Κάρπαθος...

Έβαλα μια-δυο φωτογραφίες σε διάφορα νήματα, αλλά τελικά μάλλον αξίζει ένα ξεχωριστό νήμα...

...Η Κάρπαθος λοιπόν, άλλο ένα διαμάντι του Αιγαίου - γέφυρα μεταξύ Κρήτης και Ρόδου από αρχαιοτάτων χρόνων, με αποτέλεσμα να μοιράζεται διάφορα στοιχεία και με τα δυό νησιά αφού - όπως έμαθα πηγαίνοντας στο μουσείο του νησιού - υπάρχουν κατάλοιπα από την Μινωϊκή εποχή.
Ναι, είναι μακριά, αλλά με το αεροπλάνο και 100€ πήγαινε - έλα, σε μια ώρα είσαι εκεί. Νοικιάζεις ένα αυτοκίνητο, και... όρεξη να 'χεις. Υπάρχουν άλλωστε και καραβάκια που σε πάνε παντού με πολύ λογικές τιμές, ενώ οι άνθρωποι είναι φοβερά φιλόξενοι και εξυπηρετικοί.

Η Όλυμπος που είναι ίσως το πιο απομακρυσμένο από τα ορεινά χωριά του νησιού, παρά τον τουρισμό έχει κρατήσει - εν πολλοίς - τον εντελώς ιδιαίτερο χαρακτήρα της. Θες περίπου 1:45' με το αυτοκίνητο με σχετικά καλό δρόμο αλλά πολύ στροφιλίκι, παρκάρεις έξω και συνεχίζεις με τα πόδια. Αφού φτάσεις στην (ας πούμε) κεντρική πλατεία που βρίσκεται η εκκλησία της κοίμησης της θεοτόκου, αν επιλέξεις να πάς αριστερά προς τον αγ.Φιλήμωνα, συναντάς μερικά από τα πιο καλοδιατηρημένα σπίτια (μερικά είναι ξενώνες) - αλλά αυτό που σε αφήνει "ξερό" είναι η μεγαλειώδης θέα πρός τους απόκρημνους βράχους που κρέμονται πάνω από την καταγάλανη θάλασσα του Αιγαίου. Εμένα μου έκανε την χάρη ο καιρός να έχει "διακοσμήσει" τον ουρανό με σύνεφα που τρέχαν κυνηγημένα από έναν - καθόλου καλοκαιρινό - βοριά! Περισσότερα σε... επόμενα επεισόδια - προς το παρόν πάμε στις φωτογραφίες - χωρίς καμία τάξη και σειρά.


Karpathian Rock I.


Karpathian Rock II.


Karpathian Rock III.

Σας ευχαριστώ πολύ! Για να κλείσουμε με το dejavu του βράχου βάζω άλλες δυό:

Karpathian Rock & Agios Filimonas I.


Karpathian Rock & Agios Filimonas II.

Απόκοσμο μέρος που δεν το έχει "ισοπεδώσει" ακόμα ο τουρισμός - τουλάχιστον αρχές/μέσα Σεπτεμβρίου που βρέθηκα εκεί.

Επιστροφή για να δούμε και τις άλλες μεριές, αλλά αναρωτιέσαι πως θα 'ναι εδώ χειμώνα με τον Βοριά θα "θερίζει"... Εντελώς ιδιαίτερα τα αρχιτεκτονικά "στολίδια", που κοσμούν ακόμα και σχετικά πρόσφατα κτίσματα.

Living on the Edge I.

Επιστρέφοντας προς το κέντρο της Ολύμπου από την ανατολική μεριά που κοιτάει προς την μικρή κοιλάδα που περιτριγυρίζεται από τα βουνά, περνάς από ένα κομμάτι που δεν βλέπεις κόσμο, ούτε τουρίστες...

...Παίρνεις μια γεύση πως θα 'ναι τον χειμώνα, ενώ υπάρχουν αρκετά κτίσματα με σημάδια εγκατάλειψης.

On behalf of Olympos II.

Κάνω πειράματα με διάφορα presets του Light room, η τελευταία είναι με tone depth που βγάζει λεπτομέρειες αλλά σκοτώνει τα χρώματα...

edit: επίσης φταίει και το web sharpener που από την έκδοση 1.1 και μετά έχει προσαρμοστεί στα "σύγχρονα γούστα"... ...έχουμε εναλλακτικές?

Συνεχίζοντας έχεις θέα από ψηλά σαν να πετάς...

Praying at Bird's-eye height?

Απ' ότι φαίνεται, οι κάτοικοι δείχνουν σεβασμό στο παρελθόν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό εδώ το σπίτι, που ο ιδιοκτήτης μας πληροφορεί ότι "Κάποτε ήταν καφενές ετούτο δώ το σπίτι, και γλέντιζε την κούραση του κάθε Ολυμπίτη", ενώ παράλληλα τα "κάγκελα" είναι φιγούρες μουσικών και χορευτών:

"This house used to be a café here, a place to celebrate the fatigue of every Olympian"

...Και ένα κοντινό:

Στην επιστροφή προς το κέντρο, περνάμε από τον Αγ.Ιωάννη τον πρόδρομο, σχεδόν δίδυμο του παρεκκλησιού που είδαμε πιο πριν:

A colorful Saint John I.

...Και λίγο πιο πέρα είμαστε στην κεντρική πλατεία της κοίμησης της θεοτόκου:

A Colorful Square.

...Μάλλον δεν έχω ξαναδεί τόσο χρώμα μαζεμένο σε κανονικό αστικό περιβάλλον. Εντυπωσιακή λεπτομέρεια οι παραστάσεις στις παραστάδες των μπαλκονιών - και όχι μόνο...

Που να ξέρω? Τα ρούχα που φοράγαν πολλές κυράδες πάντως είναι εξίσου πολύχρωμα και επίσης κάποια παλιά "οικόσημα" που θα δούμε σε επόμενες είναι κι αυτά πολύχρωμα. Κάποια άλλα χωριά, έχουν κι αυτά πολύ χρώμα, αλλά εδώ έμοιαζε με σκηνικό - ίσως και να είναι εν μέρει...