ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΒΙΝΥΛΙΟΥ : Charlie Rouse – Bossa Nova Bacchanal
:Banane0: :Banane0: :Banane0: :Banane0:
· Charlie Rouse ήταν για πολλά χρόνια ο βασικός σαξοφωνίστας του T. Monk
και όπως είναι φυσικό, έψαχνε κάθε τόσο να βρει τις νότες που έπεφταν από
το πιάνο.!!!
Σε κάποιες συζητήσεις είχε πάρει τʼ αφτί του, κάτι για bossa nova αλλά δεν
πολυασχολήθηκε. Μέχρι που το 1961 κυκλοφόρησε ο Ike Quebec το ʽʼSoul Sambaʼʼ.
Ζητάει συγγνώμη από τον Monk – εκείνος δεν άκουσε τίποτα - και παίρνει μερικά
Τηλέφωνα (τσάμπα από το studio).
- Έλα Kenny, αυτά που έπαιξες με τον Ike πού τά ʽμαθες ρε;
-Είδες αγόρι μου τι είναι να κάνεις την καθαρίστρια, αντί να το φυσάς; δεν εχεις
ακούσει τι έχω παίξει με τον Hawk ?
-Όχι ρε τι;
-Έλα από το σπίτι αύριο και θα δείς.
Όπως ήταν φυσικό, ο Kenny Burrell, μύησε το φίλο μας στη Bossa Nova και του
σφύριξε μερικά ονόματα. Potato Valdez, Chauncey Westbrook, Willie Bobo.
Εδώ λοιπόν φάνηκε και η δημιουργικότητα ενός μουσικού, που είχε περιοριστεί
σαν session – κι ας είχε ήδη 2 albums σαν leader.
Μαζεύει τα παλικάρια και με μπασίστα τον Lawrence Gales και τον Garvin Masseaux πού παίζει chekere μπαίνουν στο studio. Είναι Άνοιξη του ʼ62.
Ο Rudy Van Gelder – ίσως ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο της Jazz – καταγράφει στις Ampex pro,την αριστουργηματική συνεργασία 7 μουσικών
Που βρίσκονται σε ʽʼmoodʼʼ.!!!!
·Back to the tropics. σε πλημμυρίζει μια χαρά και τα πόδια δεν προλαβαίνουν
τους ρυθμούς των κρουστών, ενώ τα αφτιά καρφώνονται στο μελωδικό παίξιμο
του Rouse. Κομμάτι που έχει μπει στις περισσότερες Latin συλλογές.!
·Aconteceu. Το κομμάτι αυτό είναι σύσταση του W. Bobo. Το έλεγε ένας τραγουδιστής στη Βραζιλία, ονόματι Pedrinho Rodriguez. Από τις ομορφότερες
Latin μελωδίες που έχω ακούσει.!
·Velhos Tempos. (L. Bonfa) – δεν περιγράφεται.!
·Samba De Orfeu. (L. Bonfa) Επειδή είναι πασίγνωστο, ίσως νομίζετε ότι
ο ίδιος ο Bonfa το παίζει καλύτερα, κι όμως, εδώ μέσα είναι η ομορφότερη
ραψωδία πού έχει γραφτεί για τον Ορφέα – μετά τα Ορφικά βεβαίως.!
Κάπου εδώ αλλάζουμε πλευρά.
Β1
·Un Dia. (one day). Ένα πολύ χαρούμενο τέμπο με σαξόφωνα, κιθάρες και νταούλια.!
Στο ύφος του Velhos tempos, πανέμορφο.
Β2
·Meci Bon Dieu (ευχαριστώ τον καλό Θεό)
Το πέρασμα απʼ την ακουστική κιθάρα στο σαξόφωνο κι απʼ τον καθαρό ρυθμό,
στην εξαίσια μελωδία και τανάπαλιν , είναι αυτό που έχει μεγάλη συνθετική
πρωτοτυπία και εντέλει το κατατάσσει στα 3 καλύτερα του δίσκου – αν υπάρχουν
τέτοια.
· Β3
In Martinique.
