O Nietzsche έτσι όπως δεν τον έχετε ποτέ ξανακούσει...

Όλοι γνωρίζουμε τον Nietzsche σαν ένα από τους κορυφαίους φιλοσόφους όλων των εποχών. Πόσες ώρες ανάγνωσης και κατόπιν συζητήσεων με φίλους δεν έχουμε περάσει παίρνοντας αφορμή από το Τάδε έφη Ζαρατούστρα ή από τον Αντίχριστο. Λίγοι από εμάς όμως έχουν έρθει σε επαφή και με μια άλλη έκφανση έκφρασης αυτής της προσωπικότητας. Από τα εφηβικά του χρόνια είχε δείξει ταλέντο στη συγγραφή ποιημάτων και την σύνθεση μουσικής. Από το 1858 έως το 1864 έγινε δεκτός ως μαθητής στο μοναστήρι Πφόρτα. Σε αυτή την περίοδο συνέθεσε αρκετά έργα. Το 1868 γνώρισε τον Wagner και την γυναίκα του. Οι επαφές τους ήταν πολλές και οι σχέσεις τους στενές. Είναι γνωστό πως ο Wagner υπερασπίστηκε τον Nietzsche στην κόντρα του με τον Wilamowitz-Moellendorff για τις απόψεις που είχαν σχετικά με την Ελληνική Αρχαία Τραγωδία. Φήμες λένε πως ο Nietzsche σταμάτησε να γράφει μουσική μετά τη γνωριμία του με το Wagner όταν είδε το μεγαλείο του Wagner στη σύνθεση σε σχέση με τις δικές του απλοϊκές ρομαντικές και μελαγχολικές συνθέσεις (στην πραγματικότητα όμως συνέχισε να συνθέτει).

Την πρώτη φορά που έπεσε στα χέρια μου το διπλό cd με τίτλο The Music of Friedrich Nietzsche ήμουν αρκετά σκεπτικός και λίγο έκπληκτος γιατί δεν γνώριζα αυτή την πλευρά της προσωπικότητας του μεγάλου φιλοσόφου. Προσωπικά οι συνθέσεις του μου άρεσαν σε γενικές γραμμές όμως σίγουρα δεν είναι στο επίπεδο του συγγραφικού του έργου. Μελαγχολικές και ρομαντικές σου αφήνουν μια πικρία...Μια μουντή χειμωνιάτικη ημέρα με τη βροχή να χτυπάει το τζάμι χωρίς περιοδικότητα, ανάλογα με τις ριπές του αέρα. Μπροστά στο τζάκι με τις σπίθες και τα σκασίματα του ξύλου ανάμεσα στο βιολί και το πιάνο. Μια πνευματική αναταραχή, σκέψεις αντιμαχόμενες. Μελαγχολικές σκέψεις μιας χαμένης όμορφης ιδέας και μερικές εξάρσεις του μυαλού από οράματα για το μέλλον, ένα μέλλον διαφορετικό. Όμως αυτά είναι τόσο θολά και ακανόνιστα και το παρελθόν αργά αλλά σταθερά ωραιοποιείται. Τελικά ένας πλήρης συμβιβασμός και καμία ανατροπή...

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πως ο άνθρωπος που συνέθεσε αυτά τα κομμάτια έγραψε ταυτόχρονα και τον Αντίχριστο. Πως ο συνθέτης αυτών των έργων εξελίχθηκε στον συγγραφέα του Τάδε έφη Ζαρατούστρα...
Αν και στο τέλος της ζωής του ο Nietzsche έγραψε το δοκίμιο με τίτλο "Ο Nietzsche κόντρα στο Wagner" όπου του επιτίθεται κυρίως για τον ενστερνισμό του Χριστιανισμού, προσωπική μου άποψη ότι ο Nietzsche επηρεάστηκε σημαντικά σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο της ζωής του από τον Wagner, πράγματα που βοήθησαν τον συνθέτη του Eine Sylvesternacht να ανυψωθεί στον φιλόσοφο-δημιουργό του Υπερανθρώπου.

Κατεβάστε νόμιμα το Eine Sylvesternacht από τον παρακάτω σύνδεσμο.
http://www.johnbellyoung.com/sound/nietzsche_sylvesternacht.mp3

Ο πιανίστας John Bell Young έχει ανεβάσει αρκετά κομμάτια του Nietzsche που μπορείτε να τα βρείτε στην διεύθυνση:
http://www.johnbellyoung.com/page-cd-samples.html

Δισκογραφικά έχουν κυκλοφορήσει μερικά cd.
- The music of Friedrich Nietzsche, ATMA classique
- The music of Friedrich Nietzsche, The Nietzsche Music Project
- Friedrich Nietzsche: Compositions of his Youth (1867-63), Vol. 1, Albany records
- Friedrich Nietzsche, Vol. 2: Compositions of His Mature Years (1864-82), Albany records
- Friedrich Nietzsche: Complete Solo Piano Works (Hybrid SACD), New Classical Advt.