Τό δίδυμο Battaglia -Rabbia τόχουμε αναφέρει ξανά ..γιά τό Pastorale τού 2010,πού γιά μένα ήταν ο δίσκος τής χρονιάς στήν αυτοσχεδιαστική μουσική..
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=56868
Τό 2002 είχαν συναντηθεί ξανά γιά το Stravagario Vol.1(ακολούθησε τό vol.2 στά 2004)πού αποτελείται απο 18 συνθέσεις πού ερμηνεύονται από τό ντουέτο εξαιρετικά..
Η παιδεία τού Battaglia και η τεχνική τού Rabbia συνθέτουν έναν δίσκο-ποταμό πού θυμίζει περισσότερο αυτοτελή μουσική σουϊτα ,παρά ξεχωριστά κομμάτια..
Ως εκ τούτου αυτό πού αποτυπώνεται και μένει στόν ακροατή ειναι το μουσικό ταξίδι τών δυό καλλιτεχνών στόν 20ό αιώνα ,o οποίος διασχίζεται απ´ακρου σ´άκρο υπενθυμίζοντας υπογείως τον Jarrett,τον Paul Bley,κλασσικούς τής Jazz,αλλά και τήν ευρωπαϊκή αναγέννηση τού Schoenberg,τού Debussy,τού Ravel ,αλλά και στοιχεία τής Ανατολής.
Πιανιστικοί αυτοσχεδιασμοί πού υποδηλώνουν βαθειά μουσική παιδεία,συνευρίσκονται ονειρικά μέ τήν περίτεχνη χρήση τών κρουστών τού Rabbia (πού άλλοτε ηχούν υπόκωφα,άλλοτε γρυλλίζοντας και άλλοτε κρατούν τόν πρώτο ρόλο σέ ρυθμούς δαιδαλώδεις)..
Η οργανωμένη μελωδία,μαζί μέ τήν μουσική ελευθερία τών ήχων φτιάχνουν ένα χαρμάνι αρκούντως απολαυστικό πού κρατά τό ενδιαφέρον αμείωτο.
Ο δίσκος προαναγγέλει τό ελλειπτικότερο Pastorale καί αποτελεί γιά μένα μιά ουσιώδη προσθήκη στήν μουσική πού ακούω..
Θά τολμούσα μάλιστα νά πώ ότι αποτελεί τήν Μεσογειακή μουσική ''απάντηση'' στο ντουέτο τής Irene Schweizer μέ τον Pierre Favre στό λιγότερο ''ριζοσπαστικό'' .....
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=32547
Εκδόσεις...Via Veneto Jazz..
........................................................................................................
Oι Αrcade Fire ειναι μιά επταμελής μουσική κολλεκτίβα απο τον Καναδά (αν και ο leader τους,Win Butler γεννηθηκε στό Texas)πού κινείται μεταξύ alternative και Indie καί παρουσίασε τον πρώτο τής δίσκο τό 2005..
Προσωπικές απώλειες συγγενικών προσώπων τών μελών, σέ μικρό χρονικό διάστημα, ήταν η αφορμή γιά νά ηχογραφηθεί τό Funeral..
Ο Βutler και η Renine Chassagne ειναι ζευγάρι καί στην ζωή και αποτελούν τον βασικό πυρήνα τής κομπανίας.
Χωρίς νάχουν τά καλύτερα φωνητικά και χωρίς νά πολυνοιάζονται γι´αυτό ,αλλά μέ ενορχηστρώσεις εξαιρετικές κατορθώνουν νά δημιουργήσουν πολύ ενδιαφέρουσες συνθέσεις πού φαίνεται νάχουν μικρή γεύση απο Talking Heads καί Echo and the Bannymann..
Ανάμεσα στίς κιθάρες καί στά drums οι πινελιές απο πιάνο, βιολί,ξυλόφωνο και ακκορντεόν τονίζουν στό Funeral τον αυτοεξομολογητικό του τόνο ...
Δίσκος πού οι μελωδίες του έχουν μιά σπειροειδή ανέλιξη πού κρατά τό ενδιαφέρον και συμβολίζουν τήν δυνατότητα τής συνέχειας τής λειτουργικότητας μέσα απο τό πένθος και τήν συντριβή.
Παιδιά τής μοναξιάς ,τής κατακερματισμένης ατομικότητας,τού φόβου και ενός απροσδιορίστου μέλλοντος οι Arcade Fire μέσα από 4 κομμάτια τής Γειτονιάς τους (Neighborhood 1-4) δημιουργούν ένα ειλικρινή δίσκο όπου τό συναίσθημα ρέει χωρίς νά ενοχλεί.
Ισως γιατί έχουν και αυτά κουραστεί απο τήν μέρα πού γεννήθηκαν νά μαθαίνουν οτι ''Η Εργασία απελευθερώνει'',και οτι τό κλάμα και τό πένθος πρέπει νά διαρκούν ελάχιστα και νά μήν εμφανίζονται δημόσια σέ κοινωνίες πού έχουν ξεχάσει τά βασικά τής ύπαρξής τους..
"My family tree's
losing all its leaves, crashing towards the driver's seat, the lightning bolt made enough heat to melt the street beneath your feet''
Τραγούδια πού κινούνται ανάμεσα στόν σπαραγμό,αλλά και στήν χαρά (σάν μιά διέξοδο ελπίδας),αλλά και στήν αναζήτηση τής αγάπης ..
Απλά πράγματα θά πεί κάποιος..
Πιθανώς..Αλλά χωρίς νερό και τροφή δέν ζείς..
Tά παιδιά απο τον Καναδά έκαναν ένα γενναίο ντεμπούτο,άνισο κάποιες φορές,αλλά πού συγκινεί και δείχνει μιά ειλικρινή πρόθεση νά γίνει ο θρήνος μιά ελπιδοφόρα μετεξέλιξη έστω και μέ αβέβαιη προοπτική..Eγκεφαλικές-αποστασιοποιημένες στιγμές δέν τούς ταιριάζουν καί πολύ καλά κάνουν..
Μετά το Funeral ,ακολούθησε το πολιτικό Neon Bible καί τό περυσινό Suburbs.
1. Neighborhood #1 (Tunnels) 4:48
2. Neighborhood #2 (Laika) 3:32
3. Une Annee Sans Lumiere 3:41
4. Neighborhood #3 (Power Out) 5:12
5. Neighborhood #4 (7 Kettles) 4:49
6. Crown of Love 4:42
7. Wake Up 5:35
8. Haiti 4:07
9. Rebellion (Lies) 5:10
10. In the Backseat
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=56868
Τό 2002 είχαν συναντηθεί ξανά γιά το Stravagario Vol.1(ακολούθησε τό vol.2 στά 2004)πού αποτελείται απο 18 συνθέσεις πού ερμηνεύονται από τό ντουέτο εξαιρετικά..
Η παιδεία τού Battaglia και η τεχνική τού Rabbia συνθέτουν έναν δίσκο-ποταμό πού θυμίζει περισσότερο αυτοτελή μουσική σουϊτα ,παρά ξεχωριστά κομμάτια..
Ως εκ τούτου αυτό πού αποτυπώνεται και μένει στόν ακροατή ειναι το μουσικό ταξίδι τών δυό καλλιτεχνών στόν 20ό αιώνα ,o οποίος διασχίζεται απ´ακρου σ´άκρο υπενθυμίζοντας υπογείως τον Jarrett,τον Paul Bley,κλασσικούς τής Jazz,αλλά και τήν ευρωπαϊκή αναγέννηση τού Schoenberg,τού Debussy,τού Ravel ,αλλά και στοιχεία τής Ανατολής.
Πιανιστικοί αυτοσχεδιασμοί πού υποδηλώνουν βαθειά μουσική παιδεία,συνευρίσκονται ονειρικά μέ τήν περίτεχνη χρήση τών κρουστών τού Rabbia (πού άλλοτε ηχούν υπόκωφα,άλλοτε γρυλλίζοντας και άλλοτε κρατούν τόν πρώτο ρόλο σέ ρυθμούς δαιδαλώδεις)..
Η οργανωμένη μελωδία,μαζί μέ τήν μουσική ελευθερία τών ήχων φτιάχνουν ένα χαρμάνι αρκούντως απολαυστικό πού κρατά τό ενδιαφέρον αμείωτο.
Ο δίσκος προαναγγέλει τό ελλειπτικότερο Pastorale καί αποτελεί γιά μένα μιά ουσιώδη προσθήκη στήν μουσική πού ακούω..
Θά τολμούσα μάλιστα νά πώ ότι αποτελεί τήν Μεσογειακή μουσική ''απάντηση'' στο ντουέτο τής Irene Schweizer μέ τον Pierre Favre στό λιγότερο ''ριζοσπαστικό'' .....
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=32547
Εκδόσεις...Via Veneto Jazz..
........................................................................................................
Oι Αrcade Fire ειναι μιά επταμελής μουσική κολλεκτίβα απο τον Καναδά (αν και ο leader τους,Win Butler γεννηθηκε στό Texas)πού κινείται μεταξύ alternative και Indie καί παρουσίασε τον πρώτο τής δίσκο τό 2005..
Προσωπικές απώλειες συγγενικών προσώπων τών μελών, σέ μικρό χρονικό διάστημα, ήταν η αφορμή γιά νά ηχογραφηθεί τό Funeral..
Ο Βutler και η Renine Chassagne ειναι ζευγάρι καί στην ζωή και αποτελούν τον βασικό πυρήνα τής κομπανίας.
Χωρίς νάχουν τά καλύτερα φωνητικά και χωρίς νά πολυνοιάζονται γι´αυτό ,αλλά μέ ενορχηστρώσεις εξαιρετικές κατορθώνουν νά δημιουργήσουν πολύ ενδιαφέρουσες συνθέσεις πού φαίνεται νάχουν μικρή γεύση απο Talking Heads καί Echo and the Bannymann..
Ανάμεσα στίς κιθάρες καί στά drums οι πινελιές απο πιάνο, βιολί,ξυλόφωνο και ακκορντεόν τονίζουν στό Funeral τον αυτοεξομολογητικό του τόνο ...
Δίσκος πού οι μελωδίες του έχουν μιά σπειροειδή ανέλιξη πού κρατά τό ενδιαφέρον και συμβολίζουν τήν δυνατότητα τής συνέχειας τής λειτουργικότητας μέσα απο τό πένθος και τήν συντριβή.
Παιδιά τής μοναξιάς ,τής κατακερματισμένης ατομικότητας,τού φόβου και ενός απροσδιορίστου μέλλοντος οι Arcade Fire μέσα από 4 κομμάτια τής Γειτονιάς τους (Neighborhood 1-4) δημιουργούν ένα ειλικρινή δίσκο όπου τό συναίσθημα ρέει χωρίς νά ενοχλεί.
Ισως γιατί έχουν και αυτά κουραστεί απο τήν μέρα πού γεννήθηκαν νά μαθαίνουν οτι ''Η Εργασία απελευθερώνει'',και οτι τό κλάμα και τό πένθος πρέπει νά διαρκούν ελάχιστα και νά μήν εμφανίζονται δημόσια σέ κοινωνίες πού έχουν ξεχάσει τά βασικά τής ύπαρξής τους..
"My family tree's
losing all its leaves, crashing towards the driver's seat, the lightning bolt made enough heat to melt the street beneath your feet''
Τραγούδια πού κινούνται ανάμεσα στόν σπαραγμό,αλλά και στήν χαρά (σάν μιά διέξοδο ελπίδας),αλλά και στήν αναζήτηση τής αγάπης ..
Απλά πράγματα θά πεί κάποιος..
Πιθανώς..Αλλά χωρίς νερό και τροφή δέν ζείς..
Tά παιδιά απο τον Καναδά έκαναν ένα γενναίο ντεμπούτο,άνισο κάποιες φορές,αλλά πού συγκινεί και δείχνει μιά ειλικρινή πρόθεση νά γίνει ο θρήνος μιά ελπιδοφόρα μετεξέλιξη έστω και μέ αβέβαιη προοπτική..Eγκεφαλικές-αποστασιοποιημένες στιγμές δέν τούς ταιριάζουν καί πολύ καλά κάνουν..
Μετά το Funeral ,ακολούθησε το πολιτικό Neon Bible καί τό περυσινό Suburbs.
1. Neighborhood #1 (Tunnels) 4:48
2. Neighborhood #2 (Laika) 3:32
3. Une Annee Sans Lumiere 3:41
4. Neighborhood #3 (Power Out) 5:12
5. Neighborhood #4 (7 Kettles) 4:49
6. Crown of Love 4:42
7. Wake Up 5:35
8. Haiti 4:07
9. Rebellion (Lies) 5:10
10. In the Backseat
