Κι άλλα παρατημένα υλικά...

Διότι ως γνωστόν αργία μήτηρ πάσης κακίας...::BXVZCBXZ6:

Και δεν θέλει πολύ, αν υπάρχει συγκροτημένο σχέδιο μάχης... για να έρθει η νίκη.
Το μόνο μείον είναι ότι εκεί που 'χα ένα σύστεμ να 'σχολιέμαι τώρα έχω δύο...

Ρε... παλιο#&$*^%&*^* και οι δυό σας.:SFGSFGSF:
Έχω 5 λεπτά γελάω.

Λοιπόν πως ξεκίνησαν όλα:
Επειδής παλιά ήμανε γκαζοφονιάς, ενίοτε... χαλούσα ο καψερός μεγάφωνα.
Είχα μια τάση καταστροφής γενικώς...
Ερχόταν και εκείνος ο βλαμμένος ο Σκάμανγκ που ποτέ δεν του έφθανε το γκάζ...
Παρήγγειλα έτσι στον Μανόλο μια ντουζίνα γουφς για να έχω κάβα...
Τα AUDAX HP210Z0.
Τα ηχεία όμως της MTZ τα πούλησα.
Τα μεγάφωνα κάτσαν στα ντουλάπια (έχω ακόμα 3 γουφ κάβα).
Γαμότι λέω πολύ πράμα για να κάθετε...
Eίχα σάξει τις βάφλες για μπασσοκούτια.
Καλά βγήκανε αλλά πάλι δεν αντέχανε σε πολύ... ρεαλιστικές σταθμές παράλληλα με αχανή χώρο και απομακρυσμένη θέση ακρόασης.
Βλέπετε πέφταν πάνω τους 2.8KW... μπάσσου.
Και το power compression ήτουνε γεγονός.

Έτσι οι μπάφλες μείνανε αμανάτι.
Όπως έμειναν και τα τουήτια της Focal.
Τα θρυλικά TC90TDX, τουήτια που ποτέ μου δεν ξεπέρασα...

Στο πιτς φυτίλι ήρθε η ιδέα.
Κοτσαρίστηκε στη μέση σε χρόνο dt (ποτηροτρύπανο πολυτελείας γαρ) το φοκαλάκι.
Έχωσα και ένα κρος δοκιμαστικά.
Και το νέο open baffle ηχείο λάλησε πολύ καλά με τη μία.
Και από μπασσάκι και αέρα αλλού το "πορτάκι".
Είχα όμως και μια παλιόκουτα αυτοκινήτου.
Με κάτι ωραία ULTIMATE από τα ακριβά της.
Πεντακάθαρα τα άτιμα τα ULTI.
Και τό 'σαξα 2,1 το συστεμ, κερδίζοντας άλλη μια οκτάβα.

Εν τω μεταξύ γράφω για συγκροτημένο σχέδιο.
Να το γιατί:
Ο Luxman o L-200 οδηγάει τα ΟΒ.
Έχει όμως ο μπαγάσας ένα πάρα πολύ χρήσιμο κουμπάκι.
Low cut filter στα 75Ηz...
H δε μπασσοκαμπινούλα κόβει με παθητικό κρος στα 100Hz.
To γλυκό ήταν εύκολο να δέσει.

Ο Λούξ έχει πάνω του (στο tape loop) και ένα αναλογικό EQ.
Eπειδής το αναλογικό EQ έχει και αυτό έξοδο tape, δίνει στον Marantz PM-230 που οδηγάει την καμπίνα.
Απλό!

Το δε EQ είναι στο flat και εκτός, μέσω ανάλογων πλήκτρων που διαθέτει.
Έχει όμως σε ανεξάρτητη λειτουργία ένα άλλο κουμπάκι.
Το BBE.
Tης γνωστής και διάσημης BBE για τα aural exciters της.
Οπότε όταν έχουμε παλιά και θολή (ή κανά παλιο βινύλιο) εγγραφή πατάμε το μαγικό κουμπάκι, ρυθμίζουμε και όλα γίνονται αλλιώς...
Χωρίς καν να ακουμπήσουμε τα άλλα ρυθμιστικά του EQ.
Διαυγέστατα δηλαδή και βροντερά!

Tώρα πως ακούγετε αυτό το λίγο... παράδοξο σύστημα.
Ο Lux είναι απλά καταπληκτικός.
Από κει ξεκινάνε όλα.
Παίζω πάντα σε λογικές στάθμες (σταθμες διαμερίσματος) διότι α) παίζω near/mid field και β) ο ενισχυτής αν γκαζώσω δεν μπορεί να οδηγήσει τόσα μοτέρ... χωρίς να ψαλιδίσει.
Ο ήχος όμως είναι σα να ακούς από πάρα πολύ καλά ακουστικά...
Ακουστικά όμως με πραγματική στερ. εικόνα σε όλες τις διαστάσεις της.
Σ' αυτό βοηθάει ο χώρος.
Στην ουσία ένας μη χώρος...
Που εξαφανίζεται και άλλο λόγω του στησίματος.
Και φυσικά δεν λείπει ούτε το γέμισμα ούτε ο όγκος της ορχήστρας.

Αυτά τα λίγα.
Φτύστε με ρε μη με ματιάσετε!:fahne90:

Πάρτε και το λινκ της BBE αν ξύνεστε για παιχνίδι:
http://www.bbesound.com/

Eπειδή είμαι (και θα είμαι) κάργα υποστηρικτής του καλού ήχου με λίγα λεφτά θα γράψω και τα κόστη.
Ακόμα θυμάμαι εξ' άλλου τις ομηρικές μάχες που εδόθησαν στο παλιό φόρουμ εξ' αιτίας του θέματος που ξεκίνησα τότε εγώ: "του HI-END συστήματος των 1500 ευρών" του Υπέρηχα...
Πέσανε κορμιά τότες.
Τώρα όμως τα πράγματα είναι και ήρεμα και προπάντων ώριμα...
Μόνο ο Σπύρος λείπει... :frown:

Λοιπόν τα ΟΒ βγαίνουν +- στα 600 ευρά.
Η μπασσοκαμπίνα στα +- 300.
O Lux αγοράστηκε 50 ευρά από το συνάδελφο σάιτ.
+ 40 ευρά το ρεκτιφιέ = 90.
Ο Marantz ή ανάλογος βρίσκεται στα 50 ευρά.
Το EQ αγοράστηκε από δω στα 50.
Το Rotel 991 το πήρα στοκ καινούργιο 400.
Καλώδια βάλτε το πολύ 40 ευρά.
Και ένα... πολύμπριζο των 8 ευρών.

Σύνολο: 1538 ευρά.
Όπως παλιά...

@ Όντως η κρίση χτίζει χαρακτήρες.
Παράλληλα ακονίζει τον εγκέφαλο...
Και δίνει επιπλέον πόντους στο DIY.
Υπάρχουν βέβαια και οι κροίσοι που δεν έχουν κρίση (η λέξη κρίση περιλαμβάνει και τις δύο έννοιές της...)

@Σήφη υπάρχει γυναίκα...
Εκτελεί και χρέη οικονομικού διευθυντή... ενίοτε...

@Gregls το άκουσμα δεν είναι "σύνηθες".
Εξ' άλλου όπως συμβαίνει πάντα άλλωστε, στους μισούς μπορεί ν' αρέσει και στους άλλους μισούς όχι.
Και αυτό ισχύει ανεξαρτήτου κόστους και υλοποίησης.
Πάντως λύσεις και ιδέες η κατηγορία προσφέρει απλόχερα μπόλικες!

Καλά έπαιξε γενικώς.
Από blues, Jazz, rock αλλά και ελληνικά.
Τα πολύ επεξεργασμένα τα έβγαλε... στη φόρα.
Στις παλιές ηχογραφίες έβγαλε την ατμόσφαιρα και την "λαμπίλα", παράλληλα με την κάποια "θολούρα" της εποχής που αντίκειται στα σημερινά ψηφιακά ήθη...
Έβαλα και σιντί γραμμένα από βινύλια.
Εκεί χρειάστηκε κάποιες φορές το BBE...
Βινύλια δεν έβαλα ακόμη.
Γενικά είναι αυτό που περιέγραψα αρχικά.
Ήχος ακουστικων.
Κανένα φούσκωμα, κανένας τονισμός, καμία ευφωνικότητα, κανένας χώρος...
Είναι κάτι διαφορετικό από αυτά που είμαστε συνηθισμένοι να ακούμε από ηχεία...