Giuffre 3-Bley-Swallow:Tριλογία Παλιοπαρέας

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

17 June 2006
62,722
Χολαργός
O Jimmy Giuffre 3 γεννημένος στά 1921 στο Texas,έμαθε Κλαρινέτο και Σαξόφωνο και στις αρχές τής καριέρας του έκανε μεταγραφές συνθέσεων γιά την μπάντα τού Woody Herman καί στην συνέχεια συμμετείχε στις μπάντες τού Shorty Rogers...
Hταν πρωτίστως γνωστός στην Δυτική Ακτή ως ερμηνευτής τής cool jazz.

Στά 1961 δημιούργησε ένα drumless trio μαζι μέ τον γνωστό μας πιανίστα Paul Bley και τον μπασίστα Steve Swallow (και οι δυό παντρεύτηκαν την Carla Bley κατά σειράν .....!!!!!!)πού αποτελούν έως και σήμερα σημαντικότατους ερμηνευτές τής Jazz και τής αυτοσχεδιαστικής μουσικής.
Το Trio όταν πρωτοεμφανίστηκε δέν έγινε ιδιαίτερα γνωστό ,αλλά στην συνεχεια η ιστορία τής Jazz έδειξε πώς αποτελούσε για τη εποχή του και οχι μόνον, κάτι το ιδιαίτερα πρωτοποριακό ,γιατί εξερεύνησε μουσικά μονοπάτια πού παρέπεμπαν στον αυτοσχεδιασμό και μάλιστα μέ έναν οχι θορυβώδη τρόπο αλλά στην μορφή ´μουσικής δωματίου´.
Ηταν άλλως τε και η εποχή πού επικρατούσε πλέον το Hard-Bop οπότε το Trio ήταν κάπως στο περιθώριο...

Το 1961 κυκλοφορούν απο την Verve δυο LP's (Fusion and Thesis) πού αργότερα θα τά επανεκδόσει ο Eicher το 1992...........
Το πρώτο αποτελείται κυρίως απο συνθέσεις τού Giuffre ενώ το δεύτερο και πιθανώς πιό ελκυστικό εμπεριέχει και συνθέσεις τής Carla Bley.

Δέν προκειται ακριβώς γιά Jazz αλλά για αυτοσχεδιασμό που σπάει εντελώς την φόρμα και που συχνά φαίνεται νά εχει επιδράσεις απο τον Webern και τον Κrenek,αλλά και απο τον Milhaud και τον Debussy....

Oι Giuffre-Bley κυριολεκτικά αυτοσχεδιάζουν ενώ ο Swallow (εικοσάχρονος τότε)επιβαρύνεται απο την ανυπαρξία drums και δημιουργεί ένα κοντρα-μπάσο απολύτως ευέλικτο και ταιριαστό στην μουσική των άλλων δυό.
Venture,Cry και Want απο το Fusion καθώς και τά Carla,Sonic και Flight απο το Thesis δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο τι σημαίνει πρωτοποριακός αυτοσχεδιασμός.

Ο Giuffre περνάει ανάμεσα απο ολα τα εμπόδια και η μουσική του φαινεται να κινειται μεταξύ τής avant guarde τού Coleman τού Coltrane και τού Cecil Taylor καί τών hard-boppers σάν τούς Horace Silver, Art Blakey καί Hank Mobley..
Τούς δίσκους μοιάζει νά τούς διαπερνά μιά ηρεμία μέ έναν ομως συχνά ευδιακριτο λυρισμό,παρά τήν ελευθεριότητα τών μουσικών πού όμως κατορθώνουν να έχουν μιά αρμονική συνεργασία.

Η Μουσική τού Trio δεν ´αρπάζει´τον ακροατή απο τον λαιμό ,αλλά τού προσφέρει ένα υπέροχο απόσταγμα με το πέρασμα τού χρόνου.

giuffre-three-jimmy-349-l.jpg



.......................................................................................................
Τον Δεκέμβριο τού 1989 οι τρείς μουσικοί ξανασυναντιώνται μετά απο 28 χρόνια σέ ένα live-reunion και μάς προσφέρουν σε δίσκο την δευτερη βραδυά τους(Kυριακή),που ξεκινά μέ το μαγευτικό Sensing όπου ο Giuffre με σαξόφωνο παίζει μιά θεσπέσια εισαγωγή με συνοδεία τού αριστερού χεριού στο πιάνο τού Bley για να μπεί στο κέντρο το ηλεκτρικό(πλέον)μπάσο τού Swallow και να μάς προσφέρουν 4 αξέχαστα μουσικα λεπτά.

Απο τά 16 κομμάτια στά 6 παίζουν ως trio ,στο Monique και στο Mephisto παιζει πιάνο solo o Bley ,σε ένα ο Giuffre κλαρινετο solo και στα υπόλοιπα ακούγονται ως ντουέτα εναλλάξ με τον Giuffre κυρίως να χρησιμοποιεί Sax soprano..

H διάθεση τών τριών να επικοινωνήσουν την μουσική τους με τούς ακροατές,η συνεργατική τους ικανότητα καθώς και η υψηλή τεχνική τους,παράγουν μιάν απολαυστική μουσική βραδυά γεμάτη αυτοσχεδιασμό,λυρισμό και αρμονικές και εσκεμένα ´δυσαρμονικές´στιγμές..
Δίσκος απολαυστικός απο την αρχή ως το τέλος..

Yπάρχει στην δισκογραφία και η ηχογράφηση τού Σαββάτου,αλλά κατά την γνώμη μου το Κυριακάτικο live ειναι πολύ πιό άρτιο...

Η επανένωση τών τριών θεωρήθηκε σχεδον μυθική εκεινη την περίοδο...

61JZkjoktjL._SL500_AA240_.jpg


2001Universal Music Jazz,France.
......................................................................................................

Toν Απρίλιο τού 1992 συγκεντρώνονται ξανά γιά να ηχογραφήσουν σε Studio και ο δίσκος επανεκδίδεται το 2002 απο την Γαλλική Οwl Sunnyside..

Sweet and Lovely,All the things you are,I can't get started και Lover Man είναι μερικά απο τά πιο λαμπερά κομμάτια που παιζουν ως Trio..

Tά Fits και Starts δείχνουν το πόσο ´λυρικός´και ´εύπλαστος´μπασίστας ειναι ο Swallow ενώ το αντιστικτικό πιανιστικό Qualude μάς θυμίζει τούς πάμπολλους λόγους πού ο Bley επηρέασε πιανίστες σαν τον Jarrett.
To λυρικότατο piano solo - Postlude είναι άλλη μια σπουδαία στιγμή τού δίσκου..

Ο Giuffre έχει το δικό του solo με το Tumbleweed ,όπου κάνει οτι θέλει κυριολεκτικά με το Κλαρινέτο και χρησιμοποιεί και την φωνή του εξαιρετικά σάν να τραγουδάει Ιταλική οπερέτα.

Ο Δισκος κλείνει με το 12λεπτο Bats in the Belfry οπου ο Giuffre αφού ξεκινά με soprano sax καταλήγει στο κλαρινέτο ενώ οι τρείς τους παίζουν θεσπέσιες παραλλαγές και μάς αποχαιρετούν...

51og62mBDrL._SL500_AA280_.jpg



Jimmy Guffrie 3,1961-The Life of a Trio(Sunday)-Fly Away Little Bird αποτελούν κάτι σάν μιά τριλογία παλιόφιλων πού ξεκίνησαν το 61 γιά να ξαναβρεθούν 28 και 31 χρονια μετά ,έχοντας ολο αυτο το διάστημα κάνει τις προσωπικές τους πορείες.
Δίσκοι διαμάντια που ποτέ δεν βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας,αλλά πού αξίζει να διερευνηθούν απο τούς φίλους τής καλής μουσικής..
O Giuffre τά τελευταία χρόνια προσεβλήθη απο την νόσο τού Parkinson μέ φυσικό αποτέλεσμα νά αδυνατεί να παίξει μουσική.
Πέθανε 87 ετών στις 24/4/2008...
Οι άλλοι δυό, νεότεροι σχετικά (77 ο Bley,68 o Swallow) παραμένουν πάντα στις επαλξεις, αιώνιοι και ακούραστοι εραστές τής μουσικής έρευνας ...:grinning-smiley-043
 
17 June 2006
14,350
B00000ADKN.01._SS500_SCLZZZZZZZ_V65929463_.jpg


Το άλμπουμ Free Fall, ηχογραφημένο από τους Giuffre, Bley και Swallow το 1962, θεωρείται δικαιολογημένα ένα από τα 4 ή 5 πιο απαραίτητα ντοκουμέντα της μοντέρνας τζαζ.
'The quiet understatement of this music makes it possible to overlook its degree of innovation' λέει για το Free Fall η wiki - μιλάμε για μιά εξερεύνηση του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού στον αντίποδα εκείνης του Cecil Taylor ή του Albert Ayler: ένα εξαιρετικά έντεχνο και πάρα πολύ περίπλοκο τραγούδι, τρείς γλώσσες που άλλοτε δείχνουν να είναι καθεμία στον κόσμο της κι άλλοτε ανοίγουν διάλογο ή κομπλιμεντάρουν η μία την άλλη. Etudes πάνω στην καινούργια προσέγγιση σε πράγματα όπως η δομή της σύνθεσης, οι 'μορφικές' μεταμορφώσεις, η αρμονική οξύνοια.
Κανείς δεν ήταν έτοιμος για έναν τέτοιο δίσκο το 1962 και πιστεύω πως πολύ λίγοι ακροατές είναι προετοιμασμένοι γι αυτόν ακόμα και σήμερα.
Εξοχος όπως και νά'χει ο δίσκος απευθύνεται σε 'βαθείς' και προσεκτικούς ακροατές: ένα Μνημείο στο πάνθεον της σύγχρονης αυτοσχεδιαζομενης/δημιουργικής μουσικής που δεν έχει χάσει τίποτα από τη λάμψη του μέσα στο χρόνο.
 
17 June 2006
14,350
Περιττεύει να τονίσω πως δεν είναι καθόλου τυχαία η ευαισθησία του Eicher απέναντι στην αγορά δικαιωμάτων του πρώτου από τους δίσκους που παρουσιάζει ο Σπύρος.
Ο Εicher τα αγόρασε και τα κυκλοφορεί στη δική του εταιρία (ECM) για να τα περισώσει απο την αφάνεια. Είναι πάρα πολλοί εκείνοι που ανιχνεύουν, σε αυτά τα trios του Jimmy Giuffre, την απαρχή και τις ρίζες αυτού που ονομάζουμε σήμερα 'ήχο/αισθητική ECM'.
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Ο Giuffre περνάει ανάμεσα απο ολα τα εμπόδια και η μουσική του φαινεται να κινειται μεταξύ τής avant guarde τού Coleman τού Coltrane και τού Cecil Taylor καί τών hard-boppers σάν τούς Horace Silver, Art Blakey καί Hank Mobley..

Ολα καλά ξάδερφε , αλλά αυτό που στο καλό το είδες ; Εχεις X-Ray Vision ;:flipout::flipout:
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Καλά ρε σύ...
Πώς και δέν το διαπίστωσες??:flipout::flipout:

Μην μου πείς πώς αγόρασες ολόκληρη τήν drumless :)BDGBGDB55:)Τριλογία γιατί θα βάλω Extension....:flipout::flipout:





Y..Γ.
Ελεύθερα την γνώμη σου Ξάδελφε...:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043
Μην σε ´τρομάζει´´τό Πράσινο χρώμα..
Λάθος βάψιμο είναι.:flipout::flipout:
Θεώρησέ με Μπλέ.
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
τζαζ χωρίς ντραμς , σκορδαλιά δίχως σκόρδο ( λαϊκή παροιμία ) .

το βρήκα σε βαρύ βινύλιο 180 gr κι είπα να τιμήσω την προτροπή σου και την παρουσίαση σου .

Ακόμα στον α´ δίσκο είμαι , όλα όσα λες ενδεχομένως ισχύουν εκτός από την φράση που απομόνωσα . Ο Giuffre είναι παράδειγμα ότι το bop δεν είναι ο μοναδικός δρόμος για την τζαζ .
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Ο Giuffre κινήθηκε ή και επηρεάστηκε και απ´τον Webern τον Milhaut ή τον Krenek..Οντως..
Παρά ταύτα μούδωσε τη εντύπωση πώς διαπερνά το φάσμα αυτών που ανέφερα..
Εκανε μιά ´βελούδινη επανάσταση´πού τούς συμπεριλαμβάνει ..Ισως η καλύτερη έκφραση νάταν ´Κινείται ανάμεσα καί όχι μεταξύ´.

Οσο για την drumless διατηρώ τις ενστάσεις μου..
Οι δίσκοι τής ´επανένωσής´τους,για τα δικά μου γούστα,μού φαινονται επαρκέστατοι...
Ασε που συχνά ο Swallow υπερβαίνει τά ορια τού μπάσου...
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Μόλις τελειωσα την ακρόαση όλου του άλμπουμ . Λαμβανομένου υπ' όψιν ότι μου χάρισες , ως σκάρτο για σένα , τον καλύτερο δίσκο του Bruce Springsteen , λέω να συζητάμε για άλλα πράγματα , αντί για μουσική :flipout::flipout::flipout:
 

opsim

Moderator
Staff member
11 May 2008
15,778
Αθήνα
Re: Απάντηση: Giuffre 3-Bley-Swallow:Tριλογία Παλιοπαρέας

Λαμβανομένου υπ' όψιν ότι μου χάρισες , ως σκάρτο για σένα , τον καλύτερο δίσκο του Bruce Springsteen

:eek:fftopic: Για ποιον δίσκο του Springsteen μιλάμε?
Τέλος του :eek:fftopic:
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=54278

Σπύρο είσαι cool jazz τύπος τελικά. Λογικό άλλωστε αφού "ιστορικά η cool jazz ερμηνεύεται ως αντίδραση απένταντι στο bebop και ως προσπάθεια επιβολής της ευρωπαϊκής μουσικής αισθητικής επί της αυθεντικής αφοραμερικάνικης πρακτικής " ( Κ. Γιαννουλόπουλος : Ιστορία της τζαζ ) . Η cοol jazz είχε διανοουμενίστικο χαρακτήρα και οδηγούσε σε μια εντυπωσιακή υποβάθμιση , ενός από τα βασικά χαρακτηριστικά της τζαζ , του αφρικάνικου και αφροαμερικάνικου μπητ . Γι αυτό άλλωστε όλη η post bop περίοδος , το New Thing , το οποίο συνέπλευσε με τα κινήματα διεκδίκησης ισότητας των μαύρων , στηρίχθηκε εκ νέου στο bop και όχι βέβαια στην λευκής αισθητικής cool τζαζ - εξ ού και post bop.
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Απάντηση: Now playing...

Σπύρο είσαι cool jazz τύπος τελικά. Λογικό άλλωστε αφού "ιστορικά η cool jazz ερμηνεύεται ως αντίδραση απένταντι στο bebop και ως προσπάθεια επιβολής της ευρωπαϊκής μουσικής αισθητικής επί της αυθεντικής αφοραμερικάνικης πρακτικής " ( Κ. Γιαννουλόπουλος : Ιστορία της τζαζ ) . Η cοol jazz είχε διανοουμενίστικο χαρακτήρα και οδηγούσε σε μια εντυπωσιακή υποβάθμιση , ενός από τα βασικά χαρακτηριστικά της τζαζ , του αφρικάνικου και αφροαμερικάνικου μπητ . Γι αυτό άλλωστε όλη η post bop περίοδος , το New Thing , το οποίο συνέπλευσε με τα κινήματα διεκδίκησης ισότητας των μαύρων , στηρίχθηκε εκ νέου στο bop και όχι βέβαια στην λευκής αισθητικής cool τζαζ - εξ ού και post bop.


Δηλαδή με λές ρατσιστή??:flipout::flipout::flipout::flipout:
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Now playing...

Δηλαδή με λές ρατσιστή??:flipout::flipout::flipout::flipout:

:BDGBGDB55: Οχι ρε συ . Τα ακούσματα σου όμως εν συνόλω , προσεγγίζουν την δυτικοευρωπαϊκή μουσική , οπότε αναπόφευκτα αρέσκεσαι σε τέτοιες μουσικές . Δεν είναι κακό . ( Είναι η ανάγκη κυριαρχίας :flipout::flipout::flipout: του λευκού δυτικού πάνω στις κατά τόπους αυθεντικές λαϊκές κουλτούρες και μουσικές )
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Απάντηση: Now playing...

Πάντως Miles και Coltrane κατέχουν περίοπτη θέση στά μουσικά μου ενδιαφέροντα..

Αλλά οντως λατρεύω την σύγχρονη Ευρωπαϊκή ´τζάζ´...Ισως θα προτιμούσα τον όρο ´αυτοσχεδιαστική´Μουσική πάντως.
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Απάντηση: Now playing...

:BDGBGDB55: Οχι ρε συ . Τα ακούσματα σου όμως εν συνόλω , προσεγγίζουν την δυτικοευρωπαϊκή μουσική , οπότε αναπόφευκτα αρέσκεσαι σε τέτοιες μουσικές . Δεν είναι κακό . ( Είναι η ανάγκη κυριαρχίας :flipout::flipout::flipout: του λευκού δυτικού πάνω στις κατά τόπους αυθεντικές λαϊκές κουλτούρες και μουσικές )

Ναι κατάλαβα.:grandpa:
Δεν ειμαι ρατσιστής αλλά δεν γουστάρω τούς Μαύρους.:flipout::flipout::flipout::firstprize::ernaehrung004::ernaehrung004:
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Now playing...

Πάντως Miles και Coltrane κατέχουν περίοπτη θέση στά μουσικά μου ενδιαφέροντα..

Αλλά οντως λατρεύω την σύγχρονη Ευρωπαϊκή ´τζάζ´...Ισως θα προτιμούσα τον όρο ´αυτοσχεδιαστική´Μουσική πάντως.

εγώ θα την έλεγα chamber jazz . Οπως η μουσική του Giuffre.
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Απάντηση: Now playing...

εγώ θα την έλεγα chamber jazz . Οπως η μουσική του Giuffre.


Δεκτό.:a0210:
Αλλως τε δέν έχω κρύψει πώς τουλάχιστον σε Ευρωπαϊκό επίπεδο μέ έλκουν τέτοιου τύπου μουσικές που κατά κάποιον τρόπο αποτελούν προέκταση τής ´κλασσικής´Μουσικής Δωματίου.
Πάντως ο Giuffre ήταν ´ειδική´περίπτωση,έτσι πού ξεπήδησε απο την cool jazz της Δυτικής Οχθης γιά να αρχίσει να ψάχνει Ευρωπαϊκές φόρμες.
 
Last edited:

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Now playing...

Δεκτό.:a0210:
Πάντως ο Giuffre ήταν ´ειδική´περίπτωση,έτσι πού ξεπήδησε απο την cool jazz της Δυτικής Οχθης γιά να αρχίσει να ψάχνει Ευρωπαϊκές φόρμες.

Δεν πιστεύω πως είναι τυχαίο ή απλή σύμπτωση ότι αφ' ενός μεν οι σημειώσεις του JG 3 : "1961" , θεωρούν ως κύρια πηγή της απόφασης του Giuffre να σχηματίσει ένα τρίο χωρίς ντραμς , ήταν η ακρόαση της σονάτας του Ντεμπυσσυ για φλάουτο , βιόλα και άρπα , αφ' ετέρου δε ο έτερος επιφανής εκπρόσωπος της cool jazz , ο Brubeck , υπήρξε μαθητής του Milhaud.