Έλα να δεις!

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

Κάθισα ν’ ακούσω μια από τις παλιές μου αγάπες, από την οποία επιπόλαια πριν πολλά χρόνια είχα αρπάξει ότι νόμιζα πως ταίριαζε με τον ενθουσιασμό της ηλικίας μου και πίστευα πως στέριωνε τα όνειρα μου. Αυτή τη φορά κάθισα με νοσταλγία αλλά και σκεπτικισμό, με φόβο πως θα ιχνηλατήσω πλέον τη γήρανση μου και πως η αξίνα του κυνισμού μου γρήγορα θα διαπεράσει το λεπτό στρώμα ουσίας του έργου και θα χτυπήσει στο μπετόν του εντυπωσιασμού και της σκοπιμότητας.

Τα μηχανήματα ήταν έτοιμα από ώρα και ζεστά, η ηχογράφηση πρόσφατα αγορασμένη hd, το ποτήρι με το Remy Martin στη θέση του. Χαμήλωσα – σωστότερα έσβησα – τα φώτα και ξεκίνησα. Μετά από περίπου μια ώρα κατά την οποία τέσσερα μέρη ενός κολοσσιαίου έργου παίχτηκαν χωρίς διακοπή, το ποτήρι με το κονιάκ ήταν ακόμη εκεί, σχεδόν άθικτο και ‛γώ είχα απομείνει σ’ ένα άχρονο κουκούλι σιωπής, έρμαιο των σκέψεων μου.

800px-Petersburg-square.jpg


Καθώς η παγωμένη, δυσοίωνη μουσική του πρώτου μέρους (η Πλατεία των Ανακτόρων), της 11ης συμφωνίας του Σοστακόβιτς πλημμύρισε το σκοτεινό δωμάτιο, εικόνες αναδύθηκαν από τη μνήμη, το υποσυνείδητο και τη φαντασία μου και βρέθηκα μεταξύ συνανθρώπων μου απελπισμένων, να σέρνουμε το βήμα μας, αργά αλλά σταθερά, για να υπερασπιστούμε το δίκιο μας, πολυάριθμα κύτταρα ενός κοινωνικού ιστού που από καιρό έχει σαπίσει και κακοφορμίσει, από την αναλγησία και την ανοησία μιας εξουσίας μαθημένης μόνο να ακρωτηριάζει τα μέλη του τεράστιου οργανισμού της που σαπίζουν λόγω της ανικανότητας της, από την απληστία της άρχουσας τάξης της που αντί να αποκαταστήσει το κυκλοφοριακό σύστημα του γίγαντα, έχει μεταβληθεί η ίδια σε καρκινικά μορφώματα που πολλαπλασιάζονται εις βάρος του ίδιου οργανισμού που τους τρέφει.

2716484543_7532e99ea6.jpg


Με την είσοδο του δεύτερου μέρους (η 9η Ιανουαρίου), φωτίστηκα πρόσκαιρα από την ελπίδα επιτυχίας της μαζικής δράσης, μέθυσα από τη δύναμη του συγκεντρωμένου πλήθους, ανατρίχιασα στη συνείδηση του δυναμικού βίας που μπορεί να απελευθερώσει με μια σπίθα, είδα με φρίκη το κύμα φωτιάς από τις κάνες των όπλων του παρατεταγμένου στρατεύματος, σκόρπισα πανικόβλητος, σπρώχνοντας και πατώντας αλλόφρων τους συνανθρώπους μου, προσπαθώντας να γλιτώσω από τις σπάθες των έφιππων κοζάκων.

800px-Bloody_Sunday_Russia_1905.png


Η παγωμένη ερημιά της πλατείας επιστρέφει απότομα μετά τη σφαγή, αυτή τη φορά μακάβρια, για να δώσει μετά από λίγο τη θέση της στο τρίτο μέρος (Αιώνια η Μνήμη), ένα μνημόσυνο των εγχόρδων, με το γνώριμο ακόμη και σε ‛μας θέμα του Πέσατε θύματα αδέλφια εσείς… Επαναστατικά τραγούδια, ζωντανό ακόμη τέκνο μιας κοινωνίας που μέχρι πριν μια δεκαετία εξακολουθούσε να προσφέρει τα παιδιά της στον αγώνα και διαφύλαττε τη μνήμη τους και δικαίωνε του σκοπούς τους μέσω αυτών. Τραγούδια που τραγουδούσαν σιγά και μέσα στα σπίτια οι οικογένειες και δεν είχαν ακόμη γίνει μουσειακό είδος ‛επίσημης’ καθεστωτικής μουσικής για τις συγκεντρώσεις του Κόμματος. Εμείς αναγνωρίζουμε – ίσως – μόνο το πέσατε θύματα…. Οι ρώσοι πολύ περισσότερα, ενταγμένα οργανικά στο σώμα όλης της συμφωνίας.

Ένα μνημόσυνο που με βομβαρδίζει με σκέψεις γι’ αυτούς που έφυγαν, αλλά και γι’ αυτούς που θα φύγουν. Για το πολύπλοκο της ιστορικής κίνησης και της δυναμικής των κοινωνικών συγκρούσεων, για τη διαστρωμάτωση εξουσιών και συμφερόντων, για τη μεγάλη κλίμακα των μεγεθών τους, τόσο στο πλήθος όσο και στο χρόνο, σε βαθμό που το άτομο να γίνεται ταυτόχρονα και ιστορικό υποκείμενο, όσο και απαλειπτέα μονάδα. Για το ρίσκο, τις ‛στρεβλώσεις’, τις τερατογεννέσεις και το άσκοπο της ηθικολογικής προσέγγισης της ιστορίας.

Η ιστορία όμως δεν μπορεί να περιμένει και μ’ ένα σκληρό, αποφασιστικό θέμα, η συμφωνία εισέρχεται στο τέταρτο και τελευταίο μέρος (Συναγερμός). Η σύγκρουση επέρχεται και όσο καλύτερα προετοιμασμένος είναι κάποιος, όσο καλύτερα την έχει κατανοήσει και έχει προετοιμάσει τις συμμαχίες του, τόσο καλύτερα γι’ αυτόν.

battleship.JPG


Η συμφωνία σε αυτό ακριβώς το τέταρτο και τελευταίο μέρος, αφήνει χώρο στην ελπίδα, προσθέτει μέτρα στην επίπονη ανάβαση, αλλά δεν κλείνει τη διαδικασία, δεν προσφέρει τεχνητούς παραδείσους. Η σύγκρουση διακόπτεται προσωρινά, για να κάνει την εμφάνιση του ξανά το παγωμένο θέμα της πλατείας και να ηχήσει σαν απειλητική υπενθύμιση το θέμα της σφαγής της 9ης Ιανουαρίου από το αγγλικό κόρνο, ως δυσοίωνο κρώξιμο κακότυχου πουλιού. Η συμφωνία τελειώνει μέσα σε έναν άγριο τυφώνα, που ξεκινά από τα τύμπανα και ένα αφηνιασμένο παραλήρημα αγωνίας των ξύλινων πνευστών, υπό τη βαριά σκιά των χάλκινων που επαναλαμβάνουν δυνατά αυτή τη φορά το θέμα της σφαγής της και συμπλέκονται μαζί με όλο το σώμα της ορχήστρας και τις καμπάνες σε ένα αμφίσημο, παροξυσμικό κρεσέντο.

Η 11η συμφωνία του Σοστακόβιτς γράφτηκε το 1957 και είναι αφιερωμένη στην αποτυχημένη ρωσική επανάσταση του 1905. Τα τέσσερα της μέρη πρέπει να παίζονται χωρίς διακοπή. Είναι ένα μνημειώδες, αριστουργηματικό έργο, υπόδειγμα Μεγάλης Τέχνης που είναι όμως γραμμένη με το νου και την καρδιά στο λαό. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, ο Σοστακόβιτς τη θεωρούσε το πιο συγγενές έργο του στο Μούσσοργκσκυ. Είναι απλή στη γλώσσα της, εξαιρετικά εκφραστική και παραστατική, πλούσια σε δράμα και συναίσθημα, επιδεκτική σε πολλές αναγνώσεις και απαλλαγμένη από εύκολες απαντήσεις, δασκαλίστικες προσεγγίσεις και κομματικά λιβανίσματα.

Με αυτό το έργο του κέρδισε και επέβαλλε ξανά την αναγνώριση του από τη σοβιετική γραφειοκρατία, όπου του έδωσε και το βραβείο Λένιν το 1958, κλείνοντας την περίοδο της απομόνωσης του που είχε ξεκινήσει με τη διαβόητη απόφαση της Κ.Ε. του ΚΚΣΕ του 1948. Φυσικά δεν χώνεψαν το γεγονός πως μνημόνευσε τη χαμένη επανάσταση του 1905 και όχι την Οκτωβριανή του 1917. Τελικά αφιέρωσε ένα έργο του στην επανάσταση του 1917, την επόμενη συμφωνία, τη 12η, άνισο, βεβιασμένο και ουσιαστικά αδιάφορο έργο, η αξία του οποίου είναι σαφώς χαμηλότερη από κάθε άλλη συμφωνία του (δε συμπεριλαμβάνω εδώ τις συμφωνίες του 2 και 3 που δεν τις θυμάμαι).

Από τις διαθέσιμες ερμηνείες, ως απόλυτο σημείο αναφοράς και must παραμένει η μονοφωνική ηχογράφηση του Μραβίνσκυ με τη Φιλαρμονική του Λένινγκραντ από τις 2 Νοεμβρίου του 1959.

Επειδή όμως είναι τεράστιο συμφωνικό έργο, η καλή ηχογράφηση θα βοηθήσει στην πρόσληψη του και συνιστώ εδώ και την ερμηνεία του Πλετνιώφ με την ορχήστρα του, από ζωντανή ηχογράφηση που έγινε στις Βρυξέλλες το 2005 και κυκλοφορεί σε υβριδικό cd από την Pentatone. Επίσης κυκλοφορεί και σε hd flac από την hdtracks, από όπου την αγόρασα και την κατέβασα εγώ. Δυστυχώς όμως στο τελευταίο, έχουν μοντάρει με άσχημο τρόπο το πρώτο και το δεύτερο μέρος και η μετάβαση έχει ένα ενοχλητικό πήδημα. :mad:

51Sos7J%2By8L._SL500_AA240_.jpg


Όσο και αν αυτά τα έργα επωφελούνται από τις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας και των μηχανημάτων αναπαραγωγής του ήχου, δεν μπορώ να μην αισθάνομαι άβολα με τη σκέψη πως συγκλονίζομαι από ένα τέτοιο έργο, όντας στο κουκούλι του δωματίου μου, με τα τσουμπλέκια με τα γαλαζωπά leds. Πριν λίγο καιρό πρόβαλλε η ΕΤ-1 το βράδυ την ταινία Έλα να δεις! του Κλίμωφ, από την οποία δανείστηκα τον τίτλο της παρουσίασης μου. Μπορεί κανείς να τη δει στο home cinema του και μετά να συζητά μεταξύ τυρού και αχλαδίου; Πώς τέτοια έργα, όπως π.χ και η Αποκάλυψη Τώρα του Κόπολα συμβιβάζονται με τον κομφορμισμό του μικροαστισμού μας; Στην αίθουσα συναυλιών και στον κινηματογράφο είναι διαφορετικά. Εδώ, δεν έχω απάντηση… :confused:
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Η Περιγραφή τού Δαμιανού έχει τεράστια Δύναμη.:grinning-smiley-043
Η 11η όντως είναι ένα έργο Λαϊκό πού προσωπικά μέ συγκλονίζει,ειδικά στο δεύτερο της μέρος.
Στήν δισκοθήκη μου υπάρχει ο Mravinsky τού 59,αλλά σάν σύγχρονη πρόταση υπάρχει καί αυτή τού Jansons πού έχει δημιουργήσει έναν πολύ ενδιαφέροντα Κύκλο όλων τών Συμφωνιών τού Σοστακόβιτς.

618361VRS7L._SL500_AA240_.jpg
 

DIPIE

AVClub Fanatic
13 July 2007
17,257
Μπράβο Δαμιανέ...

Κατά σύμπτωση την άκουγα κι εγώ πρόσφατα με...ακουστικά...

Βλέπεις κάτι τέτοιες μουσικές,επικοινωνούν με μυστικά θαμμένα στο μυαλό μας και δεν αφορούν τους άλλους.
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Γιά το ερώτημα πού θέτει σχετικά μέ τό πού μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τέτοια έργα θά απαντήσω βιωματικά ,όσον αφορά τουλάχιστον τήν ταινία τού Κλίμοφ..
Κατ´αρχην δέν έχω Home Cinema..:flipout:
Δεύτερον οι έξοδοι λόγω παιδιού ,είναι περιορισμένες...
Οπότε η ΕΤ-1 στίς 12 τα μεσάνυχτα ήταν μιά κάποια λύση...
Ηταν τέτοια η ένταση πού ένοιωθα παρακολουθώντας τήν ταινία,ενώ όλοι κοιμόντουσαν ,ώστε αναγκάστηκα να καταφύγω στο τζάκι γιά να ανάψω τσιγάρο(μιάς και εντός σπιτιού είμαι προσεκτικός με το κάπνισμα),με αποτέλεσμα η οθόνη τής τηλεόρασης να βρίσκεται πολύ κοντά μου.
Δέν έχασα τίποτα απο την μαγεία τού έργου αλλά φυσικά όταν τελείωσε ,γύρο στίς 3.30 ήταν αδύνατον να κοιμηθώ και το μόνον που μπορούσα να κάνω ήταν να γράψω γι´αυτό στο φόρουμ.
Το παραπάνω το θεωρώ έναν Εντιμο Συμβιβασμό.:grandpa::shakehands:
 
Κατά σύμπτωση την άκουγα κι εγώ πρόσφατα με...ακουστικά...

Βλέπεις κάτι τέτοιες μουσικές,επικοινωνούν με μυστικά θαμμένα στο μυαλό μας και δεν αφορούν τους άλλους.

Ε λοιπόν, το πιστεύεις πως, ενώ την άκουγα σε αρκετά υψηλές στάθμες και σίγουρα ακούγονταν απ' έξω - μονά τζάμια γαρ :rolleyes: - το σκεφτόμουν και ένιωθα κάπως ξιπασμένος; :eek: Από την άλλη, δεν μπορούσα να μην την ακούσω δυνατά! Ίσως τ' ακουστικά να επιβάλλονται...:grandpa:
 
Σπύρο ο Γιάνσονς έχει κάνει πολύ καλό Σοστακόβιτς και ότι έχω ακούσει απ' αυτόν μου άρεσε! Καλή ερμηνεία επίσης αναμένω και από τον Μπίτσκωφ, τόσο την παλιότερη του με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου, όσο και τη νεώτερη με την Κολωνία.

Για το home cinema, ούτε εγώ έχω, όπως ξέρεις. :rolleyes: Και το καλύτερο που επιτυγχάνω είναι έντιμοι συμβιβασμοί, όπως σωστά το θέτεις! :grandpa:

Ευχαριστώ όλους για τα καλά λόγια...
 
Last edited:

Δημήτρης Ιωάννου

Moderator
Staff member
18 June 2006
15,799
Αθήνα-Κέντρο
Ε λοιπόν, το πιστεύεις πως, ενώ την άκουγα σε αρκετά υψηλές στάθμες και σίγουρα ακούγονταν απ' έξω - μονά τζάμια γαρ :rolleyes: - το σκεφτόμουν και ένιωθα κάπως ξιπασμένος; :eek: Από την άλλη, δεν μπορούσα να μην την ακούσω δυνατά! Ίσως τ' ακουστικά να επιβάλλονται...:grandpa:

Ναι ,αλλά ρισκάρεις την πολύτιμη ακοή σου ?
Εγώ ακόμα και στην παραλία με το ipod και το εχω στο ρελαντί (και για πολύ λίγο.)
Οι ιστορίες του ΩΡΛ μου ,με έχουν σκυλοτρομάξει..

Τέτοιες μουσικές καλά κάνουν και ακούγονται δυνατά.
Τί ανάγκη έχεις τους γείτονες βρε ?
Εσύ ξιπασμένος?
 
Ναι ,αλλά ρισκάρεις την πολύτιμη ακοή σου ?
Εγώ ακόμα και στην παραλία με το ipod και το εχω στο ρελαντί (και για πολύ λίγο.)
Οι ιστορίες του ΩΡΛ μου ,με έχουν σκυλοτρομάξει..

Δημήτρη δεν αναφέρομαι σε ακουστικά - ψείρες. Τα δικά μου περιβάλλουν το πτερύγιο του αυτιού και είναι πιο ξεκούραστες οι ακροάσεις.

Παρεμπιπτόντως, έχω ακούσει αυτό που μου έφερες και μου άρεσε. :smileJap: Απλά γίνεται αποσπασματικά τα βράδια και ακόμη δεν έχω αποκρυσταλλώσει άποψη για να τη γράψω.
 

Δημήτρης Ιωάννου

Moderator
Staff member
18 June 2006
15,799
Αθήνα-Κέντρο
Τελος πάντων το θέμα δεν είναι τα ακουστικά.

Το θέμα είναι το ..βαρύ πυροβολικό της παρουσίασής σου.
Πέραν της περιγραφής των μερών του έργου,η παρεμβολή των εικόνων χτύπησε "φλέβα".:antlers:

Να σαι καλά..
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Δυό τρία συμπληρωματικά στοιχεία πού βρήκα όσον αφορά τίς μελωδίες πού χρησιμοποίησε ο Σοστακόβιτς στά βασικά Μουσικά του Θέματα.
Η μελωδία πού ακούγεται απο τά φλάουτα στο πρώτο μέρος στηρίζεται στά Λαϊκά Τραγούδια:'O Φυλακισμένος´(The Prisoner)και Listen.
Επίσης ο Σοστακόβιτς χρησιμοποίησε στο δεύτερο μέρος ένα θέμα πού τόχε συνθέσει γιά το έργο του 9η Ιανουαρίου (10Ποιήματα γιά Χορωδία χωρίς Μουσική Συνοδεία,1951)καί στηρίζεται στίς Λέξεις :'Bare Your Heads' και πού σταδιακά εξελίσσεται στο Κυρίως Θέμα τής Συμφωνίας.Ακούγεται αδρά και τό :'Comrades, the Bugles Are Sounding'
Στό 4ο επίσης μέρος υπάρχουν ´δάνεια´απο Προλεταριακά Τραγούδια μέ κυριότερο το Hρωικό:Τhe Varsovienne.Aκούγεται και τό :'Rage you Tyrants'.
 
Last edited:

Wanderer

New member
3 July 2008
52
Ένα συγκλονιστικό έργο με πολυεπίπεδους εξωμουσικούς συνειρμούς που κάνουν την εκρηκτική του μουσική γλώσσα ακόμη πιο άμεση. Πολύ γλαφυρή παρουσίαση και να σχολιάσω επίσης θετικά την παράθεση των φωτογραφιών! Ειδικά η πρώτη δίνει πλήρη εικόνα του χώρου όπου εκτυλίχθηκαν τα τραγικά γεγονότα.

Από ερμηνείες ξεχωρίζω αυτές των Ν.Järvi (Gothenburg SO) και Jansons (Philadelphia Orchestra). Επίσης, η ερμηνεία του Bychkov (RSO Köln), μιας και αναφέρθηκε το όνομά του, είναι επίσης πολύ αξιόλογη.
 
Last edited:

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,804
Ελλαδα
Δαμιανε εσυ κολαζεις αγιους
τι περιγραφη !!!!

κατι ασχετοι σαν κ εμενα απο τετοια εργα
τρεχουν αυριο να το βρουν !!!

ποιο ακριβως να ζητησω ?


.
 

McZab

Supreme Member
3 July 2006
4,843
Belleville
Re: Απάντηση: Έλα να δεις!

Γιά το ερώτημα πού θέτει σχετικά μέ τό πού μπορεί κανείς να παρακολουθήσει τέτοια έργα θά απαντήσω βιωματικά ,όσον αφορά τουλάχιστον τήν ταινία τού Κλίμοφ..
Κατ´αρχην δέν έχω Home Cinema..:flipout:
Δεύτερον οι έξοδοι λόγω παιδιού ,είναι περιορισμένες...
Οπότε η ΕΤ-1 στίς 12 τα μεσάνυχτα ήταν μιά κάποια λύση...
Ηταν τέτοια η ένταση πού ένοιωθα παρακολουθώντας τήν ταινία,ενώ όλοι κοιμόντουσαν ,ώστε αναγκάστηκα να καταφύγω στο τζάκι γιά να ανάψω τσιγάρο(μιάς και εντός σπιτιού είμαι προσεκτικός με το κάπνισμα),με αποτέλεσμα η οθόνη τής τηλεόρασης να βρίσκεται πολύ κοντά μου.
Δέν έχασα τίποτα απο την μαγεία τού έργου αλλά φυσικά όταν τελείωσε ,γύρο στίς 3.30 ήταν αδύνατον να κοιμηθώ και το μόνον που μπορούσα να κάνω ήταν να γράψω γι´αυτό στο φόρουμ.
Το παραπάνω το θεωρώ έναν Εντιμο Συμβιβασμό.:grandpa::shakehands:

Παρόλο που έγραψα την ταινία και την είδα σε...λογική ώρα, δεν κατάφερα να τη δω σερί. Δηλαδή δεν άντεξα χωρίς μια διακοπή αρκετών ωρών. Και φαντάσου ότι "πήδηξα" και την αρχική, παραδοσιακή αναλυσάρα.:flipout:

Για το κομμάτι δεν έχω άποψη οπότε σπεύδω σε ακρόαση αφού η όλη παρουσίαση και κουβέντα μου κίνησε το ενδιαφέρον.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Έλα να δεις!

Και φαντάσου ότι "πήδηξα" και την αρχική, παραδοσιακή αναλυσάρα.:flipout:

Ο Μπακογιαννόπουλος είναι υποδειγματικά σεμνός και σοβαρός. :grinning-smiley-043 Αποτελεί φωτεινό παράδειγμα στην εποχή των ημιμαθών κινηματογραφικών 'κριτικών' των περιοδικών lifestyle. :icon15:
 
17 June 2006
14,350
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Έλα να δεις!

Ο Μπακογιαννόπουλος είναι υποδειγματικά σεμνός και σοβαρός.

Συμφωνώ και επαυξάνω.
Ελπίζω Γιάννη να μην τρέφεις την ίδια περιφρόνηση και για τις παρουσιάσεις που διαβάζεις κατά καιρούς εδώ μέσα.