Verdi Requiem και Berliner Philharmoniker

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

AVClub Addicted Member
18 June 2006
2,004
Λάρισα
Το Σάββατο 13/3/10 απο την φιλαρμονική ορχήστρα του Βερολίνου θα απολαύσουμε το requiem του Verdi, με μαέστρο τον Mariss Jansons, soprano την Krassimira Stoyanova, mezzo-soprano την Marina Prudenskaja, tenor τον David Lomeli και bass τον Stephen Milling και χορωδία την Chor des Bayerischen Rundfunks. Παρακάτω θα αναφέρω περιληπτικά κάποιες πληροφορίες για το requiem του Verdi και λόγω των εορτών του Πάσχα που πλησιάζουν. Oi πληροφορίες είναι σταχυολογημένες απο το internet κυρίως και απο τα εσώφυλλα της δισκογραφίας (και φυσικά η wiki έχει πολύ υλικό).
Το requiem του Verdi, είναι μία κατεξοχήν Ρωμαιοκαθολική επικήδειος ακολουθία. Είναι ένα έργο μεγαλειώδες και απο πολλούς θεωρείται ένα απο τα αριστουργήματα όλων των εποχών στην θρησκευτική μουσική. Βέβαια είναι γραμμένο απο ένα συνθέτη που ήταν άθεος, αλλά όταν έχεις το χάρισμα δημιουργείς τέτοια αριστουργήματα.
Η σύνθεση και η ολοκλήρωση του έργου είναι διαχρονική. Ξεκίνησε με το τμήμα Libera Me σε μνήμη της συμπλήρωσης ενός χρόνου απο τον θάνατο του συνθέτη Gioachino Rossini, αλλά λόγω κακής οργάνωσης τελικά δεν παίχθηκε το έργο (είχαν αναλάβει πολλοί συνθέτες, προς τιμήν του Rossini, να συνθέσουν ο καθένας απο ένα τμήμα του requiem, και να παιχθεί στο ετήσιο μνημόσυνό του). Σαυτήν την αρχική του μορφή (μόνο το Libera Me), παίχθηκε στην Στουτγκάρδη απο τον Helmuth Rilling σαν Messa per Rossini.
Τον Μάϊο του 1873, πέθανε ο Ιταλός ποιητής, συγγραφέας και ανθρωπιστής Alessandro Manzoni, τον οποίο ο Verdi θαύμαζε και σέβονταν, οπότε ο Verdi προσ τιμήν του αποφάσισε και ολοκήρωσε το requiem με την μορφή που το ξέρουμε μέχρι και σήμερα ανασκευάζοντας και το Libera ME. Έτσι λοιπόν ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Manzoni, τον Μάϊο του 1874, το έργο παίχθηκε στην εκκλησία του Αγίου Μάρκου στο Μιλάνο, σαν μέρος της επιμνημόσυνης ακολουθίας, με διευθυντή τον ίδιο τον Verdi. Ανέβηκε επίσης δύο φορές και στη Σκάλα του Μιλάνου όπου έγινε δεκτό με ενθουσιασμό, στο Παρίσι, στην Βιέννη, στην Αμερική και αλλού.
Ο Verdi συνέθεσε το requiem στα εξήντα του, στην καλλίτερη δημιουργικά περίοδο της ζωής του. Το 1871 είχε συνθέσει την Aida, ήταν δηλαδή στην συνθετική του ωριμότητα.Υπάρχουν πολλές υφολογικές ομοιότητες των δύο έργων. Εχει εισπράξει πολλούς διθυραμβικούς χαρακτηρισμούς όπως:
...μόνο μια ιδιοφυϊα θα μπορούσε να γράψει ένα τέτοιο έργο..... Brahms
...καλλίτερα να μην πώ τίποτα... (όταν το άκουσε ο Wagner)
… μια όπερα σε εκκλησιαστικό μανδύα....Hans von Bulow (μαέστρος).
Το έχουν παίξει όλοι οι μεγάλοι μαέστροι και το έχουν ηχογραφήσει οι πιο πολλοί. Η τυπική διάρκεια του έργου είναι 85-90 λεπτά. Είναι γραμμένο για μεγάλη ορχήστρα που αποτελείται απο τρία φλάουτα, δύο ομποε, δύο κλαρινέτα,τέσσερα φαγκοτο, τέσσερα κόρνο, οκτώ τρομπέτες, τρία τρομπόνια, μία τούμπα, τύμπανα, γκρανκάσα και έγχορδα. Διπλή χορωδία και τέσσερεις μονωδούς (soprano, mezzo-soprano, bass και tenor).
Η δομή του έργου είναι μια κλασσική Ρωμαιοκαθολική λειτουργία με ορχήστρα (περίοδος του Ρομαντισμού) για γιορτινές ημέρες αφού περιλαμβάνει και την Δευτέρα Παρουσία (Dies Irae->ημέρα της οργής) σε πλήρη ανάπτυξη αλλά και δοξαστικό (Sanctus). Έτσι λοιπόν αποτελείται απο:
I. Requiem and Kyrie
II. Sequence (Dies Irae)
III. Offertorio
IV. Sanctus
V. Agnus Dei
VI.Lux Aeterna
VII.Libera Me
Χρησιμοποιεί έντονους ρυθμούς, υπέροχες μελωδίες και δραματικές αντιθέσεις για να εκφράσει τα δυναμικά συναισθήματα που προκαλεί το κείμενο. Η Δευτέρα Παρουσία είναι το πιο αναγνωρίσμο κομμάτι του έργου με τις εξαίσιες τρομπέτες. Αρχικό συναίσθημα η απώλεια (κηδεία) και η θλίψη, μετά περιγράφει την ανθρώπινη επιθυμία για συγχώρεση και έλεος, έρχεται η ημέρα της κρίσης και περιγράφεται η μικρότητα του ανθρώπου μπροστά στο μεγαλείο του Βασιλιά, και στο τέλος ο τενόρος στο “Ingemisco” εκπέμπει την ελπίδα στον αμαρτωλό που ζητάει το έλεος του Κυρίου. Στον χαρούμενο πλέον Τρισάγιο Ύμνο (Sanctus) ανακοινώνεται οτι είναι ευλογημένος ο ερχόμενος, ο Κύριος του Σαβαώθ, οδηγώντας στην αγγελική ψαλμωδία απο την γυναικεία χορωδία του “Αμνού του Θεού” (agnus dei) που θα αναλάβει τις αμαρτίες των ανθρώπων και για να καταλήξουμε στην απελευθέρωση απο τα δεσμά της αμαρτίας (Libera Me), απο τον αιώνιο θάνατο, όταν θα ρθεί η μέρα της κρίσης.
Υπάρχουν πολλές πολύ καλές εγγραφές, άλλωστε σχεδόν όλοι οι μεγάλοι μαέστροι (Solti, Karajan, Toscanini, Bernstein,Muti, Gardiner, Shaw, κλπ) το έχουν ηχογραφήσει. Επίσης όλες οι μεγάλες χορωδίες το περιλαμβάνουν στο ρεπερτόριό τους. Στο βινύλιο σύμφωνα με τον οδηγό της Penguin η καλλίτερη είναι με τον Gullini και τη Scwarpkof, Baker, Gedda και Ludwig.
 
Last edited:

Κώστας Γκαβάκος

AVClub Enthusiast
16 March 2009
1,276
Αθήνα
Ευχαριστούμε πολύ για την παρουσίαση.
Θυμάμαι πόσο με είχε εντυπωσιάσει, όταν είχα ακούσει πριν αρκετά χρόνια το έργο στο Μέγαρο. Στο τελευταίο μάλιστα μέρος είχαν φύγει κάποιες τρομπέτες από την ορχήστρα και έπαιζαν από τα πλαινά θεωρεία.
Μεγάλα έργα που χάνουν πολύ ηχογραφημένα.
Καλή ακρόαση.

Παρεπιπτόντως έχει κάποιος ακούσει την ηχογράφηση με τον Carlos Paita και την Royal Philharmonic orchestra (Decca του 1975) μια και είναι η μοναδική ηχογράφηση που διαθέτω.
 

ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

AVClub Addicted Member
18 June 2006
2,004
Λάρισα
Στην Δευτέρα Παρουσία όπου οι τρομπέτες έχουν εντυπωσιακό αλλά και επιβλητικό ρόλο στήνονται γύρω-γύρω απο την σκηνή και έξω. Σπύρο την έχω στην αρχική της εκτέλεση. Ομως αν πάμε με το πνεύμα του κειμένου που είναι επιβλητικό και έντονο, έχω την εντύπωση ότι και η εκτέλεση του Σολτι με Παβαρότι, Ορνε, Σαδερλαντ και Ταλβελα είναι επιτυχημένη.
 
Ένα από τα αναμφισβήτητα μεγάλα έργα ρεπερτορίου...

Εξαιρετική παραγωγή πέρσι τον Ιούλιο με την Εθνική συμφωνική ορχήστρα της ΕΡΤ, και χορωδίες ΕΡΤ και Δήμου Αθηναίων, υπό τον Καρυτινό... Από τις πολύ λίγες φορές που φεύγω απ'το Μέγαρο γεμάτος μετά από ελληνική παραγωγή.

Βέβαια, το Βερολίνο με τον Abbado δεν παίζεται με τίποτα, παρόλο τους "κακούς" σολίστ (στην καινούρια ερμηνεία του 2007 αν θυμάμαι καλά)..Η ερμηνεία του Abbado είναι απλά συγκλονιστική, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε εδώ και χρόνια.

Περιμένω κι εγώ εντυπώσεις, αν και αυτό το συγκλονιστικό Libera Me που άκουσα μαγνητοσκοπημένο δυστυχώς από την Philharmonie στο DVD που κυκλοφορεί δύσκολα νομίζω θα βρει άξιο διάδοχο..
 

Lucas Stephanides - Anakrousis

AVClub Addicted Member
16 March 2007
2,118
Στην Δευτέρα Παρουσία όπου οι τρομπέτες έχουν εντυπωσιακό αλλά και επιβλητικό ρόλο στήνονται γύρω-γύρω απο την σκηνή και έξω. Σπύρο την έχω στην αρχική της εκτέλεση. Ομως αν πάμε με το πνεύμα του κειμένου που είναι επιβλητικό και έντονο, έχω την εντύπωση ότι και η εκτέλεση του Σολτι με Παβαρότι, Ορνε, Σαδερλαντ και Ταλβελα είναι επιτυχημένη.
Βαγγέλη η ερμηνεία του Solti είναι διαφορετική από του Giulini του οποίου η ερμηνεία νομίζω είναι ό,τι καλύτερο έχει γίνει. Άλλωστε οι διαφορετικές ερμηνείες συμβαδίζουν και με την ανάλογη ηχογράφηση. Λ.Σ.
 

Brucknerian

Senior Member
25 July 2009
478
Salonique
Το Reqiuem με τον Jansons όσοι έχουν δυνατότητα, ας μην το χάσουν. Ο Jansons προ ετών το ερμήνευσε στην Αθήνα με της Φιλαρμονική του Όσλου. Ήταν απίστευτη εμπειρία.

Για του Giulini, συμφωνώ ότι είναι κορυφαία, μου είναι γνωστή από χρόνια. Αλλά δυο πραγματάκια με ενοχλούν. Το ένα είναι η ηχογράφηση σε μερικά σημεία. Το "Dies Irae" π.χ. καταγράφηκε πάρα πολύ δυνατά από τους τότε τεχνικούς ώστε στα πολύ δυνατά σημεία του (σημ. από μόνο του είναι πολύ δυνατό) υπάρχει "θόρυβος". Το δεύτερο σημείο είναι η Schwarzkopf. Τόσο στα περάσματα του Salva me και του Libera me υπολείπεται σε σχέση με άλλες σοπράνο αλλά και με τους υπόλοιπους σολίστ της ερμηνείας του Giulini. Παρόλα αυτά, η προσέγγιση του Giulini από μόνη της φτάνει για να την εντάξεις στις κορυφαίες. Οι συντελεστές έχω την αίσθηση ότι αναφέρθηκαν λάθος. O Giulini διευθύνει την ορχήστρα και χορωδία Philharmonia και οι σολίστ: Elisabeth Schwarzkopf (Soprano), Christra Ludwig (Mezzo), Nicolai Gedda (Tenor) και Nicolai Ghiaurov (Bass). H Janet Baker δεν συμμετέχει στο Reqiuem του Verdi. Συμμετέχει στην στο Te-Deum από τα Quattro Pezzi Sacri. Μια "πολυτέλεια" στην δισκογραφία διότι το "πέρασμα" που κάνει η mezzo είναι λίγων δευτερολέπτων (δυνατό δε) που σε ζωντανές ερμηνείες το φέρνει εις πέρας κάποια από τις mezzo της χορωδίας. Τα Quattro Pezza Sacri είναι φυσικά καθαρά χορωδιακά έργα. Είχα την τύχη να τα παρακολουθήσω με τον Jansons με την χορωδία και την ορχήστρα του Ραδιοφώνου της Βαυαρίας και ήταν από άλλο κόσμο. Η χορωδία θα συμμετέχει στην ερμηνεία του Reqiuem με τους Βερολινέζους. Τέλος ο Giulini επαναηχογράφησε το Reqiuem με την Φιλαρμονική του Βερολίνου αλλά δεν ξεπέρασε τον εαυτό του.

Αγαπημένη μου εκδοχή αποτελεί του Karajan με την Ορχήστρα και την Χορωδία της Σκάλας του Μιλάνου. Υπάρχει και βιντεοσκοπημένη και σε CD. Η σκηνοθεσία είναι του Henry-George Clouzot. Οι σολίστ όλοι ήταν στην ακμή των δυνατοτήτων τους. Σοπράνο: Leontyne Price, Mέτζο: Fiorenza Cossotto, Tενόρος: Ο "νεότατος" Luciano Pavarotti, Μπάσος: Nicolai Ghiaurov (the voice of God). H ερμηνεία του Karajan (συνεπέστατος στον Verdi από την αρχή της καριέρας τους ως το τέλος της ζωής του) υψηλών προδιαγραφών και δεν ξεπέρασε πότε το εαυτό του στο έργο αυτό στις πολλές μετέπειτα εκδοχές. Η Λέαινα Price μας τσακίζει στο Libera me. H Cossoto αφήνει πίσω όλες τις mezzo που έπιασαν αυτό το έργο. Η Cossoto μαζί με τον Ghiaurov δένουν καταπληκτικά και πετυχαίνουν απίστευτες συνδέσεις των μερών ερμηνευτικά και αισθητικά. O δε Ghiaurov είναι ο Θεός, δεν υπήρξε καλύτερος μπάσος σε αυτό το έργο (Nesterenko ίσως τον πλησιάζει που τον άκουσα με τον Μutti)! Και τέλος έχει και έναν νεότατο Pavarotti (ο οποίος αντικατέστησε τον Carlo Bergonzi), με την φωνή του ακμαία και με ένα pianisimo απίστευτο στο Ingemisco. Φαίνεται καθαρά το τρακ (στο βίντεο) που είχε, που στεκόταν απέναντι σε καταξιωμένους συναδέλφους του αλλά ήταν ίσος προς ίσος ερμηνευτικά. Εννοείται η φωνή του στο Reqiuem με τον Karajan, κλάσεις ανώτερη από τον "Pavarotti" του 1980 και 1990 που πλέον ήταν ο πιο καταξιωμένος τενόρος.

Άλλες που μου έχουν μείνει στο μυαλό: Η παλιά του Fricsay, η αδικημένη και άγνωστη του Riccardo Mutti, του Abbado με την London Symphony Orchestra αλλά και η επιμελημένη ερμηνεία από τον Gardiner με τις καλύτερες φωνές των τελευταίων εποχών.
 
17 June 2006
14,350
Δεν ξέρω τίποτα όσον αφορά τα τεχνικά στοιχεία των ηχογραφήσεων και η λατρεία μου για τον Giulini είναι δηλωμένη πλειστάκις εδώ μέσα.
Στη συγκεκριμένη παρτιτούρα όμως, για τα δικά μου γούστα, η εγγραφή του Τοσκανίνι το 1951 δεν έχει αντίπαλο.
 
