Τα 6 Trios για πιάνο,βιολί και τσέλλο τού Mozart,θεωρούνται απο ορισμένους έργα ήσσονος σημασίας.
Και όμως,5/6 είναι έργα τής ώριμης περιόδου του(τελευταία δεκαετία τής ζωής του στην Βιέννη)και αξίζει να ιδωθούν με μιά διαφορετική ματιά.
Το πρώτο απο τα 6 (k.254)γράφτηκε στο Σάλτσμπουργκ το 1776 και χαρακτηρίζεται και σαν Divertimento.Eργο ανάλαφρο και ντελικάτο ανήκει στην πρώϊμη περίοδο τού συνθέτη.Διακρίνεται απο την ομοιογένειά και την απλότητά του.
Τα δύο επόμενα τρίος(K.496,καί Κ.502)ειναι αριστουργηματικά.Γραμμένα το 1786 ,περίοδο τών 'Γάμων τού Figaro´,μάς καταδεικνύουν την μεγάλη ,μουσικά,ανάπτυξη του συνθέτη.
Το 496 ειναι έργο γεμάτο παραλλαγές,αρκετά ´βαρύ´μέσα στην ´ελαφρότητά του´.Ειδικά το τρίτο μέρος (Allegretto-Variations)έχει πολλά δείγματα μουσικής ιδιοφυϊας και ο Αmadeus απογειώνει ένα φαινομενικά απλό θέμα.
Το 502 είναι το πιό ´δημοφιλές´απ´όλα.Το allegro ειναι γεμάτο σκέρτσο και μελωδία,με έντεχνη ανάπτυξη.Ακολουθεί ένα Larghetto a la Mozart,ακριβές και ´μελαγχολικό´.Το allegretto μοιάζει με rondo-sonata τής τελευταίας περιόδου τού Μοζαρτ,με όμορφη πιανιστική ανάπτυξη γεμάτη ευαισθησία και τρυφερότητα.
Τα υπόλοιπα 3 Trios (Κ.542,548 και 564)συντέθηκαν το 1788.
Το 542 είναι έργο αιθέριο ,συνολικά.Ο γνωστός μεγάλος Mozart.Εκεί που φαίνεται επιφανειακά ´εύκολος´στο δευτερο επίπεδο κυριολεκτικά ´κεντάει´.Αλλαγές τονικότητας στο Allegro που εντυπωσιάζουν,ένα μαγευτικό Andante grazioso μέσα σε μιά μελαγχολική λεπτότητα(το μέρος σε πρώτη ακρόαση μοιάζει μόνον γεμάτο χάρη) που σε καθηλώνει.To Τrio ολοκληρώνεται με ένα Αllegro χορευτικό που δίνει την δυνατότητα στα τρία όργανα να ´εκφρασθούν´.Μέρος που μοιάζει με τίς θαλασσινές σπιλιάδες.
Το 548 περιεχει όλα τα καλούδια τής τέχνης τού Amadeus.Ισως το πιό ´σοβαρό´ και ´μεγαλοπρεπές´ απ´όλα.Αllegro,Andante Cantabile ,και ένα περίτεχνο Allegro σαν φινάλε όπου το βιολί το τσέλλο και το πιάνο ´υπερθερμαίνονται´.
Τέλος το 564 είναι το πιό απλοϊκό απ´όλα.Θυμίζει αρκετά Haydn,και ο Mozart μοιάζει να γράφει ως το τέλος βαλσάκια.Αρκετοί μουσικοκριτκοί έχουν επικρίνει το συγκεκριμένο έργο σάν ρηχό.Εμένα μου μοιάζει σαν ένα παιχνίδισμα ,λιγάκι ειρωνικό,τού Mozart.Tόχει ξανακάνει άλλως τε ....
Θα προτείνω τρείς εκτελέσεις ,που περιέχουν και τα 6 piano trios.
1)Beaux Arts Trio(Philips)
2)Borodin Trio(Chandos)
3)The Mozartean Players,Harmonia Mundi.
To πιό ´ελαφρύ´είναι το στύλ τού Beaux Arts,το πιό ακριβές και καλύτερο στην ηχητική ισορροπία είναι το ΒorodinTrio,αλλά προσωπικά προτιμώ τούς Mozartean Players που χρησιμοποιούν όργανα εποχής.
Νομίζω ότι ταιριάζουν καλύτερα στα συγκεκριμένα έργα.
Η ηχογράφηση είναι έντιμη και προσφερει ίσες δυνατότητες στα τρία όργανα.Αλλως τε η Harmonia μάς έχει συνηθίσει σε πολυ καλές παραγωγές.
Μουσική γεμάτη χάρη και αρκετή βαθύτητα απο τον ´Θείο´Amadeus.:smile:
Και όμως,5/6 είναι έργα τής ώριμης περιόδου του(τελευταία δεκαετία τής ζωής του στην Βιέννη)και αξίζει να ιδωθούν με μιά διαφορετική ματιά.
Το πρώτο απο τα 6 (k.254)γράφτηκε στο Σάλτσμπουργκ το 1776 και χαρακτηρίζεται και σαν Divertimento.Eργο ανάλαφρο και ντελικάτο ανήκει στην πρώϊμη περίοδο τού συνθέτη.Διακρίνεται απο την ομοιογένειά και την απλότητά του.
Τα δύο επόμενα τρίος(K.496,καί Κ.502)ειναι αριστουργηματικά.Γραμμένα το 1786 ,περίοδο τών 'Γάμων τού Figaro´,μάς καταδεικνύουν την μεγάλη ,μουσικά,ανάπτυξη του συνθέτη.
Το 496 ειναι έργο γεμάτο παραλλαγές,αρκετά ´βαρύ´μέσα στην ´ελαφρότητά του´.Ειδικά το τρίτο μέρος (Allegretto-Variations)έχει πολλά δείγματα μουσικής ιδιοφυϊας και ο Αmadeus απογειώνει ένα φαινομενικά απλό θέμα.
Το 502 είναι το πιό ´δημοφιλές´απ´όλα.Το allegro ειναι γεμάτο σκέρτσο και μελωδία,με έντεχνη ανάπτυξη.Ακολουθεί ένα Larghetto a la Mozart,ακριβές και ´μελαγχολικό´.Το allegretto μοιάζει με rondo-sonata τής τελευταίας περιόδου τού Μοζαρτ,με όμορφη πιανιστική ανάπτυξη γεμάτη ευαισθησία και τρυφερότητα.
Τα υπόλοιπα 3 Trios (Κ.542,548 και 564)συντέθηκαν το 1788.
Το 542 είναι έργο αιθέριο ,συνολικά.Ο γνωστός μεγάλος Mozart.Εκεί που φαίνεται επιφανειακά ´εύκολος´στο δευτερο επίπεδο κυριολεκτικά ´κεντάει´.Αλλαγές τονικότητας στο Allegro που εντυπωσιάζουν,ένα μαγευτικό Andante grazioso μέσα σε μιά μελαγχολική λεπτότητα(το μέρος σε πρώτη ακρόαση μοιάζει μόνον γεμάτο χάρη) που σε καθηλώνει.To Τrio ολοκληρώνεται με ένα Αllegro χορευτικό που δίνει την δυνατότητα στα τρία όργανα να ´εκφρασθούν´.Μέρος που μοιάζει με τίς θαλασσινές σπιλιάδες.
Το 548 περιεχει όλα τα καλούδια τής τέχνης τού Amadeus.Ισως το πιό ´σοβαρό´ και ´μεγαλοπρεπές´ απ´όλα.Αllegro,Andante Cantabile ,και ένα περίτεχνο Allegro σαν φινάλε όπου το βιολί το τσέλλο και το πιάνο ´υπερθερμαίνονται´.
Τέλος το 564 είναι το πιό απλοϊκό απ´όλα.Θυμίζει αρκετά Haydn,και ο Mozart μοιάζει να γράφει ως το τέλος βαλσάκια.Αρκετοί μουσικοκριτκοί έχουν επικρίνει το συγκεκριμένο έργο σάν ρηχό.Εμένα μου μοιάζει σαν ένα παιχνίδισμα ,λιγάκι ειρωνικό,τού Mozart.Tόχει ξανακάνει άλλως τε ....
Θα προτείνω τρείς εκτελέσεις ,που περιέχουν και τα 6 piano trios.
1)Beaux Arts Trio(Philips)
2)Borodin Trio(Chandos)
3)The Mozartean Players,Harmonia Mundi.
To πιό ´ελαφρύ´είναι το στύλ τού Beaux Arts,το πιό ακριβές και καλύτερο στην ηχητική ισορροπία είναι το ΒorodinTrio,αλλά προσωπικά προτιμώ τούς Mozartean Players που χρησιμοποιούν όργανα εποχής.
Νομίζω ότι ταιριάζουν καλύτερα στα συγκεκριμένα έργα.
Η ηχογράφηση είναι έντιμη και προσφερει ίσες δυνατότητες στα τρία όργανα.Αλλως τε η Harmonia μάς έχει συνηθίσει σε πολυ καλές παραγωγές.
Μουσική γεμάτη χάρη και αρκετή βαθύτητα απο τον ´Θείο´Amadeus.:smile:
