Fly,Fly my Sadness(1996).

17 June 2006
62,722
Χολαργός
Τό 1996 ο πιανίστας και όχι μόνον Misha Alperin ,πού έχει πολλάκις αναφερθεί στό μουσικό μας φόρουμ,συλλαμβάνει τήν ιδέα νά συν-ενώσει τόν πολιτισμό τής Βουλγαρίας,τής Ρωσίας και τής Tuva(http://en.wikipedia.org/wiki/Tuva)σέ ένα παραδοσιακό μουσικό porject ...
Aπευθύνεται λοιπόν στούς περίφημους Throat singers τής Tuva τούς Huun-Huur-Tu, στίς θεσπέσιες γυναικείες φωνές τού συγκροτήματος Bulgarian Voices-Angelite καί στόν συνεργάτη του στό Moscow Art Trio ,Sergei Starostin..
Συγκεντρώθηκαν λοιπόν τελικά,μέσα απο μεγάλες δυσκολίες 28 μουσικοί πού κατόρθωσαν μετά από καιρό νά συνεννοηθούν μέσα από τήν μοναδική κοινή συνιστώσα πού τούς ένωνε και ήταν η αγάπη γιά τούς ήχους.
Εγραψε κάποια περίεργα φωνητικά,μερικούς ''ιδιόρρυθμους'' στίχους,χρησιμοποίησε παραδοσιακά όργανα τών Tuva ,ολίγη Melodica και τά υπόλοιπα τά άφησε στό ταλέντο τών συμμετεχόντων.

Εν τέλει παρήχθη ένα ηχητικό αποτέλεσμα ,βασισμένο στήν μουσική παράδοση τριών πολιτισμών,πού όμοιό του δύσκολα συναντάται στήν σύγχρονη δισκογραφία.
Ο Δίσκος περιέχει μόνον 5 τραγούδια :
1)Fly-Fly my Sadness
2)Legend
3)Wave
4)Lonely Bird
5)Mountain Story.

Οι Huun-Huur-Tu είναι ένα από τά διασημότερα συγκροτήματα τής Tuva(Ρωσικη Δημοκρατία κοντά στήν Μογγολία) πού ανήκουν στούς περίφημους Throat Singers δηλαδή σέ τραγουδιστές πού κατορθώνουν μέ ιδιαίτερες παραδοσιακές τεχνικές νά παράγουν ήχους διαφόρων μουσικών οργάνων ,πουλιών κ.λ.π.
Ο ήχος μοιάζει νά προέρχεται από τά έγκατα τού σώματός τους και ακούγονται σάν νά παράγουν δυό και τρείς νότες μαζί.
Τό αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω απο εκθαμβωτικό,αλλά συνάμα παραπέμπει στά πιό αρχέγονα στοιχεία τής Υπαρξης ..
Είναι μιά ρέουσα λάβα Ηφαιστείου πού κυριολεκτικά πυρακτώνει και παρασύρει κάθε άλλο υλικό πού συναντά στό διάβα της.Κάποιες στιγμές ο ήχος μπορεί νά παραξενέψει τόν άπειρο ακροατή,αλλά γρήγορα ταυτίζεται μαζί του.

Οι Angelite αποτελούν μιά από τίς πιό όμορφες εκδοχές τής Βουλγάρικης παραδοσιακής μουσικής και αποτελούνται από γυναίκες διαφόρων ηλικιών ,πού έχουν μετατρέψει τό φωνητικό τους αντηχείο σέ έναν ανεκτίμητης αξίας πολύτιμο λίθο..

Τό πρώτο κομμάτι τού δίσκου ξεκινά μέ μιά λυπημένη μελωδία πού παράγεται από ένα έγχορδο μουσικό όργανο τών Ηuun-Huur-Tu πού συνοδεύει τήν φωνή τού αρχιτραγουδιστή.
Λίγο μετά εισέρχεται η ουράνια πρώτη φωνή τών Angelite γιά νά διαπλακεί μέ τίς βραχνές φωνές τών Huun πού συνοδεύουν σέ πολλά φωνητικά επίπεδα...
Ενα τραγούδι θλιμένο καί απόκοσμο ,πού οι φωνές ανδρών και γυναικών συναρθρώνονται σέ αμέτρητες μονοφωνικές και πολυφωνικές εκδοχές,όπου τήν μιά φορά επικρατεί η πολυφωνία τής Tuva και η πρώτη φωνή από τίς γυναίκες γιά νά αντιστραφεί αυτό καί τούμπαλιν...Μαγεία.

Το Legend ξεκινά μέ ρυθμούς πού τραγουδούν οι Huun μέ φωνές πού ξεκινάνε από τό Ηλιακό τους Πλέγμα ,άλλες φορές απειλητικές ,άλλες αρχέγονες,άλλες σάν πολεμικές κραυγές..
Καί αμέσως μετά οι Angelite σάν νάρχονται από τόν Ουρανό,καλύπτουν τό τοπίο μέ τίς απερίγραπτες αισθητικά υψηλές νότες τους ,ενώ οι άντρες τής Tuva αποτελούν τήν ασφαλή εκείνη κρούστα ,τό ασφαλές εκείνο πέτρωμα,που είναι αναγκαίο γιά νά αναπτυχθεί τό Κάλλος.
Ολοι οι αρχαίοι πολιτισμοί,πού έχουν φτάσει μέχρις τό σήμερα ,περνάνε καί από τίς 5 αισθήσεις μας πού βρίσκονται σέ συγκινησιακή διέγερση λόγω αυτού τού άρρητου μουσικού πλούτου πού παράγεται.
Φωνητικό αριστούργημα,πού οι λέξεις αδυνατούν νά τό αποτυπώσουν.

Ακολουθεί τό Wave πού γιά μένα αποτελεί τήν συγκλονιστικότερη στιγμή τού δίσκου,άν βέβαια μπορεί κανείς νά ξεδιαλέξει απ´αυτή τήν πανδαισία.

Θά μπορούσε νάναι καί ένας φωνητικός Debussy ή Ravel ..
Oι Bulgarian Voices τραγουδούν σέ πολυάριθμα επίπεδα μέ φωνές πού περιγράφουν τά κύματα τής θάλασσας ,άλλοτε ήρεμα,άλλοτε αγριωπά δημιουργούντας ένα ηχητικό αποτέλεσμα πού λές ότι είναι αδύνατον νάχει παράξει ένα σύνολο ανθρωπίνων φωνών..
Αλλοτε νανούρισμα,άλλοτε εφιάλτης (πού σού φέρνει στό νού τήν επίθεση τών ''Πουλιών '' στην ταινία τού Χίτσκοκ),άλλοτε βουερό ποτάμι,άλλοτε κύμα πού σκάει μέ δύναμη στά βράχια ή τσακίζει καράβια καί άλλοτε ενέργεια πού μπορεί νά κινήσει και βουνά.
Ο Starostin σάν Ψάλτης βυζαντινών παραδόσεων σκοινοβατεί ανάμεσα στά γυναικεία φωνητικά κύματα και προσπαθεί νά '' επιβιώσει''.
Χορικό αρχαίο, Ικέτιδες καί Ερινύες μαζί ,Κασσάνδρα και Κλυταιμνήστρα πού πέρασαν απο χίλια κύματα οι ζωές τους .
Πραγματικά μνημειώδες.

Ο ήχος τού Μοναχικού Πουλιού (Lonely Bird)μέ τόν Ρώσο επικεφαλής και τούς Huun σέ δεύτερες φωνές από τά απύθμενα λαρύγγια τους ,και τήν κορυφαία τών Angelite ,εν τέλει ,νά επικαλύπτει τά πάντα ,παράγουν μιά μελωδία πού παραπέμπει στήν Ηπειρο ,στήν Αδριανούπολη και στήν Ρωσικη Στέπα,όπου η μοναξιά είναι ίδια τελικά ,δηλαδή Παγκόσμια.
Ενα πολυφωνικό μοτίβο μέ παραλλαγές,θρηνητικό μέσα στήν ''πολυκοσμία'' του.
Νά ακούς αυτές τίς φωνές τών Huun βγαλμένες από τον Πυρήνα τής Γής ,γεμάτες αγριάδα και βραχνάδα στήν επιφάνειά τους ,αλλά τόσο '' μελωδικές'' στό κουκούτσι τους.

Το Mountain Story ξεκινά μέ Melodica επί δίλεπτο,γιά νά εμφανιστούν στήν συνέχεια τά έγχορδα τών Huun πού συνοδεύουν μέ πάθος ,σάν λυράρηδες..
Οι φωνές τών δυό συγκροτημάτων εμπλέκονται αρμονικά μέ τά όργανα και οδηγούνται σέ ένα ''χορωδιακό'' φινάλε ..