Την πρώτη ηχογράφηση του Τζιουλίνι στην EMI με τη Φιλαρμόνια δεν την έχω ακούσει. Την μεταγενέστερη στη DG (με τη Φιλαρμονική της Βιέννης αν δεν κάνω λάθος), μου την έχει δώσει ο Δημήτρης Ιωάννου. Δεν μπορώ να πω πως ενθουσιάστηκα.

Αντίθετα, μου αρέσει πολύ η ηχογράφηση του Σόου στην μακαρίτισσα την Τέλαρκ και φυσικά η ηχογράφηση του Τοσκανίνι, που την έχω σε βινύλιο. Η πρώτη ερμηνεία του έργου που αγόρασα.

Βέβαια, για να πω του στραβού το δίκιο, το Ρέκβιεμ είναι ένα έργο που δεν το έχω ακούσει ποτέ προσεκτικά, παρόλο που το έχω παρακολουθήσει και σε συναυλία στο Ηρώδειο. Σε αυτό που στέκομαι όταν αξιολογώ την ερμηνεία, είναι η θεατρικότητα στην απόδοση της Ημέρας Οργής.
 

Brucknerian

Senior Member
25 July 2009
478
Salonique
Μακαρίτισα Telarc? Υπάρχει ακόμα η εταιρία αν και δεν βγάζει ηχογραφήσεις συχνα-πυκνά. Φυσικά η ερμηνεία του Robert Shaw είναι παρα πολύ καλή. Μου αρέσει γενικότερα η εποχή Telarc-Shaw-Atlanta Symphony Orchestra & Chorus και έχω σχεδόν τα πάντα. Εξαιρετική η χορωδία όπως πάντα και η Telarc φροντίζει (ιδίως την εποχή εκείνη - 1987) για μια απόλυτα audiophile ηχογράφηση. Μην χαραμίσετε αυτή την ηχογράφηση να την ακούσετε σε κανένα κινέζικο του Καρφούρ, πτι-φουρ κ.λπ. Θέλει αξιοπρεπές σύστημα να την ακούσεις. Ο Robert Shaw ήταν ό "χωροδάρχης" του Toscanini. Νομίζω πως το Reqiuem του Toscanini ήταν ο chorus master (χωροδάρχης). Στην ερμηνεία του Toscanini εκείνο που δεν με αρέσει είναι η "muted" μονοφωνική ηχογράφηση που κρύβει από τα αυτιά μας πολλά πράγματα. Μονοφωνική είναι και του Fricsay αλλά πιο "μερακλίδικη" από την μεριά αυτών που την ηχογράφησαν.
 

Brucknerian

Senior Member
25 July 2009
478
Salonique
Εξώφυλλα μερικών προαναφερθέντων :

Robert Shaw - Atlanta Symphony Orchestra
80152.jpg


Carlo Maria Giulini - DG με Berliner Philharmoniker
4777584.jpg


Carlo-Maria Giulini - EMI Philharmonia
0724356756021.jpg


Ference Fricsay - RIAS
4474422.jpg


Karajan - Scala Milano (DVD)
0734055.jpg


Toscanini - Verdi πακέτο της RCA με την πιο περιποιημένη εκδοχή του Requiem του 1951 (υπάρχει και του 1938 σε Testament πιο ενδιαφέρον μου είπαν αλλά δεν το άκουσα πού έχουμε και Ελληνική συμμετοχή του Νικόλα Μοσχονά)
0828766789324.jpg


Muti (το αδικημένο εδώ με Ελληνική συμμετοχή της Αγνής Μπάλτσα)
0724358623925.jpg


Solti (πολυδιαφημιζόμενο την εποχή του)
4119442.jpg


Gardiner
4421422.jpg


...η τελευταία ηχογράφηση του Requiem που πήρα -διαθέσιμο στην Γερμανία μόνο με Γερμανούς συντελεστές και τον Fritz Wunderlich να λάμπει:
0028947663829.jpg
 
Απάντηση: Re: Verdi Requiem και Berliner Philharmoniker

Μακαρίτισα Telarc? Υπάρχει ακόμα η εταιρία αν και δεν βγάζει ηχογραφήσεις συχνα-πυκνά. Φυσικά η ερμηνεία του Robert Shaw είναι παρα πολύ καλή. Μου αρέσει γενικότερα η εποχή Telarc-Shaw-Atlanta Symphony Orchestra & Chorus και έχω σχεδόν τα πάντα. Εξαιρετική η χορωδία όπως πάντα και η Telarc φροντίζει (ιδίως την εποχή εκείνη - 1987) για μια απόλυτα audiophile ηχογράφηση. Μην χαραμίσετε αυτή την ηχογράφηση να την ακούσετε σε κανένα κινέζικο του Καρφούρ, πτι-φουρ κ.λπ. Θέλει αξιοπρεπές σύστημα να την ακούσεις. Ο Robert Shaw ήταν ό "χωροδάρχης" του Toscanini. Νομίζω πως το Reqiuem του Toscanini ήταν ο chorus master (χωροδάρχης). Στην ερμηνεία του Toscanini εκείνο που δεν με αρέσει είναι η "muted" μονοφωνική ηχογράφηση που κρύβει από τα αυτιά μας πολλά πράγματα. Μονοφωνική είναι και του Fricsay αλλά πιο "μερακλίδικη" από την μεριά αυτών που την ηχογράφησαν.

Για την πτώση και το κλείσιμο της Τέλαρκ είχε ανοίξει νήμα ο Κώστας Ζαγγογιάννης εδώ μέσα. Θα χαρώ αν τελικά τη γλύτωσε.

Για το Σόου, έχεις δίκιο Μπρουκνερικέ. Υπήρξε ο χωροδάρχης στην ηχογράφηση του Τοσκανίνι και γενικά συνεργαζόταν μαζί του. Την ηχογράφηση του Τοσκανίνι την έχω σε ιταλική εκτύπωση της δεκαετίας του '80 μισής ταχύτητας (half speed mastering). Μπορεί να δείχνει την ηλικία της, αλλά σε ορισμένα σημεία, όπως π.χ. στο χτύπημα της γκραν κάσα στην Ημέρα Οργής, είναι εντυπωσιακή.
 
17 June 2009
3,594
Εξώφυλλα μερικών προαναφερθέντων :

Robert Shaw - Atlanta Symphony Orchestra
80152.jpg


Carlo Maria Giulini - DG με Berliner Philharmoniker
4777584.jpg


Carlo-Maria Giulini - EMI Philharmonia
0724356756021.jpg


Ference Fricsay - RIAS
4474422.jpg


Karajan - Scala Milano (DVD)
0734055.jpg


Toscanini - Verdi πακέτο της RCA με την πιο περιποιημένη εκδοχή του Requiem του 1951 (υπάρχει και του 1938 σε Testament πιο ενδιαφέρον μου είπαν αλλά δεν το άκουσα πού έχουμε και Ελληνική συμμετοχή του Νικόλα Μοσχονά)
0828766789324.jpg


Muti (το αδικημένο εδώ με Ελληνική συμμετοχή της Αγνής Μπάλτσα)
0724358623925.jpg


Solti (πολυδιαφημιζόμενο την εποχή του)
4119442.jpg


Gardiner
4421422.jpg


...η τελευταία ηχογράφηση του Requiem που πήρα -διαθέσιμο στην Γερμανία μόνο με Γερμανούς συντελεστές και τον Fritz Wunderlich να λάμπει:
0028947663829.jpg

τα έχετε όλα κ. Brucknerian?
Amazed!!
 

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ

Super Moderator
Staff member
20 October 2007
17,673
Μεσευρώπη
Μακαρίτισα Telarc? Υπάρχει ακόμα η εταιρία αν και δεν βγάζει ηχογραφήσεις συχνα-πυκνά. Φυσικά η ερμηνεία του Robert Shaw είναι παρα πολύ καλή. Μου αρέσει γενικότερα η εποχή Telarc-Shaw-Atlanta Symphony Orchestra & Chorus και έχω σχεδόν τα πάντα. Εξαιρετική η χορωδία όπως πάντα και η Telarc φροντίζει (ιδίως την εποχή εκείνη - 1987) για μια απόλυτα audiophile ηχογράφηση. Μην χαραμίσετε αυτή την ηχογράφηση να την ακούσετε σε κανένα κινέζικο του Καρφούρ, πτι-φουρ κ.λπ. Θέλει αξιοπρεπές σύστημα να την ακούσεις. Ο Robert Shaw ήταν ό "χωροδάρχης" του Toscanini. Νομίζω πως το Reqiuem του Toscanini ήταν ο chorus master (χωροδάρχης). Στην ερμηνεία του Toscanini εκείνο που δεν με αρέσει είναι η "muted" μονοφωνική ηχογράφηση που κρύβει από τα αυτιά μας πολλά πράγματα. Μονοφωνική είναι και του Fricsay αλλά πιο "μερακλίδικη" από την μεριά αυτών που την ηχογράφησαν.

Καταρχήν να εκφράσω και γω την προτίμησή μου για το Ρέκβιεμ του Giulini,όπως έχουν κάνει και οι περισσότεροι συμφορουμίτες. Μιά άλλη εκτέλεση που έχω στη συλλογή μου είναι με τον Victor de Sabata να διευθύνει την ορχήστρα και χορωδία της Σκάλας του Μιλάνου, με σολίστες τους Schwarzkopf (πάλι), Oralia Dominguez, Giuseppe di Stefano, Cesare Siepi. Για ακουστικές εντυπώσεις θα γράψω κάποια άλλη φορά γιατί πάει καιρός που άκουσα το έργο. την εξήγηση για τον κακό ήχο του Requiem του Toscanini, καθώς και πολλών άλλων ηχογραφήσεων καλλιτεχνών της RCA θα βρείτε σε ένα αρθράκι που πόσταρα εδώ. Ένα απόσπασμα που αφορά τη συγκεκριμένη ηχογράφηση:

"...The recording session that forced RCA Victor engineers to get back to learning the score was undoubtedly that for the Toscanini, Verdi Requiem (RCA 74321 72373-21). Ironically, it was the Requiem not only for Manzoni but also for the 'magic box' compressor. It was a broadcast performance, but RCA Victor engineers were given the responsibility of doing the recording instead of the usual NBC broadcast crew. So ill prepared were the Victor engineers in coping with the dynamics of Verdi's 'best opera', with Toscanini on the podium shaking his fist for more volume from the thunderous if not infamous massive square bass drum designed especially for this Carnegie Hall performance, that the final product was a patchwork of rehearsal and performance takes. Plainly evident to the ears is the magic box trying desperately to do its automated duty. Yet this performance is so dramatic in every way that it overcomes the very poor if not stupid technical work done by the Victor engineers in 1951..."

Αλήθεια φίλε Brucknerian, με τόσες ηχογραφήσεις του Requiem που έχεις μήπως θα έπρεπε το νικ σου να είναι "Verdian"; -bye-
 

DomieMic65

Supreme Member
10 July 2006
9,681
Αθήνα
Χοράρχης... ή περιφραστικά: μαέστρος χορωδίας, διευθυντής χορωδίας!
Χοροδάρχης πάντως δεν λέγεται...-bye-

Εγώ εχω σε cd αυτές:
41EX9FYX49L._SL500_AA300_.jpg

υπογεγραμμένο απο την Ch. Ludwig παρακαλώ :)

56976.jpg
 

ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

AVClub Addicted Member
18 June 2006
2,004
Λάρισα
....................H Janet Baker δεν συμμετέχει στο Reqiuem του Verdi. Συμμετέχει στην στο Te-Deum από τα Quattro Pezzi Sacri...............

Brucknerian έχεις δίκιο για την Janet Baker. Φυσικά στο βινύλιο δεν υπάρχει αφού δεν έχει το Quattro pezzi sacri, εκ παραδρομής παρασύρθηκα επειδή το cd το άκουσα μόνο μία φορά, γιατί συνήθως ακούω το βινύλιο, αλλά αντέγραφα απο το cd.