Συμφωνία πού γράφτηκε στά 1962 ,9 χρόνια μετά τόν θάνατο τού Στάλιν καί πού θεωρείται είτε ''Κύκλος Τραγουδιών'' είτε ''Συμφωνική Καντάτα'',μιάς καί αποτελείται απο 5 μέρη γιά Ορχήστρα,Μπάσο καί Αντρική Χορωδία ..
Τά ποιήματα είναι γραμένα απ´τον νεαρό Yevgeny Yevtushenko ,πού είχε τήν φιλοδοξία νά αποτελέσει τόν κήρυκα τής γενιάς του.
Η Συμφωνία έχει ως κεντρικό της θέμα τήν σφαγή 35000 Εβραίων στήν περιοχή Babi Yar τού Κιέβου τό 1941,όπου γενικώς εξολοθρεύτηκαν πάνω από 15000 ατομα ,μεταξύ τών οποίων Εβραίοι,κομμουνιστές καί Τσιγκάνοι .
Ο Yevtushenko πού μαζί μέ τόν Shostakovich θεωρoύσε πώς ο αντισημιτισμός ήταν παρών στήν Ε.Σ.Σ.Δ. στά χρόνια τους ,έγραψε τό ποιημα υπονοώντας ότι οσοι εκτελέστηκαν εκεί ησαν Εβραίοι καί περισσότερο θέλοντας νά τονίσει τήν έλλειψη ανοχής πρός τό διαφορετικό, τής Σοβιετικής γραφειοκρατίας.
Στήν Ορχήστρα χρησιμοποίησε έγχορδα,3 flutes , 3 oboes , 3 clarinets, 3 bassoons , 4 horns, 3 trumpets, 3 trombones, tuba, timpani, triangle, castanets, whip, woodblocks, tambourine, snare drum, bass drum, cymbals, bells, tam-tam, glockenspiel, xylophone, 2 harps , celesta καί piano.
Λίγο πρίν καταπιαστεί μέ τήν 13η Συμφωνία,ο Shostakovich είχε ολοκληρώσει τήν ενορχήστρωση τών Τραγουδιών καί Χορών τού Θανάτου τού Mussorgsky συνθέτη πού εκτιμούσε ιδιαίτερα και η επίδρασή του(πέραν αυτής τού Mahler)είναι εμφανής στό έργο,πού ακολουθεί μιά λιτή και αυστηρή γραμμή ,αλλά καί τά ποιήματα τραγουδιώνται σχεδόν συλλαβιστά καί επιτρέπουν στήν μουσική γραφή να αναδείξει τήν συχνά λαϊκή προέλευσή της...
Τά 5μέρη τής Συμφωνίας είναι πέντε μελοποιημένα ποιήματα πού πέραν τού πρώτου (Babi Yar)τά υπόλοιπα 4 αναφέρονται κατά σειράν στό Humour ,στήν ζωή τής Ρωσίας καί πρωτίστως στίς γυναίκες της, (In the Store) ,στόν φόβο(Fear)καί στήν Γραφειοκρατία καί στήν ανάβαση τών ασήμαντων (Α career).
1)Tό πρώτο μέρος(Adagio) είναι μιά ανατριχιαστική θρηνωδία πού ξεκινά μέ τά μεγάλα έγχορδα καί καμπάνες πού ηχούν πένθιμα γιά νά εισέλθει η χορωδία τραγουδώντα :Τhere is no Memorial(οντως)above Babi Yar
The steep ravine is like a coarse tombstone.
I'm frightened..
Οταν η χορωδία σταματά ,ο μπάσος ξεκινά λέγοντας:''I Feel now that i am a Jew''..
Γινονται αναφορές στον Dreyfus ,στό λυντσάρισμα τού Bielostok ,στην Αnna Frank...
Tά ξύλινα καί τά κρουστά έχουν τήν τιμητική τους στην αναφορά τού Pogrom Εβραίων στό Belostok ,και δίνουν ένα σχεδόν θεατρικό και βαθύτατα τρομακτικό τόνο στήν μουσική...
