J.C.V.D.
J.C.V.D.
Παιζουν : Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ, Φρανσουα Νταμιεν,
Σκηνοθεσια : Μαλμπρουκ Ελ Μεχρι
Διάρκεια : 92 λεπτά
Studio : Gaumont
Γλώσσα : French
Sound : Dolby Digital
Subtitles : Ελληνικοί
Ο Ζαν Κλωντ Βαν Νταμ έχει ξεμείνει από λεφτά ,και ο ατζέντης του δεν μπορεί να του βρει μια αξιοπρεπή δουλεία , επιπλέον βρίσκεται σε δικαστικό αγώνα με την πρώην γυναίκα του για την επιμέλεια της κόρης του. Σε ένα σύντομο ταξίδι στην πόλη που γεννήθηκε ανακαλύπτει ότι όλοι εκεί τον θεωρούν εθνικό είδωλο. Όταν λοιπόν βρίσκεται κατά λάθος σε μια τράπεζα την ώρα μιας ληστείας όλοι περιμένουν από αυτόν να είναι ο ήρωας που ενσαρκώνει στις ταινίες του. Και αυτός κάνει τα πάντα για να μην τους απογοητεύσει
Πρόσφατα έκανα ένα σχόλιο :flute:αστειευόμενος με την ικανότητα του JEAN-CLAUDE VAN DAMME ως ηθοποιού και να που έτρεξε να με διαψεύσει! Όχι κλωτσιά δεν έφαγα αlλά σίγουρα με συγκίνησε η νέα του ταινία.
Ξεκινάει με μια σκηνή δράσης (απ’ αυτές που μας έχει συνηθίσει ο «βασιλιάς» της κλοτσιάς και χαρακτηρίζουν το σύνολο σχεδόν όλων των ταινιών του) η οποία όμως εδώ φροντίζει, από την αρχή κιόλας, να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι γύρισμα ταινίας και όχι η ίδια η ταινία ενώ ο αυτοσαρκασμός που υπάρχει διάχυτος διακωμωδώντας την εικόνα του άφθαρτου ήρωα που μαμάει και δέρνει με ξένισε, αφού κατέστρεφε ουσιαστικά και την όποια ευχαρίστηση θα μπορούσε να μου προσφέρει μια ταινία του είδους.
Έλα όμως που δεν είναι του είδους!
Είχα διαβάσει στα γρήγορα μια περίληψη της ταινίας αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένος γι’ αυτό που θα έβλεπα. Αφού λοιπόν συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν μια ταινία δράσης άρχισα να διασκεδάζω πραγματικά.
Ο JCVD αποδεικνύεται ότι εκτός από κλωτσιές ξέρει και να υποδύεται. Εντάξει όχι τρομερά πράγματα αλά γίνεται ιδιαίτερα πιστευτός και συγκινητικός υποδυόμενος τον ίδιο του τον εαυτό, διηγούμενος ως κοινός θνητός τα στραβά της ζωής του τα πάθη του και την απογοήτευσή του από το αμερικάνικο star system με κορύφωση την σκηνή, που έχει ενδιαφέρον και από τεχνικής άποψης, όπου κυριολεκτικά απογειώνεται και αποστασιοποιείται από την κεντρική σκηνή, και σε ένα tet-a-tet με την κάμερα ξεσπάει σε κλάματα φορτισμένος από αρνητικές σκέψεις για την ίδια του τη ζωή αλλά και από το φόβο (τρόμο) που του προκαλεί η ιδέα ότι μπορεί να πεθάνει από τη σφαίρα ενός εκ των ληστών. Α ξέχασα να σας πω ότι η υπόθεση εξελίσσεται γύρω από μια ληστεία σε ένα ταχυδρομείο όπου ο «αντιήρωάς» μας μπλέκει τυχαία.
Τι έχουμε λοιπόν εδώ, μια στροφή του JCVD που αποποιήται το παρελθόν του γκρεμίζοντας το ίδιο του το είδωλο, για κάτι ποιο ποιοτικό ή ένα επικοινωνιακό τρυκ; Θα δείξει…
Από τεχνικής άποψης η εικόνα και ο ήχος του DVD έχουν τα χάλια τους αλλά οι σκηνές είναι έντεχνα τραβηγμένες.
Υ.Γ. οι φίλοι της δράσης και των ταινιών καράτε βαράτε να αλλάξουν κανάλι γιατί θα ξενερώσουν άσχημα… (όλες κι’ όλες δυο από τις περίφημες κλωτσιές του κι’ αυτές με το ζόρι)
J.C.V.D.
Παιζουν : Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ, Φρανσουα Νταμιεν,
Σκηνοθεσια : Μαλμπρουκ Ελ Μεχρι
Διάρκεια : 92 λεπτά
Studio : Gaumont
Γλώσσα : French
Sound : Dolby Digital
Subtitles : Ελληνικοί
Ο Ζαν Κλωντ Βαν Νταμ έχει ξεμείνει από λεφτά ,και ο ατζέντης του δεν μπορεί να του βρει μια αξιοπρεπή δουλεία , επιπλέον βρίσκεται σε δικαστικό αγώνα με την πρώην γυναίκα του για την επιμέλεια της κόρης του. Σε ένα σύντομο ταξίδι στην πόλη που γεννήθηκε ανακαλύπτει ότι όλοι εκεί τον θεωρούν εθνικό είδωλο. Όταν λοιπόν βρίσκεται κατά λάθος σε μια τράπεζα την ώρα μιας ληστείας όλοι περιμένουν από αυτόν να είναι ο ήρωας που ενσαρκώνει στις ταινίες του. Και αυτός κάνει τα πάντα για να μην τους απογοητεύσει
Πρόσφατα έκανα ένα σχόλιο :flute:αστειευόμενος με την ικανότητα του JEAN-CLAUDE VAN DAMME ως ηθοποιού και να που έτρεξε να με διαψεύσει! Όχι κλωτσιά δεν έφαγα αlλά σίγουρα με συγκίνησε η νέα του ταινία.
Ξεκινάει με μια σκηνή δράσης (απ’ αυτές που μας έχει συνηθίσει ο «βασιλιάς» της κλοτσιάς και χαρακτηρίζουν το σύνολο σχεδόν όλων των ταινιών του) η οποία όμως εδώ φροντίζει, από την αρχή κιόλας, να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι γύρισμα ταινίας και όχι η ίδια η ταινία ενώ ο αυτοσαρκασμός που υπάρχει διάχυτος διακωμωδώντας την εικόνα του άφθαρτου ήρωα που μαμάει και δέρνει με ξένισε, αφού κατέστρεφε ουσιαστικά και την όποια ευχαρίστηση θα μπορούσε να μου προσφέρει μια ταινία του είδους.
Έλα όμως που δεν είναι του είδους!
Είχα διαβάσει στα γρήγορα μια περίληψη της ταινίας αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένος γι’ αυτό που θα έβλεπα. Αφού λοιπόν συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν μια ταινία δράσης άρχισα να διασκεδάζω πραγματικά.
Ο JCVD αποδεικνύεται ότι εκτός από κλωτσιές ξέρει και να υποδύεται. Εντάξει όχι τρομερά πράγματα αλά γίνεται ιδιαίτερα πιστευτός και συγκινητικός υποδυόμενος τον ίδιο του τον εαυτό, διηγούμενος ως κοινός θνητός τα στραβά της ζωής του τα πάθη του και την απογοήτευσή του από το αμερικάνικο star system με κορύφωση την σκηνή, που έχει ενδιαφέρον και από τεχνικής άποψης, όπου κυριολεκτικά απογειώνεται και αποστασιοποιείται από την κεντρική σκηνή, και σε ένα tet-a-tet με την κάμερα ξεσπάει σε κλάματα φορτισμένος από αρνητικές σκέψεις για την ίδια του τη ζωή αλλά και από το φόβο (τρόμο) που του προκαλεί η ιδέα ότι μπορεί να πεθάνει από τη σφαίρα ενός εκ των ληστών. Α ξέχασα να σας πω ότι η υπόθεση εξελίσσεται γύρω από μια ληστεία σε ένα ταχυδρομείο όπου ο «αντιήρωάς» μας μπλέκει τυχαία.
Τι έχουμε λοιπόν εδώ, μια στροφή του JCVD που αποποιήται το παρελθόν του γκρεμίζοντας το ίδιο του το είδωλο, για κάτι ποιο ποιοτικό ή ένα επικοινωνιακό τρυκ; Θα δείξει…
Από τεχνικής άποψης η εικόνα και ο ήχος του DVD έχουν τα χάλια τους αλλά οι σκηνές είναι έντεχνα τραβηγμένες.
Υ.Γ. οι φίλοι της δράσης και των ταινιών καράτε βαράτε να αλλάξουν κανάλι γιατί θα ξενερώσουν άσχημα… (όλες κι’ όλες δυο από τις περίφημες κλωτσιές του κι’ αυτές με το ζόρι)
Attachments
Last edited by a moderator: