- 17 June 2006
- 14,350
ʽΟ Brahms δεν σκαμπάζει από μελωδία και, από άποψη έμπνευσης, το θεματικό υλικό του είναι εξαιρετικά αδύναμοʼ - αυτό είναι το πιό φαρμακερό βέλος στη φαρέτρα των πολέμιών του, από την εποχή του Νίτσε και του Hugo Wolf μέχρι τις μέρες μας.
4 τουλάχιστον Lieder στην καρδιά του Κύκλου Die Shone Magelone, έρχονται να μαρτυρήσουν για το αντίθετο: ʽSind es Schmerzen, sin es Freudenʼ, ʽWir muessen us trennen, geliebtes Saitenspielʼ, ʽRuhe, Sussliebchenʼ, ʽMuss e seine Trennung gebenʼ, 4 εξαιρετικές θεματικές μελωδίες, από τις καλύτερες που γράφτηκαν ποτέ, είτε από τον Brahms είτε από οποιονδήποτε άλλον - παρατηρεί ένας σοβαρός μελετητής του.
Ο Κύκλος Die Schoene Magelone είναι 15 ʽρομάντζεςʼ για τον έρωτα της ωραίας Magelone με τον κόμη Pierre de Provence, πάνω στα ποιήματα του Ludwig Tiek, μυθιστοριογράφου και ποιητή από την πρώτη γενιά των Γερμανών Ρομαντικών.
Ο Dietrich Fischer-Dieskau μαζί με τον Sviatoslav Richter τα ηχογράφησαν ζωντανά το 1970 στο φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ σ ένα ρεσιτάλ που το ακούς και σε υπνωτίζει όπως ο φακίρης την κόμπρα - ο δίσκος κυκλοφορεί από την Orfeo dʼ or και αν τον ακούσετε θα καταλάβετε γιατί έχει δικαιολογημένα θεωρηθεί σαν ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα από καταβολής ηχογραφήσεων γενικώς.
Το 2007 όμως, η εταιρία Audite άρχισε να κυκλοφορεί τα αποτελέσματα των ανασκαφών της στα αρχεία της Ραδιοφωνίας της Κολωνίας. Εβγαλαν λοιπόν μιά ηχογράφηση του 1954 όπου ο νεότερος, τότε, Fischer-Dieskau είναι μέσα στην έπαρση και την υπεροψία και ώρες ώρες θυμίζει παληκαρά κόκορα. Συνοδεύει ο άγνωστος σε μένα Hermann Reutter: θεωρείται μέγας δάσκαλος και η ερμηνεία του είναι στον αντίποδα αυτής του Ρίχτερ. O Ρώσος κάνει το ταξίδι πραγματική περιπέτεια καθώς η πιανιστική του γίνεται κανονικό αραβούργημα: περιβάλλει τη φωνή και συντονίζεται συνέχεια μαζί της, με μιά ρυθμική ελαστικότητα που απογειώνει κυριολεκτικά το ρεσιτάλ. Ο Γερμανός πιανίστας, αντίθετα, μοιάζει φτιαγμένος από Γρανίτη. Είναι Δωρικός, χωρίς φτιασίδια, γεμάτος ένταση και απόλυτα φυσικός, σταθερός στην άρθρωση, τολμηρά αναλυτικός.
Το άλμπουμ της Audite κοιτάζει στα μάτια εκείνο της Orfeo και δεν έχει να του ζηλέψει το παραμικρό. Καθένα τους κομίζει μία εξίσου έγκυρη και συναρπαστική εκδοχή του Εργου.
Ναι, τα χρειάζεσθε και τα δύο.
4 τουλάχιστον Lieder στην καρδιά του Κύκλου Die Shone Magelone, έρχονται να μαρτυρήσουν για το αντίθετο: ʽSind es Schmerzen, sin es Freudenʼ, ʽWir muessen us trennen, geliebtes Saitenspielʼ, ʽRuhe, Sussliebchenʼ, ʽMuss e seine Trennung gebenʼ, 4 εξαιρετικές θεματικές μελωδίες, από τις καλύτερες που γράφτηκαν ποτέ, είτε από τον Brahms είτε από οποιονδήποτε άλλον - παρατηρεί ένας σοβαρός μελετητής του.
Ο Κύκλος Die Schoene Magelone είναι 15 ʽρομάντζεςʼ για τον έρωτα της ωραίας Magelone με τον κόμη Pierre de Provence, πάνω στα ποιήματα του Ludwig Tiek, μυθιστοριογράφου και ποιητή από την πρώτη γενιά των Γερμανών Ρομαντικών.
Ο Dietrich Fischer-Dieskau μαζί με τον Sviatoslav Richter τα ηχογράφησαν ζωντανά το 1970 στο φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ σ ένα ρεσιτάλ που το ακούς και σε υπνωτίζει όπως ο φακίρης την κόμπρα - ο δίσκος κυκλοφορεί από την Orfeo dʼ or και αν τον ακούσετε θα καταλάβετε γιατί έχει δικαιολογημένα θεωρηθεί σαν ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα από καταβολής ηχογραφήσεων γενικώς.
Το 2007 όμως, η εταιρία Audite άρχισε να κυκλοφορεί τα αποτελέσματα των ανασκαφών της στα αρχεία της Ραδιοφωνίας της Κολωνίας. Εβγαλαν λοιπόν μιά ηχογράφηση του 1954 όπου ο νεότερος, τότε, Fischer-Dieskau είναι μέσα στην έπαρση και την υπεροψία και ώρες ώρες θυμίζει παληκαρά κόκορα. Συνοδεύει ο άγνωστος σε μένα Hermann Reutter: θεωρείται μέγας δάσκαλος και η ερμηνεία του είναι στον αντίποδα αυτής του Ρίχτερ. O Ρώσος κάνει το ταξίδι πραγματική περιπέτεια καθώς η πιανιστική του γίνεται κανονικό αραβούργημα: περιβάλλει τη φωνή και συντονίζεται συνέχεια μαζί της, με μιά ρυθμική ελαστικότητα που απογειώνει κυριολεκτικά το ρεσιτάλ. Ο Γερμανός πιανίστας, αντίθετα, μοιάζει φτιαγμένος από Γρανίτη. Είναι Δωρικός, χωρίς φτιασίδια, γεμάτος ένταση και απόλυτα φυσικός, σταθερός στην άρθρωση, τολμηρά αναλυτικός.
Το άλμπουμ της Audite κοιτάζει στα μάτια εκείνο της Orfeo και δεν έχει να του ζηλέψει το παραμικρό. Καθένα τους κομίζει μία εξίσου έγκυρη και συναρπαστική εκδοχή του Εργου.
Ναι, τα χρειάζεσθε και τα δύο.
Last edited: