Πρώτη φορά μου τυχαίνει να ψάξω για κριτική ή σχόλια μιας ταινίας, πριν την νοικιάσω για να την δω, και να μην βρίσκω τίποτα! Το πρώτο που σκέφτηκα είναι: ότι αφού δεν ασχολήθηκε κανείς ακόμη, μάλλον κάποια πατάτα θα είναι. Αφού μπήκα όμως στο IMDb και αντίκρισα το απίστευτο score 9,4/10 υπέκυψα στην περιέργειά μου και την πήρα για να την δω! Βέβαια δίπλα στο 9,4 στέκεται το 64 votes που λέει επίσης πολλά πράγματα (μόνο τους συγγενείς και φίλους του να έβαζε ο σκηνοθέτης και ο παραγωγός παρέα…φτάνει).
Η ταινία δεν είναι και πατάτα αλλά και σε καμιά περίπτωση αριστούργημα.
Θα ξεκινήσω με τα κατά της ταινίας τα οποία μάλλον είναι και τα ποιο πολλά. Κατ’ αρχήν όλη η ταινία είναι τραβηγμένη με τη μέθοδο (πολύ δημοφιλής τελευταία) της «τρεμουλιαστής» κάμερας (Parkinson) που σε πολλούς αρέσει γιατί προσδίδει κίνηση κυρίως σε ταινίες δράσης και ενισχύει την αίσθηση του «βρίσκομαι μέσα στα δρώμενα». Εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει γιατί μου φέρνει πονοκέφαλο και μου χαλάει και την όποια καλή προδιάθεση προς τον σκηνοθέτη (ο οποίος στην περίπτωσή μας είναι παντελώς άγνωστος έχοντας στο ενεργητικό του, απ´ ότι διαβάζω μόνο δύο αποτυχημένες ταινίες).
Οι σκηνές δράσης είναι φτωχές για μια τέτοιου είδους ταινία ενώ θα μπορούσαν να αποτελέσουν δυναμικό κομμάτι της. Μέτρια γενικά και η ηθοποιία με εξαίρεση ίσος τον Ray Liotta που κουμπώνει καλά στον ρόλο του κουρασμένου και προς απόσυρση killer.
Και τώρα τα υπέρ (μετά το θάψιμο): αν καταφέρετε να φτάσετε στο τέλος της ταινίας αποζημιώνεστε με μια ενδιαφέρουσα ανατροπή στην υπόθεση αλλά και το μπάλωμα πολλών οπών του σεναρίου ενώ πιστεύω ότι και η «φωτογραφία» αφήνει μέχρι το τέλος μια καλή γεύση.
Αν λίπανε τα κλισέ του τύπου ευγενής και καλλιεργημένος γερομαφιόζος σε αντιπαράθεση με τον άξεστο και βίαιο νεαρό διάδοχό του, ή οι θρησκευτικές εμμονές τους που εξηγούνται εν μέρει απ´ το φινάλε, ή το γεγονός ότι ο πληρωμένος δολοφόνος και πρωταγωνιστής πρέπει πίσω από την μάσκα του σκληρού τύπου να κρύβει έναν τρυφερό άνθρωπο γεμάτο τύψεις ή η παντοδυναμία της CIA κτλ. τότε ίσος η ταινία να είχε τα εφόδια να ξεπεράσει τα όρια του μετρίου και να μας διηγηθεί μια σύντομη αλλά ενδιαφέρουσα δραματική ιστορία!
