48 ετών σήμερα ο Gilad Atzmon ,παίζει κάθε είδους σαξόφωνο(παρότι προτιμά τό alto),φλάουτο,κλαρινέτο και ζουρνά.
Γεννημένος στά 1963 στό Ισραήλ,από την στιγμή,πού συμμετείχε ως στρατιώτης στήν βάρβαρη εισβολή τής χώρας του στον Λίβανο(1982),ξεκαθάρισε οτι θά μάχεται τον Σιωνισμό και αναφέρθηκε ευθαρσώς σέ εθνοκάθαρση εναντίον τών Παλαιστινίων..
Υπέρμαχος τής δημιουργίας κοινού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων κατηγορήθηκε απο τούς Σιωνιστές ,ψευδέστατα δεχόμενος τήν γνωστή ρετσινιά τού Αντι-σημίτη.
Λάτρης τού Charlie Parker ,συνεργάστηκε επίσης μέ γνωστούς τραγουδιστές τής pop ή καί τού punk και η παρουσία του είναι κάτι παραπάνω απο καθοριστική στον τελευταίο δίσκο τού Robert Wyatt(http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=68591).
Εδώ και μιά εικοσαετία περίπου έχει δημιουργήσει το δικό του post bebop-hardbop συγκρότημα (Οrient House Ensemble) μέ τούς Asaf Sirkis(drums,bandir),Yaron Stavi(bass) καί Frank Harrison(keyboards)...
Tο 2010 ηχογράφησε έναν σπουδαίο δίσκο τό :'The Tide has changed''(εταιρεία World Village)...
Μέ επιδράσεις από Μεσόγειο ,Αραβικές χώρες,αλλά φυσικά και τήν Δυτική jazz ο Atzmon είναι μιά φιγούρα εμβληματική καί πληθωρική στά μουσικά πράγματα..
Στά 2003 ηχογράφησε τό Exile καί πέραν τών Orient House κάλεσε ως συνεργάτες καί τούς:
Romano Viazzani: accordion (tracks 4, 9)
Koby Israelite: accordion (tracks 2, 5, 6, 8)
Peter Watson: accordion (track 1)
Dhafer Youssef: vocals, oud (track 8)
Marcel Mamliga: violin
Gabi Fortuna: Romanian flute
Reem Kelani: vocals (tracks 1, 2)
Tali Atzmon: vocals (track 9)
To Exile θά μπορούσε νά θεωρηθεί πολιτικός δίσκος και μόνον,αλλά δέν είναι.
Ο Atzmon κατορθώνει καί επιτυγχάνει ανατροπές χρησιμοποιώντας κάποιες φορές ακόμα και Εβραϊκά παραδοσιακά ακούσματα για νά τά αντιστρέψει σέ σύγχρονα κομμάτια πού σού κεντρίζουν τον ενδιαφέρον..
Ετσι ενώ το Jenin στηρίζεται σέ έναν θρήνο γιά τό πογκρόμ εβραίων σέ κάποιο ρώσικο χωριό γίνεται ύμνος γιά τούς Παλαιστίνιους πού κατεσφάγησαν στην Jenin..
Συχνά πικρός,ειρωνικός αλλά και τρυφερός παίρνει το καλύτερο απο τούς συνεργάτες του και ''μιλά'' γιά τήν ''Εξορία'' τόπων και ανθρώπων....
1. Dal'ouna on the return (trad. Palestinian) 4:45
2. Al-Quds (Gilad Atzmon) 9:59
3. Jenin (Gilad Atzmon) 5:50
4. Ouz (Yochanan Zaray & Gilad Atzmon) 7:39
5. Orient house (Gilad Atzmon) 6:00
6. Land of Canaan (Gilad Atzmon) 5:57
7. Exile (trad. Ladino, arr. Gilad Atzmon) 4:36
8. La Côte Méditerranée (Gilad Atzmon) 3:28
9. Epilogue (Gilad Atzmon) 3:29
Η έναρξη τού δίσκου αναδεικνύει τήν γνήσια αραβική φωνή τής Reem Kelani ,πού αρχικά ξεκινά μέ μιά μαγευτική θρηνωδία γιά νά μετατραπεί σέ ένα Παλαιστινιακό μεθυστικό πανηγύρι.
Τά Al-Quds και Οuz κινούνται στην αυτοσχεδιαστική jazz μέ επιδράσεις απο αραβικές και ισραηλίτικες μελωδίες..
Το Jenin μελωδικό και ''δυτικότροπο''κρύβει επιμελώς τήν θλίψη τής σφαγής ,εκτός ίσως απο κάποιες ''παράτονες'' πιανιστικές νότες πού ''χαλούν'' τήν ''ησυχία''..
Τά Orient House και La Côte Méditerranée αντηχούν ένα μεσογειακό χαρμάνι μέ σαφείς αραβικές επιδράσεις καί ειδικά το δεύτερο καθορίζεται απο τό ούτι τού Youssef καί τόν εξαίσιο φωνητικό αυτοσχεδιασμό του..
Ο ''Επιλογος'' είναι ένα θαυμάσιο tango α λά Piazzola ,πού μετά απο κάποια δευτερόλεπτα σιωπής τελειωνει μέ απόσπασμα απο το πρώτο κομμάτι γεμάτο από Παλαιστινιακούς ήχους..
Ο Atzmon μέ τήν παρέα του κατορθώνει και δημιουργεί μιά μουσική ελεύθερη ,πού συχνά τσακίζει κόκκαλα,αλλά ταυτόχρονα είναι καί αυτούσια jazz ,άν οιοσδήποτε επιθυμεί νά βάλει στην άκρη τήν πολιτική άποψη τού δημιουργού..
http://www.avclub.gr/forum/showpost.php?p=1056033352&postcount=238
Τό πρώτο αριστουργηματικό κομμάτι μέ την φωνάρα τής Kelani.
Γεννημένος στά 1963 στό Ισραήλ,από την στιγμή,πού συμμετείχε ως στρατιώτης στήν βάρβαρη εισβολή τής χώρας του στον Λίβανο(1982),ξεκαθάρισε οτι θά μάχεται τον Σιωνισμό και αναφέρθηκε ευθαρσώς σέ εθνοκάθαρση εναντίον τών Παλαιστινίων..
Υπέρμαχος τής δημιουργίας κοινού κράτους Ισραηλινών και Παλαιστινίων κατηγορήθηκε απο τούς Σιωνιστές ,ψευδέστατα δεχόμενος τήν γνωστή ρετσινιά τού Αντι-σημίτη.
Λάτρης τού Charlie Parker ,συνεργάστηκε επίσης μέ γνωστούς τραγουδιστές τής pop ή καί τού punk και η παρουσία του είναι κάτι παραπάνω απο καθοριστική στον τελευταίο δίσκο τού Robert Wyatt(http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=68591).
Εδώ και μιά εικοσαετία περίπου έχει δημιουργήσει το δικό του post bebop-hardbop συγκρότημα (Οrient House Ensemble) μέ τούς Asaf Sirkis(drums,bandir),Yaron Stavi(bass) καί Frank Harrison(keyboards)...
Tο 2010 ηχογράφησε έναν σπουδαίο δίσκο τό :'The Tide has changed''(εταιρεία World Village)...
Μέ επιδράσεις από Μεσόγειο ,Αραβικές χώρες,αλλά φυσικά και τήν Δυτική jazz ο Atzmon είναι μιά φιγούρα εμβληματική καί πληθωρική στά μουσικά πράγματα..
Στά 2003 ηχογράφησε τό Exile καί πέραν τών Orient House κάλεσε ως συνεργάτες καί τούς:
Romano Viazzani: accordion (tracks 4, 9)
Koby Israelite: accordion (tracks 2, 5, 6, 8)
Peter Watson: accordion (track 1)
Dhafer Youssef: vocals, oud (track 8)
Marcel Mamliga: violin
Gabi Fortuna: Romanian flute
Reem Kelani: vocals (tracks 1, 2)
Tali Atzmon: vocals (track 9)
To Exile θά μπορούσε νά θεωρηθεί πολιτικός δίσκος και μόνον,αλλά δέν είναι.
Ο Atzmon κατορθώνει καί επιτυγχάνει ανατροπές χρησιμοποιώντας κάποιες φορές ακόμα και Εβραϊκά παραδοσιακά ακούσματα για νά τά αντιστρέψει σέ σύγχρονα κομμάτια πού σού κεντρίζουν τον ενδιαφέρον..
Ετσι ενώ το Jenin στηρίζεται σέ έναν θρήνο γιά τό πογκρόμ εβραίων σέ κάποιο ρώσικο χωριό γίνεται ύμνος γιά τούς Παλαιστίνιους πού κατεσφάγησαν στην Jenin..
Συχνά πικρός,ειρωνικός αλλά και τρυφερός παίρνει το καλύτερο απο τούς συνεργάτες του και ''μιλά'' γιά τήν ''Εξορία'' τόπων και ανθρώπων....
1. Dal'ouna on the return (trad. Palestinian) 4:45
2. Al-Quds (Gilad Atzmon) 9:59
3. Jenin (Gilad Atzmon) 5:50
4. Ouz (Yochanan Zaray & Gilad Atzmon) 7:39
5. Orient house (Gilad Atzmon) 6:00
6. Land of Canaan (Gilad Atzmon) 5:57
7. Exile (trad. Ladino, arr. Gilad Atzmon) 4:36
8. La Côte Méditerranée (Gilad Atzmon) 3:28
9. Epilogue (Gilad Atzmon) 3:29
Η έναρξη τού δίσκου αναδεικνύει τήν γνήσια αραβική φωνή τής Reem Kelani ,πού αρχικά ξεκινά μέ μιά μαγευτική θρηνωδία γιά νά μετατραπεί σέ ένα Παλαιστινιακό μεθυστικό πανηγύρι.
Τά Al-Quds και Οuz κινούνται στην αυτοσχεδιαστική jazz μέ επιδράσεις απο αραβικές και ισραηλίτικες μελωδίες..
Το Jenin μελωδικό και ''δυτικότροπο''κρύβει επιμελώς τήν θλίψη τής σφαγής ,εκτός ίσως απο κάποιες ''παράτονες'' πιανιστικές νότες πού ''χαλούν'' τήν ''ησυχία''..
Τά Orient House και La Côte Méditerranée αντηχούν ένα μεσογειακό χαρμάνι μέ σαφείς αραβικές επιδράσεις καί ειδικά το δεύτερο καθορίζεται απο τό ούτι τού Youssef καί τόν εξαίσιο φωνητικό αυτοσχεδιασμό του..
Ο ''Επιλογος'' είναι ένα θαυμάσιο tango α λά Piazzola ,πού μετά απο κάποια δευτερόλεπτα σιωπής τελειωνει μέ απόσπασμα απο το πρώτο κομμάτι γεμάτο από Παλαιστινιακούς ήχους..
Ο Atzmon μέ τήν παρέα του κατορθώνει και δημιουργεί μιά μουσική ελεύθερη ,πού συχνά τσακίζει κόκκαλα,αλλά ταυτόχρονα είναι καί αυτούσια jazz ,άν οιοσδήποτε επιθυμεί νά βάλει στην άκρη τήν πολιτική άποψη τού δημιουργού..
http://www.avclub.gr/forum/showpost.php?p=1056033352&postcount=238
Τό πρώτο αριστουργηματικό κομμάτι μέ την φωνάρα τής Kelani.
Last edited: