άρια της Azucena, που περιγράφει πως από τραγικό λάθος της έριξε στη φωτιά το γυιό της, ενώ από πίσω της την ακούει ο θετός γυιός της Μανρίκο, αδελφός του κόμη Ντι Λούνα, θανάσιμου εχθρού της!