ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ

Supreme Member
19 June 2006
8,661
Καλημέρα.

Θέλω ν´ευχαριστήσω όλους τους φίλους που μας τίμησαν στα γενέθλια.

Ειδικά τώρα ,τον Λύμπε για τη συμμετοχή του . Έβαλε κάποιους αδιανόητους ύμνους , όχι μόνο για μυημένους. Καταλαβαίνω πια την ιδιαίτερη αίσθηση που έχει στο ρυθμό και τη μελωδία γι αυτό έχει και τον απόλυτο σεβασμό μου.
Τι να λέμε τώρα. Με παλιότερα πράγματα, πόσο μπροστά μπορεί να είσαι.

Τον Μπάϊρα για το εκπληκτικό σετ. Αισθάνθηκα σαν να του ανοίγω το πρόγραμμα. Σαν να είμαι ο λευκός που παίζει μαύρα και ο original μαύρος (Μπάϊρας) ν´ακολουθεί.
Κάλυψε και το κενό του Μουκ με τρελά tracks. Respect.
Έχω πολλά να μάθω ακόμα.

Τον Πολυχρονίδη που μας βοήθησε τρελά όλο το βράδυ. Η παρουσία του καταλυτική. Πήγε να κάνει και το απόλυτο της βραδιάς, βγάζοντας ένα διακοσμητικό 45αρι από τον τοίχο με το strangers in the night και ήθελε να το βάλει στο κλείσιμο. Φοβήθηκα τη μπίχλα που θα είχε πάνω και το γλιτώσαμε.

Kύριοι ,να είμαστε καλά, πάντα τέτοια.
Χρόνια πολλά στο κλαμπ.
 
ηταν τσεκαρισμενα 77 ατομα αλλα ο γiατρος επιμενει να βαλω και τα τρια πανεμορφα κοριτσια παρεα της stefania 24

Λυπαμαι Jim φυγανε μολις τελειωσε ο Λυμπε.....

Η μουσικη κατηγορια για μια ακομη φορα δειχνει τον δρομο... Η μουσικη για πεθαμένους ΖΕΙ
του χρονου Jim δεν θα μας χωραει το μαγαζι κανόνισε για Gagarin :flipout::flipout:
 
-bye- Εκείνα για να είμαι ειλικρινείς είχα τις επιφυλάξεις μου όσον αφόρα τι μουσική που θ ακούγαμε . Ευτυχώς εξανεμίστηκαν άμεσος , Ήταν μια funky βράδια που γούσταρα πολύ . Μπράβο παίδες
 
Απάντηση: Re: ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ.

Larry said:
.....

Η μουσικη κατηγορια για μια ακομη φορα δειχνει τον δρομο... Η μουσικη για πεθαμένους ΖΕΙ
Click to expand...



Ετερος τών Πεθαμένων...
Αυτή ειναι πραγματική Νεκρανάσταση και όχι κάτι Ζομπι απο ταινίες γιά παιδάκια μέ Κατι Μάσκες και Μυτερά ,και καλά,Νυχάκια.:flipout::flipout:


Νάσαι καλά βρέ Larry...
Kαι να διατηρείς πάντα τήν Χαρά τής Δημιουργίας.:grinning-smiley-043


Προς Μανωλάκο:Φετος θα καλέσεις και άλλους γιά Death Metal..
Δεν την γλυτώνεις.:flipout::flipout:
 
Last edited:
Busoni said:
Γεια σου Larry μανα μ'! :grinning-smiley-043:grinning-smiley-043
Ο πεθαμένος
Click to expand...

Μα τι στην ευχή, γυφτολαϊκά να έπαιζαν?
Laskaridis%20anestises%20ena%20pethameno.jpg


και μετά έρχονται εδώ και μας μιλούν για το μεγαλείο του Miles και την καρέκλα του Gould για μούρη :flipout:
 
Re: Απάντηση: ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ.

ΠΟΤΑΚΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ said:
-bye- Εκείνα για να είμαι ειλικρινείς είχα τις επιφυλάξεις μου όσον αφόρα τι μουσική που θ ακούγαμε . Ευτυχώς εξανεμίστηκαν άμεσος , Ήταν μια funky βράδια που γούσταρα πολύ . Μπράβο παίδες
Click to expand...

+10000
 
send said:
Μα τι στην ευχή, γυφτολαϊκά να έπαιζαν?
Laskaridis%20anestises%20ena%20pethameno.jpg


και μετά έρχονται εδώ και μας μιλούν για το μεγαλείο του Miles και την καρέκλα του Gould για μούρη :flipout:
Click to expand...

Άσε Τάσο, ψιλό γαζί μας δουλεύουν! :flipout:
 
Re: Απάντηση: Re: ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ.

Σπύρος Σούρλας said:
Ετερος τών Πεθαμένων...
Αυτή ειναι πραγματική Νεκρανάσταση και όχι κάτι Ζομπι απο ταινίες γιά παιδάκια μέ Κατι Μάσκες και Μυτερά ,και καλά,Νυχάκια.:flipout::flipout:


Νάσαι καλά βρέ Larry...
Kαι να διατηρείς πάντα τήν Χαρά τής Δημιουργίας.:grinning-smiley-043


Προς Μανωλάκο:Φετος θα καλέσεις και άλλους γιά Death Metal..
Δεν την γλυτώνεις.:flipout::flipout:
Click to expand...

Επιτέλους, ο Σπύρος μας καταλαβαίνει, εκεί είμασταν ( οι Death Metal :flipout::flipout:), Tzimice, Δημήτρης Θ, κι εγώ, αλλά καραγουστάραμε.
Βέβαια οι πεθαμένοι´, ήταν δεόντως εξαιρετικοί:grinning-smiley-043
 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ said:
Θέλω ν´ευχαριστήσω όλους τους φίλους που μας τίμησαν στα γενέθλια.

Ειδικά τώρα ,τον Λύμπε για τη συμμετοχή του . Έβαλε κάποιους αδιανόητους ύμνους , όχι μόνο για μυημένους.
Click to expand...

Δεν έχω ξαναβάλει ποτέ μουσική σε bar.
Θεωρώ πως αυτά είναι μέρη όπου η μουσική παίζει εν πολλοίς ρόλο ...διακοσμητικό: είναι 'ταπετσαρία', κανείς δεν ακούει.
Εφτιαξα ένα αρκετά 'ψαγμένο' playlist για τα δικά μου μέτρα πάντα.
Ξεκίναγε με girl groups, κυρίως bubble-gum: τραγουδάκια που θυμίζουν νηπιαγωγείο αλλά μέσα τους χτυπάει η καρδιά του ροκ'ν'ρολ.
Βαθμιαία, το πράγμα 'βάρενε', περιπλανιόταν και σε άλλες ατραπούς: γιόρταζε το garage, άγγιζε το funk, έκανε περατζάδα στην ψυχεδελική τζάζ, κλιμακωνόταν στις παρυφές της avant-garde.
Tζάμπα κόπος: είχα δίκιο, ελάχιστοι άκουγαν πραγματικά.
Εκλεισα με Art Ensemble Of Chicago, 'Les Stances A Sophie', ίσως ο πιο ενδιαφέρων avant-garde δίσκος που κυκλοφόρησε το 1970, στην καρδιά των πέτρινων χρόνων, μετά το θάνατο του Coltrane, τότε που η τζάζ έμοιαζε για 5-6 χρόνια να έχει πια χάσει τ αυγά και τα καλάθια -μετά την περιπέτεια του New Thing, πριν την πλυμμύρα των 70ς εκείθεν του Ατλαντικού, πριν από την ECM και τη γιορταστική δημιουργική εμμηνόρροια της ευρωπαϊκής αυτοσχεδιαζόμενης.
Επαιξα το 'Theme de Yo-Yo': Kακοηχογραφημένο...η μουσική των Art Ensemble μόνο αργότερα, στην ECM, ηχογραφήθηκε με την έμφαση στη λεπτομέρεια που της άρμοζε. Οργασμός απ τα πνευστά, το μπάσσο να κεντάει όντας ταυτόχρονα σταθερό, το ακρόαμα διάστικτο από τα τατουάζ μιάς αστραφτερής πανοπλίας από αδιανόητα κρουστά κι από πάνω τα φωνητικά της Fontella Bass:
'Your fanny's like two sperm whales
floating down the Seine
Your voice is like a long fart
that's music to your brain...'

Περιέργως ήταν το μόνο κομμάτι για το οποίο 2-3 άτομα με ρώτησαν 'τι είναι αυτό φίλε;'.
 
Το δικό μου playlist ήταν αυτό εδώ:

Angel Corpus Christie: 'Rock'N'Roll Heart', 'Wake Up & Cry'
Kim Fowley: 'Looking For Work', 'Living Art In A Tech-No-Color World'
Kasenetz-Katz Super Circus: 'Quick Joey Small'
The Turtles: 'House Of Pain'
Danielle Dax: 'Big Blue '82'
Sparks: 'Strange Animal'
Devo: 'Going Under' (live από το άλμπουμ 'Now It Can Be Told')
Nile Rodgers: 'Adventures In The Land Of The Good Groοve'
James Blood Ulmer: 'Little Red House'
Charlie Hunter Quartet: 'Day Is Done'
Don Cherry: 'Brown Rice'
Art Ensemble Of Chicago: 'Theme De Yo-Yo'
 
Last edited:
Απάντηση: Re: ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ.

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Εκλεισα με Art Ensemble Of Chicago, 'Les Stances A Sophie', .
Επαιξα το 'Theme de Yo-Yo':
Περιέργως ήταν το μόνο κομμάτι για το οποίο 2-3 άτομα με ρώτησαν 'τι είναι αυτό φίλε;'.
Click to expand...

Φυσικά . Ο ήχος είναι τόσο σύγχρονος . Drum'n'bass καμμιά 20αριά χρόνια προτού υπάρξει σαν όρος :grandpa:
 
Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Δεν έχω ξαναβάλει ποτέ μουσική σε bar.
Θεωρώ πως αυτά είναι μέρη όπου η μουσική παίζει εν πολλοίς ρόλο ...διακοσμητικό: είναι 'ταπετσαρία', κανείς δεν ακούει.
Εφτιαξα ένα αρκετά 'ψαγμένο' playlist για τα δικά μου μέτρα πάντα.
Ξεκίναγε με girl groups, κυρίως bubble-gum: τραγουδάκια που θυμίζουν νηπιαγωγείο αλλά μέσα τους χτυπάει η καρδιά του ροκ'ν'ρολ.
Βαθμιαία, το πράγμα 'βάρενε', περιπλανιόταν και σε άλλες ατραπούς: γιόρταζε το garage, άγγιζε το funk, έκανε περατζάδα στην ψυχεδελική τζάζ, κλιμακωνόταν στις παρυφές της avant-garde.
Tζάμπα κόπος: είχα δίκιο, ελάχιστοι άκουγαν πραγματικά.
Εκλεισα με Art Ensemble Of Chicago, 'Les Stances A Sophie', ίσως ο πιο ενδιαφέρων avant-garde δίσκος που κυκλοφόρησε το 1970, στην καρδιά των πέτρινων χρόνων, μετά το θάνατο του Coltrane, τότε που η τζάζ έμοιαζε για 5-6 χρόνια να έχει πια χάσει τ αυγά και τα καλάθια -μετά την περιπέτεια του New Thing, πριν την πλυμμύρα των 70ς εκείθεν του Ατλαντικού, πριν από την ECM και τη γιορταστική δημιουργική εμμηνόρροια της ευρωπαϊκής αυτοσχεδιαζόμενης.
Επαιξα το 'Theme de Yo-Yo': Kακοηχογραφημένο...η μουσική των Art Ensemble μόνο αργότερα, στην ECM, ηχογραφήθηκε με την έμφαση στη λεπτομέρεια που της άρμοζε. Οργασμός απ τα πνευστά, το μπάσσο να κεντάει όντας ταυτόχρονα σταθερό, το ακρόαμα διάστικτο από τα τατουάζ μιάς αστραφτερής πανοπλίας από αδιανόητα κρουστά κι από πάνω τα φωνητικά της Fontella Bass:
'Your fanny's like two sperm whales
floating down the Seine
Your voice is like a long fart
that's music to your brain...'

Περιέργως ήταν το μόνο κομμάτι για το οποίο 2-3 άτομα με ρώτησαν 'τι είναι αυτό φίλε;'.
Click to expand...

Νομίζεις ότι δεν ακούγαμε !!!!!!!:grandpa:


Απλά, δεν σου είπαμε τίποτα για να μη δίνουμε και αξία σε γαύρους !!!!:flipout::flipout:


Η λίστα ήταν τόσο επιλεκτική που για να ακούσεις αυτά τα κομμάτια θες καμιά 30αριά χρόνια μαζεμένα σε 30' !!!!!!

:grinning-smiley-043
 
Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Το δικό μου playlist ήταν αυτό εδώ:

Angel Corpus Christie: 'Rock'N'Roll Heart', 'Wake Up & Cry'
Kim Fowley: 'Looking For Work', 'Living Art In A Tech-No-Color World'
Kasenetz-Katz Super Circus: 'Quick Joey Small'
The Turtles: 'House Of Pain'
Danielle Dax: 'Big Blue '82'
Sparks: 'Strange Animal'
Devo: 'Going Under' (live από το άλμπουμ 'Now It Can Be Told')
Nile Rodgers: 'Adventures In The Land Of The Good Groοve'
James Blood Ulmer: 'Little Red House'
Charlie Hunter Quartet: 'Day Is Done'
Don Cherry: 'Brown Rice'
Art Ensemble Of Chicago: 'Theme De Yo-Yo'
Click to expand...


Αυτή δεν είναι η λίστα του Λύμπέ. Αυτή είναι η λίστα του Σίντλερ...:FSGSFGS4:






Πέρα από την πλάκα ήταν πολύ καλή η playlist απ'ότι φαίνεται...:grinning-smiley-043
 
Απάντηση: Re: ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ.

Eki_65 said:
θέλω την μουσική λεβέντες, υπάρχει περίπτωση....:grinning-smiley-043
Click to expand...

+1

Tελικά δεν την κρατήσατε σε κανά σκληρό? Ενδιαφέρομαι και εγώ.
Τζαμπατζίδικο το ξέρω... Αλλά αν υπάρχει στείλτε pm, παραλαμβάνω από το χώρο σας... :BDGBGDB55:

:grinning-smiley-043 -bye-
 
Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Δεν έχω ξαναβάλει ποτέ μουσική σε bar.
Επαιξα το 'Theme de Yo-Yo': Περιέργως ήταν το μόνο κομμάτι για το οποίο 2-3 άτομα με ρώτησαν 'τι είναι αυτό φίλε;'.
Click to expand...

Και εγώ που δεν ρώτησα μόλις το ανακάλεσα στη μνήμη με τη βοήθεια του youtube, ομολογώ ότι είναι το καλύτερο κομμάτι που άκουσα προχθές!
 
Top Bottom