Supersilent - 4

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
g57937wfiaq.jpg

Supersilent : 4 ( 1998 / rune grammοphon )

Εδώ και μιά εβδομάδα περίπου είναι στην κατοχή μου , το δεύτερο κατά σειρά cd των Supersilent , με τίτλο 4 . Αυτό οφείλεται στο ότι το πρώτο τους cd ήταν τριπλό και είχε τίτλο 1-3 . Ηρθε σε ένα τριπλό digipack φάκκελο , γκρί και πάνω του είχε γραμμένο το όνομα του γκρούπ με άσπρα γράμματα , την αρίθμηση 4 και ορισμένες τεχνικές λεπτομέρεις : που ηχογραφήθηκε , ποιός ήταν ο παραγωγός καθώς και την χρονολογία ηχογράφησης 1998 .Kαμμιά περαιτέρω πληροφορία , ούτε γιά τους μουσικούς , ούτε για τα όργανα που παίζουν δεν υπήρχε -ενώ τα κομμάτια τα οποία αναγράφονται πάνω στο ιδιο το cd -δεν έχουν τίτλους , αλλά παρατίθενται με μιά σκέτη αρίθμηση με δύο αριθμούς όπου ο πρώτος είναι σταθερός και υποδηλώνει το άλμπουμ , ενώ ο δεύτερος υποδηλώνει την σειρά με την οποία ακούγονται τα κομμάτια : 4.1 , 4.2 , 4.3 , 4.4 , 4.5 , 4.6 , 4.7 .

Δεν μπορώ να ξέρω έαν πρόκειται γιά μιά απλή εκκεντρικότητα ή για μιά εσκεμμένη προσπάθεια να εξοβελίσουν το στοιχείο του λόγου - έστω και υπο την μορφή της απλής τιτλοφορίας των συνθέσεων - ώστε να μην δημιουργήσουν άστοχους συνειρμούς που πολλές φορές οφείλονται στην αναντιστοιχία γλωσσικού και μουσικού νοήματος . Οποιαδήποτε ονοματοδοσία εδώ , σ' αυτές τις συνθέσεις θα ήταν εκτός των άλλων και περιοριστική των ερμηνειών και αναγνώσεων που επιδέχονται τα κομμάτια , τα οποία εν ολίγοις αποτελούν την ευφυέστερη ενοποίηση της δημιουργικής μουσικής των τελευταίων 40 ετών στον χώρο της τζαζ , του ροκ και της ηλεκτρόνικα . Αλλωστε οι λέξεις κάνουν την παρουσία τους σε δύο κομμάτια , το 4.2 και το 4.6 , μόνο που η παρουσία τους εκεί δεν είναι η αναμενόμενη. Ψιθυριστά εκφερόμενοι γλωσσικοί φθόγγοι , σε ακατανότητη γλώσσα - μπορεί να είναι και αγγλικά , μπορεί και όχι - έχουν μάλλον τον ρόλο της κατάφασης της φωνής ως αυτοσχεδιαστικού οργανικού παράγοντα , ισότιμου με τους υπόλοιπους και όχι αυτόν της απόδοσης γλωσσικού νοήματος σε μιά μουσική σύνθεση . Πρόθεση τους δεν είναι η παρουσίαση ενός έργου που μπορεί να κριθεί με τα συνήθη εργαλεία της αισθητικής ως Ωραίο . Ισα ίσα το "4" δεν είναι Ωραίο . Είναι όμως απόλυτα γοητευτικό . Τόσο γοητευτικό όσο και μιά βασιλική κόμπρα .

Η ουσία βέβαια της ύπαρξης των Supersilent βρίσκεται στον αυτοσχεδιασμό . Αυτός είναι ο κεντρικός άξονας της μουσικής τους πρότασης , με παράλληλο αυτόν της θορυβοποιϊας ως αισθητικής πρότασης . Κινούμενο το 4 σε αυτούς ακριβώς τους δύο άξονες , επιτυγχάνει να διασχίσει με απόλυτη επιτυχία την απόσταση από το "set the controls for the heart of the sun" των Pink Floyd αφ' ενός και του" Conquistador" του Cecil Taylor και του "Science fiction" του Ornette Coleman και μάλιστα υποστηρίζοντας αυτές τις ασσύληπτες και μουσικολογικά και υφολογικά αταίριαστες διαδρομές με ένα death metal ηχητικό περιβάλλον εργασίας . Η 17 λεπτη γιά παράδειγμα , εν πρώτοις άμορφη εξτραβαγκάντσια του 4.6 αποτελεί την πλέον εμπνευσμένη ένωση της free jazz με το metal και την electronica , όντας μία μεταγραφή της πρώτης γιά ένα ηχητικό κλίμα των δεύτερων . Αν δηλαδή ο Kieran Hebden με τον Steve Reid επιστρέφουν στην ουσία της τζαζ δηλαδή στον αυτοσχεδιασμό και με την βοήθεια της electronica οι Supersilent πηγαίνουν δύο βήματα πιό πέρα μπολιάζοντας τα στοιχεία αυτά με μιά φρενιτιώδη κακοφωνία που άπτεται των ορίων του metal. Και όχι μόνο . Στο 4.2 η space αισθητική του "Set the controls for the heart of the sun" ή του "Carefull with that Axe Eugene" δυναμιτίζεται από μιά καταιγίδα κρουστών και εφιαλτικών κακόφωνων σύνθις , οδηγώντας το κομμάτι σε ένα κρεσέντο ήχων και θορύβων αντάξιο της μουσικής υπόκρουσης της Αποκάλυψης του Ιωάννη

Στο 4.1 μετά από μιά ambient εισαγωγή το σταθερό σφυροκόπημα των drums που παραπέμπει ευθέως σε speed metal , συνδυάζεται με την τρομπέτα του Arve Henriksen την ώρα που αυτή ζωγραφίζει νωχελικά χαλαρά τζαζικά θέματα , ενώ σε όλη την διάρκεια οι θορυβοποιές παρεμβολές των ηλεκτρονικών καταγγέλουν την δομή του κομματιού . Στο 4.3. υπάρχει μιά φαινομενικά funky ρυθμική βάση που υποστηρίζεται από τα drums- ενώ την ίδια ώρα συνιστά κατ' ουσίαν την άρνση του funk - ενώ τα ψηφιακά και αναλογικά σύνθις και ένα μάλλον ψηφιακό μπάσσο (?) πυροβολούν ακατάπαυστα , την στιγμή που ο ρυθμός αποσυντίθεται σε ένα ντελιριακό fragment χτυπημάτων , σαν οι Αutechre να έπαιζαν με κανονικό ντράμμερ.

Στην πραγματικότητα αυτή είναι μουσική που αψηφά οποιαδήποτε απόπειρα κατηγοριοποίησης της αφού είναι παιγμένη στο όριο . Εν κατακλείδι , εάν το ζητούμενο είναι η υπέρβαση κάθε ορίου όχι ως αυτοσκοπός , αλλά ως εσωτερική ανάγκη πηγάζουσα από την βαθύτατη ιστορική γνώση της σύγχρονης μουσικής σε συνδυασμό με ένα δημιουργικό status υψηλότατων προφιαγραφών , τότε οι Supersilent και το "4" έχουν πετύχει απόλυτα να φτιάξουν την μουσική για τον 21ο αιώνα .

Γιά την ιστορία οι Supersilent είναι : Αrve Henriksen - trumpet , Jarle Vespestad - drums , Helge Sten ( audio virus ) - electronics , Stale Storlokken - keyboards και εδώ μαζί τους και ο Arne Nordheim. ( 10/10 )
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,335
ένα και μόνο άκουσμα ήταν αρκετό...γιά να συμφωνήσω
Ανήκει στην κατηγορία "με τη μία - πάντα καλός"

Βέβαια μιά των ημερών θα αναφερθώ και εγώ.
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Δημήτριος Ντοκατζής said:
g57937wfiaq.jpg

Supersilent : 4 ( 1998 / rune grammοphon )

Εδώ και μιά εβδομάδα περίπου είναι στην κατοχή μου , το δεύτερο κατά σειρά cd των Supersilent , με τίτλο 4 . Αυτό οφείλεται στο ότι το πρώτο τους cd ήταν τριπλό και είχε τίτλο 1-3 . Ηρθε σε ένα τριπλό digipack φάκκελο , γκρί και πάνω του είχε γραμμένο το όνομα του γκρούπ με άσπρα γράμματα , την αρίθμηση 4 και ορισμένες τεχνικές λεπτομέρεις : που ηχογραφήθηκε , ποιός ήταν ο παραγωγός καθώς και την χρονολογία ηχογράφησης 1998 .Kαμμιά περαιτέρω πληροφορία , ούτε γιά τους μουσικούς , ούτε για τα όργανα που παίζουν δεν υπήρχε -ενώ τα κομμάτια τα οποία αναγράφονται πάνω στο ιδιο το cd -δεν έχουν τίτλους , αλλά παρατίθενται με μιά σκέτη αρίθμηση με δύο αριθμούς όπου ο πρώτος είναι σταθερός και υποδηλώνει το άλμπουμ , ενώ ο δεύτερος υποδηλώνει την σειρά με την οποία ακούγονται τα κομμάτια : 4.1 , 4.2 , 4.3 , 4.4 , 4.5 , 4.6 , 4.7 .

Δεν μπορώ να ξέρω έαν πρόκειται γιά μιά απλή εκκεντρικότητα ή για μιά εσκεμμένη προσπάθεια να εξοβελίσουν το στοιχείο του λόγου - έστω και υπο την μορφή της απλής τιτλοφορίας των συνθέσεων - ώστε να μην δημιουργήσουν άστοχους συνειρμούς που πολλές φορές οφείλονται στην αναντιστοιχία γλωσσικού και μουσικού νοήματος . Οποιαδήποτε ονοματοδοσία εδώ , σ' αυτές τις συνθέσεις θα ήταν εκτός των άλλων και περιοριστική των ερμηνειών και αναγνώσεων που επιδέχονται τα κομμάτια , τα οποία εν ολίγοις αποτελούν την ευφυέστερη ενοποίηση της δημιουργικής μουσικής των τελευταίων 40 ετών στον χώρο της τζαζ , του ροκ και της ηλεκτρόνικα . Αλλωστε οι λέξεις κάνουν την παρουσία τους σε δύο κομμάτια , το 4.2 και το 4.6 , μόνο που η παρουσία τους εκεί δεν είναι η αναμενόμενη. Ψιθυριστά εκφερόμενοι γλωσσικοί φθόγγοι , σε ακατανότητη γλώσσα - μπορεί να είναι και αγγλικά , μπορεί και όχι - έχουν μάλλον τον ρόλο της κατάφασης της φωνής ως αυτοσχεδιαστικού οργανικού παράγοντα , ισότιμου με τους υπόλοιπους και όχι αυτόν της απόδοσης γλωσσικού νοήματος σε μιά μουσική σύνθεση . Πρόθεση τους δεν είναι η παρουσίαση ενός έργου που μπορεί να κριθεί με τα συνήθη εργαλεία της αισθητικής ως Ωραίο . Ισα ίσα το "4" δεν είναι Ωραίο . Είναι όμως απόλυτα γοητευτικό . Τόσο γοητευτικό όσο και μιά βασιλική κόμπρα .

Η ουσία βέβαια της ύπαρξης των Supersilent βρίσκεται στον αυτοσχεδιασμό . Αυτός είναι ο κεντρικός άξονας της μουσικής τους πρότασης , με παράλληλο αυτόν της θορυβοποιϊας ως αισθητικής πρότασης . Κινούμενο το 4 σε αυτούς ακριβώς τους δύο άξονες , επιτυγχάνει να διασχίσει με απόλυτη επιτυχία την απόσταση από το "set the controls for the heart of the sun" των Pink Floyd αφ' ενός και του" Conquistador" του Cecil Taylor και του "Science fiction" του Ornette Coleman και μάλιστα υποστηρίζοντας αυτές τις ασσύληπτες και μουσικολογικά και υφολογικά αταίριαστες διαδρομές με ένα death metal ηχητικό περιβάλλον εργασίας . Η 17 λεπτη γιά παράδειγμα , εν πρώτοις άμορφη εξτραβαγκάντσια του 4.6 αποτελεί την πλέον εμπνευσμένη ένωση της free jazz με το metal και την electronica , όντας μία μεταγραφή της πρώτης γιά ένα ηχητικό κλίμα των δεύτερων . Αν δηλαδή ο Kieran Hebden με τον Steve Reid επιστρέφουν στην ουσία της τζαζ δηλαδή στον αυτοσχεδιασμό και με την βοήθεια της electronica οι Supersilent πηγαίνουν δύο βήματα πιό πέρα μπολιάζοντας τα στοιχεία αυτά με μιά φρενιτιώδη κακοφωνία που άπτεται των ορίων του metal. Και όχι μόνο . Στο 4.2 η space αισθητική του "Set the controls for the heart of the sun" ή του "Carefull with that Axe Eugene" δυναμιτίζεται από μιά καταιγίδα κρουστών και εφιαλτικών κακόφωνων σύνθις , οδηγώντας το κομμάτι σε ένα κρεσέντο ήχων και θορύβων αντάξιο της μουσικής υπόκρουσης της Αποκάλυψης του Ιωάννη

Στο 4.1 μετά από μιά ambient εισαγωγή το σταθερό σφυροκόπημα των drums που παραπέμπει ευθέως σε speed metal , συνδυάζεται με την τρομπέτα του Arve Henriksen την ώρα που αυτή ζωγραφίζει νωχελικά χαλαρά τζαζικά θέματα , ενώ σε όλη την διάρκεια οι θορυβοποιές παρεμβολές των ηλεκτρονικών καταγγέλουν την δομή του κομματιού . Στο 4.3. υπάρχει μιά φαινομενικά funky ρυθμική βάση που υποστηρίζεται από τα drums- ενώ την ίδια ώρα συνιστά κατ' ουσίαν την άρνση του funk - ενώ τα ψηφιακά και αναλογικά σύνθις και ένα μάλλον ψηφιακό μπάσσο (?) πυροβολούν ακατάπαυστα , την στιγμή που ο ρυθμός αποσυντίθεται σε ένα ντελιριακό fragment χτυπημάτων , σαν οι Αutechre να έπαιζαν με κανονικό ντράμμερ.

Στην πραγματικότητα αυτή είναι μουσική που αψηφά οποιαδήποτε απόπειρα κατηγοριοποίησης της αφού είναι παιγμένη στο όριο . Εν κατακλείδι , εάν το ζητούμενο είναι η υπέρβαση κάθε ορίου όχι ως αυτοσκοπός , αλλά ως εσωτερική ανάγκη πηγάζουσα από την βαθύτατη ιστορική γνώση της σύγχρονης μουσικής σε συνδυασμό με ένα δημιουργικό status υψηλότατων προφιαγραφών , τότε οι Supersilent και το "4" έχουν πετύχει απόλυτα να φτιάξουν την μουσική για τον 21ο αιώνα .

Γιά την ιστορία οι Supersilent είναι : Αrve Henriksen - trumpet , Jarle Vespestad - drums , Helge Sten ( audio virus ) - electronics , Stale Storlokken - keyboards και εδώ μαζί τους και ο Arne Nordheim. ( 10/10 )


Ξύπνησα πουρνό-πουρνό καί δέν πίστευα στά μάτια μου:confused: .Πάει ,διακτινιστήκαμε λέω.Καί δέν μού λέτε παρακαλώ....Πώς πάει η συνέχεια????Θα πρέπει να γράψω εγώ τώρα γιά Σοστακόβιτς,και μετά............:) :) :)
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Σπύρος Σούρλας said:
Ξύπνησα πουρνό-πουρνό καί δέν πίστευα στά μάτια μου:confused: .Πάει ,διακτινιστήκαμε λέω.Καί δέν μού λέτε παρακαλώ....Πώς πάει η συνέχεια????Θα πρέπει να γράψω εγώ τώρα γιά Σοστακόβιτς,και μετά............:) :) :)

Oχι αγαπητέ καθώς το επίμαχο σημείο διορθώθηκε , ώστε να φαίνεται ξεκάθαρα αυτό που εξυπονοείτο , ότι μιλάμε για κορυφαίο έργο τζαζ , ροκ , ηλεκτρόνικα και βέβαια δεν συμεπριλαμβάνουμε την κλασσική .;)
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,335
γιά να πω την αμαρτία μου... έψαξα και εγώ λίγο τον Σοστακόβιτς αλλά...εις μάτην
 

Larry

Μέλος Δ.Σ.
Staff member
17 June 2006
20,840
boomcat.com δυνατοτητα να ακουσετε μερος των κομματιων και τιμη 13 λιρες Αγγλιας
 
10 July 2006
5,257
Θεσσαλονίκη
Ο δίσκος (του Ντόκ, που τον φιλοξενώ σπίτι εδώ και μιά βδομάδα), σχεδόν δεν έχει βγεί απ'το συρτάρι του πλέϊερ.
Διαμάντι ΛΕΜΕ! Κάτι σαν αμυχή που εξελίσσεται σε πίδακα αίματος, έχει και ένα συνεχή λόξιγκα (κάτι σαν το σκάλωμα που μας πιάνει όταν βράζουμε από νεύρα και δυσκολευόμαστε να αρθρώσουμε λέξη με τα μάτια έξω!).
Έχει και ένα στίλ που χωράει όλα τα μουσικά ρεύματα και σ'αφήνει αδιάφορο να ψάξεις να τον κατατάξεις, μόνο απολαμβάνεις την σκοτεινή μανιασμένη αισθητική του.
Πραγματικό Προγκρεσάϊβ! Ξεχωριστό!
 
17 June 2006
14,350
Συγκλονιστικός δίσκος. Κρατάει ψηλά την τιμή του progressive.
Μου τον γνώρισε ο Ντοκ πριν καναδυό χρόνια. Από τότε, όποτε παίζω με τον εαυτό μου το παιχνίδι των 100 καλύτερων δίσκων που θα διάλεγα να πάρω μαζί μου, είναι πάντα μέσα.
Αυτό, για μένα, λέει πάρα πολλά.
 

Stergito

Μέλος Σωματείου
11 November 2006
14,527
Θεσσαλονίκη
Ντοκ, έχουμε χαθεί τελευταία.

Πρέπει να κανονίσουμε συνάντηση και ακροάσεις, εκπαιδευτικού χαρακτήρα...
 
27 June 2006
7,771
Ο Λύμπε μου είχε πει όταν του είπα πως επιτέλους το απόκτησα: "σε ζηλεύω ρε συ γιατί η πρώτη φορά μ'αυτό είναι δυνατή εμπειρία"
Αυτό πριν ενάμιση χρόνο περίπου...

Κώστα ακόμα να τη ζήσω:confused:
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Re: Supersilent - 4

Ντοκ, έχουμε χαθεί τελευταία.

Πρέπει να κανονίσουμε συνάντηση και ακροάσεις, εκπαιδευτικού χαρακτήρα...

εσύ αγόρι μου είσαι νέος και ωραίος με ελεύθερα απογεύματα και βραδινά. Εμείς ....άστα να πάει . Θα κανονίσουμε πάντως
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Mιάς και αυτό το Συγκρότημα έχει ´Ιστορική´Αξία γιά την Ιστορία και τούς Δεσμούς τής Μουσικής Κατηγορίας τού Avclub :)violent-smiley-030::slapface::guitarist::five::grinning-smiley-043)πρό μηνός παρέλαβα το Supersilent 6.Eχω άλλως τε αγοράσει τόσα πράγματα ,πού έχουν ρίσκο,πού ένα ακόμα δέν θα μέ έκανε νά ´χάσω´κάτι παραπάνω.
Γκρίζο εξώφυλλο,ελάχιστες πληροφορίες και έξι αριθμημένα Κομμάτια(supersilent1-6).
Ο Δίσκος μού άφησε τίς καλύτερες τών Εντυπώσεων.
Κομμάτια υποτίθεται ´Θορύβου´πού όμως απο κάτω έχουν μιά στέρεα δομή καί μιά εξαιρετική ανάπτυξη ,πού κυριολεκτικά σέ παρασύρουν.
Προσωπικά δέν μπόρεσα να ακούσω καμιά ´Κακοφωνία´,ακριβώς επειδή στά δικά μου τουλάχιστον αυτιά κάτω απο τον πειραματισμό υπήρξε μιά γνήσια μελωδική Γραμμή ,φυσικά μέσα στά σημερινά Πλαίσια.
Ελεκτρόνικα,Αυτοσχεδιασμός ,Free Jazz,Rock πινελιές αλλά γιά μένα και Κλασσικά Στοιχεία πού εκκινούν απο τον Ρομαντισμό τού Brahms και τού Mahler.
Αρκεί τό συναρπαστικό Αριστούργημα 3 τών 14 λεπτών πού ξεκινά μέ τον εκκωφαντικό ήχο τών Drums γιά να μεταβληθεί σέ έναν καλοδουλεμένο ,σκέτη λεπτοβελονιά ,ψιθυριστό ´θόρυβο´διαρκείας,μέ διακριτά μουσικά θέματα,και νά καταλήξει σέ ένα Αποθεωτικό Μουσικό Crescendo Τυμπάνων και Ηχων πού θά μπορούσε άνετα να αποτελεί το σημερινό Σύγχρονο Φινάλε τής 3ης τού Mahler ή τού Death and Transfiguration τού R.Strauss.
Τα 5 και 6 είναι Νοσταλγικά Σκοτεινά Κομμάτια ,γεμάτα αποστασιοποιημένο Συναίσθημα,πού όμως ποτέ δέν γίνονται Ψυχρά και Ακατάδεκτα.
Εξαιρετικοί Ονειρικοί Ηχοι πού φαίνονται απλοί ,αλλά περνάνε απο πάμπολλα Μουσικά ´Χωράφια´τού Χτές και τού Σήμερα.
Το Supersilent 6 θά το χαρακτήριζα σάν τήν Επιτομή τού Ρομαντισμού τής Μετα-Νεωτερικότητας.
Φυσικά και δέν απευθύνεται στά Πλήθη σέ έναν διασπασμένο Κόσμο,αλλά αποτελεί μιά απο τίς πιό Εγκυρες Σύγχρονες Μουσικές Προτάσεις πού έχω ακούσει.



Supersilent%20-%206.jpg
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Aφιερωμένο εξαιρετικά στον Ντόκ,μιάς και οι Supersilent απετέλεσαν τήν απαρχή(τότε απο τήν...ανάποδη...:flipout::flipout:)μιάς Σταθερής Φιλίας και Αμοιβαίου Σεβασμού.:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043