Τό Fly,Fly my Sadness δύσκολα περιγράφεται..
Ομως αρκεί κάποιος νά αδειάσει κυρίως τό μυαλό του και νά αφεθεί στό άκουσμα πού προσφέρει γιά νά μεταφερθεί σέ εποχές πού δέν υπάρχει χρόνος..
Ενας κόσμος πού κινείται ακόμα και σήμερα ανάμεσά μας προερχόμενος από τήν αρχή τής Δημιουργίας ,τίς παγκόσμιες ρίζες τού πολιτισμού καί τήν πρώτη Γέννηση...
Κόσμος συναισθημάτων καί ήχων πού φέρνει κοντά τόν ανθρωπο μέ τά φυσικά στοιχεία ,μέ κύριο όπλο τήν ανθρωπινη φωνή,πού καθαρίζει κάθε τί τό τοξικό.
Γιά μένα ήταν μιά απολαυστική εμπειρία ζωής ,ένα ταξίδι από τήν Γή στόν ουρανό καί αντίστροφα..
Υποκειμενικό τό κριτήριο φυσικά,αλλά ο πολυτάλαντος Alperin ,αναπαρήγαγε ένα μνημείο συγκερασμού πολιτισμών,πού ευτυχώς είχε τήν έμπνευση νά τό αποτυπώσει σέ δίσκο.Θά μπορούσε νάναι καί η ταινία τού Σεργκέϊ Παρατζάνωφ πού δέν γυρίστηκε ποτέ.


51Sj0OBaPdL._SL500_AA280_.jpg



Ευχαριστώ ιδιαίτερα τό μέλος πού είχε τήν καλοσύνη νά ανακαλύψει τόν δίσκο καί νά μου τόν προσφέρει.
 
Οι Βουλγαρικες Φωνες γινανε ευρυτερα γνωστες στη Δυση μεσω του Ivo Watts Russel της 4AD με την εκδοση του Le Mystere des Voix Bulgares (CAD-603) μεσα της δεκαετιας '80. Ως γνωστον η 4AD ηταν η βασικη εταιρεια ιδιωματος New Wave και Goth με side-projects τυπου This Mortal Coil.

Τι ειδε ο Ivo στους Βουλγαρους; Αυτο το μυστικιστικο των φωνων που προσομοιαζει λιτανια. Δεν τον ενδιαφερουν οι στιχοι, μονο η αισθηση των φωνων. Εχω το δισκο απο τοτε, και θυμαμαι πως εσκασε στη δισκογραφια: περιπου σαν εξωτικο φρουτο. Εδω λεγανε τα δικα μας Θρακιωτικα ειναι χιλιες φορες καλυτερα. Εκτοτε οι Voix Bulgares συνεχιζουν αδιακοπα.

Κριμα που δεν εχουμε στενη δισκογραφικη συνεργασια στον τομεα.
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,968
... τον έχω χρόνια (μόνο με άλλο εξώφυλλο όπου παρατάσσονται όλοι οι συντελεστές με τις παραδοσιακές φορεσιές τους) και συμφωνώ ότι είναι αριστουργηματικός... λες και συνοψίζει τα όνειρα όλης της ανθρωπότητος, καινούρια, παλιά, διαψευσμένα, κρυφά που περιμένουν την ευόδωση τους, άλλα κακοσπαταλημένα... μία τεράστια αγκαλιά από δαύτα ...

... γενικότερα έχω μερικούς ακόμη με Βουλγάρικα γυναικεία φωνητικά και πάντα εκστασιάζομαι όταν τυχαίνει να τους ακούσω ...

... τα ιδιόρρυθμα φωνητικά των Τούβα πρωτοσυνάντησα σε ένα .... audiophile δίσκο της proprius ... έχω και έναν των Kronos όπου σε κάποιο κομμάτι τοπικού συνθέτη υπάρχουν φωνητικά Τούβα και είναι πράγματι εξαίσιο
 

Haagenti

AVClub Fanatic
18 November 2006
16,559
Ministry Of Silly Walks
Επειδή το συγκεκριμένο από την περιγραφή ακούγεται εξαιρετικά ενδιαφέρον,,ξέρει κανείς αν μπορεί να βρεθεί εκτός ίντερνετ...κάποιο δισκοπωλείο πχ..
Απ ότι κατάλαβα πάντως ,ο τρόπος που χρησιμοποιούν την φωνή τους,περιλαμβάνει τελείως διαφορετικές περιόδους και πολιτισμούς που πάτησαν το πόδι τους στον πλανήτη....
Αν ισχύει αυτό τότε είμαι σίγουρος πως θα με εξιτάρει...
 

Elina

Senior Member
13 January 2009
556
Γέρακας
Με απασχολεί η σχέση που μπορεί να έχουν άνθρωποι από διαφορετικά μέρη. Το πολιτισμικό υπόβαθρο αποτελεί δομικό στοιχείο. Σ’αυτό το μουσικό συνονθύλευμα, μπορείς να βρεις μια εκδοχή: Όπως όταν νταμώνουν οι ναυτικοί με τους στεριανούς αγαπημένους τους, στην αρχή με τα μουρμουρητά, το βλέμμα, τις κινήσεις, ύστερα με τα γέλια, το τραγούδι και το κλάμα, στο τραπέζι του καλωσορίσματος.

Η μουσική σ’αυτό το δίσκο δεν μπορεί παρά να σου θυμίσει ηπειρώτικα τραγούδια. Γι’ αυτό και κάνει πολύ ενδιαφέρον αυτό που λέει ο ίδιος ο Mikhail Alperin:
«Should I try to capture in words the essence of what I have tried to do here, I would do so in terms of a small scene that got stuck in my mind: I remember en elderly couple dressed in black on a small island in Greece. They were looking out across the sea, into the distance, motionless, and time stood still.»

@Σπύρο, για άλλη μια φορά καταφέρνεις να βάλεις σε λόγια τους ήχους, και να παρασύρεις σε καινούργιους δρόμους. :a0210:


Επίτρεψέ μου να προσθέσω τα λόγια του δημιουργού:
«The story of this project has its own tiny prelude, to my mind a rather mysterious one, which I would like to share: Some time (Roughly?) about a year ago, I developed some kind of vision of a family where the father would be from Tuva, the mother Bulgarian, the daughter a Russian, and the son Jewish. The very idea might have been nothing more than a funny whim, but then, all of a sudden, I pictured this family as a musical one, not consisting of professional musicians, but a family where ... Then I didn't get any further with my vison. Instead, I startet collecting musical material and writing scores for some non-existing future project. These, then, would be the ingredients of the salad to come: The Bulgarian Women's Choir - "the mother", overtone singers from Tuva - "the father", The Moscow Art Trio, with the Russian soul of Sergei Starostin and my own Jewish melancholy, plus a blues singer of some category or other - the children of the peoples of the world. Luckily, at the time I wasn't about to think of it as a concrete, pre-programmed plan. I was just playing with the idea. That family, however, started to live its own more specific life, even if only on paper. Having spent a week writing out some of the compositions I realized that all of this was just a dream and as dreams have a tendency to dissolve and create disillution I figured I would have to come to terms with that. In my embittered mind, dream and reality seemed to collide head on, until one day the producer, Uli Balss, of JARO, Germany, phoned me unexpectedly to suggest that we work on two disks with my Moscow Art Trio and subsequently the "Bulgarian-Tuvan project" of which we had been dreaming, not he, strange as it may seem. Needless to say, I immediatly hurled myself at the task. Some dreams do come true. But in any family problems arose, and some specific ones did show up in "mine". During recording sessions for my disk, Prayer (with members of a Russian folklore choir - JARO 4193-2) one of the Russian female singers suddenly stopped singing and left the studio as a sign of protest against what she held to be a too radical treatment of folkloristic material. Thus, I knew from that experience that the Bulgarian-Tuvan project would require lengthy and emotionally demanding explanations on the phone of concepts unfamiliar to the various participants. And even when the choir finally got their scores, work wasn't necessarily made easier. Unexplored musical ideas kept knocking especially forcefully on the door of the "mothers", who generally tend to prefer what is familiar. The "fathers" in far-away Tuva smoked their tobacco and sipped their vodka, shaking their heads in astonished patience, whereas their Russian "son", following his people's tradition, preferred not to brood too much about the future. Now, a few words about the project itself - about the music you'll hear on this disk. For a long time I had been studying the common denominator of meditative structures in various folkloristic forms of expression, for instance the Russian tradition of lengthy songs with their characteristically brooding melancholy. Actually, a similar mood might be found in Tuvan songs of the steppe, and is also reflected in the the musical landscape of folk songs from the Radopi region in Bulgaria, as well as in many Jewish songs, filled as they are with that very same stillness and affection. That's why, in the beginning, I named the project "Meditation" as a working title - in an attempt to stay away from any "modernization" of folk song themes, but instead unite different folkloristic sources in the vision of a bird's flight.»


Το φθινόπωρο, με τέτοιες μουσικές, μας επιτρέπει να γυρίσουμε ασφαλώς στο λιμάνι μας...