Τό ιδιο και η αναφορά στήν σύλληψη τής Anna Frank όπου περιγράφεται τό σπάσιμο τής πόρτας τής σοφίτας εκεί πού κρυβόταν η μικρή Εβραία καθώς διαμοίβεται ο ανήσυχος διάλογος αυτής και τού αγαπημένου της ενώ ακούν άγνωστα βήματα...
Ακολουθεί ένα μουσικό ιντερλούδιο πού κυριολεκτικά σέ πιάνει απ´τον λαιμό μέ τίς ριπές τών κρουστών καί τόν ''φονικό'' θόρυβο τής Ορχήστρας...
Το επόμενο θέμα ξεκινά μέ τον λυγμό τού μπάσου στήν θέα τού Babi Yar καί ολοκληρώνεται μέ τήν επιστροφή τού αρχικού θέματος και τήν κραυγή χορωδίας καί σολίστ :There is no Jewish blood in my blood
but i feel the loathsome hatred
of all anti-Semites as though i were a Jew-
and thats why I am a true Russian....
2)Humour(Allegretto):To δεύτερο μέρος είναι σαρκαστικό ,ειρωνικό και σχεδόν σατυρικό υπενθυμίζοντας Μαλεριανά burlesque ...
Τsars,kings ,emperors
rulers of all the worls
have commanded parades
but couldn't command humour.
To μέρος αυτό ,στιγμές εμπεριέχει φωτεινές μουσικές σελίδες,αλλά οι σκιές,το δράμα και η υπόκωφη απειλή ενυπάρχουν κρατώντας τον ακροατή σέ εγρήγορση ενώ ένα απ´τά κύρια θέματα έχει τήν μορφή εμβατηρίου ,πού και αυτό παραπέμπει σέ έναν εφιαλτικό χορό..
3)Ιn the Store..(adagio)...
Mέρος ιδιαίτερα συγκινητικό πού κινείται σέ σχεδόν θρησκευτικό τόνο,γεμάτο αγάπη και σεβασμό γιά τίς Γυναίκες τής Ρωσίας..
Θρήνος και Υμνος ταυτόχρονα ,γιά τίς γυναίκες πού περιμένουν σιωπηλές καί υπομονετικά στίς ουρές τών καταστημάτων γιά νά μπορέσουν νά αγοράσουν τά λιγοστά αγαθά πού παρέχονται καί νά θρέψουν τήν οικογένειά τους..
Οι καστανιέτες συνοδεύουν τόν Υμνο-Θρηνωδία ενώ κοφτές μουσικές φράσεις αφήνουν στον σολιστ και στην Χορωδία νά ακούγονται σάν Κριτές μιάς Εξουσίας πού δέν φροντίζει για τον Λαό της...
They wait quietly
Their families'guardian angels
and they grasp in their hands
Their hard-earned money...
These are the women of Russia
They honour us and they judge us...
O αξιοπρεπής ύμνος διακόπτεται στά δέκα περίπου λεπτά γιά νά εμφανιστεί μιά ''θυμωμένη'' Χορωδία συνοδευόμενη από τήν αναλόγων συναισθημάτων Ορχήστρα και νά τραγουδήσει επικριτικά γιά τίς μικροκλοπές στό ζύγι καί γιά τά ''λάθη'' στά ρέστα...
It is shameful to short- change them..
It's sinful to short weight them
4)Fears..(Largo)
Μέρος ιδιαίτερα απαιτητικό ,μέ παραλλαγές μουσικών θεμάτων,καί σαφείς αναφορές στόν τρόμο πού ένοιωθε ο συνθέτης στήν περίοδο τής Σταλινικής διακυβέρνησης...(μέ ''μνήμες'' απ´την αριστουργηματική και απαγορευμένη 4η Συμφωνία).
When we should have kept silent
they taught us to scream
and to keep silent when we have screamed..
All this seems remote today.
It is even strange to remember now.
The secret fear of anonymous denunciation,
the secret fear of a knock at the door...............
O Shostakovich χρησιμοποιεί ειρωνικά και ένα Σοβιετικό march γιά νά οδηγήσει μετά την Ορχήστρα σέ ένα θυελλώδες ξέσπασμα...
Εναλλαγές λυρικών και βιαίων μουσικών επεισοδείων,ο σχεδόν τρομώδης ήχος τής Τούμπας πού παραπέμπει στίς αιφνίδιες νυκτερινές συλλήψεις,και κάποιες στιγμές πού κυρίως τά βιολιά δίνουν έναν τονο ελπίδας πάνω στούς στίχους πού υποδηλώνουν οτι η ''Ρωσία νικήτρια τών δικών της φόβων,θά σπείρει μεγαλύτερο φόβο στούς εχθρούς της''..
5)Career :Allegretto..
Tό τελευταίο μέρος ξεκινά ''ειρηνικά'' μέ τήν μελωδία τών φλάουτων ,πού παραπέμπει σέ μιά υπόσχεση γαλήνιου finale αλλά σύντομα(μετά από ένα δίλεπτο περίπου)μετατρέπεται και πάλι σέ μιά ειρωνική-επιθετική ''ματιά'' στην Γραφειοκρατία ,στον κυνισμό και στήν αδιαφορία ,αλλά και στόν φόβο τού ανθρώπου νά μήν τολμά νά πεί τήν αλήθεια ,μέ ευθεία παραπομπή στον Γαλιλαίο(καί πιθανότατα καί στον εαυτό του)...
A certain scientist ,Gallileo's contemporary
was no more stupid than Gallileo
He knew that the earth revolved
but he had a family
And as he got into a carriage with his wife
after accomplishing his betrayal
he reckoned he was advancing his career
but in fact he'd wrecked it..
Oι αναφορές συνεχίζονται γιά τούς ταλαντούχους ανθρωπους,σαν τον Σαίξπηρ,τον Nεύτωνα,τον Παστέρ ή τον Τολστόϊ όπου λέγεται ότι τελικά ''ξεχνιούνται αυτοί πού έριχναν τό ανάθεμα,αλλά θυμόμαστε για πάντα αυτούς πού αναθεματίστηκαν'' εννοώντας σαφώς ότι τά μεγάλα πνεύματα πάντα θά μένουν στην μνήμη μας ενώ οι διώκτες τους και οι επικριτές τους θά πετάγονται στον σκουπιδοτενεκέ τής Ιστορίας..
Kαί οι τελευταίοι στίχοι λές και έχουν επιλεγεί ειδικά γιά τον συνθέτη:
Ι Βelieve in theri sacred belief
and their belief gives me courage
I'll follow my career in such a way
that i'm not following it!!!!!!!!!!!
Μεγάλα ορχηστρικά περάσματα ,λιγότερες φωνές και τελικά η ορχήστρα σβήνει σιγά σιγά μέσα στην σιωπή και τά ερωτηματικά τής επόμενης μέρας ...
Η πρώτη εκτέλεση τής 13ης Συμφωνίας συνάντησε αρκετά εμπόδια και παρά την αποσταλινοποίηση η κυβέρνηση Κρουτσώφ έδειχνε εμφανώς τήν δυσαρέσκειά της..
Ο Mravisnky αρνήθηκε νά τήν διευθύνει και τελικά παρά τίς πιέσεις τήν ανέλαβε ο Κyril Kondrashin(πού τον πίεζαν έως τήν πρεμιέρα νά μήν ερμηνεύσει ειδικά τό πρωτο μέρος).....O πρώτος μπάσος τελευταία στιγμή απουσίασε,αλλά ευτυχώς δέχτηκε νά τραγουδήσει ο προεπιλεγείς αντικαταστάτης του Vitaly Gromadsky..18 Δεκεμβρίου 1962 δόθηκε τελικά η πρεμιέρα και ενώ οι επίσημοι απουσίαζαν τό κοινό τήν υποδέχτηκε ευμενέστατα και αποθέωσε τούς συντελεστές της...
Ο ίδιος ο Kondrashin έλεγε αργότερα πώς μόλις τελείωσε τό πρωτο μέρος(Babi Yar)τό κοινό ήταν ασυγκράτητο στον ενθουσιασμό του καί άρχισε γρήγορα τό δεύτερο μέρος ανάμεσα σε χειροκροτήματα ,καθότι γνώριζε τόν φόβο πού εξακολουθούσε να διακατέχει τον Shostakovich ...
H 13η Συμφωνία βρίσκει τον Συνθέτη σέ κατάσταση υψηλής εκφραστικής δυνατότητας και τεχνικής και ως εκ τούτου αποτελεί ένα έργο απ´αυτά πού διατηρούν τήν μεγάλη τους αξία και δυναμική μέσα στον χρόνο...
Αλλως τε τό έργο τού Shostakovich ,πού για μένα είναι ο μεγαλύτερος συνθέτης τού 20ού αιώνα ,οχι μονον ξεφεύγει απ´τά στενά ορια τής πρωην Ε.Σ.Σ.Δ .,αλλά ταιριάζει σέ κάθε Εξουσία πού καταδυναστεύει τον λαό της ,άν καί πολλές φορές τά μουσικά δημιουργήματα τού Συνθέτη αναφέρονται στήν εσωτερική κατάσταση τού ανθρώπου απέναντι στην Εξουσία αλλά και στόν ιδιο του τον εαυτό πού κάποτε ίσταται γυμνός,αδύναμος και εξουθενωμένος απέναντι στον ισχυρότερο και άλλες εξ-ίσταται καί αντιδρά..
Eξυπακούεται ότι στον σημερινό ζόφο πού ζούμε η μουσική του είναι καί επίκαιρη αλλά και με μεγάλη ισχύ και αξία.
Oι καλύτερες ερμηνείες,είναι 4 γιά τά δικά μου γούστα..
H καλύτερη αυτή τού Kondrashin τού 1967(υπάρχει και αυτή τής πρεμιέρας τού 1962)..
Eξαιρετική επίσης αυτή τού Rudolf Barsai..
Ηaitink και Concertgebow orchestra μαζί μέ τον Marius Rintsler αποτελούν μιά θεσπέσια πρόταση μέ μιά ορχήστρα μέ πλουσιότατο ήχο και αξιοθαύμαστη ερμηνεία..
Θάταν η πρώτη πού θά επέλεγα..
Tέλος και ο Jansons μέ την Βαυαρική Ραδιοφωνία στέκεται επάξια απέναντι στούς 3 πρώτους...
Τά ποιήματα είναι γραμένα απ´τον νεαρό Yevgeny Yevtushenko ,πού είχε τήν φιλοδοξία νά αποτελέσει τόν κήρυκα τής γενιάς του.
Η Συμφωνία έχει ως κεντρικό της θέμα τήν σφαγή 35000 Εβραίων στήν περιοχή Babi Yar τού Κιέβου τό 1941,όπου γενικώς εξολοθρεύτηκαν πάνω από 15000 ατομα ,μεταξύ τών οποίων Εβραίοι,κομμουνιστές καί Τσιγκάνοι .
Ο Yevtushenko πού μαζί μέ τόν Shostakovich θεωρoύσε πώς ο αντισημιτισμός ήταν παρών στήν Ε.Σ.Σ.Δ. στά χρόνια τους ,έγραψε τό ποιημα υπονοώντας ότι οσοι εκτελέστηκαν εκεί ησαν Εβραίοι καί περισσότερο θέλοντας νά τονίσει τήν έλλειψη ανοχής πρός τό διαφορετικό, τής Σοβιετικής γραφειοκρατίας.
Στήν Ορχήστρα χρησιμοποίησε έγχορδα,3 flutes , 3 oboes , 3 clarinets, 3 bassoons , 4 horns, 3 trumpets, 3 trombones, tuba, timpani, triangle, castanets, whip, woodblocks, tambourine, snare drum, bass drum, cymbals, bells, tam-tam, glockenspiel, xylophone, 2 harps , celesta καί piano.
Λίγο πρίν καταπιαστεί μέ τήν 13η Συμφωνία,ο Shostakovich είχε ολοκληρώσει τήν ενορχήστρωση τών Τραγουδιών καί Χορών τού Θανάτου τού Mussorgsky συνθέτη πού εκτιμούσε ιδιαίτερα και η επίδρασή του(πέραν αυτής τού Mahler)είναι εμφανής στό έργο,πού ακολουθεί μιά λιτή και αυστηρή γραμμή ,αλλά καί τά ποιήματα τραγουδιώνται σχεδόν συλλαβιστά καί επιτρέπουν στήν μουσική γραφή να αναδείξει τήν συχνά λαϊκή προέλευσή της...
Τά 5μέρη τής Συμφωνίας είναι πέντε μελοποιημένα ποιήματα πού πέραν τού πρώτου (Babi Yar)τά υπόλοιπα 4 αναφέρονται κατά σειράν στό Humour ,στήν ζωή τής Ρωσίας καί πρωτίστως στίς γυναίκες της, (In the Store) ,στόν φόβο(Fear)καί στήν Γραφειοκρατία καί στήν ανάβαση τών ασήμαντων (Α career).
1)Tό πρώτο μέρος(Adagio) είναι μιά ανατριχιαστική θρηνωδία πού ξεκινά μέ τά μεγάλα έγχορδα καί καμπάνες πού ηχούν πένθιμα γιά νά εισέλθει η χορωδία τραγουδώντα :Τhere is no Memorial(οντως)above Babi Yar
The steep ravine is like a coarse tombstone.
I'm frightened..
Οταν η χορωδία σταματά ,ο μπάσος ξεκινά λέγοντας:''I Feel now that i am a Jew''..
Γινονται αναφορές στον Dreyfus ,στό λυντσάρισμα τού Bielostok ,στην Αnna Frank...
Tά ξύλινα καί τά κρουστά έχουν τήν τιμητική τους στην αναφορά τού Pogrom Εβραίων στό Belostok ,και δίνουν ένα σχεδόν θεατρικό και βαθύτατα τρομακτικό τόνο στήν μουσική...
Τό ιδιο και η αναφορά στήν σύλληψη τής Anna Frank όπου περιγράφεται τό σπάσιμο τής πόρτας τής σοφίτας εκεί πού κρυβόταν η μικρή Εβραία καθώς διαμοίβεται ο ανήσυχος διάλογος αυτής και τού αγαπημένου της ενώ ακούν άγνωστα βήματα...
Ακολουθεί ένα μουσικό ιντερλούδιο πού κυριολεκτικά σέ πιάνει απ´τον λαιμό μέ τίς ριπές τών κρουστών καί τόν ''φονικό'' θόρυβο τής Ορχήστρας...
Το επόμενο θέμα ξεκινά μέ τον λυγμό τού μπάσου στήν θέα τού Babi Yar καί ολοκληρώνεται μέ τήν επιστροφή τού αρχικού θέματος και τήν κραυγή χορωδίας καί σολίστ :There is no Jewish blood in my blood
but i feel the loathsome hatred
of all anti-Semites as though i were a Jew-
and thats why I am a true Russian....
2)Humour(Allegretto):To δεύτερο μέρος είναι σαρκαστικό ,ειρωνικό και σχεδόν σατυρικό υπενθυμίζοντας Μαλεριανά burlesque ...
Τsars,kings ,emperors
rulers of all the worls
have commanded parades
but couldn't command humour.
To μέρος αυτό ,στιγμές εμπεριέχει φωτεινές μουσικές σελίδες,αλλά οι σκιές,το δράμα και η υπόκωφη απειλή ενυπάρχουν κρατώντας τον ακροατή σέ εγρήγορση ενώ ένα απ´τά κύρια θέματα έχει τήν μορφή εμβατηρίου ,πού και αυτό παραπέμπει σέ έναν εφιαλτικό χορό..
3)Ιn the Store..(adagio)...
Mέρος ιδιαίτερα συγκινητικό πού κινείται σέ σχεδόν θρησκευτικό τόνο,γεμάτο αγάπη και σεβασμό γιά τίς Γυναίκες τής Ρωσίας..
Θρήνος και Υμνος ταυτόχρονα ,γιά τίς γυναίκες πού περιμένουν σιωπηλές καί υπομονετικά στίς ουρές τών καταστημάτων γιά νά μπορέσουν νά αγοράσουν τά λιγοστά αγαθά πού παρέχονται καί νά θρέψουν τήν οικογένειά τους..
Οι καστανιέτες συνοδεύουν τόν Υμνο-Θρηνωδία ενώ κοφτές μουσικές φράσεις αφήνουν στον σολιστ και στην Χορωδία νά ακούγονται σάν Κριτές μιάς Εξουσίας πού δέν φροντίζει για τον Λαό της...
They wait quietly
Their families'guardian angels
and they grasp in their hands
Their hard-earned money...
These are the women of Russia
They honour us and they judge us...
O αξιοπρεπής ύμνος διακόπτεται στά δέκα περίπου λεπτά γιά νά εμφανιστεί μιά ''θυμωμένη'' Χορωδία συνοδευόμενη από τήν αναλόγων συναισθημάτων Ορχήστρα και νά τραγουδήσει επικριτικά γιά τίς μικροκλοπές στό ζύγι καί γιά τά ''λάθη'' στά ρέστα...
It is shameful to short- change them..
It's sinful to short weight them
4)Fears..(Largo)
Μέρος ιδιαίτερα απαιτητικό ,μέ παραλλαγές μουσικών θεμάτων,καί σαφείς αναφορές στόν τρόμο πού ένοιωθε ο συνθέτης στήν περίοδο τής Σταλινικής διακυβέρνησης...(μέ ''μνήμες'' απ´την αριστουργηματική και απαγορευμένη 4η Συμφωνία).
When we should have kept silent
they taught us to scream
and to keep silent when we have screamed..
All this seems remote today.
It is even strange to remember now.
The secret fear of anonymous denunciation,
the secret fear of a knock at the door...............
O Shostakovich χρησιμοποιεί ειρωνικά και ένα Σοβιετικό march γιά νά οδηγήσει μετά την Ορχήστρα σέ ένα θυελλώδες ξέσπασμα...
Εναλλαγές λυρικών και βιαίων μουσικών επεισοδείων,ο σχεδόν τρομώδης ήχος τής Τούμπας πού παραπέμπει στίς αιφνίδιες νυκτερινές συλλήψεις,και κάποιες στιγμές πού κυρίως τά βιολιά δίνουν έναν τονο ελπίδας πάνω στούς στίχους πού υποδηλώνουν οτι η ''Ρωσία νικήτρια τών δικών της φόβων,θά σπείρει μεγαλύτερο φόβο στούς εχθρούς της''..
5)Career :Allegretto..
Tό τελευταίο μέρος ξεκινά ''ειρηνικά'' μέ τήν μελωδία τών φλάουτων ,πού παραπέμπει σέ μιά υπόσχεση γαλήνιου finale αλλά σύντομα(μετά από ένα δίλεπτο περίπου)μετατρέπεται και πάλι σέ μιά ειρωνική-επιθετική ''ματιά'' στην Γραφειοκρατία ,στον κυνισμό και στήν αδιαφορία ,αλλά και στόν φόβο τού ανθρώπου νά μήν τολμά νά πεί τήν αλήθεια ,μέ ευθεία παραπομπή στον Γαλιλαίο(καί πιθανότατα καί στον εαυτό του)...
A certain scientist ,Gallileo's contemporary
was no more stupid than Gallileo
He knew that the earth revolved
but he had a family
And as he got into a carriage with his wife
after accomplishing his betrayal
he reckoned he was advancing his career
but in fact he'd wrecked it..
Oι αναφορές συνεχίζονται γιά τούς ταλαντούχους ανθρωπους,σαν τον Σαίξπηρ,τον Nεύτωνα,τον Παστέρ ή τον Τολστόϊ όπου λέγεται ότι τελικά ''ξεχνιούνται αυτοί πού έριχναν τό ανάθεμα,αλλά θυμόμαστε για πάντα αυτούς πού αναθεματίστηκαν'' εννοώντας σαφώς ότι τά μεγάλα πνεύματα πάντα θά μένουν στην μνήμη μας ενώ οι διώκτες τους και οι επικριτές τους θά πετάγονται στον σκουπιδοτενεκέ τής Ιστορίας..
Kαί οι τελευταίοι στίχοι λές και έχουν επιλεγεί ειδικά γιά τον συνθέτη:
Ι Βelieve in theri sacred belief
and their belief gives me courage
I'll follow my career in such a way
that i'm not following it!!!!!!!!!!!
Μεγάλα ορχηστρικά περάσματα ,λιγότερες φωνές και τελικά η ορχήστρα σβήνει σιγά σιγά μέσα στην σιωπή και τά ερωτηματικά τής επόμενης μέρας ...
Η πρώτη εκτέλεση τής 13ης Συμφωνίας συνάντησε αρκετά εμπόδια και παρά την αποσταλινοποίηση η κυβέρνηση Κρουτσώφ έδειχνε εμφανώς τήν δυσαρέσκειά της..
Ο Mravisnky αρνήθηκε νά τήν διευθύνει και τελικά παρά τίς πιέσεις τήν ανέλαβε ο Κyril Kondrashin(πού τον πίεζαν έως τήν πρεμιέρα νά μήν ερμηνεύσει ειδικά τό πρωτο μέρος).....O πρώτος μπάσος τελευταία στιγμή απουσίασε,αλλά ευτυχώς δέχτηκε νά τραγουδήσει ο προεπιλεγείς αντικαταστάτης του Vitaly Gromadsky..18 Δεκεμβρίου 1962 δόθηκε τελικά η πρεμιέρα και ενώ οι επίσημοι απουσίαζαν τό κοινό τήν υποδέχτηκε ευμενέστατα και αποθέωσε τούς συντελεστές της...
Ο ίδιος ο Kondrashin έλεγε αργότερα πώς μόλις τελείωσε τό πρωτο μέρος(Babi Yar)τό κοινό ήταν ασυγκράτητο στον ενθουσιασμό του καί άρχισε γρήγορα τό δεύτερο μέρος ανάμεσα σε χειροκροτήματα ,καθότι γνώριζε τόν φόβο πού εξακολουθούσε να διακατέχει τον Shostakovich ...
H 13η Συμφωνία βρίσκει τον Συνθέτη σέ κατάσταση υψηλής εκφραστικής δυνατότητας και τεχνικής και ως εκ τούτου αποτελεί ένα έργο απ´αυτά πού διατηρούν τήν μεγάλη τους αξία και δυναμική μέσα στον χρόνο...
Αλλως τε τό έργο τού Shostakovich ,πού για μένα είναι ο μεγαλύτερος συνθέτης τού 20ού αιώνα ,οχι μονον ξεφεύγει απ´τά στενά ορια τής πρωην Ε.Σ.Σ.Δ .,αλλά ταιριάζει σέ κάθε Εξουσία πού καταδυναστεύει τον λαό της ,άν καί πολλές φορές τά μουσικά δημιουργήματα τού Συνθέτη αναφέρονται στήν εσωτερική κατάσταση τού ανθρώπου απέναντι στην Εξουσία αλλά και στόν ιδιο του τον εαυτό πού κάποτε ίσταται γυμνός,αδύναμος και εξουθενωμένος απέναντι στον ισχυρότερο και άλλες εξ-ίσταται καί αντιδρά..
Eξυπακούεται ότι στον σημερινό ζόφο πού ζούμε η μουσική του είναι καί επίκαιρη αλλά και με μεγάλη ισχύ και αξία.
Oι καλύτερες ερμηνείες,είναι 4 γιά τά δικά μου γούστα..
H καλύτερη αυτή τού Kondrashin τού 1967(υπάρχει και αυτή τής πρεμιέρας τού 1962)..
Eξαιρετική επίσης αυτή τού Rudolf Barsai..
Ηaitink και Concertgebow orchestra μαζί μέ τον Marius Rintsler αποτελούν μιά θεσπέσια πρόταση μέ μιά ορχήστρα μέ πλουσιότατο ήχο και αξιοθαύμαστη ερμηνεία..
Θάταν η πρώτη πού θά επέλεγα..
Tέλος και ο Jansons μέ την Βαυαρική Ραδιοφωνία στέκεται επάξια απέναντι στούς 3 πρώτους...
Last edited: