Nόμιζα ότι είχε παρουσιαστεί,αλλά είχα κάνει λάθος ,μιάς καί τό ''γραπτό'' μου χάθηκε στό προηγούμενο φόρουμ..
Δέν προτίθεμαι νά παρουσιάσω αναλυτικά ένα από τά καλύτερα Κοντσέρτα γιά Πιάνο τής παγκόσμιας Μουσικής,αλλά νά γράψω δυό κουβέντες ,πιό πολύ γιά λόγους ''τάξεως'' γιατί θεωρώ οτι δεν μπορεί νά λείπει ως ''οντότης'' απ´την Μουσική μας Κατηγορία..
Οσοι καλοί φίλοι επιθυμούν άς συνεισφέρουν..
Ο Beethoven τό συνέθεσε στά 1806 καί τό πρωτοπαρουσίασε σέ ''ιδιωτική συναυλία'' στό Ανάκτορο του Πρίγκηπα Lobkowitz(1807)..
Πρώτη δημόσια εκτέλεση στίς 22/12/1808στην Βιέννη σέ ένα ''ανελέητο'' τετράωρο πρόγραμμα ,μαζί μέ 5η,6η Συμφωνία ,Choral Phantasy και αποσπάσματα από τήν Mass in C ,όπου συνέβησαν και διάφορα τραγελαφικά,μεταξύ τών οποίων και η μή προσέλευση τού σολίστ,γεγονός πού ανάγκασε τον Beethoven καί παρότι πλέον τά προβλήματα ακοής του είχαν επιταθεί νά ''καθήσει'' στό πιάνο.
Η Ορχήστρα αποτελείται από έγχορδα,φλάουτο,2ομποε,2κλαρινέτα,2 φαγκότα,2 κόρνα ,2 τρομπέτες,τύμπανα και φυσικά solo πιάνο..
Ενδιαφέρον παρουσιάζει τό γεγονός ότι ο Beethoven χρησιμοποιεί ολόκληρη τήν Ορχήστρα μονον στό τρίτο μέρος,ενώ στό πρώτο ,πέραν τού πιάνου καί τών εγχόρδων εμφανίζονται επίσης τά ''Ξύλινα πνευστά'' καί τά κόρνα(δεν συμμετέχουν τρομπέτες καί τύμπανα).
Σημειώνεται οτι γιά κάποια χρόνια τό κοντσέρτο,παρά την ικανοποιητική αρχική του απήχηση,''ξεχάστηκε'',γιά νά το ξανα-ανακαλύψει(ποιός άλλος?)ο Mendelsohn(δέν θεωρώ οτι ήταν μεγάλος Συνθέτης,αλλά η προσφορά του στην παγκόσμια Μουσική είναι τεράστια μιάς καί είχε την εξαιρετική ικανότητα νά ανακαλύπτει αριστουργηματα ,οπως καί πάμπολλα έργα τού J.S.Bach)τό 1836.
Μάλιστα λέγεται οτι ο νεαρός τότε Schumann είχε μείνει έκθαμβος στό άκουσμά του...
Το Κοντσέρτο αποτελείται απο τρία μέρη:
1)Allegro Moderato
2)Andante con moto
3)Rondo:Vivace..
Στό πρώτο μέρος ο Beethoven εκπλήσσει μιάς καί αντιθέτως μέ τά ''ήθη'' τής Εποχής προτάσσει στην εισαγωγή τό πιάνο πού δεσπόζει,ολομόναχο, στά πρώτα μέτρα..
Η Ορχήστρα εισέρχεται σέ άλλο τόνο ,μέ μικρές φράσεις,αναπαράγοντας την πιανιστική μελωδία ,αλλά τό ολον σκηνικό αλλάζει χάρις στήν μαεστρία τού Συνθετη..
Ενας ποταμός μελωδίας ,φωτός καί δεξιοτεχνίας πού φορές γίνεται χειμαρρώδης καί άλλες γαλήνιος..
Το μικρό andante(περί τά 5 λεπτά) είναι ένα μέρος -αριστούργημα ,αλλά και τομή στήν έως τότε Μουσική..
Είπαν οτι είναι η Μάχη τού Ορφέα μέ τίς Ερινύες γιά νά κατορθώσει νά περάσει στον Αδη νά βρεί τήν Ευρυδίκη του...
Ισως ,αλλά η Οπερα τού Gluck ήταν αρκετά γνωστή καί αυτό το μότο είχε συχνά χρησιμοποιηθεί..
Αυτό πού κυρίως συναρπάζει ειναι η ''μάχη'' τού πιάνου μέ την Ορχήστρα...
Τά έγχορδα ακούγονται βίαια και απειλητικά ενώ τό πιάνο τά ''προσεγγίζει'' μέ μιά εξαίσια τρυφερότητα ,διατηρώντας ομως τήν αυτοτέλειά του.
Απο το μέσον τού μέρους και μετά η Ορχήστρα ''μαλακώνει'' καί συνοδεύει τήν πιανιστική αρμονία μέ μεγαλύτερη γλυκύτητα ,γιά νά ακολουθήσει η επιβολή του πιάνου μέ έναν χείμαρρο απο νότες ,έως ότου νά γίνει αποδεκτή η μονάδα απ´τό σύνολο..
Μοιάζει αυτή η ''συνομιλία'' νά συμβολίζει περισσότερο τήν ανάδυση τής ατομικότητας μέσα απ´την ομάδα καί τό όλον, γεγονός επαναστατικό γιά τό 1806 αφού ο Διαφωτισμός είχε αρχίσει νά πλέον νά επιβάλλεται(17 χρονια πριν συνέβη η Γαλλική Επανάσταση) καί νά επηρεάζει ανθρώπους σαν τον Beethoven..
To Finale ειναι ένα ορμητικό rondo,πού ξεκινά σχετικά ήπια μέχρις νά εισέλθουν γιά πρωτη φορά τά τύμπανα και οι τρομπετες καί σε συνδυασμό μέ τήν πιανιστική σολιστική δεξιοτεχνία νά δοθεί ένας σχεδόν φρενήρης ρυθμός ,πού εκρήγνυται γιά νά ολοκληρωθεί τό έργο..
Πολλοί θεωρούν τό 5ο(Αυτοκρατορικό)ως το καλύτερο Κοντσέρτο γιά πιάνο τού Beethoven πού ειναι πιό εξωστρεφές ,αλλά τό 4ο διαπνέεται απο μιά μεγαλύτερη ''εσωτερικότητα'' καί συγχρόνως εμπεριέχει ενα andante σπανιας συλλήψεως και απελευθερωτικού συμβολισμού..
Οι τρείς ερμηνείες πού έχω επιλέξει ανάμεσα σέ πάμπολλες ειναι..
1)Gilels-Leopold Ludwig(Philarmonia Orchestra).
2)Kempff-Leitner-Berliner.S.O.
3)Perahia-Haitink-Concertgebouw
Δέν προτίθεμαι νά παρουσιάσω αναλυτικά ένα από τά καλύτερα Κοντσέρτα γιά Πιάνο τής παγκόσμιας Μουσικής,αλλά νά γράψω δυό κουβέντες ,πιό πολύ γιά λόγους ''τάξεως'' γιατί θεωρώ οτι δεν μπορεί νά λείπει ως ''οντότης'' απ´την Μουσική μας Κατηγορία..
Οσοι καλοί φίλοι επιθυμούν άς συνεισφέρουν..
Ο Beethoven τό συνέθεσε στά 1806 καί τό πρωτοπαρουσίασε σέ ''ιδιωτική συναυλία'' στό Ανάκτορο του Πρίγκηπα Lobkowitz(1807)..
Πρώτη δημόσια εκτέλεση στίς 22/12/1808στην Βιέννη σέ ένα ''ανελέητο'' τετράωρο πρόγραμμα ,μαζί μέ 5η,6η Συμφωνία ,Choral Phantasy και αποσπάσματα από τήν Mass in C ,όπου συνέβησαν και διάφορα τραγελαφικά,μεταξύ τών οποίων και η μή προσέλευση τού σολίστ,γεγονός πού ανάγκασε τον Beethoven καί παρότι πλέον τά προβλήματα ακοής του είχαν επιταθεί νά ''καθήσει'' στό πιάνο.
Η Ορχήστρα αποτελείται από έγχορδα,φλάουτο,2ομποε,2κλαρινέτα,2 φαγκότα,2 κόρνα ,2 τρομπέτες,τύμπανα και φυσικά solo πιάνο..
Ενδιαφέρον παρουσιάζει τό γεγονός ότι ο Beethoven χρησιμοποιεί ολόκληρη τήν Ορχήστρα μονον στό τρίτο μέρος,ενώ στό πρώτο ,πέραν τού πιάνου καί τών εγχόρδων εμφανίζονται επίσης τά ''Ξύλινα πνευστά'' καί τά κόρνα(δεν συμμετέχουν τρομπέτες καί τύμπανα).
Σημειώνεται οτι γιά κάποια χρόνια τό κοντσέρτο,παρά την ικανοποιητική αρχική του απήχηση,''ξεχάστηκε'',γιά νά το ξανα-ανακαλύψει(ποιός άλλος?)ο Mendelsohn(δέν θεωρώ οτι ήταν μεγάλος Συνθέτης,αλλά η προσφορά του στην παγκόσμια Μουσική είναι τεράστια μιάς καί είχε την εξαιρετική ικανότητα νά ανακαλύπτει αριστουργηματα ,οπως καί πάμπολλα έργα τού J.S.Bach)τό 1836.
Μάλιστα λέγεται οτι ο νεαρός τότε Schumann είχε μείνει έκθαμβος στό άκουσμά του...
Το Κοντσέρτο αποτελείται απο τρία μέρη:
1)Allegro Moderato
2)Andante con moto
3)Rondo:Vivace..
Στό πρώτο μέρος ο Beethoven εκπλήσσει μιάς καί αντιθέτως μέ τά ''ήθη'' τής Εποχής προτάσσει στην εισαγωγή τό πιάνο πού δεσπόζει,ολομόναχο, στά πρώτα μέτρα..
Η Ορχήστρα εισέρχεται σέ άλλο τόνο ,μέ μικρές φράσεις,αναπαράγοντας την πιανιστική μελωδία ,αλλά τό ολον σκηνικό αλλάζει χάρις στήν μαεστρία τού Συνθετη..
Ενας ποταμός μελωδίας ,φωτός καί δεξιοτεχνίας πού φορές γίνεται χειμαρρώδης καί άλλες γαλήνιος..
Το μικρό andante(περί τά 5 λεπτά) είναι ένα μέρος -αριστούργημα ,αλλά και τομή στήν έως τότε Μουσική..
Είπαν οτι είναι η Μάχη τού Ορφέα μέ τίς Ερινύες γιά νά κατορθώσει νά περάσει στον Αδη νά βρεί τήν Ευρυδίκη του...
Ισως ,αλλά η Οπερα τού Gluck ήταν αρκετά γνωστή καί αυτό το μότο είχε συχνά χρησιμοποιηθεί..
Αυτό πού κυρίως συναρπάζει ειναι η ''μάχη'' τού πιάνου μέ την Ορχήστρα...
Τά έγχορδα ακούγονται βίαια και απειλητικά ενώ τό πιάνο τά ''προσεγγίζει'' μέ μιά εξαίσια τρυφερότητα ,διατηρώντας ομως τήν αυτοτέλειά του.
Απο το μέσον τού μέρους και μετά η Ορχήστρα ''μαλακώνει'' καί συνοδεύει τήν πιανιστική αρμονία μέ μεγαλύτερη γλυκύτητα ,γιά νά ακολουθήσει η επιβολή του πιάνου μέ έναν χείμαρρο απο νότες ,έως ότου νά γίνει αποδεκτή η μονάδα απ´τό σύνολο..
Μοιάζει αυτή η ''συνομιλία'' νά συμβολίζει περισσότερο τήν ανάδυση τής ατομικότητας μέσα απ´την ομάδα καί τό όλον, γεγονός επαναστατικό γιά τό 1806 αφού ο Διαφωτισμός είχε αρχίσει νά πλέον νά επιβάλλεται(17 χρονια πριν συνέβη η Γαλλική Επανάσταση) καί νά επηρεάζει ανθρώπους σαν τον Beethoven..
To Finale ειναι ένα ορμητικό rondo,πού ξεκινά σχετικά ήπια μέχρις νά εισέλθουν γιά πρωτη φορά τά τύμπανα και οι τρομπετες καί σε συνδυασμό μέ τήν πιανιστική σολιστική δεξιοτεχνία νά δοθεί ένας σχεδόν φρενήρης ρυθμός ,πού εκρήγνυται γιά νά ολοκληρωθεί τό έργο..
Πολλοί θεωρούν τό 5ο(Αυτοκρατορικό)ως το καλύτερο Κοντσέρτο γιά πιάνο τού Beethoven πού ειναι πιό εξωστρεφές ,αλλά τό 4ο διαπνέεται απο μιά μεγαλύτερη ''εσωτερικότητα'' καί συγχρόνως εμπεριέχει ενα andante σπανιας συλλήψεως και απελευθερωτικού συμβολισμού..
Οι τρείς ερμηνείες πού έχω επιλέξει ανάμεσα σέ πάμπολλες ειναι..
1)Gilels-Leopold Ludwig(Philarmonia Orchestra).
2)Kempff-Leitner-Berliner.S.O.
3)Perahia-Haitink-Concertgebouw
7SFGSFG
