- 17 June 2006
- 49,351
Django Reinhardt NY Festival - Live at Birdland. WEA 2000.
Εχω αναφερθεί στο παρελθόν γιά την επιρροή του Βέλγου κιθαρίστα στον πλανήτη. Θεωρείται ίσως από 2-3 ονόματα που προσέφεραν στην εξέλιξη του οργάνου.
Εδώ έχουμε άλλη μιά μάζωξη από τις πολλές που διοργανώνονται ετήσια στη μνήμη του. Μάλιστα αυτή έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς έλαβε χώρα στην ΝΥ, στις ΗΠΑ, όπου ο Django έκανε προσπάθειες στα τελευταία χρόνια της ζωής του να κερδίσει την διεθνή αναγνώριση, όσο ζούσε. Διάφοροι παράγοντες, όπως το μουσικό κατεστημένο πχ, τον εμπόδισαν με αποτέλεσμα να φύγει λίγα χρόνια μετά με το παράπονο αυτό. Ό,τι δεν κατάφερε βέβαια στη ζωή το κέρδισε με το παραπάνω αργότερα. Δεν υπάρχει άλλος κιθαρίστας που να γιορτάζεται κάθε χρόνο και σε διάφορα μέρη μάλιστα με τέτοια ζέση και πανηγύρι.
Το 2000 μαζεύτηκαν στην ΝΥ από όλο τον κόσμο η αφρόκρεμα της κιθαριστικής ελίτ.
Ο Jimmy Rosenberg το πρώτο όνομα από το ομώνυμο τρίο, ο γιός του Django Babik Reinhardt ένα χρόνο πριν το θάνατό του, η παλιά καραβάνα Bucky Pizzarelli, ο Frank Vignola και ο Bireli Lagrene, καθώς και τα βιολιά Regina Carter και Florin Niculescu. Στο μπάσο ο Jon Burr δεξί χέρι του σύντροφο του Django, Stephane Grappelli και ο Joe Ascione τύμπανα.
Το κέφι στην βραδιά ξεχειλίζει από παντού και οι ταλαντούχοι μουσικοί ανταμείβουν το κοινό. Οι μουσικοί φυσικά εμφανίζονται ως μικρά σύνολα 3-4 μονάδων κάθε φορά τονίζοντας τα χαρακτηριστικά του κάθε σολίστα.
Το ρεπερτόριο εξαντλείται στις δεκαετίες 30 και 40 και ξεχωρίζει μιά εξαιρετική εκτέλεση του Bei Dir War Es Immer So Shoen από τον Jimmy Rosenberg, το γρήγορο Swing 49 με τον Bireli Lagrene και μιά γλυκιά εκτέλεση του Nuages, που όσες φορές και να το ακούσει κανείς δεν φτάνει. Δύσκολο βέβαια να ισχυριστείς ότι υστερεί κάποιο κομμάτι.
Πολύ καλή ηχογράφηση, σφιχτές και λιτές εκτελέσεις και σπάνιο σχεδόν εξ αίματος δέσιμο των μουσικών.
Εχω αναφερθεί στο παρελθόν γιά την επιρροή του Βέλγου κιθαρίστα στον πλανήτη. Θεωρείται ίσως από 2-3 ονόματα που προσέφεραν στην εξέλιξη του οργάνου.
Εδώ έχουμε άλλη μιά μάζωξη από τις πολλές που διοργανώνονται ετήσια στη μνήμη του. Μάλιστα αυτή έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς έλαβε χώρα στην ΝΥ, στις ΗΠΑ, όπου ο Django έκανε προσπάθειες στα τελευταία χρόνια της ζωής του να κερδίσει την διεθνή αναγνώριση, όσο ζούσε. Διάφοροι παράγοντες, όπως το μουσικό κατεστημένο πχ, τον εμπόδισαν με αποτέλεσμα να φύγει λίγα χρόνια μετά με το παράπονο αυτό. Ό,τι δεν κατάφερε βέβαια στη ζωή το κέρδισε με το παραπάνω αργότερα. Δεν υπάρχει άλλος κιθαρίστας που να γιορτάζεται κάθε χρόνο και σε διάφορα μέρη μάλιστα με τέτοια ζέση και πανηγύρι.
Το 2000 μαζεύτηκαν στην ΝΥ από όλο τον κόσμο η αφρόκρεμα της κιθαριστικής ελίτ.
Ο Jimmy Rosenberg το πρώτο όνομα από το ομώνυμο τρίο, ο γιός του Django Babik Reinhardt ένα χρόνο πριν το θάνατό του, η παλιά καραβάνα Bucky Pizzarelli, ο Frank Vignola και ο Bireli Lagrene, καθώς και τα βιολιά Regina Carter και Florin Niculescu. Στο μπάσο ο Jon Burr δεξί χέρι του σύντροφο του Django, Stephane Grappelli και ο Joe Ascione τύμπανα.
Το κέφι στην βραδιά ξεχειλίζει από παντού και οι ταλαντούχοι μουσικοί ανταμείβουν το κοινό. Οι μουσικοί φυσικά εμφανίζονται ως μικρά σύνολα 3-4 μονάδων κάθε φορά τονίζοντας τα χαρακτηριστικά του κάθε σολίστα.
Το ρεπερτόριο εξαντλείται στις δεκαετίες 30 και 40 και ξεχωρίζει μιά εξαιρετική εκτέλεση του Bei Dir War Es Immer So Shoen από τον Jimmy Rosenberg, το γρήγορο Swing 49 με τον Bireli Lagrene και μιά γλυκιά εκτέλεση του Nuages, που όσες φορές και να το ακούσει κανείς δεν φτάνει. Δύσκολο βέβαια να ισχυριστείς ότι υστερεί κάποιο κομμάτι.
Πολύ καλή ηχογράφηση, σφιχτές και λιτές εκτελέσεις και σπάνιο σχεδόν εξ αίματος δέσιμο των μουσικών.
