- 17 June 2006
- 49,382
Harry Nilsson - Pandemonium Shadow Show - 1967 - RCA
Aerial ballet- 1968 - RCA
Nilsson Schmilsson - 1971 - RCA - Mobile Fidelity Remaster
Από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της αμερικανικής σκηνής σε ό,τι αφορά αυτό που ονομάζουμε συνθέτη - τραγουδοποιό - τραγουδιστή ο Harry Nilsson σημάδεψε ανεξίτηλα τα seventies. Από τους λίγους μουσικούς που θαύμασαν οι Beatles και συνεργάστηκαν μαζί του και από τους λίγους που η καριέρα τους είχε πολυποίκιλη γκάμα όσον αφορά το είδος και το ύφος αλλά και τη προσωπική δραστηριότητα.
Παιδί καλλιτεχνών του τσίρκου σύντομα ανακάλυψε τις συνθετικές του ικανότητες αλλά κύρια την τραγουδιστική του δεινότητα, καθώς κάλυπτε άνετα μιά έκταση από τρεις καθαρές οκτάβες. Μετά από ένα διάστημα ερασιτεχνικής απασχόλησης με jingles και δουλειές του ποδαριού (που παρ'ολα αυτά συμπεριλαμβάνουν συνεργασίες με μουσικούς όπως ο Phil Spector) ταράζει το προσκήνιο με τον δεύτερο δίσκο του Pandemonium Shadow Show.
Οι κριτικοί το λάτρεψαν, καθώς έλαμπε από τα εξαιρετικά του φωνητικά, τη δροσιά των συνθέσεων, τους σχεδόν αυτοβιογραφικούς στίχους αλλά και τις επιρροές αλλά και προεκτάσεις του υλικού των Beatles.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε μόλις μετα το λοχία και μέσα στο ελάχιστο διάστημα που πέρασε ο Χάρρυ παρουσιάζει μιά εξαιρετική, ίσως και καλύτερη εκτέλεση του She's leaving home αλλά και του you can't do that όπου εκτός από όλα τα φωνητικά που αναλαμβάνει προσωπικά με αριστουργηματικό τρόπο συνδυάζει σχεδόν 20 άλλα κομμάτια των Lennon -McCartney. Οι συνθέσεις δεν μοιάζουν απλώς, είναι μπητλικές ενώ υπάρχει ένας διαφορετικός αμερικάνικος αέρας. Δυνατές συνθέσεις, τίποτα τετριμμένο, εξαιρετικά δουλεμένες ενορχηστρώσεις όχι μόνο με βιολιά, και φωνητικά από άλλο πλανήτη ισάξια των Beach Boys και των Beatles (αν όχι καλύτερα) και μάλιστα όλα από ένα άτομο, ενώ αντάξιός του την ίδια εποχή στο ύφος και τις επιδόσεις είναι μόνο ο μεγάλος Todd Rundgren.
Σύντομα τον ανακαλύπτουν οι συνεργάτες των Beatles και ο Lennon ξημεροβραδιάζεται ακούγοντάς τον επί μέρες. Σε ερώτηση των δημοσιογράφων, ποιός είναι ο αγαπημένος αμερικανός τραγουδιστής, ο Lennon απαντά Nilsson. Ο McCartney στην επόμενη ερώτηση δηλώνει αγαπημένο αμερικάνικο συγκρότημα Nilsson, αφήνοντας άφωνους τους δημοσιογράφους. Δεν χρειάζεται πολύ για να τον μάθει όλος ο πλανήτης.
Στον ίδιο δίσκο ο συνθέτης - τραγουδιστής τσακίζει σχεδόν όλα τα είδη της ποπ μουσικής με ασύγκριτη ευκολία και την επόμενη χρονιά συνεχίζει με το Aerial Ballet. Οι Beatles τον καλούν στο Λονδίνο στα sessions του λευκού διπλού άλμπουμ όπου ο Νίλσον τους παρουσιάζει την πρώτη μορφή του Aerial Ballet και ακούει για πρώτη φορά τα κομμάτια των σκαθαριών. Δύσκολο να ξεχωρίσει ο ακροατής ποιός επηρεάζει ποιόν. Για να είμαστε δίκαιοι πρέπει να παραδεχτούμε ότι και οι δυό έδωσαν και πήραν. Το Aerial ballet θυμίζει πάρα πολύ White Album, ιδίως την δεύτερη πλευρά, σε κομμάτια όπως, Martha my dear, Obladi Oblada και Bugallow Bill.
Στο Aerial Ballet έρχονται και οι μεγάλες (όχι μόνο εμπορικές φυσικά) επιτυχίες. Το Everybody's talkin' που το δανείστηκε η εξαιρετική ταινία Midnight Cowboy και το One που έγινε μεγάλη επιτυχία από τους Three Dog Night.
Δύσκολο να βάλεις δίσκο του στην άκρη. Τα τραγούδια του ήταν ήδη περιζήτητα από συγκροτήματα και καλλιτέχνες ενώ είχε μεγάλη πέραση στον κινηματογράφο.
Το 1971 έρχεται το Nilsson Schmilsson. Ίσως ο πιό σημαντικός και ιστορικός δίσκος του και ο πρώτος από μια ολόκληρη σειρά με τίτλους - παραλλαγές του ονόματός του. Ηχογραφημένος στην Αγγλία είχε τρία εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους κομμάτια, που όλα έγιναν επιτυχίες. Την εξαιρετική παρωδία coconut, ένα μονότονο μινιμαλιστικό κόσμημα, όπου ο ίδιος τραγουδάει τρείς ρόλους εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες της φωνής του, το σχεδόν επτάλεπτο σε μάκρος και σχεδόν σκληρό ροκ Jump into the fire και την πασίγνωστη γλυκερή μπαλάντα (διασκευή από τους Badfinger) Without you με τα απίστευτα φωνητικά του.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας είναι από τα πρώτα ονόματα. Γίνεται κολλητός του Lennon και ο δεύτερος ετοιμάζεται να του κάνει παραγωγή. Κάπου εκεί αρχίζει η κάθοδος. Πολύ ποτό, ξέδωμα και κατάχρηση τον κάνουν σχεδόν να χάσει τη φωνή του.
Ζει μεταξύ Λονδίνου και LA. Στο διαμέρισμά του στο Λονδίνο συνθέτει, μένει, κάνει πάρτυ και όσο λείπει το δανείζει σε φίλους.
Το 1974 μένει εκεί η Mama Cass Elliot κατά τη διάρκεια της περιοδείας της. Ένα βράδυ την βρίσκουν νεκρή στην κρεββατοκάμαρα.
Τέσσερα χρόνια αργότερα δανείζεται ο σπίτι ο Keith Moon. Εχει την ίδια τύχη στο ίδιο δωμάτιο.
Ο Χαρρυ πουλάει το σπίτι και μετακομίζει για πάντα στο LA.
Οι ατυχίες τον συνοδεύουν στο υπόλοιπο της ζωής του, χωρίς να πάψει στιγμή να είναι τουλάχιστον πολύ ποιοτικός στην παραγωγή του, αν και δεν έχει την επιτυχία που θα ήθελε. Προβλήματα καρδιάς, μόνιμη απώλεια μιας οκτάβας από τη βλάβη στις φωνητικές του χορδές, οικονομική καταστροφή από κακές επενδύσεις και μέτριες συνεργασίες προς το τέλος. Τελευταία του εμφάνιση το 1992 όπου συνοδεύεται από τους φίλους του Ringo Starr και Todd Rundgren που τον βοηθάει στα στην εκτέλεση του ιστορικού Without you. Φεύγει απ τη ζωή στις 15 Γενάρη του 94.
Οι δίσκοι που παρουσιάζονται εδώ είναι τρείς μόνο από τη σχεδόν εξαίρετη δισκογραφία του. Τα δυο πρώτα έχουν κυκλοφορήσει ως remaster με ανέκδοτες εκδόσεις από τον ίδιο το 1971, με συνδυασμένο τίτλο Aerial Pandemonium Ballet και αποτελεί μαζί με το Nilsson Schmilsson ένα σχεδόν απόλυτο must στο tribute της ποπ των seventies. Όσοι δεν τα έζησαν...απλά έχασαν. Για τους άλλους υπάρχει ακόμα ελπίς.
Aerial ballet- 1968 - RCA
Nilsson Schmilsson - 1971 - RCA - Mobile Fidelity Remaster
Από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της αμερικανικής σκηνής σε ό,τι αφορά αυτό που ονομάζουμε συνθέτη - τραγουδοποιό - τραγουδιστή ο Harry Nilsson σημάδεψε ανεξίτηλα τα seventies. Από τους λίγους μουσικούς που θαύμασαν οι Beatles και συνεργάστηκαν μαζί του και από τους λίγους που η καριέρα τους είχε πολυποίκιλη γκάμα όσον αφορά το είδος και το ύφος αλλά και τη προσωπική δραστηριότητα.
Παιδί καλλιτεχνών του τσίρκου σύντομα ανακάλυψε τις συνθετικές του ικανότητες αλλά κύρια την τραγουδιστική του δεινότητα, καθώς κάλυπτε άνετα μιά έκταση από τρεις καθαρές οκτάβες. Μετά από ένα διάστημα ερασιτεχνικής απασχόλησης με jingles και δουλειές του ποδαριού (που παρ'ολα αυτά συμπεριλαμβάνουν συνεργασίες με μουσικούς όπως ο Phil Spector) ταράζει το προσκήνιο με τον δεύτερο δίσκο του Pandemonium Shadow Show.
Οι κριτικοί το λάτρεψαν, καθώς έλαμπε από τα εξαιρετικά του φωνητικά, τη δροσιά των συνθέσεων, τους σχεδόν αυτοβιογραφικούς στίχους αλλά και τις επιρροές αλλά και προεκτάσεις του υλικού των Beatles.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε μόλις μετα το λοχία και μέσα στο ελάχιστο διάστημα που πέρασε ο Χάρρυ παρουσιάζει μιά εξαιρετική, ίσως και καλύτερη εκτέλεση του She's leaving home αλλά και του you can't do that όπου εκτός από όλα τα φωνητικά που αναλαμβάνει προσωπικά με αριστουργηματικό τρόπο συνδυάζει σχεδόν 20 άλλα κομμάτια των Lennon -McCartney. Οι συνθέσεις δεν μοιάζουν απλώς, είναι μπητλικές ενώ υπάρχει ένας διαφορετικός αμερικάνικος αέρας. Δυνατές συνθέσεις, τίποτα τετριμμένο, εξαιρετικά δουλεμένες ενορχηστρώσεις όχι μόνο με βιολιά, και φωνητικά από άλλο πλανήτη ισάξια των Beach Boys και των Beatles (αν όχι καλύτερα) και μάλιστα όλα από ένα άτομο, ενώ αντάξιός του την ίδια εποχή στο ύφος και τις επιδόσεις είναι μόνο ο μεγάλος Todd Rundgren.
Σύντομα τον ανακαλύπτουν οι συνεργάτες των Beatles και ο Lennon ξημεροβραδιάζεται ακούγοντάς τον επί μέρες. Σε ερώτηση των δημοσιογράφων, ποιός είναι ο αγαπημένος αμερικανός τραγουδιστής, ο Lennon απαντά Nilsson. Ο McCartney στην επόμενη ερώτηση δηλώνει αγαπημένο αμερικάνικο συγκρότημα Nilsson, αφήνοντας άφωνους τους δημοσιογράφους. Δεν χρειάζεται πολύ για να τον μάθει όλος ο πλανήτης.
Στον ίδιο δίσκο ο συνθέτης - τραγουδιστής τσακίζει σχεδόν όλα τα είδη της ποπ μουσικής με ασύγκριτη ευκολία και την επόμενη χρονιά συνεχίζει με το Aerial Ballet. Οι Beatles τον καλούν στο Λονδίνο στα sessions του λευκού διπλού άλμπουμ όπου ο Νίλσον τους παρουσιάζει την πρώτη μορφή του Aerial Ballet και ακούει για πρώτη φορά τα κομμάτια των σκαθαριών. Δύσκολο να ξεχωρίσει ο ακροατής ποιός επηρεάζει ποιόν. Για να είμαστε δίκαιοι πρέπει να παραδεχτούμε ότι και οι δυό έδωσαν και πήραν. Το Aerial ballet θυμίζει πάρα πολύ White Album, ιδίως την δεύτερη πλευρά, σε κομμάτια όπως, Martha my dear, Obladi Oblada και Bugallow Bill.
Στο Aerial Ballet έρχονται και οι μεγάλες (όχι μόνο εμπορικές φυσικά) επιτυχίες. Το Everybody's talkin' που το δανείστηκε η εξαιρετική ταινία Midnight Cowboy και το One που έγινε μεγάλη επιτυχία από τους Three Dog Night.
Δύσκολο να βάλεις δίσκο του στην άκρη. Τα τραγούδια του ήταν ήδη περιζήτητα από συγκροτήματα και καλλιτέχνες ενώ είχε μεγάλη πέραση στον κινηματογράφο.
Το 1971 έρχεται το Nilsson Schmilsson. Ίσως ο πιό σημαντικός και ιστορικός δίσκος του και ο πρώτος από μια ολόκληρη σειρά με τίτλους - παραλλαγές του ονόματός του. Ηχογραφημένος στην Αγγλία είχε τρία εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους κομμάτια, που όλα έγιναν επιτυχίες. Την εξαιρετική παρωδία coconut, ένα μονότονο μινιμαλιστικό κόσμημα, όπου ο ίδιος τραγουδάει τρείς ρόλους εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες της φωνής του, το σχεδόν επτάλεπτο σε μάκρος και σχεδόν σκληρό ροκ Jump into the fire και την πασίγνωστη γλυκερή μπαλάντα (διασκευή από τους Badfinger) Without you με τα απίστευτα φωνητικά του.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας είναι από τα πρώτα ονόματα. Γίνεται κολλητός του Lennon και ο δεύτερος ετοιμάζεται να του κάνει παραγωγή. Κάπου εκεί αρχίζει η κάθοδος. Πολύ ποτό, ξέδωμα και κατάχρηση τον κάνουν σχεδόν να χάσει τη φωνή του.
Ζει μεταξύ Λονδίνου και LA. Στο διαμέρισμά του στο Λονδίνο συνθέτει, μένει, κάνει πάρτυ και όσο λείπει το δανείζει σε φίλους.
Το 1974 μένει εκεί η Mama Cass Elliot κατά τη διάρκεια της περιοδείας της. Ένα βράδυ την βρίσκουν νεκρή στην κρεββατοκάμαρα.
Τέσσερα χρόνια αργότερα δανείζεται ο σπίτι ο Keith Moon. Εχει την ίδια τύχη στο ίδιο δωμάτιο.
Ο Χαρρυ πουλάει το σπίτι και μετακομίζει για πάντα στο LA.
Οι ατυχίες τον συνοδεύουν στο υπόλοιπο της ζωής του, χωρίς να πάψει στιγμή να είναι τουλάχιστον πολύ ποιοτικός στην παραγωγή του, αν και δεν έχει την επιτυχία που θα ήθελε. Προβλήματα καρδιάς, μόνιμη απώλεια μιας οκτάβας από τη βλάβη στις φωνητικές του χορδές, οικονομική καταστροφή από κακές επενδύσεις και μέτριες συνεργασίες προς το τέλος. Τελευταία του εμφάνιση το 1992 όπου συνοδεύεται από τους φίλους του Ringo Starr και Todd Rundgren που τον βοηθάει στα στην εκτέλεση του ιστορικού Without you. Φεύγει απ τη ζωή στις 15 Γενάρη του 94.
Οι δίσκοι που παρουσιάζονται εδώ είναι τρείς μόνο από τη σχεδόν εξαίρετη δισκογραφία του. Τα δυο πρώτα έχουν κυκλοφορήσει ως remaster με ανέκδοτες εκδόσεις από τον ίδιο το 1971, με συνδυασμένο τίτλο Aerial Pandemonium Ballet και αποτελεί μαζί με το Nilsson Schmilsson ένα σχεδόν απόλυτο must στο tribute της ποπ των seventies. Όσοι δεν τα έζησαν...απλά έχασαν. Για τους άλλους υπάρχει ακόμα ελπίς.
Last edited: