Διαπλανητικό Ταξίδι

Ευχαριστώ για την αφιέρωση , η οποία ελπίζω δεν επεκτείνεται μέχρι του σημείου να θεωρηθώ ως ανήκων στους αμύητους και αρνητές της ορχηστρικής μουσικής :flipout: :flipout:
( Το έχω σε βινύλιο της Speakers Corner -180 γρ- με Zubin Mehta/Los Angeles Philarmonic , σε cd με Simon Rattle / Philarmonia Orchestra και με τον Sir Charles McKerras / Royal Liverpool Philarmonic , άρα μάλλον με αρέσει )-bye-

Συγκλονιστικό έργο. Κάθε πλανήτης και ένας διαφορετικός χαρακτήρας. Δίσκος που περνά από κάθε λογής διαθέσεις. Με απίστευτη ευκολία.
Έχω μόνον δύο εκτελέσεις σε βινύλιο:
1Sir Adrian Boult & London Philharmonic Orchestra & Orch Marble Arch MAL617
2Nenille Marriner Philips DeLux 9500 425

Δημήτριος Ντοκατζής said:

Ευχαριστώ για την αφιέρωση , η οποία ελπίζω δεν επεκτείνεται μέχρι του σημείου να θεωρηθώ ως ανήκων στους αμύητους και αρνητές της ορχηστρικής μουσικής :flipout: :flipout:
( Το έχω σε βινύλιο της Speakers Corner -180 γρ- με Zubin Mehta/Los Angeles Philarmonic , σε cd με Simon Rattle / Philarmonia Orchestra και με τον Sir Charles McKerras / Royal Liverpool Philarmonic , άρα μάλλον με αρέσει )-bye-

Click to expand...

Καλά ρε, έχεις πλανήτες και όταν ήρθαμε μας έβαζες εκείνους τους ξεχασμένους απ'το Θεό?


άκου μάγκμα και *&^(*&(*&^


-bye-

Κακαλιός Στέργιος said:

Καλά ρε, έχεις πλανήτες και όταν ήρθαμε μας έβαζες εκείνους τους ξεχασμένους απ'το Θεό?


άκου μάγκμα και *&^(*&(*&^


-bye-

Click to expand...

κι όταν θα έρθω με το καλό σπίτι σου να ακούσω τα μάγγια , magma και *&^(*&(*&^ θα φέρω μαζί μου :BDGBGDB55:

πάντως εκείνος ο Jah(ck) Wobble που με έφερε ο Παναγιωτίδης ήταν καλός, από το λίγο που τον άκουσα...

Πολύ καλή εκτέλεση επίσης αυτή του Rattle που διευθύνει πλέον τη Φιλαρμονική του Βερολίνου.
Το πολύ ενδιαφέρον όμως είναι ότι το συγκεκριμένο CD περιλαμβάνει και άλλα κομμάτια εμπνευσμένα από αυτό το γαλαξιακό, συμπαντικό στερέωμα με τους πλανήτες, τους κομήτες, κτλ.
Σύγχρονες συνθέσεις με απαιτήσεις. Προσωπικά μου άρεσαν πολύ λόγω του ότι ακούγονται λιγότερο πομπώδεις από αυτή του Holst. Όχι ότι αυτή δεν μου άρεσε βέβαια...

Κάπου τον έχω και εγώ αυτό το δίσκο.
Το μεσημέρι όταν γυρίσω θα τον ακούσω.

Έχω ακούσει αρκετές φορές και σε αρκετές ερμηνείες τους πλανήτες του Holst. Σήμερα τους ξανάκουσα. Θεωρώ ότι οι καλύτερες εκδοχές, δεν αναφέρθηκαν.

O Sir Adrian Boult ήταν από τους Βρετανούς μαέστρους, ο πιο Βρετανός μια και ασχολήθηκε περισσότερο από όλους με τους συνθέτες της πατρίδας του. Αυτό μάλλον ήταν αρκετό να θεωρηθεί ως ο καλύτερος ερμηνευτής του έργου του Holst (και να τονίσω ότι ηχογράφησε και άλλα έργα του Holst λιγότερα γνωστά). Έχει ηχογραφήσεις 3 φορές το έργο. Με την Φιλαρμονική του Λονδίνου, με την Philharmonia και την ορχήστρα της Όπερας της Βιέννης. Έχοντας ακούσεις και τις 3 καταλήγω στο συμπέρασμα ότι στην Βιέννη είναι κορυφαία και ίσως κορυφαία όλων. Είχε κυκλοφορήσει σε Westminster και επανεκδόθηκε από την Deutsche Grammophon πριν 10 χρόνια και τώρα εκτός καταλόγου:


Το εξώφυλλο επανέκδοσης σε δίσκο βινυλίου την 10ετία του 1970, ήταν άκρως απολαυστικό (αθάνατα 70's!!!)



Πολύ καλή ερμηνεία ισάξια της παραπάνω είναι μια ανεπάντεχη ηχογράφηση. Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης υπό τον William Steinberg. O μαέστρος δεν το γνώριζε το έργο αυτό και πρώτη φορά το μελέτησε στα 80 του χρόνια. Ο λόγος; Του ζητήθηκε από την δισκογραφική εταιρία να το ηχογραφήσει, το μελέτησε, το ερμήνευσε μερικές φορές με τις ορχήστρες του και τελικά το ηχογράφησε. Τελικά ήταν μια από τις καλύτερες εκδοχές. Σε αρπάζει από την πρώτη στιγμή, από το πως ακούγονται τα έγχορδα μπάσα στην έναρξη του Άρη. Το συμπλήρωμα (R. Stauss-Also Spracht Zaratustra) επίσης εξαιρετικό και σε οικονομική σειρά.



Ακούγοντας του Rattle με τους Βερολινέζους, μάλλον απογοητεύτηκα. Τα συναφή έργα ήταν το ενδιαφέρον σημείο του άλμπουμ. Σαν σύγχρονή ερμηνεία, θα προέβαλα αυτή του David Loyd-Jones, εξαιρετικού μαέστρου και μουσικολόγου (σημ.: Πολλά έργα του Mussorgsky στην αυθεντική ενορχήστρωση του συνθέτη, τα οφείλουμε στην έρευνα αυτού του μουσικολόγου). Το έργο κυκλοφόρησε και σε SACD.



Το κοινό στοιχείο με τον Rattle είναι ότι συμπερίλαβε το "συμπλήρωμα" των Πλανητών που συνέθεσε ο Collin Mathews, για τον πλανήτη Πλούτωνα (έξυπνη σύνθεση γιατί χρησιμοποιεί την γυναικεία χορωδία στον Ποσειδώνα και δένει πολύ καλά με το υπόλοιπο αυθεντικό έργο). Ήταν η πρώτη ηχογράφηση που είχε την προσθήκη Ο Πλούτωνας δεν είχε ανακαλυφθεί στην εποχή του Holst, ανακαλύφθηκε αργότερα και το θεώρησαν καλό να προστεθεί. Όταν όμως προστέθηκε σαν έργο, λίγο αργότερα,οι αστρονόμοι αποφάσισαν ότι ο Πλούτωνας δεν ανήκει στο ηλιακό μας σύστημα (ειρωνεία...)

Μιας και το νήμα επανήλθε στην επιφάνεια να προσθέσω κι εγώ ακόμη μία θαυμάσια ερμηνεία του έργου η οποία συμπίπτει και με πολύ καλή ηχογράφηση. Πρόκειται γι'αυτήν του Charles Dutoit με την Montreal Symphony Orchestra (1986).




Επιπλέον, για πιο ολιγάριθμο κοινό, υποθέτω, κολλημένων (όπως εγώ) και με τις πιανιστικές εκδοχές συμφωνικών έργων, θα αναφέρω και τις διασκευές του ίδιου του συνθέτη για δύο πιάνα και για πιάνο /4 χέρια. Προφανώς το πιάνο δεν μπορεί να αποδώσει επαρκώς τον ηχοχρωματικό πλούτο μιας συμφωνικής ορχήστρας, παρ'όλ'αυτά όμως, αυτές οι δωρικές και λιτές, ηχοχρωματικά, διασκευές μπορούν να λειτουργήσουν σαν συμπληρωματικό άκουσμα του έργου.

Διαθέσιμες επιλογές :
από την BlackBox με το ζεύγος York (πιάνο /4 χέρια)


και από τη Naxos με Vorster - Chamberlain (δύο πιάνα)

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ said:

Αγαπητέ Brucknerian χαιρετώ σε! Δεν γράφεις συχνά στο φόρουμ, αλλά όταν γράφεις του δίνεις και καταλαβαίνει! Η ορχήστρα που διευθύνει ο Boult στην αγαπημένη σου εκδοχή δεν είναι άλλη από την πασίγνωστη Φιλαρμονική της Βιέννης. Τω καιρώ εκείνω είχε αποκλειστικό συμβόλαιο με την Decca και αν ήθελαν να ηχογραφήσουν για άλλες εταιρείες έπρεπε να χρησιμοποιήσουν ψευδώνυμα. Με το πραγματικό τους όνομα ηχογράφησαν τους Πλανήτες λίγα χρόνια αργότερα υπό την μπακέτα του Karajan για την Decca. Την ηχογράφηση αυτή έχω, αν και δεν μπορώ να συστήσω ανεπιφύλακτα, εκτός και αν σας αρέσει το (πολύ) πομπώδες ύφος του Καραγιάννη. Προσωπικά προτιμώ και εγώ τον Boult με την New Philarmonia.

Click to expand...

Χμμ... Δεν ισχυεί αυτό ακριβώς που λες. Η Φιλαρμονική της Βιέννης είναι υποσύνολο ή ακριβώς ίδια με την ορχήστρα της Όπερας της Βιέννης. Στην ίδρυση της, η Φιλαρμονική της Βιέννης πρέπει να αποτελείται από μέλη της ορχήστρας της Όπερας της Βιέννης. Κατα κάποιο τρόπο η ορχήστρα που ονομάζεται Ορχήστρα της Όπερας της Βιέννης, είναι ένα υπερσύνολο της Φιλαρμονικής της Βιέννης. Σήμερα είναι ένα και το αυτό. Έτσι σε πολλές ηχογραφήσεις χρησιμοποιούταν ο τίτλος της ορχήστρας της Κρατικής όπερας της Βιέννης, το πιο πιθανό ήταν να συμμετείχαν και μέλη που δεν είχαν εισαχωρήσει στην Φιλαρμονική απαραίτητα. Τον τίτλο αυτό τον βλέπουμε και σε πολλές ηχογραφήσεις έργων και μεγάλων εταιριών (Decca, EMI κ.λπ). Πάντως η εταιρία παραγωγής (Westminster) είχε κάνει τέτοια τερτίπια με αλλάγες ονομάτων ορχηστρών. Ήταν η πρώτη εταιρία που ηχογράφησε όλες τις συμφωνίες του Mozart (και την 37 που ήταν που στην ουσία ήταν του Michael Haydn-o Mozart είχε γράψει μόνο την αρχή του 1ου μέρους) με τον Erich Leinsdorf και με μια ορχήστρα ονόματει Philharmonic Symphony of London που δεν ήταν άλλη από την Royal Philharmonic Orchestra, του Sir Thomas Beecham που είχε αποκλειστικό συμβόλαιο με την ΕΜΙ.

Του Karajan φυσικά την έχω (όλες τις ηχογραφήσεις του σε Decca για την ακρίβεια τις έχω - που είναι εξαιρετικές) και το πομπώδες ύφος ταιριάζει απόλυτα στο έργο (δεν είναι δα και για ορχήστρα δωματίου). Η Imogen Holst, κόρη του συνθέτη, στην βιογραφία της αναφέρει ότι η καλύτερη καταγραφή που υπάρχει στο έργο αυτό, είναι αυτή του Karajan σε Decca. Παρόλα αυτά προκρίνω του Boult με την Βιέννη (μανούλα η ορχήστρα στα πομπώδη έργα) και του Steinberg - πραγματική έκπληξη.

Του Dutoit κάτι μου διέφευγε παρόλο που ήταν αρκετά hype και πολυδιαφημιζόμενη σε πολλά επίπεδα. Ίσως επειδή εκείνη την εποχή (λιγο πριν, λίγο μετά) o Dutoit μας έδινε ερμηνείες Συμφωνικών έργων του Saint-Saens, αξεπέραστες μέχρι σήμερα, το ενδιαφέρον μου έμεινε εκεί.

...και κάτι που είχε πάρει το μάτι μου με την εκδοχή για 2 πιάνα. Ύπάρχει ηχογράφηση όπου στο πιάνο είναι η κόρη του συνθέτη Imogen Holst και στο 2ο πιάνο ο Collin Mathews (αυτός που έγραψε τον Πλούτωνα, ασχοληθηκε με τον κατάλογο έργων του Holst και οικογενειακός φίλος).

Μάλιστα. Αυτό τώρα εξηγεί το γεγονός ότι μερικά μέλη της Κρατικής Όπερας της Βιέννης δεν είχαν εισχωρήσει στην Φιλαρμονική ή το γεγονός ότι κάποια όργανα ήταν ελεύθεροι μουσικοί. Νομίζω ότι οι Βιενέζοι και οι εταιρίες εκμεταλλεύτηκαν το καθεστώς αυτής της ορχήστρας στην Βιέννη. Ένα μέλος να διάλεγαν που δεν ήταν στην Φιλαρμονική της Βιέννης μέλος, αλλά μέλος της όπερας της Βιέννης, δεν υπήρχε πρόβλημα, ούτε νομικό, ούτε αποκλειστικότητας κ.λπ. Κανονικό δούλεμα. Πολύ έξυπνο... Σίγουρα δεν είχαν εκεί κανένα Έλληνα;

O Bernstein έγραψε Πλούτωνα; Μάλλον θα ήταν κάτι τυχάρπαστο για να μην το έχουμε ακούσει. Θα το έγραψε για την τηλεόραση και για την σειρά του Young's people's concert. Συνήθισε κάτι τέτοια για τις ανάγκες των εκπομπών του. Από εκεί αν υπάρχει μόνο κανένα ντοκουμέντο

Αν θέλετε την ηχογράφηση του Boult στη Westminster χωρίς την αναγκαστική διακοπή για αλλαγή πλευράς του βινυλίου, μπορείτε να τη βρείτε και σε υψηλής ανάλυσης flac από τη high definition tape transfers. Μερικά audiophile σχόλια, εδώ.

Στη δική μου την εγκατάσταση τα flac της HDTT ακούγονται κατά κανόνα πάρα πολύ καλά έως εξαιρετικά.