J.S.Bach Keyboard Concerto No 7 BWV1058

Μπορεί και νάταν η πρώτη απόπειρα τού J.S.Bach νά συνθέσει ένα κοντσέρτο γιά αρπσίκορδο...
Πάντως ήταν μιά μεταγραφή απο το Κοντσέρτο για Βιολί και Ορχήστρα BWV 1041,αλλά μοιάζει νά το εγκατέλειψε ,μένοντας ανικανοποίητος απο το τελικό αποτέλεσμα γιατί θεώρησε οτι η ´φωνή´τού αρπσίκορδου καλυπτόταν απο την ορχήστρα...
Θεωρήθηκε ,λοιπόν κατά κάποιον τρόπο ως ´εγκαταλελειμένο κοντσέρτο´...
Ομως απο την στιγμή πού άρχισε να χρησιμοποιείται το πιάνο ως βασικό όργανο στίς συνθέσεις τού Bach, το BWV 1058 βρήκε μιά σημαίνουσα θέση στο ρεπερτόριο.
14 μόνον λεπτά μουσικής μαγείας απο τον Κάντορα σέ τρείς κινήσεις
1)first movement(Αllegro)
2)Andante
3)Allegro assai.

To πρώτο μέρος φωτεινά αυστηρό και δομημένο,μέ το πιάνο να εμφανίζεται ρυθμικό και νευρώδες απο την πρώτη στιγμή μαζί με την μικρή ορχήστρα...

Το andante είναι απο τίς ομορφότερες σελίδες τής Μουσικής.
Τρυφερό και λυρικό,πού όμως δέν ρέπει πρός την μελαγχολία,παραπέμπει σέ μιά ανείπωτη ιερότητα πού θα μπορούσε νά περιγράφει τον ήσυχο ύπνο ενός μικρού παιδιού,αλλά ακόμα καί μιά άφατη αγάπη απέναντι στον κόσμο πού υποφέρει,αλλά και ελπίζει...
Και πάλι αυτή ή γρανιτένια δομή τών έργων τού Bach είναι πού ορίζει το συναισθηματικό περιεχόμενο τού andante ,πού γιά μιά ανεπαίσθητη και μόνον γραμμή ,αφορίζεται απο τήν καταρράκωση και γίνεται αγκαλιά γλυκύτητας και θλιμένης (μά οχι θλιβερής)εγκαρτέρησης...
Το τρίτο μέρος ξεκινά και τελειώνει σαν μιά φούγκα,γεμάτη εξαίσιες μουσικές ιδέες,πού και πάλι όμως ο Bach δεν τίς ´βιάζει´ορμητικά ή μόνον ως επίδειξη δεξιοτεχνίας,αλλά μέσα απο αυτές αναδεικνύει χορευτικές ´λεπτομέρειες´αισιοδοξίας και ανάτασης...

Oσες εκτελέσεις και εάν άκουσα πάντα επιστρέφω στην ,για μένα,ανεπανάληπτη ερμηνεία τού Gould με την Columbia Symphony Orchestra,υπό την διεύθυνση τού Vladimir Golschmann(η ηχογράφηση έγινε στίς 4/5/1967,τρία χρόνια απο τότε πού ο Gould ειχε αποσυρθεί απο τά ακροατήρια)..


O Perahia επίσης ,εξαίρετος ερμηνευτής τού Bach προσφέρει μιά αξιομνημόνευτη εκτέλεση.Διευθύνει ο ίδιος..




Ο Αndras Schiff επίσης συγκαταλέγεται στούς σημαντικούς ερμηνευτές τού κοντσέρτου.



Tέλος απο τις πρόσφατες ερμηνείες η Angella Hewitt μάς δίνει μιά ενδιαφέρουσα εκδοχή ,πού μοιάζει όμως κάπως ´ψυχρή´παρά τις διθυραμβικές κριτικές που έχουν γραφεί.



To ΒWV 1058 ή 7ο κοντσέρτο για πιάνο τού Bach αποτελεί μιά ιδιάζουσα μουσική μινιατούρα μεγίστης ´καθαρής´συναισθηματικής αξίας...

Είναι μιά περίοδος ,πού και γιά προσωπικούς,αλλά και για γενικότερους λόγους,δύσκολα μπορώ να μιλήσω για μουσική..
Κάτι οι απώλειες ,κάτι οι περιρρέουσες ενδείξεις καί αποδείξεις μικροπρέπειας και ασκήμιας,δυσκολεύουν την γραφή.....................................................
Αλλά ο Bach και ο Gould αποτελούν αυτή την περίοδο(πού ελπίζω οτι δέν θα διαρκέσει πολύ)μιά ακτίδα ´λελογισμένης´ελπίδας...
Αλλως τε συνήθως μετά την πτώση επέρχεται η ανάσταση,όπως και εάν την αντιλαμβάνεται ο καθείς...

Φίλε Ortho σε ευχαριστώ πολύ γιά την επί τής ουσίας ´νέα´παρουσίαση τού έργου πού έκανες πάνω στο αρχικό μικρό μου κείμενο .!!!!!!!!!!!!!!!
Τα κοντσέρτα γιά πιάνο τού J.S.Bach τά ´κουβαλώ´πολλά χρόνια στό ´ζεμπίλι´μου..Οπως φυσικα και τά κοντσέρετα γιά βιολί αλλά και όλα τά πιανιστικά(το αρπίκορδο δέν ειναι πρώτη μου επιλογή σαφέστατα)πρωτίστως με Gould,αλλά εμπλουτισμένα με Fischer,Perahia,Hewitt,Tureck ,Schiff,αλλά και Richter,Gilels και Αrgerich.

Παρουσίασα τό 1058 ακριβώς γιατί τις τελευταίες 15 μέρες ,το andante του, μού κρατά παρηγορητική συντροφιά τέτοια πού είναι ιδιαίτερα βοηθητική..
Η ´παρουσία´τού Bach στην ζωή μου είναι δομικά αναγκαία..Τοχω γράψει και απο πολύ παλιά,αλλά η πιό πρόσφατη επεξήγηση βρίσκεται εδώ..
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=18132&page=2(post 15).
Η Ειρωνεία είναι πώς το κείμενο πού παραθέτω γράφτηκε γιά άλλο πρόσωπο ενώ το andante τού 1058 μού προέκυψε λόγω ετέρου ´εκτάκτου´γεγονότος.
Απρόβλεπτη εντελώς η ζωή.
Εν τέλει έγραψα λίγα λόγια για το 1058 γιατί στην παρούσα φάση μού ταίριαζε..
Εξυπακούεται οτι θα πρότεινα την προσεκτική ακρόαση όλων τών κοντσέρτων γιά πιάνο τού Bach...
Γιατί πιάνο και όχι βιολί??Ισως γιατί στίς δικές μου αισθήσεις τά πλήκτρα τού πιάνου στο συγκεκριμένο έργο ηχούν πολύ πιό ´καίρια´από τίς χορδές τού βιολιού.

Και πάλι ευχαριστώ γιά την προσθήκη.