Ό,τι καταλάβατε από τον τίτλο, είναι σωστό.!:Banane0:
:Banane0: :Banane0: :Banane0: :Banane0:
· Charlie Rouse ήταν για πολλά χρόνια ο βασικός σαξοφωνίστας του T. Monk
και όπως είναι φυσικό, έψαχνε κάθε τόσο να βρει τις νότες που έπεφταν από
το πιάνο.!!!
Σε κάποιες συζητήσεις είχε πάρει τʼ αφτί του, κάτι για bossa nova αλλά δεν
πολυασχολήθηκε. Μέχρι που το 1961 κυκλοφόρησε ο Ike Quebec το ʽʼSoul Sambaʼʼ.
Ζητάει συγγνώμη από τον Monk – εκείνος δεν άκουσε τίποτα - και παίρνει μερικά
Τηλέφωνα (τσάμπα από το studio).
- Έλα Kenny, αυτά που έπαιξες με τον Ike πού τά ʽμαθες ρε;
-Είδες αγόρι μου τι είναι να κάνεις την καθαρίστρια, αντί να το φυσάς; δεν εχεις
ακούσει τι έχω παίξει με τον Hawk ?
-Όχι ρε τι;
-Έλα από το σπίτι αύριο και θα δείς.
Όπως ήταν φυσικό, ο Kenny Burrell, μύησε το φίλο μας στη Bossa Nova και του
σφύριξε μερικά ονόματα. Potato Valdez, Chauncey Westbrook, Willie Bobo.
Εδώ λοιπόν φάνηκε και η δημιουργικότητα ενός μουσικού, που είχε περιοριστεί
σαν session – κι ας είχε ήδη 2 albums σαν leader.
Μαζεύει τα παλικάρια και με μπασίστα τον Lawrence Gales και τον Garvin Masseaux πού παίζει chekere μπαίνουν στο studio. Είναι Άνοιξη του ʼ62.
Ο Rudy Van Gelder – ίσως ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο της Jazz – καταγράφει στις Ampex pro,την αριστουργηματική συνεργασία 7 μουσικών
Που βρίσκονται σε ʽʼmoodʼʼ.!!!!
·Back to the tropics. σε πλημμυρίζει μια χαρά και τα πόδια δεν προλαβαίνουν
τους ρυθμούς των κρουστών, ενώ τα αφτιά καρφώνονται στο μελωδικό παίξιμο
του Rouse. Κομμάτι που έχει μπει στις περισσότερες Latin συλλογές.!
·Aconteceu. Το κομμάτι αυτό είναι σύσταση του W. Bobo. Το έλεγε ένας τραγουδιστής στη Βραζιλία, ονόματι Pedrinho Rodriguez. Από τις ομορφότερες
Latin μελωδίες που έχω ακούσει.!
·Velhos Tempos. (L. Bonfa) – δεν περιγράφεται.!
·Samba De Orfeu. (L. Bonfa) Επειδή είναι πασίγνωστο, ίσως νομίζετε ότι
ο ίδιος ο Bonfa το παίζει καλύτερα, κι όμως, εδώ μέσα είναι η ομορφότερη
ραψωδία πού έχει γραφτεί για τον Ορφέα – μετά τα Ορφικά βεβαίως.!
Κάπου εδώ αλλάζουμε πλευρά.
Β1
·Un Dia. (one day). Ένα πολύ χαρούμενο τέμπο με σαξόφωνα, κιθάρες και νταούλια.!
Στο ύφος του Velhos tempos, πανέμορφο.
Β2
·Meci Bon Dieu (ευχαριστώ τον καλό Θεό)
Το πέρασμα απʼ την ακουστική κιθάρα στο σαξόφωνο κι απʼ τον καθαρό ρυθμό,
στην εξαίσια μελωδία και τανάπαλιν , είναι αυτό που έχει μεγάλη συνθετική
πρωτοτυπία και εντέλει το κατατάσσει στα 3 καλύτερα του δίσκου – αν υπάρχουν
τέτοια.
· Β3
In Martinique.
Ό,τι καταλάβατε από τον τίτλο, είναι σωστό.!:Banane0:
Last edited by a moderator: