O πιανιστας John Balke παρουσιάζει στά 2009 μιά ´Μουσικολογική Μελέτη´πάνω στην Μουσική τής Μεσαιωνικής Ανδαλουσίας πού τήν κατοικούσαν Αραβες,Ισπανοί και Εβραιοι....(730μ.χ-1492)
Το Μουσικό Μείγμα πού παρουσιάζει ο Balke είναι κατά την γνώμη μου Ιδιοφυές και Μοναδικό.Αναπαριστά μέ συναρπαστικό τρόπο και κατά την Προσωπική του Αποψη τήν Μουσική εκείνης τής Εποχής χρησιμοποιώντας Σύγχρονη Μπάντα πού κυριαρχεί το Αραβικής Χροιάς Βιολί τού Kheir Eddine M'Kachiche μαζί μέ τούς Jon Hassell: trumpet, electronics; Jon Balke: keyboards, conductor; Helge Norbakken: percussion; Pedram Khavar Zamini: zarb...
Στό Φόντο υπάρχει μιά Μπάντα Μπαρόκ (Barokksolistene) πού συνοδεύει σέ ρυθμό Κλασσικίζοντα ,ενώ στο πρώτο επίπεδο κυριαρχεί το μείγμα τής Δυτικής-Αραβικής Μουσικής.
Barokksolistene: Bjarte Eike: violin, leader; Per Buhre: violin; Peter Spissky: violin; Anna Ivanovna Sundin: violin; Miloš Valent: violin; Rastko Roknic: viola; Joel Sundin: viola; Tom Pitt: cello; Kate Hearne: cello, recorder; Mattias Frostensson: double-bass; Andreas Arend: theorboe, archlute; Hans Knut Sveen: harpsichord, clavichord.
Και σέ ένα τρίτο επίπεδο έρχεται και δεσπόζει η Μαγευτική Φωνή τής Γαλλο-Μαροκινής Αmina Alaoui(μελετήτριας τής περιόδου εκείνης) πού ερμηνεύει Ποιήματα Σεφραδιτών,Καθολικών και Σούφι Ποιητών..Μεταξύ αυτών και ποίημα τού Αγίου Ιωάννη τού Σταυρού.
Μαγευτικός αυτοσχεδιασμός και ισορροπία μεταξύ Ευρώπης και Ανατολής(η λέξη Siwan σημαίνει Ισορροπία σέ μια Μεικτή γλώσσα πού ονομάζεται Aljamiado)σέ μιά σπάνια παραγωγή πού αφορά μιά Περίοδο πού εχει μελετηθεί ελάχιστα Μουσικά..
Η Δημιουργία τού Balke δέν έχει καμιά σχέση μέ μιά Αυστηρή μουσικολογική Μελέτη αλλά ειναι ένας Δίσκος Σύγχρονος Πρωτότυπος και Αρκούντως Ταξιδιάρικος.
To ενδιαφέρον τής περιόδου εκείνης στην Ανδαλουσία,οπως μάλιστα το αναδεικνύoυν ο Balke με την Alaoui ,είναι πώς υπηρχε μια ´ενιαία υπαρξιακή θεώρηση´μεταξύ τών διαφορετικών θρησκευτικών αντιλήψεων τής εποχής..
α)Η εισαγωγή (Tuchia) είναι ένα οργανικό κομμάτι πού στηρίζεται στην έξοχη μουσική γραμμή τού Μ'Kachiche και την συνοδεια τής Μπαρόκ Μπάντας.
β)Αμέσως μετά η Alaoui υμνεί τίς ομορφιές τής Ανδαλουσίας σέ μιά Αραβική´μπαλάντα´ενώ η μπάντα οργιάζει με την συνοδεια τού αρπσίκορδου και τής ιδιόρρυθμης τρομπέτας τού Hassell.
γ)H Jadwa ενώ αποτελεί ένα πιό ´Ισπανικό κομμάτι´,μεταβάλλεται σέ Αραβικό μέσα στον καταιγισμό τών εγχόρδων...
δ)Τρομπέτα και Κρουστά καλλιεργούν το απαραίτητο ρυθμικο ερωτικό κλίμα γιά το Ya Safwati ένα ποίημα τού Αl-Mutabid Ibn Abbad(1040-1095)πού θεωρείτο η μεγαλύτερη μορφή τής Σεβίλλης στά χρόνια του..
ε)Το Ondas do mar de Vigo ειναι μια ´καντσονέτα´ με λογια που προέρχονται απο τήν Πορτογαλλία και το Vigo τής Γαλικίας...
Θυμίζουν κάπως την Πηνελόπη που περιμένει τον ´Οδυσσέα´της.
Theorbe,Aρπσίκορδο,τρομπέτα και έγχορδα παράγουν μιά πανέμορφη μελωδία γεμάτη θρήνο και προσμονή.
στ)Το Itimad ειναι ένα εκπληκτικό ποίημα Αγάπης γραμένο ,υποτίθεται,απο έναν Βασιλιά που εξορίζεται και αποχαιρετά την γυναίκα του θρηνώντας που θα πεθάνει μακριά της στην ξενητειά.
Κρουστά και τρομπέτα και το μαγευτικό βιολι τού M'Kachiche,συνοδεύουν τήν Alaoui πού το ερμηνεύει μέ ένα πόνο γεμάτο μέτρο και αξιοπρέπεια...
ζ)Το A la Dina Dana προέρχεται απο λαϊκά τραγούδια (Lettras para cantar)τού 16ου αιώνα και ειναι ένα χαρούμενο και ρυθμικό κομμάτι πού θυμίζει ταραντέλα .
η)Το Zahori ειναι ένα οργανικό κομμάτι,πού η παρουσία τού Hassell ειναι καταλυτική .
θ)Το Αshiyin Raiqin,για φωνή και λαούτο ,σέ λόγια τού ηδονιστή ποιητή Ghalib-al Rusafi παραπεμπει σέ πρόδρομο τών Cantos.
Ι)To Τhulathiyat ειναι μιά δεκάλεπτη συγκλονιστική σύνθεση που στηρίζεται σε ποιημα τού μεγάλου Sufi μυστικού Ηusayn Mansour al-Haya πού σταυρώθηκε σαν αιρετικός και πού μελετούσε την έκ-σταση και τήν ένωση με το Θείο..
Ξεκινά μέ τα κρουστά(zarbe) πού κρατούν ένα νωχελικό ´ίσο´και το recitativo τής Alaoui πού στην αρχή είναι σχεδόν ´μονότονο ´και ´ξύλινο´αλλ´όμως εξελίσσεται σπειροειδώς γιά να μετατραπεί σε μιά συγκλονιστική φωνητική μυσταγωγία,όπου βιολί ,zarbe και theorbe συνοδεύουν, περιγράφοντας το όραμα ,την έκ-σταση και τον παροξυσμό πού κυριολεκτικά διαλύει το Εγώ και το ενώνει με το ´θείο´.
H Mελωδία αναπτύσσεται απο ολόκληρη τήν Ορχήστρα ,πάντα υπο το άγρυπνο βλέμμα τών κρουστών ,και παραπέμπει σε ένα Bolero τού Ravel τής Ανατολής.
Υμνος.
ια)Toda ciencia trascendiedno...San Huan de la Cruz(1542-1591)..
Βασισμένο στον Ιωάννη τού Σταυρού το τελευταίο κομμάτι τού Balke παραπέμπει σε μιά πιό Μεσογειακή-Δυτική εκδοχή με την ορχήστρα εγχόρδων να κυριαρχεί και να θυμίζει σύγχρονο άκουσμα..
Οι πινελιές τής Ανατολής ειναι πάντα εδώ για να θυμίζουν τήν συνύπαρξη τών πολιτισμών..
Λιτό ,μελωδικό,ρυθμικό πού στη εξέλιξή του εμφανίζονται ολοι οι συντελεστές επί ´σκηνής´γιά νά ολοκληρώσουν αυτό το υπέροχο δημιούργημα τού Balke πού στην ουσία δέν είναι ´ανασύσταση εποχής´,αλλά πρωτότυπη σύνθεση και μοναδική Μουσική παράσταση..
Για μένα το Siwan ειναι ο Δίσκος τής Χρονιάς 2009 και θεωρώ πώς τον αδίκησα οταν έγραψα πριν τις διακοπές τού Αυγούστου λίγα λογια γι´αυτόν μαζί μέ αρκετούς άλλους...
Ως εκ τούτου,βάσει τών δικού μου γούστου,τού αξίζει μιά αναλυτική παρουσίαση.
Το Μουσικό Μείγμα πού παρουσιάζει ο Balke είναι κατά την γνώμη μου Ιδιοφυές και Μοναδικό.Αναπαριστά μέ συναρπαστικό τρόπο και κατά την Προσωπική του Αποψη τήν Μουσική εκείνης τής Εποχής χρησιμοποιώντας Σύγχρονη Μπάντα πού κυριαρχεί το Αραβικής Χροιάς Βιολί τού Kheir Eddine M'Kachiche μαζί μέ τούς Jon Hassell: trumpet, electronics; Jon Balke: keyboards, conductor; Helge Norbakken: percussion; Pedram Khavar Zamini: zarb...
Στό Φόντο υπάρχει μιά Μπάντα Μπαρόκ (Barokksolistene) πού συνοδεύει σέ ρυθμό Κλασσικίζοντα ,ενώ στο πρώτο επίπεδο κυριαρχεί το μείγμα τής Δυτικής-Αραβικής Μουσικής.
Barokksolistene: Bjarte Eike: violin, leader; Per Buhre: violin; Peter Spissky: violin; Anna Ivanovna Sundin: violin; Miloš Valent: violin; Rastko Roknic: viola; Joel Sundin: viola; Tom Pitt: cello; Kate Hearne: cello, recorder; Mattias Frostensson: double-bass; Andreas Arend: theorboe, archlute; Hans Knut Sveen: harpsichord, clavichord.
Και σέ ένα τρίτο επίπεδο έρχεται και δεσπόζει η Μαγευτική Φωνή τής Γαλλο-Μαροκινής Αmina Alaoui(μελετήτριας τής περιόδου εκείνης) πού ερμηνεύει Ποιήματα Σεφραδιτών,Καθολικών και Σούφι Ποιητών..Μεταξύ αυτών και ποίημα τού Αγίου Ιωάννη τού Σταυρού.
Μαγευτικός αυτοσχεδιασμός και ισορροπία μεταξύ Ευρώπης και Ανατολής(η λέξη Siwan σημαίνει Ισορροπία σέ μια Μεικτή γλώσσα πού ονομάζεται Aljamiado)σέ μιά σπάνια παραγωγή πού αφορά μιά Περίοδο πού εχει μελετηθεί ελάχιστα Μουσικά..
Η Δημιουργία τού Balke δέν έχει καμιά σχέση μέ μιά Αυστηρή μουσικολογική Μελέτη αλλά ειναι ένας Δίσκος Σύγχρονος Πρωτότυπος και Αρκούντως Ταξιδιάρικος.
To ενδιαφέρον τής περιόδου εκείνης στην Ανδαλουσία,οπως μάλιστα το αναδεικνύoυν ο Balke με την Alaoui ,είναι πώς υπηρχε μια ´ενιαία υπαρξιακή θεώρηση´μεταξύ τών διαφορετικών θρησκευτικών αντιλήψεων τής εποχής..
α)Η εισαγωγή (Tuchia) είναι ένα οργανικό κομμάτι πού στηρίζεται στην έξοχη μουσική γραμμή τού Μ'Kachiche και την συνοδεια τής Μπαρόκ Μπάντας.
β)Αμέσως μετά η Alaoui υμνεί τίς ομορφιές τής Ανδαλουσίας σέ μιά Αραβική´μπαλάντα´ενώ η μπάντα οργιάζει με την συνοδεια τού αρπσίκορδου και τής ιδιόρρυθμης τρομπέτας τού Hassell.
γ)H Jadwa ενώ αποτελεί ένα πιό ´Ισπανικό κομμάτι´,μεταβάλλεται σέ Αραβικό μέσα στον καταιγισμό τών εγχόρδων...
δ)Τρομπέτα και Κρουστά καλλιεργούν το απαραίτητο ρυθμικο ερωτικό κλίμα γιά το Ya Safwati ένα ποίημα τού Αl-Mutabid Ibn Abbad(1040-1095)πού θεωρείτο η μεγαλύτερη μορφή τής Σεβίλλης στά χρόνια του..
ε)Το Ondas do mar de Vigo ειναι μια ´καντσονέτα´ με λογια που προέρχονται απο τήν Πορτογαλλία και το Vigo τής Γαλικίας...
Θυμίζουν κάπως την Πηνελόπη που περιμένει τον ´Οδυσσέα´της.
Theorbe,Aρπσίκορδο,τρομπέτα και έγχορδα παράγουν μιά πανέμορφη μελωδία γεμάτη θρήνο και προσμονή.
στ)Το Itimad ειναι ένα εκπληκτικό ποίημα Αγάπης γραμένο ,υποτίθεται,απο έναν Βασιλιά που εξορίζεται και αποχαιρετά την γυναίκα του θρηνώντας που θα πεθάνει μακριά της στην ξενητειά.
Κρουστά και τρομπέτα και το μαγευτικό βιολι τού M'Kachiche,συνοδεύουν τήν Alaoui πού το ερμηνεύει μέ ένα πόνο γεμάτο μέτρο και αξιοπρέπεια...
ζ)Το A la Dina Dana προέρχεται απο λαϊκά τραγούδια (Lettras para cantar)τού 16ου αιώνα και ειναι ένα χαρούμενο και ρυθμικό κομμάτι πού θυμίζει ταραντέλα .
η)Το Zahori ειναι ένα οργανικό κομμάτι,πού η παρουσία τού Hassell ειναι καταλυτική .
θ)Το Αshiyin Raiqin,για φωνή και λαούτο ,σέ λόγια τού ηδονιστή ποιητή Ghalib-al Rusafi παραπεμπει σέ πρόδρομο τών Cantos.
Ι)To Τhulathiyat ειναι μιά δεκάλεπτη συγκλονιστική σύνθεση που στηρίζεται σε ποιημα τού μεγάλου Sufi μυστικού Ηusayn Mansour al-Haya πού σταυρώθηκε σαν αιρετικός και πού μελετούσε την έκ-σταση και τήν ένωση με το Θείο..
Ξεκινά μέ τα κρουστά(zarbe) πού κρατούν ένα νωχελικό ´ίσο´και το recitativo τής Alaoui πού στην αρχή είναι σχεδόν ´μονότονο ´και ´ξύλινο´αλλ´όμως εξελίσσεται σπειροειδώς γιά να μετατραπεί σε μιά συγκλονιστική φωνητική μυσταγωγία,όπου βιολί ,zarbe και theorbe συνοδεύουν, περιγράφοντας το όραμα ,την έκ-σταση και τον παροξυσμό πού κυριολεκτικά διαλύει το Εγώ και το ενώνει με το ´θείο´.
H Mελωδία αναπτύσσεται απο ολόκληρη τήν Ορχήστρα ,πάντα υπο το άγρυπνο βλέμμα τών κρουστών ,και παραπέμπει σε ένα Bolero τού Ravel τής Ανατολής.
Υμνος.
ια)Toda ciencia trascendiedno...San Huan de la Cruz(1542-1591)..
Βασισμένο στον Ιωάννη τού Σταυρού το τελευταίο κομμάτι τού Balke παραπέμπει σε μιά πιό Μεσογειακή-Δυτική εκδοχή με την ορχήστρα εγχόρδων να κυριαρχεί και να θυμίζει σύγχρονο άκουσμα..
Οι πινελιές τής Ανατολής ειναι πάντα εδώ για να θυμίζουν τήν συνύπαρξη τών πολιτισμών..
Λιτό ,μελωδικό,ρυθμικό πού στη εξέλιξή του εμφανίζονται ολοι οι συντελεστές επί ´σκηνής´γιά νά ολοκληρώσουν αυτό το υπέροχο δημιούργημα τού Balke πού στην ουσία δέν είναι ´ανασύσταση εποχής´,αλλά πρωτότυπη σύνθεση και μοναδική Μουσική παράσταση..
Για μένα το Siwan ειναι ο Δίσκος τής Χρονιάς 2009 και θεωρώ πώς τον αδίκησα οταν έγραψα πριν τις διακοπές τού Αυγούστου λίγα λογια γι´αυτόν μαζί μέ αρκετούς άλλους...
Ως εκ τούτου,βάσει τών δικού μου γούστου,τού αξίζει μιά αναλυτική παρουσίαση.
Last edited:
