Μissa Solemnis γιά τίς Γυναίκες πού αγαπάμε

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

17 June 2006
62,722
Χολαργός
To 1780 o Μozart συνέθεσε στό Σάλτσμπουργκ τήν τελευταία του ´Επισκοπική Λειτουργία´..
Δέν θα ξαναγυρνούσε ποτέ πλέον στην γενέτειρά του.
Αυτή η μάλλον υποτιμημένη Λειτουργία διαρκείας μόλις 20λεπτών,δεν έχει τίποτα να ζηλέψει απο γνωστότερα ´Θρησκευτικά Εργα´τού Mozart.
Mάλιστα ενώ περιμένει κανείς νά ακούσει μιά τυπική Επίσημη Εορταστική Λειτουργία πού έχει παραγγελθεί απο τον Αρχιεπίσκοπο ο Mozart εμφανίζει πολλά ανατρεπτικά και ´Ανίερα´στοιχεία πού άλλως τε είχαν αναγκάσει τούς Επισκόπους να διαμαρτυρηθούν πώς μέ αυτήν Μουσική ´Αποσπάται η Συγκέντρωση τών Πιστών απο την Προσευχή´.
Μάλιστα ο Einstein ειχε γράψει πώς το Benedictus τής 337 είναι 'τό πιό επαναστατικό Μέρος ολων τών Λειτουργιών τού Mozart.Σίγουρα ´θρησκευτικό´,μά τόσο Βλάσφημο´.
Η Λειτουργία χωρίζεται σε 6 μέρη.
1. Kyrie (Κύριε), 2. Gloria (Δόξα), 3. Credo (Πιστεύω), 4. Sanctus ('Αγιος), 5. Benedictus (Ευλογητός) και 6. Agnus Dei (Αμνός Θεού).
Μάλιστα στο Agnus Dei ο Μοzart περνάει μέρος τής Cavatina τής Κομησσας απο τούς Γάμους τού Φίγκαρο(Porgi ,Amor,qualche Ristoro,al mio dulo,a miei sospir,Ο mirendi mio Tesoro)))πού ακόμα δέν έχουν συντεθεί.!!!!!!!!!
Η 337 εδώ και πολλά χρόνια μέ Γοήτευε γιά λόγους πού δέν μπορούσα να κατανοήσω.
Πάμπολλες φορές οταν ήθελα να ακούσω κάποια Λειτουργία τού Mozart το χέρι μου πήγαινε σέ αυτήν και όχι στίς γνωστότερές του,πού φυσικά δέν υποτιμούσα.
Αυτό το καθόλου Εορταστικό Kyrie πού θύμιζε περισσότερο Παράκληση γιά ένα Αγαπημένο Πρόσωπο παρά ´Θεϊκό Υμνο´ πού το ακολουθούσε μιά Gloria ´άσεμνη´και γεμάτη ´Ανίερη Χαρά´και μετά ένα ´Πιστεύω´σχεδόν Οπερατικό πού υποκρύπτει μια Δραματική Χροιά,ένα Sanctus ελλειπτικό και Γήινο,πού έδινε την θέση του στο Αντιστικτικό και ´Βλάσφημο´κατά Einstein ,Benedictus ,γιά νά κλείσει μέ τό μελαγχολικό-σπαρακτικό-ανακουφιστικό Agnus Dei πού μοιάζει σάν Υμνος στην Βαθειά Αγάπη και Εκτίμηση και στην Συντροφικότητα...
Porgi ,Amor,qualche Ristoro,al mio dulo,a miei sospir,Ο mirendi mio Tesoro(Eρωτα ,δώσε μιάν ανάπαυλα στόν πόνο μου στούς στεναγμούς μου .Δώσε Πισω τον Θησαυρό μου)και Dona Nobis Pacem-Δώρισε μας την ειρήνη(που μοιάζει πολύ περισσότερο μέ την εσωτερική ανακούφιση στον Mozart).
H Λειτουργία 337 είναι έργο Ανθρώπινο πού απευθύνεται σέ Αγαπημένα Πρόσωπα περισσότερο παρά στον Θεό,τουλάχιστον γιά τίς δικές μου Αισθήσεις.
Αλλως τε τι περισσότερο νάναι ο ´Θεός´απο την Αγάπη πού νοιώθουμε για Πρόσωπα δικά μας ,Οικεία, πού φροντίζουμε και μάς φροντίζουν πού αγαπάμε και μάς αγαπούν μέ δεσμούς στέρεους ...
Τι νάναι περισσότερο ο ´Θεός´από τό Ξεχωριστό εκείνο αδιόρατο Χάδι πού συντροφεύει τήν Μέρα μας σάν φεύγουμε απο την Εστία γιά τήν επαφή μας με τον Εξω Κόσμο πού όλο και γίνεται σκληρότερος ...
Τι νάναι περισσότερο ο ´Θεός´από τον Ωμο πού σέ στηρίζει στά Γιορτινά και στά Πένθιμα.
Τί νάναι περισσότερο ο ´Θεός´από την Δροσιά τού Πρωινού Καφέ ,τίς Κυριακές,μιλώντας γιά ασήμαντα πράγματα,πού αποκτούν βαρύτητα,όταν εκστομίζονται απο Αγαπημένο Στόμα?

Κyrie,O mirendi mio Tesoro et Dona Nobis Pacem.!!!!!!!!!!!!!!!!
 
Last edited:
17 June 2006
62,722
Χολαργός
51W2DXM546L._SL500_AA240_.jpg
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
ΥΜΝΟΣ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ Π’ ΑΓΑΠΟΥΜΕ (απόσπασμα)

Είν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε σαν τα ρόδια

έρχονται και μας βρίσκουνε

τις νύχτες

όταν βρέχει

με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας

μεσ’ τα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά

και τα κοσμούνε

σα δάκρυα

σαν ακρογιάλια φωτεινά

σα ρόδια (…)

ειν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε σαν λιμάνια

(μόνος σκοπός

Προορισμός

των ωραίων καραβιών μας)

τα μάτια τους

είν’ οι κυματοθραύστες

οι ώμοι τους είν’ ο σημαιοφόρος

της χαράς

οι μηροί τους

σειρά αμφορείς στις προκυμαίες

τα πόδια τους

οι στοργικοί

μας

φάροι

- οι νοσταλγοί τις ονομάζουν Κ α τ ε ρ ί ν α –

είναι τα κύματά τους

οι υπέροχες θωπείες

οι Σειρήνες τους δεν μας γελούν

μόνε

μας δείχνουνε το δρόμο

-φιλικές-

προς τα λιμάνια: τις γυναίκες π’ αγαπούμε.

έχουνε οι γυναίκες π’ αγαπούμε θεία την ουσία

κι όταν σφιχτές στην αγκαλιά μας

τις κρατούμε

με τους Θεούς κι εμείς γινόμαστε όμοιοι

στηνόμαστε ορθοί σαν άγριοι πύργοι

τίποτε δεν είν’ πια δυνατό να μας κλονίσει

με τα λευκά τους χέρια

αυτές

γύρω μας γαντζώνουν

κι έρχονται όλοι οι λαοί

τα έθνη

και μας προσκυνούνε

φωνάζουν

αθάνατο

στους αιώνες

τ’ όνομά μας

γιατί οι γυναίκες π’ αγαπούμε

τη μεταδίνουν

και σ’ εμάς

αυτή

τη θεία τους

ουσία



Nίκος Εγγονόπουλος (καί Wolfgang Amadeus Mozart)
 

Δημήτρης Ιωάννου

Moderator
Staff member
18 June 2006
15,798
Αθήνα-Κέντρο
Προσπαθώ να βρώ κάτι να συμπληρώσω,στο εξαιρετικό και άκρως Προσωπικό αυτό Αφιέρωμα αλλά αδυνατώ..

Πέραν της δηλωμένης λατρείας μου στον Βόλφι και δει στα "Θρησκευτικά" του, η λατρεία στον Ανθρωπο και μέσω αυτού στον Θεό, είναι πέραν κάθε συμβατικου και λογικού συνειρμού που διέπει τον φτωχό εγκέφαλό μου.

Ως εκ τούτου εύχομαι να απολαμβάνεις το Εργο αυτό μαζί με την Αγάπη και τον Ανθρωπο ,σε κάθε στιγμή της Ζωής σου Σπυράκο.

Δύναμη..
 

Emilot

AVClub Fanatic
18 June 2006
32,852
Εξάρχεια
Τα είπε όλα ο Δημήτρης...

Να προσθέσω ότι όσοι κατάλαβαν τι είναι για αυτούς, ο άνθρωπος που έχουν δίπλα τους, έγιναν σοφότεροι.

Δύναμη...

:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043
 

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ

Super Moderator
Staff member
20 October 2007
17,672
Μεσευρώπη
Σπύρο, έγραψες πάλι. Τόσο ωραία παρουσίαση, μικρή μεν αλλά τόσο συγκινητική, είχα καιρό να διαβάσω. Για κάτι τέτοια μαργαριτάρια (δεν το λέω ειρωνικά) είναι που έρχομαι και επανέρχομαι καθημερινά στο φόρουμ αυτό. Νάσαι καλά να γράφεις κι άλλες τέτοιες παρουσιάσεις.
:grinning-smiley-043
:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043

Υ.Γ. το έργο αυτό δεν κοσμεί ακόμη τη συλλογή μου. Άρα σε λίγο καιρό θα έχω τη χαρά να γνωρίσω ένα καινούριο ( για μένα ) έργο του Wolfang Amadeus. Τι μπορεί να είναι καλύτερο από αυτό;
 

stavrosz

Supreme Member
4 November 2007
3,014
Αθηνα
Αλλως τε τι περισσότερο νάναι ο ´Θεός´απο την Αγάπη πού νοιώθουμε για Πρόσωπα δικά μας ,Οικεία, πού φροντίζουμε και μάς φροντίζουν πού αγαπάμε και μάς αγαπούν μέ δεσμούς στέρεους ...
Τι νάναι περισσότερο ο ´Θεός´από τό Ξεχωριστό εκείνο αδιόρατο Χάδι πού συντροφεύει τήν Μέρα μας σάν φεύγουμε απο την Εστία γιά τήν επαφή μας με τον Εξω Κόσμο πού όλο και γίνεται σκληρότερος ...
Τι νάναι περισσότερο ο ´Θεός´από τον Ωμο πού σέ στηρίζει στά Γιορτινά και στά Πένθιμα.
Τί νάναι περισσότερο ο ´Θεός´από την Δροσιά τού Πρωινού Καφέ ,τίς Κυριακές,μιλώντας γιά ασήμαντα πράγματα,πού αποκτούν βαρύτητα,όταν εκστομίζονται απο Αγαπημένο Στόμα?

Tα σεβη μου!
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,926
μμμμ.... γεράματα .... :grandpa:


κράτει όλα ... κάποια στρίβει στην γωνία !!!

:flipout::flipout::flipout:
 

Δημοκηδής

Μέλος Σωματείου
23 June 2006
9,926
...χωρίς πλάκα, έχω και γω την λειτουργία με Αρνορκούρ, σε ουδεμία όμως περίπτωση εισπράττω τα του γιατρού... για μένα είναι ένα έργο αδιεξόδου, ένα έργο που τρέχεις, όχι για επίδειξη της ρώμης και των προσόντων σου, αλλά τρέχεις σαν σαλτιμπάγκος, με ζιγκ-ζαγκ, σαν να προσπαθείς να αποφύγεις το κακό σε ναρκοπέδιο στον Έβρο.... και σε αυτήν την περίπτωση φίλε μου, ουδεμία Κωνστάντσε μπορεί να βοηθήσει... άστες στον μικρόκοσμο τους, οι κύκλοι always meant to be επάλληλοι ....


ΥΓ.: άσε που μπορώ να κόψω και κάποια Εγγονοπουλικά με ακριβώς το αντίθετο προσανατολισμό ... προτιμώ όμως τον Ασλάνογλου για την περίπτωση : ''Τότε τα είδα λουσμένα με άλλο φως / ματόκλαδα ανοιχτά βαλσαμωμένα / σαν τα νεκρά πουλιά, τα είδα/ μες σε γλυκό βυθό, σε αράγιστο καθρέφτη αποθεμένα / να με κοιτούν αμίλητα σα μάτια / σφαγμένου ζώου που ακόμα θυμάται. / Και κατάπια / τα θρύμματα απ' τα τζάμια κι έσφιξα / πάνω μου σύρματα γυμνά, ηλεκτροφόρα...''
 
Last edited:
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Tίς αδικείς τίς ´Κονστάντσε´Σπύρο μου.
Κάτι παραπάνω κάνουν γιά να μπορούμε και εμείς να κινούμαστε στον δικό μας ´Μικρόκοσμο´και στά ´Παιχνίδια´μας.
Αλλως τε οι δοκιμασίες τών πιό Σταθερών και Μακροχρόνιων σχέσεων είναι πολύ πιό επίπονες απο τίς τών Εφημέρων όσον ενθουσιασμό και εάν κρύβουν οι δεύτερες.
Οπως και τά συναισθήματα πού δημιουργούν.
Ο Μαραθώνιος μπορεί νά μήν έχει την Γοητεία και τήν Επίδειξη πού παρέχουν τά 100m,αλλά η διαδρομή στον πρώτο πού ειναι άλλες φορές ευθεία και άλλες Κακοτράχαλη ,άλλοτε Βαρετή ,άλλοτε δαιδαλώδης αλλά και συχνά Πλούσια έχει για μένα μεγαλύτερη Αξία.
Ειναι Ασκηση Βίου και όχι Ανάσας.
 
27 June 2006
7,771
Re: Απάντηση: Μissa Solemnis γιά τίς Γυναίκες πού αγαπάμε

Αλλως τε οι δοκιμασίες τών πιό Σταθερών και Μακροχρόνιων σχέσεων είναι πολύ πιό επίπονες απο τίς τών Εφημέρων όσον ενθουσιασμό και εάν κρύβουν οι δεύτερες.
Οπως και τά συναισθήματα πού δημιουργούν.


οου γιες!;)-bye-
 

Emilot

AVClub Fanatic
18 June 2006
32,852
Εξάρχεια
Re: Απάντηση: Μissa Solemnis γιά τίς Γυναίκες πού αγαπάμε

Tίς αδικείς τίς ´Κονστάντσε´Σπύρο μου.
Κάτι παραπάνω κάνουν γιά να μπορούμε και εμείς να κινούμαστε στον δικό μας ´Μικρόκοσμο´και στά ´Παιχνίδια´μας.
Αλλως τε οι δοκιμασίες τών πιό Σταθερών και Μακροχρόνιων σχέσεων είναι πολύ πιό επίπονες απο τίς τών Εφημέρων όσον ενθουσιασμό και εάν κρύβουν οι δεύτερες.
Οπως και τά συναισθήματα πού δημιουργούν.
Ο Μαραθώνιος μπορεί νά μήν έχει την Γοητεία και τήν Επίδειξη πού παρέχουν τά 100m,αλλά η διαδρομή στον πρώτο πού ειναι άλλες φορές ευθεία και άλλες Κακοτράχαλη ,άλλοτε Βαρετή ,άλλοτε δαιδαλώδης αλλά και συχνά Πλούσια έχει για μένα μεγαλύτερη Αξία.
Ειναι Ασκηση Βίου και όχι Ανάσας.

:a0210:-bye-:grinning-smiley-043